Stealing Glances

Hacienda Clarke - 5

Malakas pa rin at walang tigil ang buhos ng ulan nang tahimik na nakatanaw sa labas ng veranda niya sa kwarto si Cameron, habang may malalim pa rin siyang iniisip. Kasabay nito ay ang paghigop niya ng mainit na tsokolate na ginawa pa talaga ni Nanay Ising para sa kaniya. Nang muling maalala ni Cameron ang walang pasabi na pagpunta ni Sabel sa mansyon niya, hindi mapigilan ng binata na mapakuyom ang kamao, lalo na’t hindi niya akalain na mali palang babae ang ipinaglaban niya sa kaniyang mga magulang. Kaagad din na napagtanto ni Cameron na tama nga ang sinasabi ng kaniyang ina na walang magandang maidudulot sa buhay niya ang dati niyang kasintahan na si Sabel. Kung kaya’t isang malalim na pagbuntong-hininga na lamang ang siyang tanging nagawa ni Cameron bago siya makarinig nang sunod-sunod na pagkatok sa labas ng kaniyang kwarto. Kasabay naman nito ay ang pagpasok ni Alexandra na nakasimangot na nakatingin sa kaniya na siyang labis niyang ipinagtaka.

“Bumaba ka raw sabi ni Nanay Ising!” Nakasimangot pa rin na litanya ni Alexandra sa harapan ni Cameron.

“Bakit daw?” naguguluhang tanong naman ni Cameron sa nagtataray pa rin na si Alexandra.

“Aba! Malay ko! May bisita ka yata!”

Akmang sasagot pa sana si Cameron nang walang pasabi na lumabas ng kwarto niya si Alexandra na ikinailing na lamang niya. Wala namang sinayang na oras si Cameron at kaagad na nagtungo sa salas ng mansyon niya upang malaman kung sino ba ang tinutukoy ni Alexandra na bisita niya. Hindi pa man siya tuluyang nakabababa ng hagdan ng mabilis na nanlaki ang mata ni Cameron dahil sa nakita niyang bisita. Ganoon na lamang ang pagkakamot sa ulo ni Cameron nang mapansin niyang matiim lamang na nakatitig sa kaniya ang ina niyang sa tingin niya ay may galit sa kaniya. Sa edad niyang dalawampu’t siyam, hindi maitatanggi ni Cameron sa kaniyang sarili ang takot na nararamdaman niya sa kaniyang ina. Bagamat mapagmahal ang kaniyang ina, alam ni Cameron kung paano magalit ang kaniyang mga magulang na siyang labis niyang ikinababahala.

“Mommy, Daddy, anong ginagawa ninyo rito?” nag-aalangang pagtatanong naman ni Cameron sa kaniyang mga magulang.

“Bakit? Masama na bang makita ka? Kung hindi pa dahil kay Nanay Ising hindi ko malalaman na hanggang ngayon ay ginugulo ka pa rin pala ng babaeng ‘yon!” mataray na sagot naman ng ina ni Cameron.

“Kahit ako naman ay nagulat din sa nangyari, Mommy. Hindi ko naman alam na susundan ako rito ni Sabel.”

“Pwede ba huwag na nating pag-usapan pa ang babaeng ‘yan! Nasisira lamang ang araw ko dahil sa kaniya.”

“Huwag kayong mag-alala, Mommy, hindi na muling babalik pa rito si Sabel. Matagal ko nang tinapos kung anong mayroon sa aming dalawa.”

“Dapat lang!”

Sasagot pa sana si Cameron nang mabilis siyang napakunot ng noo nang mapansin niyang bigla na lamang nangislap ang mata ng kaniyang ina, habang nakatingin sa bandang likuran niya na siyang labis niyang ipinagtaka. Sa nakitang reaksyon ng kaniyang ina, mabilis na ipinaling ni Cameron ang kaniyang paningin at ganoon na lamang ang pag-iling niya nang makita ng binata ang pababang si Alexandra. Sa suot pa lamang nito na maikling short at sando mas lalong lumitaw ang hubog ng katawan ni Alexandra na siyang dahilan upang makaramdam na naman siya ng init sa kaniyang kaibuturan. Isama mo pa rito na mas lalo rin lumitaw ang kaputian nito na akala mo’y isang nyebe sa puti.

