Escape (Tagalog)

Two

PAPASOK na dapat ni Sean ang sasakyan niya sa garahe ng kanyang bahay pero may napansin siyang isang babaeng umiiyak na nakaupo sa bench. Malapit lang ang park sa bahay niya kaya iniwanan niya muna ang sasakyan sa labas ng bahay niya at dumiretsyo siya sa park.

He's sure na umiiyak yung babae dahil nakayuko ito at punas ito ng punas sa kanyang mukha. Wala ba itong panyo? Tanong nito sakanyang isipan. Why am I asking myself? I should be asking her.

Nilapitan niya yung babae at tinabihan ito. Nilabas naman niya agad ang kanyang panyo at doon lang niya nakuha ang atensyon ng babae. He hoped he wouldn’t look like a creep to her. He just wants to help her a bit.

"Anong gagawin ko diyan?" she looked at him at tama nga ang kanyang hinala, umiiyak ito. Kalat na kasi ang mascara nito sa mukha nito.

"Wipe your tears. If you want, I can wipe it for you." sabi niya at hawak pa rin niya ang kanyang panyo. Why did he even say that? He’s a total stranger. Wrong move, Sean.

"Di ko kailangan ng panyo mo." sabi ng babae sa kanya at yumuko ulit ito.

She's different now. Nang makita niya iyong babae kahapon ay masaya ito kasama ang boyfriend nito pero bakit ngayon ay umiiyak ito? Nag-away ba sila ng boyfriend nito? Gusto niyang malaman. He wanted to comfort her.

"I'll just wipe your tears." he said and then sinubukan niyang hawakan ang braso ng babae ngunit lumayo agad ito sa kanya. He knew that would happen but at least he tried.

"Pwede ba? How could I trust a guy like you? A drunk guy like you? I don't even know you!"

"Name all the things that a guy can do to a girl like you in the middle of the night." after he said that the girl twitched "And I didn't do any of that because I'm not that kind of guy even though I am drunk right now."

"Whatever! Pwede ba? Iwanan mo nalang ako dito. Nag-eemote ako dito tapos guguluhin mo ako?!" habang sinasabi iyon ng babae ay umiiyak pa rin ito, hindi natigil ang pag-iyak nito kahit kanina pa sila nag-uusap at tila walang pakialam ang babae kahit na ano man ang itchura nito sa mga oras na 'yon.

Pagkatapos magsalita ng babae ay kahit hindi sinabi nito na punasan niya ang mga luha nito ay nagkusang loob nalang si Sean at bakas sa mukha nung babae ang pagkagulat sa ginawa nito.

Akala nga niya ay magrereklamo pa yung babae pero hindi. Buti hindi siya nagreklamo.

"I don't want a girl like you, crying." Said Sean. It’s true, ayaw na ayaw niya sa lahat ang nakakakita ng babaeng umiiyak, parang kumukurot din ang kanyang puso.

Umiwas ng tingin yung babae sakanya. "E-ewan ko sayo. Leave me alone nalang kasi." yumuko ulit ito. Hindi naman sa ayaw ng babae na maging rude sa kanya kaso hindi niya ito kilala and that bothers her a lot.

"I don't know why I wanted to comfort you, I don't even know you too. But even though I'm a total stranger to you, I'll assure you that you can trust me." pagkatapos niya iyon sabihin nakaramdam siya ng tila patak ng ulan.

At hindi nga siya nagkakamali dahil makalipas lamang ng ilang minuto ay unti-unti nang bumuhos ang ulan.

"Let's go." he said at akmang hahawakan niya ang kamay ng babae ngunit umiwas ang babae.

"Anong 'Let's Go?' ka diyan? Just leave me here." naiinis na sabi nung babae "Kainis napapaEnglish ako ng wala sa oras sayo."

"It's raining. And my house is just right there." tinuro niya ang bahay niya na madali lang makita dahil katapat lang iyon ng park.

"So gusto mo akong magstay sa bahay mo? Are you kidding me? Di kita kilala kaya please lang!"

Dahil sa nababasa na talaga siya dahil sa ulan ay iniwanan nalang niya ang babae doon dahil iyon naman ang gusto nito. Hindi na niya pinasok sa garahe ng bahay niya ang kanyang kotse dahil nakapark naman ito sa harap ng bahay niya.

Nang isasara na niya ang gate ng bahay niya laking gulat niya nang makita niyang nakasunod sakanya yung babae.

"Lumalakas na kasi yung ulan." sabi nung babae at pilit pa na ngumiti ito kahit na alam niyang napipilitan lamang ito. Tinitigan niya yun babae. She's really beautiful kahit pa umiyak ito at kalat na ang mascara sa mukha nito.

"Pabebe." mahinang sabi niya at pinapasok niya nalang yung babae. Nagulat siya dahil bigla nalang ngumiti ng malapad ang babae sakanya.

"Nagtatagalog ka? Kainis ka! Pinahirapan mo ako sa pasegway na English ko kanina. Sasabunutan kita diyan eh!"

Ngumisi lang siya at hindi nalang pinansin ang sinabi nung babae.

NANG nasa loob na sila ng bahay ay agad niyang inabot sa babae ang damit ng kanyang kapatid. It's a t-shirt, short and an underwear. He thinks that his sister won't mind it. Since it's not everyday that his sister visit his home and sleep there, kaya pinahiram muna nito ang damit ng kapatid niya.

"My sister own these but since you're soaking wet, you can use her room and change your clothes." tatalikuran na niya dapat yung babae ngunit bigla ito nagsalita.

"Sa mismong kwarto ng kapatid mo?"

"Yeah, any problem with that?"

"I'm a total stranger to you, paano mo ako pinagkakatiwalaan ng ganyan?"

"Because I trust you." and he really do. Alam ni Sean na she's harmless.

Iniwanan niya na ng tuluyan ang babae at saka pumunta na siya sa living room ng kanyang bahay at nanuod na lamang ng inaantay niyang basketball game.

MAKALIPAS ang ilang oras ay naramdaman niyang may tumabi sakanya.

"Dito muna ako magpapalipas ng gabi ah?" nahihiyang sabi ng babae.

"Yeah sure. Just use my sister's room."

"Okay." sabi nung babae at binalik niya ang atensyon niya sa panunuod ng basketball game. "Saka pwede ba kapag kinakausap kita sa Tagalog, kausapin mo rin ako ng Tagalog. Nasa Pilipinas ka kaya mag-Tagalog ka."

Nilingon niya ulit ang babae at nagsalita "Nahihirapan akong magtagalog. Di ako sanay." sabi niya "Saka nasa bahay kita kaya mag-eenglish pa rin ako."

Nagulat nanaman yung babae sa sinabi niya at bigla nalang itong tumawa ng malakas. "Ang cute mo mag-Tagalog!" sabi nito.