FINDING NEMA

Chapter 4

Andrie:

Damn!

I can't help myself but to unleash a smirk from my lips..

For the first time nakaramdam ako ng di maipaliwanag na Excitement habang tinitingnan ko ang mukha ni Nemalyn Sandoval na parang dagang nasukol ng isang makapangyarihang pusa sa isang sulok.

The fear from her eyes while looking at me directly makes me want to outburst a harsh curse

It is possible to feel like this for a woman like her for the first time in my life?

I've dated countless women but I'd never felt such a strong attractions towards them..but this woman inside my car is different.

I feel so attracted to her even though we're not dating..infact may ginawa siyang malaking kasalanan sa akin..

I shook my head,what happen to me?

"Please Andrie can you hand my phone back? I really need to call Charmaine"

No way..hindi ko siya bibigyan ng chance na makausap si Charmaine..

Pag nangyari iyon..di aayon sa akin ang bigla kong naisip na plano

And i won't let that happen..dapat masunod ang plano ko..

Malakas ang kutob kung talagang set up ang lahat ng ito..

Charmaine Lozada is such a Bitch...I doubt kong aamin iyon at tutulungan ang kaibigan nito..sa palagay ko gusto lang niyang mapahamak ang Nemalyn Sandoval na ito dahil nalaman niyang interesado ako dito..

Huminga ako ng malalim at umiling ng sunod sunod..

"Don't waste your time Miss Sandoval..kahit na tawagan mo siya di ka parin tutulungan nun..and worst baka itanggi pa niya ang involvement niya sa ginawa mo"

"But..She told me..She will going to help me no matter what happened

Infact she planned all of this"

Tumawa ako ng mahina at napailing..pagkatapos

tiningnan ko siya ng seryoso..She is so innocent ..and gullible too.

Paano niya nagawang sundin ang lahat ng ipinag uutos ni Charmaine sa kanya?

hindi man lang ba niya naisip na pwede niyang ikapahamak iyon..

Tumingin uli ako sa mukha niya..

This woman is total definition of two words

Simplicity and beautiful..

Fears written all over her beautiful hazel eyes..

Napalatak ako I don't want her to be afraid on me..

"So..Are you ready to hear the two options Nema Sandoval?"

Dahan- dahan nitong iniangat uli ang ulong nakatungo at tumingin sa akin ng diretso..

Diko maintindihan ang verbal expression ng mukha niya..magkasamang iling at tango ang sagot niya..

Huminga ako ng malalim at muling isinandal ang ulo ko sa upuan..

"Nasasaiyo kung anong pipiliin mo sa dalawa Miss Sandoval..para sa akin..kahit saan ang pipiliin mo..Ok lang sa akin"

Sumulyap uli ako sa kanya at ngumisi ng nakakaloko..

Nagulat ako ng bigla itong tumuwid ng upo at tiningnan ako ng masama..

"Just spill the beans Andrie Lorenzo...andami mo pang pasakalye..Just tell me so i can choose now"

Muntik na akong mapatawa ng malakas..pero pinigilan ko alam kong pilit lang siyang nagpapakita ng tapang sa akin pero hindi maikakaila sa mga mata niya ang takot..

Sumeryoso ako at tumingin sa kanya..

"Ok..First option..You'll pay the damages and after that, magpa-file ako ng kaso sayo

marami akong kasong pwedeng ireklamo laban sayo..and I'm sure may lugar na naghihintay sayo sa kulungan... Miss Sandoval"

Nakita kong sunod-sunod ang ginawa niyang paglunok..

"Wha..what is the second op..options?"

Tumuwid ako ng upo..bigla akong nakaramdam ng excitement sa pangalawang options na sasabihin ko...

"The second option is so simple Miss Sandoval..I know..we're both gonna enjoy it"

Nakita kong medyo nanlalaki ang mga bilugan nitong mata habang unti-unti niyang nahuhulaan ang nais kong sabihin..

How Ironic..kung ibang babae lang yata ito kanina pa hinimatay sa harapan ko ng dahil sa kilig..pero iba siya..mahahalata mo sa reaksyon niya na wala talaga ako dating sa kanya..

"May Resthouse kami sa Tagaytay and You'll gonna come with me in 3 days and 3 nights..at susunod ka sa lahat ng gusto ko at ipapagawa ko sayo.."

Ang dati ng namimilog niyang mga mata..mas lalong namilog sa sinabi ko...

Shocked reaction is written all over her beautiful and angelic face...

"What?! No! I can't do that!"

Ang kanina pang ngising naglalaro sa sulok ng mga labi ko ay biglang nahinto sa sagot niya...

Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga at dinukot mula sa bulsa ng Jersey ko ang cellphone ko..

"Ok..so i guess..you prefer to choose the First option Miss Sandoval..i think i need to call Ninong Anthony..and tell him about this"

"Wa..wait..sinong Ninong Anthony?"

"The current chief of PNP is my Ninong Miss Sandoval..and since you choose the first option..be prepare for paying the damages and your lawyer"

Akma kong ididial ang number ni Ninong Anthony ng mabilis niyang hawakan ang kamay ko para pigilan ako..

"Wa..wait..i didn't choose yet the first option"

Mahina nitong sabi sa akin..

Awtomatiko akong napatingin sa kamay niyang nakahawak sa kamay kong may hawak-hawak na Phone..

All af a sudden..bigla akong nakaramdam ng di ko maipaliwanag..it's strange feeling na ngayon ko lang unang naramdaman..

Sa simple dantay lang ng mga kamay niya sa kamay ko pakiramdam ko parang may libo-libong boltahe ng kuryenteng dumaan sa boung sistema ko...

"s**t"

Napamura ako ng lihim..at unti-unting sumilay sa sulok ng mga labi ko ang ngisi ng tagumpay..

"So..It means you're going with me tomorrow afternoon in Tagaytay?"

Dahan-dahan siyang tumango kasabay ng dahan dahan din niyang pag hila sa kamay niyang nakahawak sa kamay ko..

Di ko alam pero nakaramdam ako ng pagka dismayado ng bawiin niya ang mga kamay niya..

Huminga ako ng malalim at tumingin sa kanya ng may kasamang pilyong ngiti sa mga labi ko..

"Nice Choice Miss Sandoval..I assured you..You'll not gonna regret it..I'm a good lover"

Di ito umimik..nasa mukha nito ang lungkot at takot..

At sa totoo lang ayaw ko ang bagong nararamdaman kong ito sa kanya habang pinagmamasdan siyang anumang sandali babagsak na ang namumuong luha mula sa mga mata nito..

All of a sudden..parang gusto ko siyang yakapin at sabihing huwag siyang matakot sa akin..

Damn!

Napamura na naman ako ng lihim..

Tumingin itong muli sa akin habang nagbabadya ng bumagsak ang mga luha nito..

"Please dont look at me like that"

"Look Andrie Lorenzo...I'll go with you tommorow but please don't tell to anyone about this"

"Sure..This thing will be between the two of us Miss Sandoval"

"And Can you give me back my Phone?"

"No..Ibibigay ko na sayo bukas sa tagaytay..pagdating na pagdating natin doon"

"But.. I really need my Phone..so please give it to me now"

"I said No..and when Im saying No.. Its No and its final.."

Mabilis kong binuksan ang pintuan ng sasakyan at lumabas ako..umikot ako sa papunta sa kabilang bahagi ng sasakyan at binuksan ko ang pintuan..

Hinawakan ko siya sa pulso niya at hinila palabas..

"Come on..ihahatid na kita sa labas ng School Campus..Ikukuha kita ng Taxi..umuwi kana..babalik pa ako sa Game"

Di ito umimik..tahimik lang sa paglalakad habang panay ang buntong hininga nito...

"Don't you ever dare to escape Miss Sandoval..You'll know my capabilty

Kaya kung iniisip mong tumakas at huwag tumupad sa napagkasunduan natin..kalimutan muna"

Di parin ito umimik..sa halip pilit niyang hinila ang pulso niyang hawak hawak ko..

Nakatingin siya sa dalawang security guard na nakatingin sa amin habang nakangiti..

"Can you take off your hand on me"

Ngumisi lang ako at lalong hinigpitan ang pagkakahawak ko sa kanya..

Mabilis kaming lumabas sa gate habang nakasaludo pa sa amin ang dalawang guards..nasa mga mata nila ang malisyosong tingin..

Seriously?..wala talaga akong kadating dating sa babaeng ito?

Nasaan na ang pamatay kong karisma!

Kumupas na ba?

Mabilis kong pinara ang paparating na taxi..

"Exactly 3:00 pm bukas magkita tayo dyan sa starbucks Cafe..dyan na lang kita susunduin..huwag mong kalimutang magdala ng gamit mo for 3 days"

Binuksan ko ang pinto ng taxi..

Walang lingon itong pumasok sa loob..

Ni hindi man lang niya ako nagawang sulyapan..

At Mabilis nitong hinila ang pinto ng sasakyan..

