CHAPTER 3
1537 Words
SHAINE POV
"Monday morning"
Kahit ayaw kong pumasok ay pinilit ko pa rin ang
sariling bumangon. Baka kung anong isipin ng
Ex-boyfriend ko kapag absent ako. Baka masiyado mabiliban sa sarili kapag nalamang nagkaroon ng absent si Shaine Valenzuela na manager Building hotel Restaurant.
Taas-noong naglakad ako sa mahabang hallway. Wala pa naman akong naririnig na bulungan kaya panatag pa ang loob ko. Baka paranoid lang talaga ako. Hindi naman siguro ipagkakalat ni Sir Lance ang nangyari diba? Pareho kami mpapahiya sa Office niya kapag nangyari iyon.
"Good morning Miss manager." Nakangiting bati sa akin ng ilang employee.
I greeted them back before rushing to my office. Nakita ko kasi si Sir Lance na naglalakad habang dala-dala ang laptop niya. He's wearing a black long sleeves and slacks. Mayroon rin siyang salamin sa mata.
"Are you okay Shaine?'' Parang gusto kong sakalin si karra, ang katrabaho ko, dahil sa tanong niya. This b***h, feeling close pa rin.
"Of course I'm okay." I said sarcastically to her. I went to my chair and make myself busy. Para hindi niya ako lapitan at kausapin. Nakakawalang gana na tuloy mag trabaho. Parang gusto ko na lang ulit umuwi at magkulong sa kuwarto.
Naging maayos naman ang pakikinig ko sa mga
Meeting na pumasok. Until Sir Lance came. He's the CEO Company our tagapag mana at nag iisa anak.
Napapairap na tinungo ko na lang ang laptop ko. Naiinis ako sa mga hagikhikan ng mga employer. Kulang na lang ay maghubad sila sa unahan para pansinin sila ni Sir Lance.
Hindi ko naman sila masisisi, magandang lalaki nga naman si Sir. Magaspang nga lang ang pag-uugali.
Marahan kong itinaas ang tingin nang marinig ang boses ni Sir Lance. Parang gusto ko nang lumubog sa kinauupuan ko nang magtama ang mga mata namin.
"Shaine Valenzuela" He called me with a blank expression. Atubili akong tumayo. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko.
Bakit? Anong sasabihin niya? Anong kailangan niya? Maki-kick out na ba ako? Kakausapin naba niya ako? Matatanggalan naba Ako ng trabaho?
"Y-Ves S-Sir?" I asked nervously. I can feel my heart beating so fast. Para akong tumakbo ng napakalayo sa bilis niyon. Pasimple akong huminga nang malalim habang nakatitig pa rin kay Sir Lance.
"Go to my office, I want to talk to you regarding--" "Yes Sir. Mauuna na po ako." Mabilis kong putolsa sasabihin niya. Kailangan niya pa bang sabihin iyon sa
harap ng mga ka trabaho ko? Kailangan bang pahiyain niya pa ako?!
"Bwisit!
Malalaki ang hakbang na lumabas ako ng Meeting Room. Pinilit kong kalmahin ang sarili ko dahil Sa naramdam ko na ang namumuong inis sa puso ko.
Medyo may kalayuan ang office ni Sir Lance. Malalagpasan ko muna ang departments office ko. ang cafeteria.
"c'mon! Nakita kosi Sir Erick, gosh, malalaglag na yata ang panty ko dahil sa ngiti niya." Narinig kong sabi ng isang babae nasa unahan ko. Tinatawag nito ang kaibigang hindi na maipinta ang hitsura.
"Hi Shaine" Bati sa akin ni Erick. Kung magaling ako, mas magalin siya. Nangunguna siya sa trabaho namin. Nakalaban ko pa nga siya sa puwesto ko bilang manager ngayon. Pero mukhang wala talaga siyang balak na maging manager kaya ayon, umayaw siya.
"Hi!" Nakangiting bati ko pabalik bago ipinagpatuloy ang pagpunta sa opisina ni Sir Lance.
Nang makarating sa Office niya'y muting kumabog ang dibdib ko. Kinakabahang naupo ako sa upuang nasa harap ng lamesa ni Sir Lance.
"Mr. Lance Kris Velasquez" Basa ko sa full name niyang nakasulat. I realized that it's my first time to be in his office. Kadalasan kasi'y inuutos ko kay zade ang pagpunta rito para magpapirma ng kung anu-ano mga paperwork.
Nilibot ko ang tingin sa kabuuan ng kaniyang opisina. Malinis, nasa tamang ayos ang lahat. Kakaunti lang ang displays sa opisina. Masarap sa mata ang maluwag na space.
One thing caught my attention. It was a picture of
Sir Lance with someone I don't know. Baka girlfriend
niya siguro to.
Pinakatitigan kong mabuti ang litrato ng babae.
Maganda siya, medyo maliit pero maputi. Kita sa maganda niyang kutis na may sinasabi siya sa buhay. "Baka girlfriend nga niya to"
Naibalik ko bigla ang picture sa pwesto nito nang bumukas ang pinto. Pumasok si Sir Lance nang nakakunot ang noo.
Pasimple akong lumunok bago umayos nang
pagkakaupo.
Gaya ng tinging ibinigay niya sa akin noong nasa kwarto niya ako, ang tinging ibinibigay niya sa akin ngayon. Full of anger, disgust, o kung ano pa mang pwedeng ilarawan sa expression niya.
