Chapter 57
JEANNA
Matapos umiyak ay naghugas ako ng mukha hindi mamugto mabuti ang mga mata ko. Paglabas ko ay didiretso na sana ako uli sa garden area nang biglang may nagsalita sa likuran ko.
"Ayos ka lang ba, hija?" napalingon ako sa kung sino ang nagsalita. Ang kasambahay pala nila.
"Ayos lang po ako," sagot ko ng may ngiti sa aking mga labi para makumbinsi ko siyang huwag na magtanong pa. Sa tantiya ko ay nasa late 40's na siya kaya tunog nanay na rin ang concern niya kapag nagtatanong.
"Kumain ka na ba?" tanong niyang muli.
Sasagot pa lang sana ako nang kumulo nang malakas ang tiyan ko para ipaalam ang totoong sagot ko. Hindi pa talaga ako kumakain dahil nahihiya akong sumabay sa kanila sa almusal. Pakiramdam ko kasi ay hindi ako welcome. Sa totoo lang ay may kaunting tamp
