9

2758 Words
Ochenta y uno "Nakita mo ba ang planner ko?" tanong ni Lianne. Hindi pa siya nakakapagbihis ng uniporme. Kalalapag pa lamang niya ng kanyang bag sa kama. "Dito ko lang sa drawer iyon nilagay."   Naisip ko kaagad si Mama Sam. "Hindi ko nakita. Baka naiwan mo naman kung saan."   Naghahanap pa rin siya sa cabinet. "Hindi e. Sigurado ako, dito ko iyon nilagay kagabi."   "Hindi,e. Alam mo naman di ba na ako pa nga ang nagsauli nun sa'yo. Hinanap pa kita para lang isuli."   "Napaka-defensive mo naman pala." Nginitian niya ako. "Hindi naman kita pinagbibintangan. May importante lang kasi akong number na tatawagan.   Tumawa ako. "Hindi naman. Nagpapaliwanag lang. Tara, kain na tayo. Nagluto ako ng paborito mong sinigang na bangus."   "Ah, talaga?! Sige, wait lang. Magpapalit lang ako ng pambahay." Tumalikod siya sa akin at nahubad ng blouse. Lumantad na naman sa akin ang maputi niyang likod. Naka-bra lang siya.    Masasabi kong komportable na siya sa akin. Kaya na kasi niyang maghubad kahit presente ako. Pero, may hiya pa rin ako, hindi ko na siya tiningnan. Inabot ko ang cellphone ko at tinext ko si Mam Sam. Sabi ko: "Hello, Mam Sam! Ask q lng, my knuha k bng planner s drwer ko?"   "anUng plannEr? Bkt q kkunin?" reply niya.   "Wla b? K? sori."   "K!"   Kumain na kami ni Lianne. Sarap na sarap siya sa ulam namin. "Ang swerte ng mapapangasawa mo, Hector. Ang sarap mong magluto." sabi niya pagkatapos niyang humigop ng sabaw.   Sa kalagitnaan ng dinner namin, nag-open up siya. Malungkot ang tono ng boses niya. "Kailangan ni Papa ng pang-chemo. Kailangan ko sanang makontak ang tiya ko na nasa Canada. Nasa planner ang number niya."   "Baka may f*******: account ang tita mo. Kontakin natin dun." suhestiyon ko. Pilit kong pinasaya ang boses ko.   "Pwede. Sige.. Help me."   "Okay sige. Maglo-load ako mamaya para makapag-internet ka. Sige, kain ka pa."       Ochenta y dos Pagkatapos naming maghapunan, nag-load ako ng internet para makapag-online si Lianne. Nag-f*******: siya upang makontak ang kanyang tita sa ibang bansa. Gusto niyang humingi ng financial na tulong para sa chemotherapy ng kanyang ama.   Hindi naka-online ang kanyang tiya kaya medyo nalungkot siya. Gayunpaman, umaasa siyang ang iniwan niyang mensahe ay mababasa agad ng kanyang tiyahin sa lalo madaling panahon.   Pinalakas ko ang loob niya. "Hayaan mo, Lianne, ilang araw na lang ay makakabalik na ako sa trabaho. Makakatulong na ako sa'yo."   Bakas sa mga mata ni Lianne ang lungkot nang tumitig siya sa akin habang nagsasalita."Sapat na ang pagkupkop mo sa akin. Kalabisan ng maituturing na iasa ko pa sa iyo ang pang-chemo ni Papa. Salamat, Hector!"   "Masaya akong natutulungan ka." Tinabihan ko siya at ginagap ang kanyang palad. "Huwag mo na akong ituring na iba, Lianne."   "H-hector..?" Ibinaba niya ang tingin. Tiningnan niya ang kamay ko na nakahawak sa kamay niya. Hinawakan pa niya ng isa pa niyang kamay ang kamay ko. "Paano ba ako makakabayad sa'yo?"   "Sapat nang narito ka sa bahay ko.." Halos pabulong kong sagot. "Huwag mo akong iwan, Lianne."   "Oo, hindi ako aalis hanggang hindi ako nakakabayad sa'yo.."   "Hindi naman ako naniningil.."   "Salamat, Hector.." Niyakap niya ako ng mahigpit. Naramdaman ko ang kanyang malulusog na dibdib. Wala siyang bra. Bigla akong nakaramdam ng libog. Pero, hindi ko iyon sinamantala. Kusa siyang bumitaw.    Hindi ako agad nakatulog. Naisip ko ang tagpong iyon. Pasasaan ba't maangkin ko siya. Gusto kong siya mismo ang magpaparamdam na angkinin ko siya.       