“Alexandra!”

“Ano na naman? Inaano ba kita?” may inis na tugon naman ni Alexandra kay Cameron.

“Bakit ganiyan ang suot mo?”

“E, ano bang gusto mong suotin ko? Alangan namang magbalabal ako ng dahon ng saging e ‘di lalo kang nanggalaiti na akala mo’y isang manok na hindi mapa-itlog!”

“Iyan ka na naman sa pamimilosopo mo!”

“Hindi ako namimilosopo, Cameron. Ikaw lang ‘tong maraming napapansin. At saka, bakit ba pati pananamit ko pinapakialaman mo?”

“Hindi kita pinapakialaman, Alexandra. Paano kung mabastos ka? At saka, alam mo naman na may bisita ako tapos ganiyan na lamang ang suot mo. Tingnan mo nga ‘yang nasa kamay mo may hawak ka na namang mangga.”

“Ewan ko sa iyo!”

Kasabay naman nito ay ang pagtalikod ni Alexandra sa gawi ni Cameron na hindi pa rin makapaniwala sa naging asta sa kaniya ng dalaga. Bukod dito, napagtanto rin ni Cameron na hindi pa nga pala siya nakahihingi ng tawad kay Alexandra sa pag-iwan niya sa dalaga sa Hidden Falls. Nang tingnan niya ang reaksyon ng kaniyang mga magulang lalo lamang naguluhan si Cameron nang makitang pangiti-ngiti na ang mga ito sa harapan niya. Isama mo pa rito na para bang sa isang iglap ay nawala ang galit sa kaniya ng kaniyang ina, habang nakatingin pa rin sa direksyon kung saan nagtungo si Alexandra. Isang pagtikhim naman ang ginawa ni Cameron upang kunin ang atensyon ng kaniyang mga magulang na para bang namangha kay Alexandra.

“Bakit ganiyan na lamang ang ngiti ninyo, Mommy, Daddy?”

“Hindi ko alam na nagiging madaldal ka rin pala, Cameron,” pagsingit na litanya naman ng ama ng binata.

“Daddy, pati ba naman kayo. Tigilan ninyo nga ako. Bakit pala naparito kayo ni Mommy?”

“Nag-aalala lang kami sa iyo, Cameron. Sa nakita namin ngayon mukhang hindi na namin kailangan na mag-alala pa ng Mommy mo sa iyo.”

Imbis na sagutin pa ang kaniyang ama isang ngiti na lamang ang isinukli ni Cameron bago pagpahingahin ang kaniyang mga magulang. Matapos ang kanilang pag-uusap kaagad na napansin ni Cameron si Alexandra na tahimik na papaakyat sa hagdan habang hawak ang isang mangkok at ang mangga na binalatan nito. Dahil sa hindi na makatiis pa si Cameron, tahimik niyang sinundan ang dalaga sa kwarto nito upang humingi ng tawad kay Alexandra. Nang nasa labas na ng kwarto ni Alexandra si Cameron kaagad siyang kumatok bago dahan-dahang buksan ang pinto. Bumungad naman sa kaniya ay ang prenteng nakaupo na dalaga habang nakataas ang isang kilay nito sa kaniyang harapan.

“Anong ginagawa mo rito?” mataray na asik naman ni Alexandra kay Cameron.

“Alam kong galit ka pa rin sa akin kaya nga nandito ako para humingi ng tawad sa iyo. Hindi ko naman sinasadya na iwan ka roon sa may Hidden Falls.”

“Sa tingin mo ba nagagalit ako dahil doon?”

“Oo. Alam ko namang mali ang ginagawa ko. Sorry, Alexandra, it won’t happen again.”

“Nagagalit ako dahil hindi mo sinabi sa akin na may fiance ka na pala! Makalamas ka naman sa dibdib ko daig mo pa ang nagmamasa ng tinapay! Tapos malalaman kong ikakasal ka na pala! Ginawa mo pa talaga akong parausan!”

