The Cursed One (Tagalog/Filipino)

Chapter Nine

I looked at Eigen in disbelief.

"I didn't, okay? Do you really know her?"

"No... I mean, yes, kind of. We live on the same household…" Nagaalanganin kong sabi.

Gusto ko mang aminin na hindi, ayaw ko naman ipahamak si Khione. Aaminin kong hindi ko talaga siya gusto simula middle school days. And hell, I won't consider her as a friend or even a sister. Nakakasuka, seriously.

Narinig ko siyang nag buntong-hininga. Does it mean I won?

"Okay. I won't throw her into the dungeon, if that’s what you want," sabi niya na ikinatuwa ko naman.

Nandito kami sa grand dining area. I don't know, he suddenly dragged me here. Pagkatapos nang komusyong nangyari, hindi na nagpakita ang mga tao. They were shocked by Eigen's move--wait.

"What about you said earlier?" Sabi ko at hinarap siya. He looked at me intently.

"You mean it?"

"Yes." Mahina niyang sabi na ikinakabog ng puso ko. Para akong aatakihin nang maalala ko ang mga sinabi niya.

"Ba-bakit ka nagkagano’n?"

He sighed heavily again. "Our connection." mahina niyang saad. Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.

Connection? What does he mean about connection?

Sa gitna ng pagiisip ko kung anong connection ang pinagsasabi niya, isang salita ang pumasok sa isipan ko.

"Ma? Bakit kapag nasasaktan si Papa, nasasaktan ka rin?" Nagtatakang tanong ko kay mama na nag-aayos ng dress ko para pumunta ng simbahan.

Ngumiti siya at nilingon si papa na busy sa pag-aayos ng kan’yang asul na longsleeve. Napangiti rin si papa at pinuntahan kami.

Hinaplos ni papa ang buhok ko na may ngiti sa labi. "Us, Lycans, have soulmates, darling. In order to last your relationship long, you must have a strong connection or bond. We never really knew when will it start to build up or develop. Only this will know when," turo niya sa kaliwang dibdib ko. Pinilig ko ang ulo ko.

"Soulmate? Ano yun? Classmate mong soul?" Takhang tanong ko. Mama laughed at my silly thought.

"Soulmate. A person who is perfectly suited to another in temperament. Like us," Mom explained.

"Eh, pero bakit ka nga nasasaktan if nasasaktan si papa? I remember no’ng time na umalis si papa kasi may gagawin, tapos bigla ka nalang nanghina noong ilang oras pa lang ang nakalipas nang makaalis si papa," litanya ko na ikinatawa rin nilang dalawa.

"That's because we have a strong bond, darling. Pag masasaktan ang isa sa 'min ng mama mo, mararamdaman din namin ‘yon." I clapped my hands in amazement.

I was 8 back then. The thoughts of my real parents still lingered on my mind.

"Y-you mean, bond? Something to do with soulmates?"

He smiled in amusement. Pilit kong binusangot ang mukha ko, luckily, I succeeded.

"Oh, you knew soulmates and bond?" He said playfully. Tumayo siya. He licked his lower lip before walking at my direction.

Hindi ako nakasagot. My heart continued to beat rapidly. Aatakihin talaga ako sa puso nito.

Ibinaon niya ang kan’yang mga palad sa kan’yang kulay itim na slacks tsaka mapaglarong ngumiti sa 'kin.

"I thought you only knew silly things," He said hoarsely.

Tangina, iligtas niyo ako rito.

Naramdaman ko ang presensya niya sa gilid ko kaya napatingin ako sa tsinelas na suot ko. Takte, ano kaya ang itsura ko? Ramdam ko kasing natutuwa siya sa reaksyon ko. Talagang ang lakas ng loob niya para gawin akong katatawanan sa oras na ito…

"Look at me, Freya." Hindi ako gumalaw at nanatiling nakatingin sa ibaba.

Pretend you're a mannequin, Freya.

"I said, look at me in the eyes." He commanded.

Para akong kuting na hinagod ang kan’yang ulo para umamo. Unti-unti kong inangat ang aking tingin sa kanya. I suddenly felt awkward when I met his bloodshot blue eyes.

Ano kaya ang itsura ko ngayon?

Oh, for goodness sake, Freya, focus!

He smirked. He held my chin and lift it higher. Inilapit niya ang kanyang mukha sa 'kin. I felt his hot breath on my cheeks. Uminit kaagad ang pisngi ko dahil sa ginawa niya.

"What I said earlier, it's all true. My wolf is giving up on its own game, Freya. What did you do to me?" Rinig ko ang kanyang boses sa isipan ko. He didn't open his mouth, maybe he used the connection he's talking about.

Humarap ulit siya sa 'kin.

"You were the type of girl the moon chased and the star wished for, didn’t you know that?" He whispered. Pinaglapit niya ang kanyang noo at ang noo ko.

Hindi ako nakagalaw. Ngayon, para na talag akong mannequin. A cat just petrified. Shocked and not been able to move.

He tilted his head. The next thing I knew, he was kissing me. Deeply.

Inilipat niya ang kan’yang mga kamay sa bewang ko para alalayan. Maybe, he felt na mabubuwal na talaga ako dahil sa ginawa niya. Hindi ko na nakayanan at napapikit na ako para sabayan ang ritmo ng kan’yang halik.

His lips were cold but immediately turned hot the time he moved it. I let him enter my mouth, exploring every corner of it. Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Itutulak siya, sasabay sa halik, o sisipain ang kan’yang pinakamamahal na alaga.

But my heart chose to kissed him back. The worst is, wholeheartedly.

Huminto siya sa paghalik, pero sobrang lapit pa rin ng kan’yang mukha. I was so flustered about what just happened that I can feel my cheeks burn.

"s**t, babe. Your lips tastes like sweet cherry. I want more of it, Freya. In fact, I want more of you," he shamelessly said. Nakipagtagisan din ako sa titig niya, hindi alam ang sasabihin.

"Ano ba ang p-pinagsasabi mo, Eigen?" I stuttered.

Hindi siya sumagot. Pero isang bagay ang hindi ko inaasahang makita sa kanya.

The cold, unpredictable, had a bullshit attitude Eigen flashed a sweetest smile. A dreamy smile who made me fall. Fall that I didn't even know I did.

"I think we developed, huh? I can clearly read you, Freya. Shit." Pagkatapos niya iyong sabihin ay sunod-sunod pang mura ang narinig ko sa kan’ya bago nanaman maramdaman ang mainit niyang labi sa 'kin.

"Oh God, I like you so much."