Chapter 018: President

3468 Words
Title: The Only Bottom At Section Top Written By: Hikahikahikarichi Chapter 018: President Adrian Evans' POV Napahimas pa ako sa kaliwang siko ko dahil may natama pa akong isang maliit lang naman na sugat dahil sa nangyari kanina. Kagwang talaga yang Gomez na yan, kung makatulak para talagang sa akin galit. Maliit lang naman ang sugat na nakuha ko pagkabagsak ko sa sahig kanina pero tang*na, masakit pa rin. Ang hapdi. Kung hindi palang talaga nagkagulo baka nasuntok ko na sa mukha yung Gomez kumag na yun. Somehow, the situation became quiet at bumalik na rin sa pagkakamaldo tong mga kagwang kong mga kaklase. Although, there are still some tension left between Gomez and Trescious but at least it's getting okay now. I hope. Nagsibalikan na rin kaming lahat sa mga upuan namin at yung lalaking meron pang mala Leonardo de caprio ang hairstyle ay napatayo pa sa harapan. Ngayon ko lang din nalaman na President siya ng Section 'T'. And apparently, his name is Dustin. He has this aura of a fierceful tiger and a playful puppy at the same time. That's a weird way to describe him, but that is how I see this guy. A scary but with a bit of calm and playful nature--Teka? Kung naaalala ko, isa din siya sa mga kasama noon ni Gomez nung first day ko dito. That time na niloko ako ng mga kagwang na to. Mga animal talaga. Pero bahala na nga. It's all in the past anyway. What I need to do right now is to focus on the present. Hindi ko alam pero medyo nakaramdam ako ng kaba sa mga malalamig na titig sa aming lahat ni Dustin. His eyes are kind of telling, 'we are all dead'. Still, I don't feel nervous or anything at all. Wala din kasi akong ibang isyu sa mga kagwang maliban nalang sa ginagawa nilang impyerno ang buhay ko. Other than that, their issues are on their own. But by the way, ngayon ko lang napansin tong si Dustin na pumasok dito sa classroom namin ever since nung first day ko. What he is up to until now--Wait? Is he looking at my direction? "You must be our new classmate, Adrian Evans." I just gave him a slow nod as my answer. "Sorry for the late introduction," Bahagya pa niyang inayos ang kanyang necktie at kunyaring umubo pa to clear his throat bago ulit magsalita. "I am Dustin George Silva. Section 'T' President as well as the SSG President," Did he just say he is the SSG President? No way. "Since you're new, I'm sure you are wondering right now kung bakit ngayon pa tayo nagkakita," Correction: we did met once on my first day. It was not a good encounter but we'll just leave it as that. "The teachers are always signing me up on every national contest and a lot of works are given to me as the SSG President. That's the reason why wala ako lagi dito. But I still come here from time to time to check up on these idiots," Mahabang paliwanag pa niya. And the moment he said the word 'idiot', he ventures his eyes to my classmates. Medyo harsh siya dun pero bahala sila. "Isa din si President Dustin sa top student ng Goodsman Boys High," Bulong pa sa akin ni Akihiro na katabi ko lang. "Kaya kahit na hindi siya nakakaattend lagi sa mga classes, he still get to be the top student 'always'," Tila'y nasasayahan pang kwento ni Akihiro tungkol kay Dustin. That's cool, I guess? But when it comes to intelligence, I can't lose. Honestly speaking, I'm a bit competitive when it comes to this matter. Pero di ko talaga maitatanggi that I'm impressed by Dustin. Judging on what Akihiro told me. But I think I'm smarter in my own opinion. I mean I can solve college math equations if someone would just let me do it. Bahala na nga. Kahit na sino pang mas matalino sa aming dalawa ni Dustin, it's not my business anymore. Kailangan ko lang siguraduhin na wag akong mapatalsik sa scholarship