"Don't touch my property." he said in a cold voice. Kinakabahan ako, ramdam ko ang pagpapawis ng
aking mga kamay at panginginig niyon. Pero pinilit ko
Ahh sariling kumalma. Bakit ako matatakot? Baka nga pagtapos ng pag-uusap namin ngayon pareho na kaming hindi na mag kita pa uli sa dito sa office niya..
"Gaya nang sinabi ko kanina, gusto kitang makausap. Tungkol sa gaganaping sa party Programming Anniversary building restaurant" Napabuga ako ng hangin dahil sa narinig ko. Dang! Bakit nawala sa isip kong malapit na iyon? Pinakaba ko pa ang sarili ko. Akala ko
naman gusto niya akong makausap tungkol sa nangyari sa amm• .
"0-0kay." tanging nasabi ko.
Sinabi niya sa akin lahat ng mga gagawin. Lahat ng pagkakagastusan. Pati paggawa ng invitation para sa ibang invite ay siya ang nagdetalye ng designs. Dapat raw may connection sa programming party Dapat daw maayos ang lahat. Ayaw niya raw mapahiya bilang CEO company kapag pumalpak kami.
Nang matapos ay kaagad akong tumayo. lnayos ko na ang mga scratch papers na ginawa ko. Akma akong aalis nang tawagin ako ni Sir Lance.
"About last night. Gusto kong malaman kung bakit nasa bar ka." He asked in a deep voice. Para akong kinikiliti nang boses niyang talagang panlalaki.
"Sa akin na lang iyon Sir. Hindi mona po iyon promilima, personal kuna po buhay iyon at wala po kinalaman sa Inyo.
kailangang alamin pa ang rason ko, kung bakit naroon ako." Sabi ko sa kaniya nang seryoso. Ayaw kong malaman niya ang dahilan ko. Ayaw kong kaawaan ako; kung iyon nga ang mararamdaman niya. At saka bakit ba gusto niyang malaman? Sino ba siya? Ano ko ba siya?
"Bakit? lyang rason mo ba ay napakabigat para magpakalasing ka at ma ibigay mo nang walang alinlangan ang sarili mo sa akin?" Sabi ni Sir Lance sa galit na tono. My jaw clenched of what I heard. Para na rin niyang sinabi na patapon na buhay ko dahil Sa nangyari.
Gusto kong maiyak sa isiping napakababa pala ng tingin niya sa akin. I'm his office, sana man lang kahit papaano kilala niya ako. Kahit man lang sana kaunti respetuhin niya ako! Babae pa rin ako!
"I was drunk and I don't know what I am doing that time. Ako ang may karapatang magalit sayo dahil para mona ring sinamantala ang kalasingan ko noon!"
My tears fell down. Akala ko masakit na yung nalaman kong niloko ako ng boyfriend at ka office ko. Mas masakit pala ang ginagawa sa akin ngayon ni Sir Lance. Nakakawala ng respeto sa sarili. Nakakabasag ng puso.
"Sinamantala? I tried to stop you, pero hindi ka nagpapigil! Lalaki ako Shaine, at hindi ko mapigilang ang sarili ko di makaramdam ng init sa ginawa mo!" malakas ang boses na sabi niya sa akin.
Di sana po sir pinilit niyo po lumayo dahil hindi niyo naman po ako girlfriend.
Mabilis ang lakad na lumapit ako kay Sir Lance. I slapped him. Yes. Sinampal ko ang boss ko. And I don't f*****g care kung anong magiging consequence sa ginawa kong iyon. Buo na ang pasya ko, aalis na lang ako sa Trabaho na ito! Ganoon rin naman diba? Kung hindi ako matatanggal, araw-araw ko namang maririnig ang masasakit na salita mula kay Sir Lance.
"Bakit? Nagsisisi kana ba nasa akin mo
ipinagkanulo ang virgin mo ? Hindi ka ba nasarapan sa ginagawa nating? Oh, baka nabitin ka pa?
doubt that. Halos mabaliw ka nga sa ginagawa ko sayo,
lsa pang malakas na sampal ang ibinigay ko sa kaniya na nagpatigilsa mga masasakit na salitang sasabihin niya. He's my boss for Pete's sake! Puro kabastusan ang lumalabas sa bibig niya! Kung dahil iyon sa galit maiintindihan ko. Pero kung hindi'y ewan, bumaba na ang respeto ko sa kaniya.
"I hate you Sir." sabi kong umiiyak bago mabilis na lumabas ng kaniyang opisina.
Sana hindi magbunga ang nangyari sa amin. Sana walang mabuo. Dahil hindi ko masisikmurang dalhin sa aking sinapupunan ang anak ni sir Lance.
Ayaw kong magkaroon pa ng kung anong koneksiyon sa kaniya. Tama na ang pangyayaring iyon. Tama na ang kahihiyang natamo ko mula sa kaniya.
"Shaine?'' Pagtawag sa akin Hera pagkapasok ko sa council office. Mabilis siyang tumayo para daluhan ako. Kaagad na inabot niya sa akin ang kaniyang panyo. "Are you okay?"
Marahan akong umiling bago yumuko sa desk ko. "lwan mo muna ako Hera, gusto kong mapag-isa." Humihikbi kong sabi. Ayaw ko muna ng kausap. Baka mas lalo lang akong mapaiyak. Baka mag-usisa rin si Hera. Ayaw kong malaman niya ang nangyari sa amin ni Sir Lance. Hangga't maaari'y ayaw kong may iba pang makaalam ng tungkol doon.
I hate Sir Lance. I hate him so much! Wala silang pinagkaiba ni Jerald mga bwshet sila sa buhay ko!
- Writer