Ochenta y tres Umusok ang entablado ng Xpose Bar. Hudyat ito na kailangan ko ng lumabas para sumayaw. Naririnig ko na rin ang mga hiyawan at palakpakan ng mga parokyano, habang ini-introduce ng deejay ang alyas ko.    Inayos ko muna sa aking t-back ang aking nangangalit na alaga. Pagkatapos ay pumasok na ako sa bulwagan. Isang malakas na hiyawan ang sumalubong sa akin.    Sa saliw ng maharot na musika ay sinimulan ko ng igiling ang katawan ko habang hinahaplos ko ang aking katawan. Dalawang minuto ko ring ginawa iyon, habang pasalit-salit kung ipinapakita ang aking umbok at ang aking puwitan. Minsan ay sinusubukan kong ilabas ang aking sawa, na ikinalilibog pa ng husto ng mga manunuod.    Hindi pa ako nakuntento, bumaba pa ako sa audience. Hindi naman sila naglapitan sa akin dahil sinasaway sila ng mga bouncer. Ngunit, napilitan akong lumapit sa babaeng hawig ni Lianne. Nakasuot siya ng wig na blonde. Bakit ganun? Dapat mahiya ako sa ginagawa ko pero mas pinili ko pang lapitan siya at i-seduce.    Mas nilibugan ko ang sayaw ko. Tutal, nabuko na niya ang madumi kong trabaho, oras na siguro para magpakatotoo ako. Naisip ko: kung naroon siya para makita at matikman ako ay pagbibigyan ko siya.    Unti-unti kong ibinaba ang underwear ko. Sumilip sa kanya ang kanina pa matigas kong alaga. Lumapit ako sa kanya at itinutok ko ito sa kanya. Napapikit ako nang hawakan niya ito at dinilaan. Maya-maya pa ay naramdaman ko na ang mainit niyang laway na bumasa sa aking tarugo. Dream come true! Bumigay na si Lianne.    Inulos-ulos ko ang aking b***t sa kanyang bunganga. Dahan-dahan. Hanggang sa bumilis ng bumilis..   "Aaargh! Ang sakit!" Kinagat ni Lianne ang ari ko.   Dumilat ako para tingnan ito. Panaginip lang pala.    Pag-angat ko ng aking boxer at tumambad sa akin ang matigas at mahaba kong t**i. Bumalik na ito sa dati. Wala nang nana na nanikit sa aking salawal.    Alas-nuwebe na. Wala na si Lianne.       Ochenta y kuwatro Naging palaisipan sa akin ang panaginip ko kanina. Hindi ko lubos maisip kung ano ang ibig sabihin niyon. Hindi na tuloy ako nakatulog pagkatapos niyon.    Himbing na himbing si Lianne. Gaya ng dati, nakalilis na naman ang kanyang kumot. Nasilip ko ang mapuputi niyang binti. Lalo lang tumayo at tumigas si Manoy. At dahil wala nang nana na lumalabas sa aking b***t, balik sa normal na naman ito. Kaya, nilaro ko ito kahit maaaring magising si Lianne at makita ako.    Habang binabati ko ang kahabaan ko, iniisip kong subo-subo ni Lianne ang akin. Ang sarap niyang kantutin sa bibig. Napapikit ako at napaungol.   Malapit nang pumulandit ang katas ko nang magsalita si Lianne. "Sana nagtago ka man lang.." Mahinahon niyang sabi pero sarkastiko. Nakaupo na siya sa kama.   Bigla kong itinago si Manoy. At, hiyang-hiya akong bumangon para lapitan siya at mag-sorry. Pero, nagtalukbong na siya ng kumot.   "Sorry, Lianne." sabi ko nang nakalapit na ako sa kanya. "Hindi ko naman intensiyon na bastusin ka." Dinampi ko ang kamay ko braso niya. Ginalaw niya ito, hudyat na tanggalin ko ang aking kamay.   "Lumayo ka sa akin!" Nanginginig ang boses niya.   "Sorry na. Kahit tingnan mo man ako sa mata. Hindi kita kayang bastusin. Nadala lang ako sa.."   "Nadala? Oo, nadala ka! Isang gabi.. hindi mo na mapipigilan ang sarili mo.. ako na ang..."   "No! I won't do that! Mahal kita, e!" Tumayo na ako at tumungo sa kusina. Nagtimpla ako ng kape ko. Hindi pa rin lumabas ng kumot si Lianne. Ang hula ko, umiiyak na siya.   Hiyang-hiya ako sa nangyari. Gayunpaman, hindi ako magbabago kay Lianne. Sana hindi niya ako katakutan.  