program dito sa Goodsman. This is my only running point para lang makapag-aral na walang binabayaran na sobrang mahal. After all, I pay for myself now. Not my parents. "Not only that he is the top student," Taas kilay ko pang tinignan si Harry na nagsalita din sa tabi ko. Wait? When did he also became my seatmate? Inayos pa niya ang kanyang glasses bago magsalita ulit. "He also know what's happening in our section. It's as if meron siyang eagle's eye na kayang tanawin ang kahit ano pang nagaganap sa malalayo. That's why we also call him as Neji Hyuga as his nickname," Impossible namang kayang tanawin nitong Dustin na ito ang kung anong meron sa malayo. For sure naman meron siyang mga mata dito sa mga classmates namin na nagsisilbing taga report sa kanya sa mga kung anong nagaganap. Let's just be realistic. This doesn't worth my time knowing. Even a five year old knows how to distinguish kung paano nalalaman ni Dustin ang mga yan. Unless nalang kung meron siyang sixth sense. But that is way too impossible to happen. Besides, we are living in reality, not in a fantasy world. And who the heck even is Neji Hyuga? "President," May nagtaas kamay pa na isang kaklase namin. Napalingon naman kaming lahat sa kanya. "Napaaga ata ang pagbalik mo dito sa classroom natin? Hindi ka na ba busy?" Dagdag na tanong pa niya. Oh right, Dustin did mentioned that the teachers are always letting him join in different kinds of contest at busy siya lagi bilang SSG President. Pero parang hindi naman siya maaga? Late na nga siya ng dating. It's almost our last period in the afternoon tapos ngayon pa siya dumating. Aba'y isang malaking sana all. "I wasn't really planning on coming back here now," He said with a lot of authority. He does act as a good leader, huh? "Babalik sana ako next next week for our exams, but because of some chaos na nangyari dito sa section natin without me taking charge, napagdesisyunan kong bumalik," Dagdag pa niya. Yup, I do admit na sa pananalita pa lang niya ay isa siya sa mga taong dapat talaga irespeto sa Section na'to. Well, at least may isa pang matino. Di katulad ng mga ibang kagwang dito. "And it was not a bad idea coming back," Napahimas pa siya sa kanyang noo as if he was disappointed sa mga kagwang. Hindi ako kasali. Bahala sila. "You idiots are too chaotic. You might cause another scandal here sa school natin regarding sa ating Section. Don't you guys remember what happened last yea--" He stopped talking nang tingnan niya ulit ako. What did he just say? Scandal? I think the last word he said was supposed to be 'last year'. Or is it? Buntong hininga nalang siya sabay igham." Never mind that. Just don't cause any chaos. Got it?" Sabay-sabay pang nagsihiyawan ng 'Oo' ang mga animal na mga kagwang. Napaupo na rin si Dustin sa kanyang upuan na nagkataon din na nasa bandang likuran ko lang pala. But whatever. Kaagad ko na ring kinuha ang mga copies na nasa backpack ko at itinuloy pa ang pagbabasa mga lessons na di ko pa nagawang pag-aralan last time. Kahit na maiingay tong mga kagwang, tiis-tiisin ko muna. Dustin's right. It's almost our exams and I must study hard to stay sa scholarship program. I must need to get higher grades. Yes, Adrian kaya mo to. I can do this. Napanganga pa ako sa bibig ko nang i-anunsiyo ni Miss Angel sa aming lahat na walang roleplay na magaganap sa ngayong araw na'to. What? Nagpakaalalay ako sa mga kagwang, sinunod ko ang mga nakakag*gong mga utos nila, pati na rin hirap sa pagbitbit ng mga boxes tuwing lunch para makakain yang mga bibig nilang sarap paduguin sa suntok, tapos hindi lang pala matutuloy? She should've announced it early to us para lang hindi ko maranasan yung mala impyernong buhay dito sa Section 'T' na'to. Sh*t. But what can I