Makalipas ang ilang oras ay hindi pa rin tumitila ang ulan. Ilang oras ko na rin pinagmamasdan si Bry na nakatulog na sa sobrang taas ng lagnat nito. Ang dami kong tanong kaya’t hindi ko maiwasang mapatingin sa kaniya habang pinupunasan ang mukha niya.
Hindi ako marunong mag-alaga dahil sanay akong ako ang inaalagaan ni Manang Linda sa bahay tuwing nagkakasakit ako. Tuwing nag kakasakit kasi ako ay nakabisado ko na ang mga ginagawa niya kaya agad ko namang in-apply iyon kay Bry.
Agad akong napalingon sa bintana na kaunti na lang ay masisira na sa lakas ng hangin. Naalala ko na naman si Jacob. Sigurado akong nag-aalala na iyon ng husto dahil kagabi pa kami walang kontak sa isa’t isa.
Tatayo na sana ako para ayusin iyong bintana para hindi liparin nang bigla namang hawakan ni Br yang k
