CHAPTER 22

2486 Words

"SHAINE POV" Dalawang araw na rin simula nang payagan ako ng Doctor na umuwi na. Kahit mabigat pa rin ang loob ko ay pinilit kong itago sa mga magulang ko. na nasasaktan pa rin ako sa panganganak ko ng aking anak nasa tritikal parin dahil kulang sa buwan. Ayaw kong mag-alala pa sila sa akin. Hindi ako bumalik sa condo. Hindi ako tanga para bumalik doon. lpapaalala lamang niyon sa akin ang mga alaalang lahat nangyari sa akin kasama ang baby ko. Kung maaari'y ayaw ko na munang isipin ang aksideng ng Sa anak ko. Ayaw kong lamunin ako ng sobrang lungkot ko. "Shaine, are you really okay?" Tanong sa akin ni Mommy! We're in the balcony at this moment. Kwentuhan lang ng kung anu-ano. Mga kwentong alam nilang ikagagaan ng pakiramdam ko. "Yes Mom." Mabilis kong sagot sabay iwas ng tingin. Gaga

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD