Chapter 3
1875 Words
-Stephen-
"Ihanda mo ang sasakyan. Pupunta tayo sa Lycan's Cove." sabi ko kay Calisto
"But your highness, may appointment pa po kayo sa---"
"Just do it, Calisto."
Hindi na tumutol si Calisto at umalis na para gawin ang aking inuutos. Buong gabi kong iniisip ang kwintas na yun. Maybe I'm wrong about Raven but I feel like something is off at sa Lycan's Cove ko makikita ang mga sagot.
Maybe this is what love does to me. This is what you call desperate. I am holding on even in the slightest probability that my wife is still alive.
Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan. Ngayon ko lang ulit ito naramdaman. I remained cold and emotionless this past few years kaya naninibago ako sa nararamdaman ko. Dahil siguro nabigyan ako ng pag asa na buhay pa ang asawa ko at ang nangyari noong nakaraang taon ay isang masamang panaginip lang.
Sana buhay siya dahil kung hindi, wala akong magagawa kundi magpakasal ulit kahit labag sa kalooban ko. Napapikit ako. Naalala ko ulit ang naging pag uusap namin ni Dad kagabi
Balak ko na sanang pumunta sa Lycan's Cove ngayon din pero pinatawag ako ni Dad sa silid niya. Hindi naman ako nakatanggi dahil kung si Dad na ang nagpapatawag, alam kong importante ang sasabihin niya.
"Dad?"
"Son."
"Good evening, Dad."
"Good evening, son. I just want to dicuss some important matters."
"What is it?"
I saw hesitation in his eyes. He cleared his throat before speaking.
"It's been a year since your wife died. Alam kong masakit pa rin sayo ang lahat ng nangyari but....."
"But what?"
Hindi ko gusto ang pinatutunguhan ng usapang ito.
"The kingdom needs a successor. You need to have a queen and a child."
"Dad!"
Napasigaw ako dahil sa inis. I know that it is disrepectful but I can't help myself. Ayokong magpakasal ulit lalong lalo na kung hindi si May ang pakakasalan ko.
"Listen, son. You can't live in the past forever. You should move on and start a new family."
"Do you know what you are talking about, Dad? I'd rather die before I do such thing."
"Calm down, son. Kailangan mong magkaanak. Your son will be the first in line for the throne. The kingdom will crumble without a successor."
Pilit kong pinakalma ang sarili ko. Ayaw ko. Hinding hindi ko gagawin to. Pero alam kong totoo ang sinasabi ni Dad. It is a king's responsibility to have a successor. I am confused as hell.
"Sila Angeli at Blake o di kaya sila Carmela at Charles. They can give the kingdom'a successor," I suggested
"No, son. Alam mong ikaw lang makakapagbigay ng tagapagmana ng palasyo."
Napabuntong hininga na lang ako. As of now, I don't have a choice.
"Pag iisipan ko, Dad."
"Thank you son."
*****
Pinagbuksan ako ng pintuan. I strode out of the car. Naglakad ako papasok sa mansion ni Raven. Napayuko naman ang lahat sa pagdating ko. I know that this an unsolicited visit, but I desperetly need to see Raven.
Raven stood as I entered their living room.
"What brings you here, your highness?"
"I just need to ask some things."
"Like what exactly?"
Hindi na ako nagpaligoy ligoy pa at kinuha ko sa bulsa ng coat ko ang kwintas ni May.
"Did you happen to drop this?" tanong ko sa kanya habang hawak pa rin ang kwintas.
Nakita ko ang sandaling pagkagulat niya pero agad naman siyang kumalma. He's reaction gave it away. He definitely knew something.
"No. I didn't drop anything," seryosong sabi niya
I couldn't hide my disappoinment. Mukhang wala ngang alam si Raven. But I was feeling different.
Then suddenly, I felt a familiar pull. It was my bond with my wife. Hindi ko alam pero nararamdaman ko ang presensya ng asawa ko sa hindi kalayuan or maybe I'm just hallucinating.
How can I feel our bond when she's dead? Unless she's not. This is all so confusing.
My thoughts were interrupted when Raven spoke.
"Stephen, is there anything I can do for you? Your visit is unexpected so I thought you need to tell me something important," he told me calmly
"Nothing necessary. I just want to visit. I'll be going now. I have some important things to do. I guess I'll see you in the moonlight festival."
Umalis ako ng Lycan's Cove. Wala akong nakuhang sagot. I was devasted and disappointed. It is so stupid of me to think that my wife is alive.
Do I really have to marry again?
*****
-May-
Papalapit na ako sa kila Raven at Stephen. Hindi ko makita ang mukha ni Stephen dahil nakatalikod siya sa akin. Nag uusap sila ni Raven ng tungkol yata sa kwintas.
Lalapit na sana ako nang harangan ako ni James. Hinigit niya ako palayo sa hari at pumunta kami sa library ng mansion. Teka. Bakit nandito si James?
"Kakusapin ko pa yung hari--"
"No," he said firmly
"Bakit naman?"
Umupo ako sa tapat ni James. Ano bang problema ng isang to? Ilang hakbang na lang at makakalapit na ako kanina sa hari nang dumating siya. Siguro ay hindi pa ito ang tamang panahon para magkita kami.
"Nevermind the king. May gusto akong ipakilala sayo. I think it's about time." sabi niya
"Sino?"
Para bang cue ang sinabi ko at lumabas ang isang middle age na lalaki. His brown eyes are beautiful, its color reminded me of my own eyes. He has strand of white hair but he still looked amazing. Masasabi ko pa ring gwapo siya kahit medyo mas matanda siya. He stood there looking at me intently. Siya ba ang ipapakilala sa akin ni James?
"Anak." sabi niya
I felt weird. May kakaiba akong naramdaman na hindi ko maipaliwanag. Noong sinabi niya ang salitang 'anak' , para bang may tumusok sa puso ko na hindi ko maintindihan.
"May, he is you father, Caleb Ferrise."
Nakangiti siya sa akin. I can almost see a glint of tear in his eyes. Hindi ko alam pero naiyak na ako ng tuluyan. Lumapit ako sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit. Why does it feel like having a family is a foreign feeling for me? Maybe because I didn't have a family until now.
"I wish your mother is here." rinig kong sabi niya habang yakap ako.
****
-Caleb-
Niyakap ko ng mahigpit ang aking anak. I have been waiting for this moment. She looked just like her mother. Buti na lang at nagawa ko siyang iligtas mula kay Dimitri dahil kung hindi, wala siya ngayon dito.
Binuksan ko ang pintuan. Sa wakas ay natagpuan ko na kung saan tinatago ni Dimitri ang anak ko. I knew it all along. Noong nag-umpisa ang pagpatay sa mga estudyante, nagkaroon agad kami ng imbestigasyon sa Dark Tribe. Itinatag ko ang Dark Tribe pagkatapos patayin ang asawa ko. Mga tao kami. But we made special weapons; those weapons are lethal and it can kill a vampire in an instant.
We acted like vigilantes and took justice in our own hands. We kill vampire specifically, criminal ones. Matagal na kaming problema ng council but we are careful enough not to expose our identity.
All my life, I've been investigating about my family's death and later found out that my daughter is alive. I also found out who is behind all this. Akala ko ako lang ang nakaligtas sa tangkang pagpatay sa amin pero nagkamali ako dahil buhay si May. She lived a normal life which is good. Lagi ko na rin siyang binabantayan. Hindi ko pinangahas na magpakita sa kanya dahil sa masyado pang magulo ang buhay ko ngayong tinatag ko na ang Dark Tribe. So I sent my trusted friend, James, to watch her.
Nagkagulo lang ang lahat nang malaman kong inaaaligiran rin siya ng mga bampira. And then it happened. Ang kinakatakutan ko ay nangyari nang malaman kong kinasal siya sa prinsipe ng mga bampira. I wanted to rip that vampire's throat. Hindi ko napigilan ang pagpapakasal niya dahil ayaw kong ilantad ang pagkatao ko sa mga bampira. It was a reckless move if I stopped the wedding.
My daughter was turned into a vampire--She was now one of the creatures I loathed the most.
Ngayon ay nasa kamay na siya ni Dimitri. Ngayon lang ulit ako nakaramdam ng takot hindi para sa sarili ko kundi para sa anak ko.
Pumasok ako sa silid. Doon ko nakita si Dimitri. Nakatayo siya sa tapat ng isang glass coffin. Napansin ko rin ang isang babae na walang malay sa sahig. Hindi ako napansin ni Dimitri, he was busy doing something,. He was muttering something in Latin. And by the looks of it, he was doing a ritual. I took that chance and grabbed a silver knife. This is my deadly weapon. The blade of this knife is designed to kill a vampire in an instant. One stab, and a vampire will be dead.
Patakbo akong lumapit sa kanya. I thrust him with my knife. Nakita ko ang unti unti nitong panghihina. Mas diniinan ko pa ang pagkakasaksak ko. He trurned to see me until he layed on the floor, weak and slowly dying.
Napatingin ako sa kabaong. Napakuyom ako dahil sa nagpupuyos kong galit. Nandoon ang anak ko sa loob. Napakapayat nito at animo'y buto at balat na lang siya.
Agad kong binuksan ang kabaong. Napansin ko ring katabi ni May ang isang bangkay. Doon ko lang naintindihan ang lahat. Ginamit ni Dimitri ang anak ko para buhayin ang asawa niya. Isa siyang malaking baliw!
Dahan dahan kong binuhat ang anak ko. Thank god she's still breathing.
Dinala ko siya sa Lycan's Cove. From then, I was determined. I will keep my daughter away from those blood sucking monsters.
****
"Hindi ko maintindihan." sabi niya
Nakikita ko na naguguluhan siya. Para bang gusto niyang malaman ang lahat ng kasagutan ngayon din.
"Bakit?" tanong ko
"Tao ka, Dad, at bampira ako. Paano nangyari yun?"
Alam kong itatanong niya to. Handa na rin naman akong magsinungaling, para rin to sa kaligtasan niya.
"You were turned."
"A--ano?"
"You are not a vampire in the first place, May."
Nakita kong naguguluhan pa rin siya.
"You're half witch, half human. Tao ako at witch ang nanay mo. And the reason why your mother isn't here with us is because she is killed by a vampire."
Bakas ang pagkagulat sa kanyang mukha. Nakita ko rin ang nagbabadya niyang luha.
"Sapilitan kang ginawang bampira. You were turned without your consent that's why you became a vampire. Maniwala ka sa akin anak, halimaw ang mga bampira. They are ruthless and evil. Pinatay nila ang nanay mo at ginawa ka pa nilang isa sa kanila."
Tumango siya sa akin bilang pagsang ayon habang humihikbi. Umiiyak siya habang nakikinig sa akin. Patawarin mo ako, anak. Kailangan kong magsinungaling sa iyo. Kailangan kitang ilayo sa mga bampira.
"Sino ang gumawa sa kin nito? Who turned me into a vampire?"
Nakikita ko ang matinding galit sa kanyang mga mata.
"His name is Stephen Kai Grayson."
"Ang hari?"
"Yes."
Sandali kaming natahimik. Para bang hindi siya makapaniwala sa narinig.
"I curse that monster. I swear he's gonna pay for what he has done to me."
Hatred. That is the only thing visible in her eyes.
She sought for revenge to the Vampire King.
****
- Writer