Bahagya namang nanlaki ang mata ni Cameron dahil sa narinig niya kay Alexandra. Sa hindi malamang dahilan natagpuan na lamang ni Cameron ang sarili niya na ngumingiti na akala mo’y isang timang na siyang lalong ikinainis ni Alexandra. Dahil sa ipinakitang reaksyon ni Cameron pakiramdam ni Alexandra ay hindi seryoso ang paghingi ng tawad ng binata, lalo na’t pangiti-ngiti pa siya sa harapan nito. Nang mapansin ni Cameron na mas lalo lamang nakaramdam ng inis sa kaniya si Alexandra kaagad niyang pinigilan ang kaniyang pagngiti at kaagad na tumikhim bago muling magpaliwanag sa dalaga,

“Oo, may fiance ako pero dati lang ‘yon. At saka, nagpunta lang dito si Sabel dahil umaasa ang babaeng ‘yon na makikipagbalikan pa ako na alam kong malabong mangyari. Hindi ako tanga, Alexandra. Ayokong magpakasal sa babaeng kung sino-sino na ang nakalantari!”

“Wait… Ibig sabihin… iniputan ka ni Sabel sa ulo mo?” Nanlalaki ang mata na bulalas naman ni Alexandra.

“Mabuti sana kung iniputan lang ako ni Sabel! Sa dinanas ko sa babaeng ‘yon daig ko pa ang may usong-uso na inyodoro sa ginawang panloloko ni Sabel!”

“Kalma na. Pinapatawad na kita. Akala ko kasi balak mo pa akong gawing kabit.”

“Hindi mangyayari iyon, Alexandra.”

Sunod-sunod naman ang paglunok ni Cameron nang mapabaling ang atensyon niya sa makinis na binti ni Alexandra na prente pa rin na nakaupo sa sofa. Hanggang sa natagpuan na lamang ni Cameron ang kaniyang sarili na dahan-dahang lumalapit sa gawi ng dalaga. Sumunod naman ginawa ni Cameron ay lumuhod siya sa harapan ni Alexandra bago marahang hawakan ang makinis na pisngi ng dalaga. Wala namang pagdadalawang-isip si Cameron na inangkin ang labi ni Alexandra na bahagya pang nanlaki ang mata dahil sa ginawa niya. Kalaunan ay tumugon na rin si Alexandra sa mapupusok na halik ni Cameron na bahagya pang nagpaungol sa dalaga.

“Fvck! You’re so hot right now, Alexandra! Ito ang dahilan kaya ayokong nakikitang ganiyan ang suot mo! Hindi ko mapigilan ang sarili ko na angkinin ang mapupula mong labi.”

“Inamin mo rin na naaakit ka sa akin.”

Isang pagtango na lamang ang naging sagot ni Cameron bago dahan-dahang bumaba ang halik niya sa makinis na leeg ni Alexandra. Sa ikalawang pagkakataon muli na namang napaungol ang dalaga dahil sa sarap na nararamdaman nito. Samantalang si Cameron naman ay bahagya pang sinipsip ang leeg ni Alexandra na siyang dahilan upang mag-iwan ito ng pulang marka. Dahil sa hindi pa nakuntento si Cameron muli na namang bumaba ang halik ni Cameron sa malulusog na dibdib ni Alexandra. Wala namang pagdadalawang-isip na hinubad ni Cameron ang damit ni Alexandra at ganoon na lamang ang pagmumura ng binata sa kaniyang isip ng makita niyang n*pple tape lamang ang nagtatakip sa korona sa tuktok ng malulusog na dibdib ng dalaga. Dahan-dahan namang inalis ni Cameron ang bagay na nagtatakip sa mala-rosas na korona ni Alexandra na gusto niya muling matikman. Dahil sa sabik na sabik na si Cameron kaagad niyang isinubo ang korona ni Alexandra na akala mo’y isang sanggol na uhaw sa gatas ng isang ina.

“Fvck! Cameron you’re making me feel hot!”

Tipid na ngiti naman ang sumilay sa labi ni Cameron habang wala pa rin siyang tigil sa pagsipsip sa korona ni Alexandra. Habang ang isang kamay naman ni Cameron ay hindi magkaintindihan sa paglamas sa kabilang dibdib ni Alexandra na kagat-kagat na ang labi na para bang pinipigilan ng dalaga na muling umungol. Hanggang sa muli na namang bumaba ang halik ni Cameron patungo sa puson ni Alexandra. Isang tingin muna ang ginawa ni Cameron sa dalaga na para bang humihingi siya ng permiso na alisin ang pang-ibabang saplot nito. Ganoon na lamang ang paglapad ng ngisi ni Cameron nang tumango sa kaniya ang pulang-pula nang si Alexandra.

