Sa lahat ng nangyayari, isa lang talaga ang masasabi ko— tunay ngang hindi natutulog ang Diyos.
Kahit papaano naman ay mas naniniwala na ako ngayon, na gaano man ka-unfair ang mundo, may isang nilalang ang pantay-pantay ang tingin sa atin.
Masaya ako sa parteng ipinakilala niya sa akin si Mirko, sobrang saya hanggang sa puntong pati pagtulog ko ay nakangiti ako, tila ba nabunutan ako ng tinik sa lalamunan.
Wala sa sariling napangiti ako, kapagkuwan ay mabigat na napahinga nang malalim. Tahimik akong pumasok sa isang kwarto mula roon sa Hospital.
Tatlong araw na nga ang nakalilipas, kung tutuusin ay okay na ang lahat. Malakas na ang heartbeat ni Inay at hinihintay na lang namin ang paggising niya.
Anang doktor, normal na iyon sa mga pasyenteng kagagaling lang ng operasyon. Gayunpaman a