do? Nangyari na din yun. Hindi ko na mababalik ang oras tang*na. But look on the bright side, I think it's safe to say na medyo masaya ako na di natuloy ang roleplay. Bakit? What else could it be? Because f*ck them. Dahil sa lahat ng practice na ginawa namin, walang matinong nangyari. Puro lang kalokohan at kagag*han ang ginawa ng mga kagwang kong members. Yung tipong present kaming lahat sa practice pero tang*na parang nag-iisa lang akong nakikipagcooperate dahil halos lahat sila sa grupo namin, present lang pag usapang kalokohan. Mga kagwang animal talaga. At kung natuloy din yung roleplay, malamang baka ano pang ginawang gulo na naman nila Gomez at Trescious. Mainit pa naman ang pagitan nilang dalawa-- Ah bahala sila. Issue nila yan. Not mine. Pero dapat talaga inannounce nalang ni Miss Angel sa amin ng maaga na hindi matutuloy ang roleplay namin para di na ako magpapakahirap sa mga kagwang na yan. "Malapit na ang exams niyo, kaya I just want you all to take this time to do some self studying," Tugon pa niya sabay isang matamis na ngiti. "As for your roleplay activity, let's just talk about that in the future. For now, study nalang muna kayo, okay?" Dagdag pa ni Miss sabay labas sa classroom namin. Napabuntong hininga pa ako habang tinignan siya palabas ng silid. Well, she got a point as well. We need to study for the upcoming exams-- when was it again? I'm sure Dustin mentioned it earlier though. Was it next week? Next next week? God, why is my mind suddenly blurry now? Tumatanda na talaga ata ako. But speaking of next week--it's already my birthday, huh? Turning seventeen. That day is coming again. One of the days that I hate each year and the first time I will celebrate it freely and alone, Without my abusive parents. Uwian na at dali-dali pa akong lumabas ng classroom pagkatunog palang ng bell. Tinawag pa ako ng kagwang na Akihiro pero di ko na siya nilingon pa. I will be on my way, Section 'T'. Baka kung ano na namang kagag*han ang gagawin sa akin ng mga kagwang. Mas mabuting laging handa. Boys scout kaya to! Wala na din silang mapakikinabangan sa akin dahil tapos na ang deal namin ni Gomez kumag sa araw na 'to. Speaking of him, ewan ko kung saan na siya nagpunta. Bigla nalang nawala ang animal pero bahala siya sa buhay niya. Alam kong mainit pa ang ulo ng lokong yun ngayon-- Oh f*ck why do I even care? Bahala na nga. I am about to move my feet to the last step of the staircase nang may isa pang lalaking humarang sa harap ko. Tang*na? Muntikan pa akong madapa dahil sa gulat. "Are you okay?" Buhay pa naman ako kahit papano-teka? Napatingin pa ako sa mukha ng lalaki and guess who it is? Gomez. Anong ginagawa ng lalaking to dito? Akala ko ba nakaalis na siya ng school? Or wait--Is he going to errand me again?! "Kung plano mong utusan ako ulit, you can't make me--" "Are you okay?" Napakunot-noo pa ako sa tanong niya. Naging sirang plaka na ba ang kagwang na to dahil sa nangyari kanina kaya paulit ulit ang tanong niya? "That one I mean," He pointed at my left elbow. Audi Gomez' POV "That one I mean," I said as I pointed out his left elbow. What I did earlier was wrong. I pushed him so hard that it leads his left elbow to get scratch dahil sa malakas na pagkakadapa niya sa sahig kanina. F*ck. My pride took over me earlier at wala akong magawa para pigilan yun. I should have handle the situation calmly with Trescious. With that, hindi hahantong sa ganito. We get a lot of arguments between me and Trescious and that is normal for us because in that way we are able to voice out everything. But he also did wrong kaya ko siya pinagsalitaan ng ganoon. Hindi dapat pwede malaman ni Adrian ang mga nangyari noon sa Section namin. Kung anong nasa nakaraan, doon lang yun. I just don't want