“Are you sure about this, Alexandra?”

“Yes! Huwag mo na akong bitinin pa!”

Kaagad namang bumungad sa mata ni Cameron ang basang-basa na hiyas ni Alexandra na siyang dahilan upang manigas ang kaniyang alaga dahil sa magandang tanawin sa kaniyang harapan. Dahan-dahan namang inilapit ni Cameron ang kaniyang mukha sa basang-basa na hiyas ni Alexandra bago niya pasadahan ito ng kaniyang dila. Isang mahabang ungol na lamang ang pinakawalan ni Alexandra nang maramdaman nito na naglulumikot na ang dila ni Cameron sa naglalawa na nitong hiyas. Mas lalo pang lumakas ang pang-ungol ng dalaga nang maramdaman din nito na naglalabas-masok na ang daliri ni Cameron sa kweba nito na siyang nagpahalinghing kay Alexandra, dahil sa sarap na nararamdaman nito sa ginagawang pagpapaligaya ng binata.

“You’re hard, Cameron!”

“Hard as rock, Alexandra!”

Halos lumuwa naman ang mata ni Alexandra nang makita nito na unti-unti nang hinuhubad ni Cameron ang lahat ng saplot nito. Ganoon na lamang ang pagngangang ginawa ni Alexandra nang makita ng dalaga kung gaano kalaki ang alagang tinatago ni Cameron.

“Fvck! Ang laking batuta naman ng alaga mo, Cameron! Kakasya ba sa akin iyan?” Nanlalaking mata na bulalas naman ni Alexandra sa harapan ni Cameron.

“Akong bahala sa iyo, Alexandra. Kakasya ‘tong alaga ko diyan sa kweba mo.”

Akmang ipapasok na sana ni Cameron ang kaniyang alaga nang sunod-sunod na pagkatok ang nakapagpatigil sa kanilang dalawa. Kung kaya’t mabilis ang naging kilos nila at kaagad na nagbihis nang mapansin nilang dahan-dahang nagbukas ang pinto ng kwarto ni Alexandra. Sa taranta ni Alexandra mabilis nitong pinatago sa likod ng sofa si Cameron na hindi pa tapos magbihis habang nababalot ng pawis ang buong katawan ng binata. Bumungad naman sa harapan ni Alexandra ang nag-aalalang mukha ni Nanay Ising na siyang ikinakunot ng noo ng dalaga.

“Alexandra, may masamang nangyari sa Mommy mo!” nahihintakutang litanya naman ni Nanay Ising kay Alexandra.

“Wala naman po akong magagawa roon, Nanay Ising.”

“Hindi mo man lang ba bibisitahin ang Mommy mo?”

“Hindi po siguro, Nanay Ising. Alam ninyo naman po siguro ang nangyari ‘di ba?” malungkot na tugon naman ni Alexandra kay Nanay Ising.

“Maiintindihan ka naman siguro ng Mommy mo.”

“Ipagdadasal ko na lamang siguro si Mommy, Nanay Ising. Ayokong ipilit ang sarili ko sa taong isinuka na ako.”

Imbis na magpumilit pa pinili na lamang ni Nanay Ising na yakapin si Alexandra na ngayon ay nangingilid na ang luha. Sa isang iglap lamang pakiramdam ni Alexandra ay muli na namang bumalik ang lahat ng sakit na naranasanan nito. Bukod dito, pakiramdam din ni Alexandra na hindi na ito kailangan pang pumunta sa Mommy nito, lalo na’t alam ng dalaga na hanggang ngayon ay hindi pa rin ito napapatawad ng ina nito. Samantalang si Camaeron naman ay hindi maiwasan na maguluhan dahil sa kaniyang narinig na usapan sa pagitan nina Nanay Ising at Alexandra. Kung kaya’t pakiramdam ni Cameron ay may bumubulong sa kaniyang tainga na alamin kung ano nga ba ang nangyari sa pagitan ni Alexandra at ng ina ng dalaga.