Tattered Memories | Tagalog

03

“Finally, masosolo na rin kita.” He glimpse at me before putting his attention to the road. He held my hand before kissing it. Ngumiti ako at bahagya ko namang idinikit ang kanyang kamay sa aking pisngi. 

Simula noong dumating sa buhay namin si Via, hindi na kami madalas lumabas ni Miguel dahil nakatuon ang atensyon namin sa kanya. Sa paglaki kasi ng anak namin ay pag-grabe rin ng likot nito. I barely put my head on his shoulder while looking to our hands. 

“I Love You.” I said out of nowhere. 

Bahagya siyang tumawa at bahagyang lumingon para mahalikan niya ang aking noo, “I Love You Too, Hon.” He replied.. 

This date thingy is not my idea. Hindi ko inakalang mas pinili niyang makipag-date sa’kin ngayong off niya imbes na magpahinga. Matagal na pala niyang pinlano ‘to. Matagal na pala niyang ibinilin kay Mama na siya muna ang mag-alaga kay Via for today.

What more can I ask for in a husband? He gives everything I want, I’m not talking about material things. I’m talking about how he gives me the attention that I need. How he fulfills his love for me. Kung paano siya naging mabuting Ama kay Via. I can’t imagine my life without him. I can’t imagine being married to someone else. 

I’m happy and contented with my Miguel. 

“Where do you think we're going?” He asked before giving me a weird smile.

Inaasar na naman niya ako, ‘yun lang naman ang ginagawa niya kapag aasarin niya ako. “Oh, come on!” bahagya siyang napatawa ng marinig niya ‘yon sa’kin. “Sa resto? Are you serious?” tanong ko ng makita ko pa siyang ngumiti. “Miguel naman,” ang masayang ekspresyon ko kanina ay napalitan ng mukhang hindi maipinta. 

“Biro lang, I won’t do that.” 

Other women dream about formal dates, but I’m not one of them. Simple lang yung gusto ko, a date that i’ll never forget. A date with the love of my life is enough. Hindi naman ako humihiling ng mga fancy dates dahil walang apekto sa’kin ang mga ganon. 

Picnic Date? Walk Date? Movie Date? Candle-light dinner date? Travel Date? Those aren’t important to me anymore. Being with the person you love makes everything perfect. Aanhin mo ang mga ganyang date kung ang toxic at puro porma lang naman ang alam ng partner mo? Sa panahon kasi ngayon, the kind of date doesn’t matter. Kahit na kumakain lang kayo ng fishball at kasama mo yung taong mahal na mahal ka, perfect na ‘yon. 

Don’t wish for a partner who can give everything you want. Don’t wish for a partner who is attractive and interesting. Instead, wish for a man who has a good personality, god centered and a man who’s willing to fight for you ‘till the end.

“So saan nga tayo pupunta?” I asked. 

“Secret,” He hand me a blind fold and telling me to wear it, “Hon, wag kang kj!”

“Baliw, hindi ko naman sinabing hindi ko isusuot! Para saan ba ‘to, Hon?”

“Secret nga." sabi niya without looking at me. Bahagya nalang akong napa-iling dahil sa mga trip ng asawa ko. Hays. "Isuot mo na yan, Hon. Malapit na tayo."

Agad kong sinuot ang blindfold na binigay niya without hesitation. May tiwala ako, e. Ilang taon na kaming kasal ni Miguel, ilang taon na kaming tumitira sa isang bubong at wala pa siyang ginagawang mali para lang masira ang tiwala ko sa kanya. Astig.

Narinig ko nalang na biglang bumukas ang pintong nasa side ni Miguel hanggang sa narinig ko na rin ang pagbukas ng pinto sa aking tabi, "Let's go, Hon." He held my hand, "Careful.." bahagya niya pang sabi before I felt his hand on my waist.

"Ano ba kasi 'to, Hon?"

"Shh." saway niya sa'kin.

Tanging tunog lamang ng damong tumatama sa sandalyas ko ang aking naririnig. Pati na rin ang pigil na tawa ng Asawa ko. Ano kayang trip ito? 

"Okay, We're here." I opened my eyes when he removed my blindfold. "Tada!" he added.

I held onto my chest when I saw in front of me a beautiful set up for our date. I slowly come closer while looking at the lights. 

I burst into tears because of the set up, "Hon naman." I said while wiping away my tears, bigla ko nalang naramdaman ang mainit na yakap ng aking Asawa. 

"Hindi kasi tayo nakalabas noong Anniversary natin dahil nagkasakit si Via, so I grabbed this opportunity para lang makabawi." he said. 

"You don't have to, Hon." bahagya akong kumalas at bahagya siyang hinalikan sa labi. 

Hindi na kami nag-abala lumabas ni Migs noong araw na 'yon dahil nilalagnat ang anak namin. Hindi rin naman sa'kin importante ang mga ganitong set up kaya kahit halik at yakap na lang niya ay ayos na ako. 

"Let's eat, lumalamig ang pagkain." bago pa ako makapunta sa aking pwesto ay agad na muna niyang hinila ang upuan ko para maka-upo. 

"You made everything?" bahagya kong tanong habang tinuturo ang mga disenyo sa paligid. 

"Everything, Hon." he roll his eyes, "Hindi sumipot sina Brent at Kiko." he added. 

"Bakit?" 

"We planned this three days ago, sinabi pa nilang tutulong talaga sila. Pero wala, mga pantog." bahagya naman akong napatawa dahil sa sinabi niya. 

Bahagya kong inabot ang kanyang kamay, "Thank you, Hon. Sobrang saya ko." 

"Talaga?" 

"Yes." sabi ko, tumayo siya at bahagyang yumuko para maabot niya ang aking noo. 

"I love you, hon." 

"I love you too."