it to be open up again. Even if I am filled with guilt dahil doon. I missed him a lot. I missed Adrianne so much, but he is dead already. Matagal na naming tinanggap lahat na mga taga Section 'T' that he is no longer with us. He is just nothing but a memory. "Malayo pa naman siguro ito sa bituka kaya alam mo na ang sagot," He answered. This bottom sure is sarcastic, but I'll let it pass. After all, I did made a mistake. But still, halos naman siguro usapan namin ng bottom na'to, lagi niya akong tinatarayan kaya di na bago sakin yun. Well, I'm a bit of a tease and a rascal sa kanya. What can I say, I love him so much--Did I say that right? I think not. F*ck. What I meant was that 'I love teasing him so much'. "Oh anong ginagawa mo dito akala ko ba umalis kana?" Humalukipkip pa siya. Feisty. "Bakit, namiss mo ba ako?" I teased with that playful smirk curve on my lips. Kita ko pang tumingin na naman siya sa akin ng masama and I just laugh it off. Hindi ko alam pero everytime he does that, he just gets cuter. "Asa ka pa talagang kagwang ka," G*go. Napataas kamay pa ako nang pagbuhatan niya ako ng kamao. I can't believe that he can do that. "Aalis ka diyan o mababasag yang mukha mo?" Matapang pa talaga niyang sambit sakin. Instead of getting scared, I continued laugh at his gesture. "May nakakatawa ba?" "Sorry," I really want to hold my laugh but I can't. "Ang cute mo, baby." I added teasingly. "Kumag ka." Nagmamadali pa talaga siyang bumaba ng hagdanan at binunggo pa ako sa balikat ko. "Sakit nun ah," Reklamo ko pa. Patuloy lang siyang naglakad palayo at di ako pinansin. Okay lang, I'll make you fall for me someday. I'll wait for that day. What the heck am I thinking? "Bottom, wait!" I tried to catch up with him and grabs his hand. I did not see him in purpose for nothing. I haven't even apologize to him yet. Napatigil siya sa paglalakad at napatingin pa sa kamay kong nakahawak sa kanyang kamay din. His hand. It feels so soft and comfortable. Para pang hindi panlalaki yung kamay niya dahil sa sobrang lambot nito. It's also feminine and I like it. He is a bottom after all. "Let go of my hand, Gomez," Tinaasan pa niya ako ng kilay. "I'm sorry," There. I said it. Nakakunot noo pa siya sa sinabi ko. "What I did was wrong earlier and it was dumb of me to realize that now," Actually, hindi ako yung tipo ng tao na dinedeny pa yung mga mali nila kahit alam nilang mali sila. I am different. Once I know that I'm at wrong, I want to apologize. "I'm sorry for pushing you, Adrian," This is all sincere. No jokes. Just genuine. "And?" I gave him a confused look with what he said. 'And' daw? What is he trying to say? "And what else, Gomez?" Okay, I think I get what he meant. Yeah, I should apologize for doing such childish errands to him after making that deal as well. "Sorry if I gave you a hard time. Sorry if ever I didn't made you feel welcome in our section. Sorry if I treated you as a slave-- I mean made you a slave," Nagsosorry ako sa mga mali ko pero this is kind of enough. Nakakabawas pogi points. "I just want to say sorry for everything," I let go of his hand and bow down my head. Look, I am really serious at everything I said right now. I just don't want to regret another moment. Bumuntong hininga pa siya at kaagad pa niyang pinitik ang noo ko. Sakit nun ah. "What was that for?" I hissed holding my forehead. "That was for making me your target sa dodgeball," Oh sh*t. I completely forget about that. Ngayon ko lang napagtanto na sobrang pinahirapan ko talaga siya simula nung nagtransfer siya sa amin. My bad. Pero di naman niya dapat lakasan yung pagflick sa akin eh. I pouted. "And this is for all your jokes," Ouch. He pinched my nose. What is wrong with him?! "And this is for making me your slave," Napadaing pa ako sa sakit nang pisilin pa niya ng wagas ang magkabilang pisngi ko. I want to stop him from doing that, but I also think that I deserve this. Pero wag naman sanang lakasan. Kahit hindi klaro alam kong namumula na mukha ko ngayon. Ang gwapo ko tapos gaganyanin ako. Pero sige na nga lang, I teased him a lot so I'll just give him a chance. Just this one day. Good thing for him, he is cute. "And lastly," Ayoko na talagang mapisilan pa ng kung anong parte sa gwapo kong mukha kaya dali dali pa akong napashield kunyari sa mga kamay ko. "This is for the times that you have helped me and saved me." I didn't feel any pinch nor pain. But what he did was pat my head. I looked straightly at him and he was smiling sweetly. What the f*ck? I feel hot with what he is doing to me right now. A-Am I blushing? Napahawak pa ako bigla sa dibdib ko. Oh sh*t. My heart. It's beating faster. Para pa atang kabayong nakipagkarera tong puso ko ngayon sa kakatakbo nito ng sobrang bilis. I feel so soft as he pats my head and I even feel some butterflies in my stomach flying around. Tang*na kinikilig ako kay Adrian. Somebody say that to him. Sh*t. "Apology accepted, Audi." He said my first name again. Now I really can't stop myself. He is so cute and its his fault kung bakit magagawa ko to sa kanya, Again. "Adrian," I held his hand that he use to pat my head. He looked at me with a frowned expression. This is wrong and this seems to be forced but I want to do it with him. For the second time. "A-Anong ginagawa mo?!" Kaagad ko pa siyang hinila and pushed him gently to a nearby wall near the stairs and pinned him there. "Sorry, Adrian but," Without any doubt, I held his chin with my right hand and hold both of his hands pataas with my left hand. He was struggling with what I am doing but I reassure him with every bit of my touch that I won't hurt him. I slowly move and lean my lips closer to his as I notice him closing his eyes. Sweats are all over my body as I am doing my intention to him. Which was to kiss his lips. Naalala ko pa kung paano ko idinikit ang labi naming dalawa noong first day niya dito sa Goodsman. His lips was as soft and sweet as a cotton candy. That sensation when our lips were pressed together, it feels so ethereal. Which is why, I wanna do it again. "Baby," I whisper and even leaned closer to his lips. It was only two inches away before our lips gets to be pressed together again when I feel a sudden hard as a rock fist hit my cheek-- What the? Napatulak pa ako palayo kay Adrian dahil sa lakas ng pagkakasuntok sa akin ng kung sino man. Tang*na. Who did that even? "I told you to stop doing this kind of things, you bastard," He said as he look at me with such cold eyes. Yeah, it was Trescious. Wala akong masabi dahil napahawak lang ako sa aking pisngi. I want to f*cking punch him back in the face as well but good thing my mind is not processing what's happening right now. Tang*na niya. "Adrian, are you okay?" Tanong pa niya kay Adrian na ngayon ay di makapagsalita at papalit-palit lang ng tingin sa aming dalawa. Napahawak pa siya sa kanyang labi. Damn. "Don't think I'll let this pass soon when you do this kind of things again to him, Audi. Remember that." Diritso pa niyang hinila palayo si Adrian and the two of them walks away. What the f*ck did just happen? Why did I even do that to him? And bulls*it that freak really punched my handsome face. I'll get you back soon, Trescious. Di ko namalayan na ang dami palang nakataong nakatingin sakin ngayon. It's not an issue, knowing na gwapo ako and I tried doing that with Adrian in public. F*ck, Audi! Kailangan mong magpigil. Tang*na ka. --The Only Bottom At Section Top--
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD