PAGKABABA nang pagkababa ng sasakyan, isang mask na itim ang ibinigay nito sa 'kin.
Bigla ko itong tiningala. Seryoso na ang mukha nito.
"Isuot mo 'yan. Ayokong nakikita 'yang pagmumukha mo." At saka ako nito tinalikuran.
Lihim na tumiim ang mga labi ko. Walang araw na hindi man lang ako nito saktan sa paraan ng pananalita nito sa akin.
Bahagya kong naikuyom ang kamao habang hawak-hawak ang mask na ibinigay nito sa aki.
Hanggang sa maagap akong sumunod dito at malalaki pa naman ang bawat hakbang ng mga paa nito.
Nang mga oras na iyon. Nasa harap kami ng mismong kompanya ng mga ito.
"Sir, mahihirapan akong isuot ito," habol ko rito.
Muntik pa akong mabunggo ng katawan nito kung hindi ako kaagad napahinto. Kung bakit bigla bigla itong humihinto at pumihit pa paharap sa akin.
Salu
