My First Romantic heartbeat

CHAPTER 1 "I can still remember when I first saw Alex in our flower shop. I guess he's 5'10 in height at siguro kung susumahin, nasa ilalim lang ng tainga niya ang taas ko. Hindi ko alam pero. Parang na-hypnotized niya ako noong una siyang ngumiti sa akin. I was alone in our shop and siguro dahil ako naman itong si gaga eh nakuha sa mga pangiti-ngiti, ayan tuloy, yung tig-1500 na bouquet ay naibigay ko sa kanya ng 1K lang. at eto namang gwapong loko, hinanap-hanap yung tig-1k na bouquet, buti sana kung ako? Luge ako parati sa kanya pero pang panalo lagi yung ngiti ko. Sa araw-araw na nakikita ko siya, parang puso ko yung binebenta ko! Este, parang napakyaw na rin nga niya pati ang pagmamahal ko! "So sino ang hinihintay mo at may pag-post ka pa sa f*******: ng simangot emoji?" Tanong ni Annie mula sa kabilang linya. "Wala no! Hindi ba pwedeng naiinip lang? Saka pwede ba tantanan niyo nila Jean Marie yung post ko? Doon pa kayo nagsasagutan mamaya maniwala yung mga nakakabasa, mabura na nga ang post na yun." Sabay pag-ikot ng mga mata niya na akala mo naman ay makikita siya ni Annie mula sa kabilang linya. "Ang kulet? Hindi lang talaga ako makapag focus sa review kasi." Hindi pa man siya tapos sa sasabihin ay si Annie na naman kaagad ang dere-derecho ang bibig sa pagsasalita. "Kasi nga may hinihintay. Ayaw pa kasi umamin. Wala namang masyadong tao sa flower shop kapag ganitong oras, unless ang hinihintay mo eh si kuyang makisig na itago na lang natin sa code name na AIS." Ito talagang si Annie, kapag nagsalita dere-derecho ang bibig! "Bakit? Nakadaan na ba siya kanina sa shift mo?" curious ko namang tanong. "Oh tignan mo na edi lumabas din? So yan ang walang hinihintay? Teka, marami na bang tao ulit? Huy! Chrystina Shaila! Hello? Tignan mo to apaka bastos. Ni hindi manlang nagpaalam sa kausap. Okay,bye!" ---- Hindi ko na nagawa pang ibaba ang telepono habang kausap ko si Annie. I was mesmerized when i heard a familiar voice from my behind. I knew it was him. Napalunok na lang ako sa kaba when he smiled at me. Heto na naman tayo Chrysha, magpapabudol ka na naman! "Hi!" he smiled. (Like an Angel! baliw na naman ako, akala mo naman nakakita na talaga ng ngumingiting Anghel.) "A-Hi!" sige lang Chrysha titigan mo pa ng mapalayas ka na ng tita Lizz mo. Abonado ka na naman. "I wonder if talagang 1000 lang ang bouquet ng flowers niyo?" Seryoso pero napakalambing ng boses. Napaka gwapo pero apakalupit tumawad. "M-Miss?" Tanong niyang muli sa akin. "H-Ha? Ano kasi Sir, ang totoo niyan naka-promo lang kami nung nakaraan, h-hindi ko na lang po kasi mabawi nung mga next visit niyo kasi--" (Baka hindi ka na bumalik) Hindi niya maituloy ang susunod niyang dapat na sabihin. "Okay. That makes sense. So you mean, ikaw ang nagbayad nung mga kulang ko?" Curious na tanong ni Alex. Sumagot pa sana ako sa itinatanong niya pero parang hindi naman na niya naunawaan. Bigla kasing may tumawag sa telepono niya and maybe, kagoon kaimportante kaya lumabas siya para mas magkaintindihan sila or di kaya baka yun yung girlfriend? Haissst! Napaka-ganda pa naman ng arrangement ko sa binili niya. Mataman akong naka-intay sa muling pagpasok niya upang kunin ang bouquet. Halos tumalon ang puso ko noong muli siyang bumalik. "I got to go miss. By the way, I don't remember how many flowers I already bought pero sobrang nakakahiya, I should have asked you earlier para hindi naman nakakahiya sayo. But here, if kulang pa ito sa mga naging atraso ko just let me know and Thank you. Really, for always arranging my flowers perfectly." May sasabihin talaga ako eh, pero umurong yung dila ko pagkatapos niya akong paulanan ng ngiti at kindatan. Juskolooord! Parang mapupunit din yata ang labi ko kasi kahit na nakita ko na siyang nakasakay sa kotse niya ay hindi pa rin mapuknat itong ngiti ko! Late na ng gabi, ang sabi ni Annie ay babalikan niya ako sa Flower shop pero ni wala manlang text. "Annie! Gising ka pa?" Excited kong tanong sa kanya. "Bakit?" hatalang nagising lang ang loka. Kapag hindi ba naman siya nagkaroon ng ulirat sa sunod sunod na tawag ko eh ewan ko na lang. "Haissst! Sayang wala ka talaga dito. Dumating siya kanina nong magkausap tayo, tapos grabe Annieeeeeee akala ko malulugi na naman ako, pero salamat at nakahalata din naman pala ang loko." "Buti nga wala ako dyan, malamang masakit na naman ang katawan ko sa kakahampas mo. Teka, anong ibig mo sabihin dun sa nakahalata siya? na crush mo siya?" Tanong ni Annie s kanya. "Sira! Hindi yun. Parang nagtataka na rin pala siya kung bakit ang mura ng mga bouquet natin, kaya eto, sobra pa nga ng 2000 yung binigay niya eh." Mahabang paliwanag ko kay Annie habang inaalala ko kung paano niya sa akin iniabot ang bayad niya. "Tapos? Yun na yun kaya tinadtad mo ako ng tawag?" biro ni Annie. "Kesa naman ng hampas?" sagot naman niya sa kaibigan. Kung kaya nauwi sila parehas sa tawanan. "Haistt! Annie, tingin mo hindi kaya ako ginayuma ng mokong na yun? Kasi, bakit ganito Annie, iba talaga yung feeling ko eh, tapos siya parang wala lang. Deadma, ganun lang pagkabayad sa bulaklak. Wala na. Habol tingin na lang ako." maktol niya sa kaibigan. May pagpout pa nga ng nguso ang loka. "Ay friend, hindi pa ba obvious? Incase nakakalimutan mo eh meron na pong girlfriend yung tao. Tama ba ako ghorl?'' Biro naman ni Annie na may halong pang aasar kay Chrysha. "Tapos imagine din friend, ikaw pa ang nag-aarranged ng mga flowers na ibinibigay niya sa girlfriend niya. Sakit diva?" pigil naman ang tawa ni Annie. "Eh anong gusto mo pangitan ko? Eh kung hindi na bumalik? Edi pati shop ng tita ko nadamay ko pa." Maktol na naman niya kay Annie. "Okay. Wala na akong sinabi. Just a reminder from a friend. Mabuti pa ay itulog na natin ito dahil bukod sa may pasok bukas ay may exam pa tayo. Good night." Hindi na rin niya namalayan na dinapuan na siya ng antok.