Malibog lang talaga ako pero hindi ako manyakis.       Ochenta y singko Dahil sa nangyaring pagkakahuli sa akin ni Lianne, habang nagjajakol ako, hindi niya ako kinibo. Hindi na siya nag-almusal sa bahay. Nagmadali rin siyang umalis.    Natatakot akong, one day, iwanan na niya ako at maghanap ng matitirhan.   Naisipan kong i-text si Paulo. Nangumusta lang ako. Baka nag-confide na si Lianne sa kanya. Wala naman siyang sinabi. Nangumusta lang din kasi. Ibig sabihin, hindi o hindi pa nagsumbong ang kaibigan sa kanya.   Nag-isip uli ako. Kailangang maibalik ko ang tiwala niya sa akin.   Nang araw ding iyon, nagdesisyon akong bumalik sa Xpose Bar. Kaya, tinawagan ko si Mama Sam. Natuwa naman ang matandang bakla sa balita ko. Pinapapasok na nga ako agad. Pero, nakita kong bumilog na ang katawan ko. Napasarap yata ako sa bakasyon. Kailangan ko na ulit mag-workout.   Agad-agad ay pumunta ako sa suki kong fitness center. Ilang linggo din akong di nakapagbuhat. Lumubo nga daw ako ng bahagya sabi ng instructor ko.   Pagkatapos ng workout ko, binalita ko kay Lemar at kay Jake ang nalalapit kong pagbabalik sa pagsasayaw. Pareho silang natuwa. Sinigurado pa nga kung tuluyan na talaga akong magaling.   Pagbalik ko sa bahay, naglinis ako. Nagpalit ako ng kubre-kama at mga punda. Nilabhan ko na rin ang mga ito. Gabi na ako nang matapos ako sa paglalaba.    Hinarap ko naman ang pagluto. Kailangang makuha ko uli ang loob ni Lianne. Pinagluto ko siya ng adobong manok at baboy. Kaya lang, hindi siya kumain. Tapos na raw silang magdinner ni Paulo. Naisip ko tuloy na alam na ng kaibigan niya ang kalibugan ko. Sabagay, once niya na rin akong nahuling nagjajakol. Napagbigyan ko na nga. Hindi na big deal ‘yun sa kanya. Pareho naman kaming may itinatago kay Lianne.        Ochenta y sais   ''Sorry, Lianne.." Nahablot ko ang braso niya bago siya nakalabas ng pinto para pumasok na.   "Nagmamadali ako, Hector.." Naghulagpos siya. Hindi siya tumingin sa akin.   "Sabihin mo munang pinapatawad mo na ako.."   "Para ano? Tapos na yun. Wala ka namang narinig na masakit mula sa akin, di ba?"   Binitiwan ko na siya. "Pero, mas masakit sa akin na hindi mo ako kinikibo.."   "Masakit ba? Di ba dapat ako ang mas nasasaktan sa pagnanasa mo sa akin? Akala ko ba totoo ang pagkupkop mo sa akin. " Saka lamang siya tumingin sa akin.   "Sorry na. Hindi na mauulit."   Tumalikod lamang siya at umalis na. Hindi na ako nagsalita pa. Hindi niya pa rin ako kayang patawarin.   Maghapon akong wala sa wisyo ko. Apektado tuloy ang pag-eensayo ko ng sayaw para sa aking pagbabalik sa Xpose. Nag-e-expect pa naman si Mam Sam ng isang mainit at malibog na gabi mamaya. Nag-imbita daw siya ng mga parokyano.    Gayunpaman, handa akong bigyan ng kakaibang performance ang mga customer. Hindi ko sila bibiguin. Ikokondisyon ko na ngayon ang sarili ko para sa kakaibang paggiling at pagbibilad ko ng katawan. Gagawin ko ito para kay Lianne. Kung hindi niya ako mapapatawad dahil sa pagjajakol ko sa presensiya niya, sana mabawasan man lang ito sa pamamagitan ng taos-puso kong pagtulong sa kanya. Gusto ko ring makaipon upang may maibigay ako para sa chemo ng kanyang ama.        Ochenta y siyete Umusok ang entablado.    "Ladies and gaymen, please welcome Mr.. Hardlong!" introduce sa akin ng deejay.   Naghiyawan ang mga parokyano, habang gumigiling ako palabas ng tanghalan.  Halos, puno ang mga upuan.   Nakabahag ako, pero hindi pang-Igorot ang sinasayaw ko, kundi isang nakakalibog na paggiling, na lalong nagpapatigas sa aking b***t, dahil habang ginagawa ko iyon ay si Lianne ang iniisip ko.    Maya-maya pa ay bumaba ako sa entablado at kumuha ng isang di pa masyadong matandang babae. Game na game siya sa pagdikit ko ng t**i ko sa kanyang behind. Hinayaan ko ring himasin niya ang dibdib ko.    Isang saglit pa ay sinimulan ko nang tanggalin ang bahag ko dahil nakatayo na ang anaconda. Tinakpan ko naman agad ito habang inaalalayan ko ang matronang malibog. Nais pa sana niyang i-blowjob ako.    Gumiling uli ako sa kabila ng hiyawan ng mga bading at matrona. Nais nilang umakyat sa entablado. Hinarahangan lang sila ng mga bouncer.    Sa sulok ay natanaw ko ang dalawang persona. Naka-hoodie ang isa. Naka-Muslim costume naman ang babae. Misteryosa ang babae kaya nilapitan ko pagkatapos kong jakolin ng kaunti ang manoy ko.    Sa daan ay hindi napigilan ng iba na hawakan ako at ang alaga ko. Pero, ang misteryosang babae ang pakay ko. Siya ang gusto kong sumalsal at sumubo sa akin.   Yumuko ang lalaking nakahoodie nang lumapit ako. Nakatitig naman sa akin ang Muslim. Hindi ko man makita ang kanyang mukha ay alam kong nag-eenjoy siya sa paghimas ko sa aking katawan habang nakatiwangwang ang aking kahabaan.   Ilang minuto akong naghintay na hawakan niya ako. Samantalang ang mga nasa likuran kong mga bading ay pilit na hinihipo ang aking mauumbok na puwet.    "Mr. HardLong, I wanna suck your dick." sigaw ng sosyal na bading sa likod ko. Pagharap ko ay may isanlibo siyang ikinakaway. Kaya, lumapit ako.   Isang maharot at mainit na tagpo ang sumunod na nangyari. Libog na libog na ako. Pero, ang misteryosang babae pa rin ang gusto ko.    Kaya nang nagkaraoon ako ng tsansa na tingnan ang babae, humarap ako sa kanya.    "Lianne?" biglang akong nahiya sa hubad kong katawan. Tinakpan ko ng pera ang nakatayo pa ring b***t ko, habang nilalapitan ko ang nag-aapoy na si Lianne.    Bago pa ako nakalapit ay naharang na ako ni Mam Sam. "Game over, Mr Hardlong.." sarkastiko niyang tinuran.    Nag-walk out sina Lianne at Paulo. Wala akong nagawa.       Ochenta y otso   "Traydor ka, Mama Sam!” galit na galit kung dinuro ang floor manager ko nang pumasok siya sa dressing room. Nakabihis na ako nun para umuwi. Nawalan na ako ng ganang sumayaw at kumita ng pera.   "Oops! Relax, Mr. Hardlong! Baka nakakalimutan mo. May pinirmahan kang kontrata.." Pakembot-kembot pa ang lakad niya habang lumalapit sa akin.   "Hindi ko nakakalimutan ‘yun, Mang Samuel!" Naiinis ako sa kanya kaya kailangan mainis ko rin siya.    Lumapit pa siya sa akin. Nakangiti at hinimas ang aking dibdib. "Thank you, my dear! But you can't make me mad. Dahil, alam ko, sa oras na ito ay wala na sa bahay mo ang babaeng pinakamamahal mo." Tumawa pa siya na parang si Bella Flores.   "Lumayo ka nga sa akin!" Kinuha ko ang bag ko at agad akong lumabas ng dressing room. Narinig kong tumatawa pa rin si Mama Sam. Nadaanan ko naman sina Lemar at Jake na maharot na nagso-show sa entablado. Naghahalikan ang dalawa.   Nagtaxi ako pauwi. Gusto ko kasing maabutan si Lianne sa bahay. Hindi naman ako nabigo. Naabutan ko siya at si Paulo na palabas na ng bahay. Bitbit nila ang mga gamit niya.    "Lianne, ‘wag kang umalis, please.. Sorry." Agad kung kinuha ang bag niya para di siya makaalis. "Paulo, ibalik mo ‘yan sa loob."   "f**k s**t ka!  Manloloko. Sinungaling. Kung gaano kagwapo iyang mukha mo, siya namang kapangit ng pag-uugali mo!"   "Oo. Aminin ko. Niloko kita. Pero, it does not mean na habang buhay akong ganito. Nakahanda na akong magbago para sa'yo."   "Para sa akin? O para sa sarili mo? Para sa kalibugan mo?"   "Lianne, pasok muna tayo. Nakakahiya sa mga makakarinig." si Paulo. Natuwa ako sa pagkukusa niya.   "Hindi na! Kailangan ko nang lumayo sa taong ito. Baka one of these days, isa na ako sa biktima niya. Ayokong mahawaan ng tulo!"   Bigla akong nanliit sa sarili ko.        Ochenta y nuwebe "Gusto kong magbagong-buhay simula nang makilala kita." pasimula kong paliwanag. Nakaupo na sina Lianne at Paulo sa sofa. Ako naman ay nakatayo sa may pinto. "Sa katunayan, hinihintay ko ang tawag ng agency para makasakay ako ng barko."    Nagtinginan ang dalawa pero walang lumabas na salita mula sa kanilang mga bibig.   "Maniwala kayo. Hindi ko gusto ang trabahong ito." Lumapit na ako sa kanila at umupo rin sa sofa, kaharap nila.   "Kaya pala enjoy na enjoy ka habang iginigiling mo ang hubad mong katawan. Paano mo rin ipapaliwanag sa amin na ipinagagamit mo ang t**i mo sa kung sino-sino, kapalit ng pera?" si Lianne, galit pero mahinahon.   "Hindi lahat ng tao ay naiintindihan ang trabaho ng kagaya ko. Kaya nga humingi ako sa'yo, sa inyo ng apology. Nakakontrata ako kaya di ko kaagad-agad pwedeng bitawan 'to." Mas nagsusumamo ang tono ko.   "Tama ka. Hindi ko maunawaan." Aakma nang tatayo si Lianne pero napigilan siya ni Paulo.   "Mag-usap kayo." sabi ni Paulo. Napaupo niya si Lianne.   "Ayoko na. Tama na. Ayoko na ring maging pabigat sa'yo, Hector."   "No! Hindi ka pabigat sa akin, Lianne. Ginagawa ko ito dahil mahal kita."   Natawa si Lianne. "Mahal? Kailan lang tayo nagkakilala. Mahal mo na agad ako? Bakit?"   Wala akong naisagot.      Noventa "Pareho lang naman tayo, ah!" May galit na ang pagkakasabi ko.   "Pareho? Paano tayo naging pareho?" maang na tanong ni Lianne.   Ngumisi ako at tumayo. Bumalik ako sa may pintuan. "Ago-go dancer ka di ba? Ako, macho dancer. May pinagkaiba ba?" Sarkastiko na ako.   Nagtinginan ang magkaibigan.   "Hector.. nagkakamali ka!" protesta ni Paulo.    Hindi ko siya pinansin. "Galit na galit ka sa gawain ko, pero ni minsan ba may narinig kang masama sa akin? Ha, Lianne?"   "Hindi mo alam ang nangyari..” mahinang sagot ni Lianne. Hindi siya nakatingin sa akin. Humihingi siya ng tulong sa kaibigan.   "Oo, Hector! Hindi mo dapat.."   Hindi ko na tinapos ang paliwanag ni Paulo. Gusto kong malaman nila na matagal ko nang alam. "Pinuntahan ko ang bar na pinagtrabahuan mo. Bigla ka daw naglaho. Kaya pala biglaan din ang paglipat mo sa akin, dito sa bahay. Bakit, Lianne? Bakit?"   "Oo. Dancer ako, katulad mo. Nagbilad ako ng katawan. At ako ang babae dun sa stag party ng kaibigan mo. Ano, masaya ka na?"   Nagulat ako. "Oo.. I mean, hindi! Nagtataka lang ako kung bakit nag-walkout ka. Di ba iyon naman ang trabaho mo? Di ba ligaya naman talaga ang hanap mo?"   Si Paulo ang sumagot. Humihikbi na kasi si Lianne. "Hector, masalimuot ang naging buhay ni Lianne. Ayaw na niyang ukilkilin mo pa ang mga nakaraang iyon. Please, tama na! Lianne, let's go!" Itinayo na niya ang kaibigan.   Lumuluhang lumabas si Lianne, na inaalalayan ni Paulo. Hindi ko na sila pinigilan.    Pagkaalis nila saka ko lang naramdaman ang labis na kalungkutan. Nagsisisi ako. Hindi ko dapat iyon ginawa sa aking pinakamamahal.   "See? Hindi mo ako mahal. Hindi mo kasi kayang mahalin at irespeto ang sarili mo. Binababoy mo ang sarili mong katawan!"   Matigas ang pagkakabigkas ni Lianne ng linyang ito. Nagpanting ang tainga ko. Hindi niya dapat ako hinuhusgahan.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD