The Hunk Casanova Wants Me

Chapter 14

KENT DRAKE SANDOVAL

I woke up with a huge smile paste in my face because until now I really can’t absorb the fact that me and my Amber is now friends and may balak akong lagpas pa doon ang gusto kong mangyare saaming dalawa later on but for now I will capture his heart and make him mine.

I really can’t stop from smiling and I can say that this is the best morning I ever had.

I prepared myself on go to school medyo natagalan pa nga ako sa harap nang salamin while waxing my hair. Dati naman ay hindi ko pinoproblema kong anong ayos nang buhok ko kasi alam kong kahit anong ayos nang hair ko ay I look handsome and hot but right now Im having a hard time fixing it dahil hindi ako nasasatisfied sa pagkakaayos ko.

Nang medyo natagalan na ako ay I decided to fix it in the left side….it looks simple but I’m satisfied when I see my reflection in the mirror. I winked to the mirror to start my day with matching killer smile and then I drove out of my condo.

Nafeel ko na lang rin kanina na excited akong pumasok which is unusual to me kasi dati rati ay kahit tanghali na ako pumasok ay wala akong pakialam pero ngayon ay automatic na gumising nang maaga ang mga mata ko at gumalaw ang katawan ko para makapaghanda sa pagpasok sa school. I don’t usually eat breakfast in my condo usually kasi sa school na ako kumakain with my basketball teammates.

The smile on my face never fades until I came to our school sinuot ko ang shades ko which is my usually get up para mas lalo pang makadagdag sa pogi points pagkalabas na pagkalabas ko pa lamang ay nagsitilian na ang mga fan girls ko at halos gumulong na sila sa sobrang tili nang ngitian ko sila.

“kkkkkkkkyyyyyyyyaaaaaaaahhhhhhh” tilian nang mga babae at ibinaba ko nang kaunti ang shades ko at kinindatan ko silang lahat kaya tumriple ang tilian nila saka ako naglakad papuntang hallway. I'm really in a good mood, darn it. Amber’s really making me into a different person.

Habang naglalakad ako sa hallway ay kanya kanyang tilian ang nadadaanan ko pero wala sa kanila ang atensyon ko dahil hinahanap ko ang taong gustong makita nang mga mata ko.

At nang makita ko siya ay kaagad kong tinawag ang pangalan niya not minding his bestfriend kuno na kasama niya kaagad na muling sumilay ang ngiti ko nang kawayan niya ako. So I hurriedly go to them not minding the stares of other students. I don’t care kong anong iniisip or iisipin nila kong bakit lumalapit ako kay amber because all that matters to me is to be more closer to him to my Amber.

"Morning" pagbati ko kay amber na nakaplaster ang napakatamis na ngiti sa labi ko at talagang nilambingan ko ang pagkakabati ko sa kanya.

"Morning din Drake" pagbati niya rin saakin habang nakangiti rin titig na titig ako sa kanya dahil I can’t take my eyes away from him….he looks so angelic when he smiles like that. f**k! I'm really into his f*****g smile. Darn it Drake.

"Mukhang good mood ka pare ha. By the way Justin nga pala BESTFRIEND ni Amber" napabaling naman ang tingin ko sa bestfriend niya nang magsalita ito with angst at talagang diniin niya pa na bestfriend niya si Amber inabot nito ang kamay niya saakin. Kung hindi lang nasa harapan namin si Amber ay baka pinatulan ko na ang pagiging maangas nito.

I accepted and shake his hand “Drake Sandoval and I'm Amber’s FRIEND also” saad ko din emphasizing the friend at ipinapamukha ko rin sa kanya na kaibigan na din ako ni Amber.

"Labs at Drake tara na baka malate tayo " saad ni Amber at doon lamang naming pinakawalan ang kamay nang isat isa. Pero napantig ang tenga ko nang marinig kong tawaging labs ni Amber ang ugok na kaibigan niya.

“Labs?” pagtatakang ulit ko sa tawag sa kanya ni Amber.

“yun ang tawagan namin. Any problem with that bro?” saad ni Justin and this time ay nakangisi na ito saakin habang ako ay biglang nalikot ang mukha dahil sa pagkainis. Hindi na ako nagtanong pa at tahimik kaming pumunta sa classroom namin.

JUSTIN BLAKE AREVALO

Kala nang Drake nayun ay magpapatalo ako sa kanya, no f*****g way in my life na hahayaan ko si Amber sa isang kagaya niya, he’s a total jerk. Alam na alam ko ang mga ngiti niya at mga tingin kay Amber kanina dahil hindi lamang napapansin ni Amber pero ganon din ang paraan nang pagtingin ko sa kanya. Like he’s the only person that my eyes can stared with at yong mga tinging hinding hindi ako magsasawang titigan ang magandang mukha niya at ang matatamis na ngiti niya.

Hindi ako pinanganak nang parang kahapon lang dahil alam ko ang pakay nang Drake na yun kay Amber dahil narinig ko sa mga senior teammates naming na kagrupo ni Drake na pinag uusapan nila ang kakaibang tingin ni Drake kay Amber at ang palagiang pagbanggit nito sa kanila tungkol kay Amber.

Alam kong may gusto rin si Drake kay Amber but sorry sa kanya dahil hindi ko siya papayagang makuha si Amber kasi magiging akin siya.

3RD PERSON'S POINT OF VIEW

You can call me a stalker right now kasi bawat galaw nang taong kinababaliwan ko ay binabantayan ko andito ako ngayon sa isa sa mga benches na nasa may garden nang school dahil kanina ko pa siya sinusundan. He did grows as a beautiful man at alam ko naman na lalaki siyang maganda kasi kahit noong mga bata pa lamang kami ay talagang maganda na siya even though he’s a boy. My Amber, my sweetie.

Malinaw pa sa alaala ko ang pangako naming nang mga bata pa lamang kami na kapag lumaki na kami ay liligawan ko sya at papakasalan and still Im holding to that promise of ours until now and I know very soon that mafufullfill ko na ang promise nayun naming dalawa.

Me and amber is a childhood sweethearts before Amber and that Justin became best of friends he just forget me and that thought break my heart into peices because of that f*****g accident.

Nauna kong makilala si Amber kaysa kay Justin nagkatan lamang na kailangan naming umalis nang mga panahong iyon at kahit masakit saakin at mabigat sa pakiramdam ko ay napilitan akong sumama kina papa.

I’m just 9 years old that time at dahil nga hinabol ni Amber ang sinasakyan naming noon habang lumuluha begging for me not to leave him hanggang sa marinig na lang naming ang pagbangga nang isang sasakyang sa kong saan kaya agad na hininto ni daddy ang kotse at dali dali kaming lumabas sa sasakyan at doon ko nakita si Amber lying on the road dripping on his own blood.

Kaagad na pinuntahan nina daddy at mommy ang nakahandusay na katawan ni Amber habang ako ay hindi parin masink in saakin ang nangyare at humahagulhol lamang at hindi makakilos hanggang sa dumatin ang mama niya hinahabol pala siya nito dahil sa paghabol niya saamin.

Kaagad na isinugod siya sa hospital at diniretso sa ER at doon ginamot niyakap lamang ako ni mommy at pilit sinasabi saaking magiging maayos lamang si Amber habnang si tita naman ay pinapatahan ni daddy.

This is all my fault.

Yan ang tanging laman nang isipan ko at hanggang ngayon ay sinisisi ko parin ang sarili ko dahil sa pagkakawala niya nang alaala niya.

Ilang taon ako nagdusa at pinabayaan ang sarili ko dahil sa pangyayareng yun habang nasa ibang bansa kami nina mommy at daddy at nawalan na din kami nang koneksyon sa isa't isa at dahil bata pa ako noon ay wala akong magawa.

At nang magbinata na ako ay sinubukan kong hanapin siya sa social media hindi naging madali ang paghahanap ko sa kanya but I didn’t stop until I found him matagal ko ding inistalk ang f*******: niya at hindi ko mapigilan ang sarili kong mas mahalin siya. He did grew up beautiful as what I expected at maswerte ako kasi siya ang minahal ko. At ngayong nahanap ko na muli siya ay I won't let the opportunity slide on me again to be with him.

I was once lost him and I don't want to lose him again and I promise that sooner I will get him back at ibibigay ko sa kanya ang pagmamahal na deserve niya.