Nasundan ko na lang ng tingin ang sasakyan habang papalayo na ito mula sa kinatatayuan ko

Napasipol ako habang ipinasyang bumalik sa loob ng School Campus particularly sa Game namin..

Di maalis sa mga labi ko ang ngiti..

What can i say?

I'm still the luckiest man on the Universe..

Lahat ng Pangyayari umayon sa kagustuhan ko..

Nakangiti parin ang dalawang guards habang nakatingin sa akin..

Binigyan ko lang sila ng tango na may kasamang ngiti..

I'm so excited about tomorrow.

❤️❤️❤️❤️

NEMA

Panay sulyap ko sa relong nasa bisig ko..GOD...15 minutes to 3 na..

pakiramdam ko para akong isasalang sa bitayan...

Ano ba itong napasukan kong gulo?

Pumikit ako ng mariin at isinandal ang ulo ko na medyo masakit pa sa pader nasa likod ko..

Dahan-dahan kong iniuntog ng paulit-ulit para maalog..

Baka sakali isa lamang itong bangungot na sa pagbukas ko ng mga mata ko..hindi totoo ang lahat ng mga nangyayari.

Nanlalamig ang mga kamay ko..kanina pa pawis na pawis sa nerbiyos...Samot-saring emosyon ang nararamdaman ko...

I can't believe it...I'm on this situation..Ano kaya kong umuwi na lang ako?

Tama..

Ilang araw na lang paalis na ako..magtatago na lang ako sa nalalabing araw ko bago ang alis ko papuntang States.

Mabilis kong binuksan ang mga mata ko..Kailangan ko ng makaalis dito bago ako datnan ni Andrie Lorenzo....

Mabilis ang mga kilos ko pero nakakailang hakbang pa lang ako..ng Makita kong dahan-dahang huminto ang itim na sports car ni Andrie Lorenzo sa harapan ko..

Nanlaki ang mga mata ko..

Ano bang kamalasan ang sumapi sa akin?

Now..what?

I'm totally Dead...as in dead...

Patay ako sa kamay ng lalaking ito..

Nakita kong mabilis niyang binuksan ang pintuan ng sasakyan nya at lumabas habang nakatingin sa akin..na may kasamang ngisi sa sulok ng mga labi nito..

Damn!Bakit ba kahit saang anggulong tingnan ang lalaking ito..wala kang mapupunang pangit..He is created perfectly by God...

"So Youre planning to escape huh?"

He crossed his two arms on his chest with the doubted look..

"Wha..What..No"

Mabilis kong tanggi at iling..

I swear..i want to kick myself for being so stupid..

What's the hell wrOng with me?

Napalunok ako ng sunod-sunod ng humakbang sya papalapit sa kinatatayuan ko...

Masyado naman yatang malakas pandama ng lalaking ito...Napalunok ako habang tinitingnan sya mula ulo hanggang paa...

Holly Cow!

This man is smokin'Hot..

Walang kaabog-abog nyang kinuha sa kamay ko ang hawak-hawak kong bag at at hinila ako papunta sa sasakyan nya..

Pakiramdam ko parang yelo na sa lamig ang mga palad ko..

Mabilis nyang inilagay sa backset ang bag ko at binuksan ang pintuan ng sasakyan sa harap ko..

"Get in"

Maikli nitong utos sa akin..seryoso ang aura nito at naglaho ang ngising nakikita ko kanina sa sulok ng mga labi nito...

Di ako gumalaw mula sa pagkakatayo ko..Tumingin ako sa kanya..

Baka pwede ko pang isalba ang kinabukasan ko..Tama..

Tumingin ako sa kanya ng diretso...

"Don't look me with those eyes Dammit"

Mahina nyang bulong sa akin..

"Mr.Lorenzo"

Mahina kong twag sa kanya...

"Can we talk?"

"Just get in the car and we will going to talk while in our way"

Wala akong nagawa ng itulak nya ako papasok..

Wala na talaga akong ligtas...

This is it...katapusan ko na talaga..

Mabilis nyang isinabit sa akin ang setbelt..Halos di ako humihinga habang ginagawa nya iyon..

Paano kasi..amoy na amoy ko ang pabango nya..Mahina siyang tumawa.

"Relax.. Ok..I'm not gonna bite you atleast for now"

Humalakhak ito at tumuwid ng upo...

Ipinikit ko ng mariin ang mga mata ko

Sa totoo lang kahit ako..diko.alam kong ano ba talaga ang nararamdaman ko..

Admit it..Nema gusto mo rin ang mga nang yayari..

Tukso ng kabilang bahagi ng isipan ko..diko maitindihan kung ano nga ba ang totoong nararamdaman ko...

