PAPAG (SSPG)

CHAPTER 6

Ngayon pa lang niya ako nakita, ilang taon na siyang nag work sa bar ko, pero ayaw kung magpakita sa kanya, dahil ayaw kung maka distract sa pag aaral niya, isa pa she's too young at that time. Di ko inasahan na sa ganitong sitwasyon pa kami magkikita, that stupid Danilo will suffer the consequence of his action, mabubulok siya sa kulungan.

Masaya ako na nakikita at nahahawakan ko na siya ng malapitan, pero sana hindi ganito yung ganitong sitwasyon. Nung nakita ko siyang wlang pang taas kanina at punit punit ito, gusto kung balatan ng buhay si Danilo. Gusto ko siyang sapak sapakin at tadyak tadyakan pero mas gusto ko pa din unahin si Ara at ilayo sa lalaking muntik ng gumahasa sa kanya. Ni minsan di ko naisip na mangyayari kay Ara yun dahil sobrang pag iingat ang ginawa ko dito i never let her communicate with the guests, pina closed ko pa nga ang station nito para di siya malalapitan ng kung sino sino, dahil ayaw ko nga maulit ang nangyari dati.

Mainit sa mata si Ara sa mga guest, gustong gusto siyang eh table ng mga ito, pero siya mismo sa sarili niya ayaw niya, ang gusto niya maging waitress lang kasi dun kumikita siya sa extra tip, pero stress naman siya sa mga pangungulit ng mga manyak naming guest. Nung nalaman ko na ganon ang sitwasyon niya i decided to kept her from the eyes of our guest, at nilipat ko siya ginawa ko nalang siyang cashier ng bar, and she likes it naman.

Kaya para di siya mainip lagi ko siyang binibigyan ng tip na kunwari galing sa guest para di niya maisipan na magpalipat ng pwesto. 4 years na siyang mahigit sa bar but she never failed to impress me, ang ganda ng grades niya sa school she study hard para di mawala ang kunwaring scholarship i paid for everything for her kasama na ang apartment na tinirahan nito, dahil mahal ko na siya dati pa. kaka balik tanaw ko at kaka titig sa mukha nito bigla itong gumalaw kaya umayos ako ng upo sa couch.

" hey are you ok. " tanong ko dito, palinga linga ito sa paligid, nagtataka siguro ito.

" ok lang po ako Sir, pero na'san po ako? " tanong nito.

" You're in my house. " sagot ko dito.

" Bakit po? "

" Dinala kita dito para maka pahinga ka ng maayos, at para na din hindi maingay, masyadong maingay sa bar. "

" Sanay naman na po ako sa ingay Sir, tsaka po may duty pa ako ngayon late na po ako. " sabi nito, naisip pa talaga niya ang trabaho,

kahit muntik na siyang magahasa sa isip isip ko.

" Magpahinga ka lang ngayon wag kang mag alala di ko babawasan ang sahod mo ngayon bayad ka pa rin kahit di ka mag trabaho. "

" Eh bakit naman po Sir eh ang unfair naman po nun sa inyo na nakahiga lang ako tas may sahod po. "

" Di ba sabi ko magpahinga ka lang, tingnan mo nga ang nangyari kanina. " napaluha ito sa nasabi ko.

" Sorry di ko na babanggitin ulit yun, pero ngayon last na lang, pinakulong ko na si Danilo wala ng magtatangka sayo at wala ng lalapit sayo. "

" Thank you po Sir, sa pag alaga at pag save sa'kin pero di ba po sobra na ito na inuwi mo pa talaga ako dito, pwedi naman sa apartment nalang namin ni Ate Beth. "

" Naka duty si Beth pag dun kita hinatid, wala ka ding kasama dun, baka mapano ka pa. "

" Kaya ko naman po ang sarili ko Sir. "

" Sinasabi mo lang yan, pero iba ang nakikita ko Ara, please ayaw kung napapahamak ka, and please dont call me Sir, just call me Migs or Miguel, magagalit ako pag tinawag mo pa akong Sir. "

" ok Miguel. " naiilang nitong sabi.

" Masasanay ka din. " sabi ko dito.

" Bukas uuwi tayo ng leyte, kaya magpahinga ka para may lakas ka sa byahe, dadalawin natin ang magulang mo at ibibigay ko sayo lahat ng pangangaylangan mo including you're father's need for the operation and don't you dare sale you're virginity for that, my God Ara. " gigil kung pagka sabi dito, bigla itong namula at nangilid ang luha nito.

" Wala lang akong choice kaya handa kung ibenta kasi pwedi daw, at para sa tatay ko gagawin ko lahat. "

" Pwedi kang mangutang kay Jonel, bat di ka nagsabi dun huh, handa mo talagang ibenta yang kaluluwa mo, sa palagay mo magugustuhan ng magulang mo kung ginawa mo yun? " umiyak na talaga ito ng tuluyan kaya wala na naman akong nagawa nawawala ang pagiging bato pag tungkol na kay Ara.

" I'm sorry i hurt you, sorry. " humuhikbi na ito ng tuluyan at tuloy tuloy na ang luha nito, kaya kinabig ko ito papunta sa dibdib ko, di ito pumalag kaya niyakap ko siya at hinaplos ang likod nito dahil di pa din ito tumitigil sa pag iyak.

" Sorry na, stop crying na please i did'nt meant that im sorry. "

" Pero totoo yun kaya nga masakit eh, di ako nag isip masyado akong nagpadalo dalos, tsaka secret lang namin ni Ate Beth yun, wala namang ibang nakaka alam dun eh. "

" Kaya nga, pero madaming matabil ang dila sa bar, tingnan mo nga pano nalaman ni Danilo yun. Pero wag na nating pag usapan yun, kumalma kana ok, uuwi tayo bukas ng leyte ihanda mo na yang sarili mo. " sabi ko dito habang hinahaplos ang likod nito para kumalma, nakayakap pa din kasi ako sa kanya, hindi siya naiilang sa yakap ko, at masaya ako dahil dyan napapangiti ako. maya kunti ay bumitaw na din ako sa pagkayakap sa kanya at tinitigan ko nalang ito.

" Wala akong gamit pano ako uuwi. "

"Dadaan tayo sa apartment mo bukas para makadala ka ng kunting damit ilang araw lang tayo dun kaya wag masyadong madami. dahil baka may mga kailangan ka pang gawin sa school. " sabi ko.

" Wala na akong gagawin sa school. gusto kung bantayan kahit ilang araw lang dun ang Papa ko para kahit papano mapanatag ako, dahil malapit na siyang operahan. "

" Ok sigi kung yan ang gusto mo, sasamahan kita. "