I'm afraid but the same time..I'm excited..

I'm not gonna lie..secret Fan ako ng lalaking ito

And being with him is considering as dream came true sa mga katulad kong ordinaryong citizen lang ng Pilipinas...

Holly s**t!

Ganito pala ang feeling ng mapalapit sa isang John Andrie...

Biglang parang nag blangko ang isipan ko..at tumigil ang daloy ng dugo sa mga veins ko..

Diko napigilang magpakawala ng sinlalim ng pacific ocean na buntong hininga..na para bang sa pamamagitan non..makakawala ako sa sitwasyong kinalalagyan ko sa ngayon..

Ipinikit ko ng mariin ang mga mata ko at isinandal ko ulo ko sa upuan...

Nagiging habbit ko na ang biglang pagpikit ng mga mata ko simula pa kahapon..

Dinadaga ang dibdib ko ng sobra sobra...

Admit it Nem..

You're bit excited about this..

You like the guy and have a crush on him eversince you laid your eyes on him two years ago..

Just Like many girls and your dear friend, Charmine Lozada.

Isa karing biktima ng karisma ng isang John Andrie Lorenzo..

Bigla kung naisip si Charmine diko na sya natawagan dahil nasa kay Lorenzo ang Phone ko kagabi pa

Mabilis akong napamulat sa naiisip ko..I want my phone back..

"Andrie Lorenzo give me my Phone back "

Tumingin ito sa akin at ngumiti ng matamis..

"Sure"

Mabilis nitong dinukot sa bulsa ng Short Khaki Pants nito at iniabot sa akin..

Nanlaki ang mga mata ko..dahil ang iniaaabot niya sa akin ay isang bagong-bagong iPhone..na bagong labas pa lang sa Market...

Nasaan ang Phone kong Samsung S2?

"Where is my phone?"

Salubong ang kilay kong tanong sa kanya..May sentimental value sa akin ang Phone na yun dahil regalo ni Lola sa akin nung 18 birthday ko yun..

"I threw it and replace it with this one"

Di ako umimik..I swear to god...

Gustong gustong kong hablutin sa kamay nya ang phone at ibato sa kanya ng sa ganun magkagalos naman ang guwapo nyang mukha

"I said..i want my old phone back"

Mahina pero mariin kong usal...

"Your Phone was gone"

Kalmado nitong sagot..

"What? where is it?"

"Nasa garbage bin sa penthouse ko"

Parang walang anumang sagot nito..

"How dare you to throw my phone? di mo ba alam gaano ka importante yun sa akin Andrie Lorenzo..regalo ni lola yun sa akin..yun ang nagsisilbing ala-ala niya sa akin"

Suddenly,parang gusto kong sumabog sa galit..lahat ng mga importanteng bagay naka saved doon..Numbers..pictures at higit sa lahat ala-ala ni Lola ang Cellphone na yun sa akin..

Ngumisi lang ito at iniabot uli sa akin ang hawak hawak na iPhone..

"Don't worry all the numbers and the important matters from your so granny's phone is here on your new phone"

Di ako naka imik ng ilang sandali..

Mabilis kong hinablot sa mga kamay niya ang phone at nagmamadali kong tiningnan kung totoo ang sinabi nya..

"So Orphan Nema..can we talk now?"

Ngunit di ko pinansin ang tanong nya..

I'm checking the phone..From the contacts to the gallery..At wala akong balak na sagutin sya...

Talk to yourself Andrie Lorenzo!

Mas mabuti ng idivert ko ang atensyon ko sa phone kesa kausapin sya..

Baka sa ganong paraan mawala rin ang nerbiyos at sari-saring emosyon na nararamdaman ko..

And He's quite right..

Na-transfer na lahat ng ano mang laman ng luma kong Phone..sa bagong iPhone na ipinalit nya..

Paano nya ginawa yon?.

Sabagay..

He's John Andrie Lorenzo..everythings possible for him..

Di ko mapigilan ang sarili kong mapasulyap sa kanya..At huli na ang lahat para di nya akong mahuling nakatingin sa kanya..

"Wala man lng "Thank You Honey?"

Nakataas ang kilay na tanong nya sa akin..Di ako umimik..itinuon ko ang tingin ko sa daan..

Nasa kahabaan na kami ng EDSA..and We are heading out from Metro Manila to Tagaytay..

Di ko alam kong anung kapalaran ang naghihintay sa akin sa mga kamay ng lalaking ito?

Pero one thing is for sure..Ano man ang mangyayari sa akin..

It will be one memory that I'll keep it on me for the rest of my life...