My Girlfriend Is Nerd my Classmate

CHAPTER 8

"LOUIS POV"

Gugulohin ang buhok, tapos mapapahilamos sa kanyang mukha, tapos mapapangiwi. Paulit-ulit na gesture ni Louis

"Dude, okay ka lang?!" pansin sa kanya ni ricks.

Nasa apartment siya ng kabarkada. Dahil gusto niya ng kausap. Gulong-gulo kasi ang isip niya. Umupo ulit siya. "Dude, naranasan mo na bang mablock-out sa inuman?" Nag-isip si ricks. "'Di pa naman, bakit?"

"Kasi, Dude, nablock-out yata ako kagabi. Naparami yata ang inom ko kaya ayun paggising ko ay 'di ko na alam ang nangyari. 'Di ko maalala."

"Talaga? Akala ko ba sanay ka nang uminom?" kantyaw ni ricks sa kanya.

"Ewan ko ba! First time nangyari 'to sa 'kin eh!"

Tinapik ni tricks ang isang balikat niya. "Okay lang 'yan." "Hindi nga okay, eh!"

"Bakit naman?" "Kasi hindi ko alam kung nagalaw ko siya o hindi!" "P*tcha!" napamura si ricks sa inamin niya. "Mahirap nga talaga 'yan!" pero sa huli ay natawa rin ito.

Napapalatak na lang siya na naiiling. Halatang problemado talaga siya.

"Sino?! Si Cassy na ba?"

"Hindi noh? 'Di ko 'yun papatulan noh?!" "Eh sino nga?! Ah alam ko na! Si Jasmine?! O si Karra?" "Sinong Jasmine?"

"'Yung bagong lipat sa school?! 'Yung pang model ang dating?!"

"Sira! 'Di ko pa nga kilala ang babaeng 'yon! Natira ko agad?" "Malay ko ba?! Baka lihim na pala kayong nagtatagpo!"

Nagulo-gulo ulit niya ang buhok. Parang nagsulputan ang madaming kuto roon kung makakamot siya. "Hindi nga! Wala sa kanila!"

Kahit si ricks ay parang namoblema na rin. "Eh sino nga?" Napapikit siya at napatungo ng ulo. Kung pwede lang sanang sabihin kung sino para gumaan ang dibdib niya. Pero hindi pwede dahil siguradong sangkatutak na kantyaw ang gagawin sa kanya ni ricks.

"Basta ba maganda okay na 'yon! May nangyari man o wala, wala 'yung problema! Huwag mo lang mabuntis!"

Sa sinabi ni ricks ay mas parang nagulo ang lahat sa kanya. "Mabuntis?!"

"Oo! Pero sigurado namang may protection ka 'di ba?"

Parang maiiyak na siya na marahas na napatayo at napamaywang at nakulumos ang mukha. "Dude, wala! Wala akong ginamit!" "P*tcha! Sigurado ka?!" "Oo! Dahil 'di ko naman alam na may mangyayari 'yon!"

"Paktay kang bata ka niyan!" "Aaaahhh!" Parang sasabog ang ulo naman niya ngayon na napasabunot. Hindi na maipinta ang mukha niya. "No! Hindi pwede!" saka aniya na paulit-ulit sa kanyang isipan. Hindi pwede! Hindi pwede na mabuntis niya si Sandy!

"SANDY POV"

Kagat-kagat ni Sandy ang pang-ibabang labi niya. Nakatayo siya sa may gitna ng malaking gate ng kanilang school. At hindi niya alam kung may mukha pa siyang ihaharap kay Louis ngayon. "Pero dapat mag kausap kayo!" sigaw ng kanyang isipan. "Pero nakakahiya!" sagot niya sa sarili na napapangiwi. Nagtatalo na sila ng kanyang konsensya.

Nagtataka tuloy ang isang guwardya na nakatingin sa kanya. Nag mumukha siyang baliw dahil nag sasalita siyang mag-isa.

Siniko ng isang guwardya ang kadarating na kasama nito. "Pare, 'yung crush mo oh!" "Huh?"

Takang napatingin si Xander sa dalagang nakatayo sa gate. "Ano'ng ginagawa niya pa riyan?" "Kanina pa siya riyan eh. Tapos kinakausap ang sarili." Takang inobserbahan ni Xander ang dalaga. Mukha ngang baliw si Sandy kaya naman alinlangan man ay lumapit ang guwapong guwardya sa dalaga.

"Sandy, may problema ba?" "K-kuya ikaw pala, wala naman po."

At 'yon na naman 'yung sakit sa dibdib ni Xander dahil parang pinalakol ang puso nito. Tinawag na naman kasi siyang kuya ng dalaga.

Napakamot-batok na lang ito."Sige po," at iniwan na naman ito ni Sandy. Napabuntong hininga na lang ang kawawang binata.

"Natameme ka na naman!" Tukso ng kasamahan ni Xander rito. "Wala eh! May gusto talagang iba kaya hindi ako napapansin."

"Sino?!" Laylay ang balikat na iniwasan ni Xander ang kasama. Ayaw nitong gumawa ng tsismis.

"Sino nga?!" pero pag pipilit ng kasama nitong tanong. "Huwag mo nang alamin" Natawa ang guwardya.

"Huwag kang mag-alala, kahit may gusto siya ay sigurado namang hindi siya magugustohan ng gusto niya. Ikaw lang naman ang nagkakagusto sa pangit na iyon eh! Ewan ko ba naman kasi sa 'yo!"

Sa inis ni Xander ay hinawakan nito ang baril na nakasukbit sa tagiliran nito. "Gusto mong matikman 'yung unang bala nito, Mike?!"

Biglang taranta ang guwardya. "Oy pare! Biro lang! Love is blind nga naman 'di ba?! Kaya naiitindihan kita!"

Tiningnan ni xander muna ito ng masama bago pinaalis. Kahit anong sabihin ng ibang tao ay maganda si Sandy sa paningin ng binata. Hindi lang ito napapansin ni Sandy sapagkat hindi naman ito nagpapansin sa dalaga, dahil nahihiya kasi si Xander. Pero darating din ang tamang panahon na ipapakita nito rin kay Sandy ang malaki nitong pag hanga rito. Sa loob ng campus ay yukong-yuko ang ulo ni Sandy habang nag lalakad. Takot siya! Takot siya na baka mag kasalubong o magkita man lang sila ni Louis!

Dire-diretso siya hanggang classroom nila. Pero hindi pa rin talaga maiiwasan na magkita sila ng binata. Dahil nakalimutan niya na mag kaklase nga pala silang dalawa.

Pagpasok niya sa classroom nila ay agad na nagsalubong ang kanilang mga tingin. Matagal.

Ang nakapagtataka, imbes na siya ang maunang mag-iwas ay sa pag kakataong ito ay si Louis ang nauna Ewan pero naramdaman niya na parang may tumarak na kutsilyo sa puso niya. Ang sakit n'on ah! Gano'n? Pag katapos ng nangyari! Sige lang Louis hindi-hindi ring kita papansin, wala ako pakialam kung Deadma mo lang ako? Gusto niya itong sapakin pero biglang dumating na ang prof nila.

Wala na siyang nagawa kundi ang umupo na sa upuan niya. At sinikap na huwag lingunin ang binata kahit hirap na hirap ang kalooban niya.

Naiiyak ako pag nalala ko nangyari samin nalala kuna lahat siya pa nga una bumalik sakin, pigil na pigil lamang niya mapa luha habang nasa klase siya. Nasasaktan siya na hindi niya maintindihan. Ano 'yon? Halos tatlong araw lang na pag kakaibigan, tapos na agad? dahil lang sa isang gabi pag kakamali" Nakakatawa naman! Porke't may nangyaring samin dalawa gano'n Nalang iyon? Ang saklap naman talaga ng buhay ahhhhhhh naiinis at ng stress ako"!

Ang hindi niya alam ay pasimple-simpleng tingin sa kanya ng binata. Na tulad niya ay hindi rin nito maintindihan kung ano ang nararamdaman, at nahihirapan din kung ano dapat niya gawin sa nangyari sa kanila dalawa!

Napatingin si Sandy sa katabi niya, kinilabit kasi siya nito. Wala pa ang teacher nila sa next subject nila dahil sa katatapos lang ng isang subject kaya pwede pang mag-chikahan sila.

"Bakit?" tanong niya sa pinsan na 'di agad niya napansin gawa ng malalim niyang pag-iisip sa nangyari sa kanila ni Louis. "Wow! Nakalimutan mo yata na sidekick mo ako sa kwentong ito tapos deadma ka lang sa 'kin?

Kausapin mo naman ako, oy! Para naman may role ako sa kwentong 'to!"

Nag papatawa si Clara pero ni ngiti ay hindi niya magawa. "Anong nangyari no'ng umuwi na ako ha?" may kilig sa boses ni Clara na tanong sa kanya.

Dahil do'n ay naalala na naman niya ang problema. Napalingon siya sa kinauupuan ni Louis. Na sana hindi na lang pala siya lumingon dahil nakita lang niya ang binata na nakikipag-sweet-sweetan kay Karra. Kay Karra na pina kamaganda sa klase nila at dating gf ng binata.

May kung anong pumiga sa puso niya. At ewan niya kung ano 'yung pakiramdam na iyon.

Sa kilos talaga ni Louis ay parang walang nangyari at walang dapat ika problema. Nasaktan siya! Sige yang pala gusto niyang balewalain ang nangyaring samin dalawa 'yon! kaya lang virginity ko kinuha niya kasi 'yon, eh..! Napapaluha nanaman ako pag nalala ko naman ang lahat, Kaya big deal 'yon sa kanya kaya baliwala ng siya ngayong kay Louis, "Syempre Kahit sino naman siguro na babae pag nalala ang lahat-lahat naiiyak?.

"Oy, kwento ka naman! Anong oras umuwi si Louis?" Panandilatan niya ng mata ang pinsan. Ang ingay talaga!

Napalinga-linga siya sa tabi nila. Nangamba siya na baka may nakarinig sa tinuran na iyon ni Clara. "'Yang bunganga mo nga!"

"Bakit? Akala ko ba friends na tayong tatlo? Kaya okay lang!" "Friends na dapat walang makaka alam!" "Ano kaya 'yon?" reklamo ni Clara. "Kaya ba 'di kayo nag papansinan, ha?" Tumango siya na nalungkot. Napatayo si Clara.

"Aba'y hindi naman pwede 'yon!" at anito na malakas ang boses, pumanaywang din ito.

Napatingin tuloy sa kanila ang mga kaklase nila. Kasama na si Louis.

"Ano ka ba?!" Hinila niya agad ito at pinaupo. "Parang awa mo naman itikom mo 'yang bibig mo!"

"Pero mali kasi 'yon! Kaibigan lang naman bakit kailangang itago pa?! Ano 'yon kinaka hiya ka nanaman maging kaibigan ka niya! Eh!!! gago pala siya eh!" nilakasan pa lalo ni Clara ang boses. Nag paparinig talaga siya kay Louis. 'Yung tingin tuloy ni Louis sa kanila ay hindi na naalis. "Sabing 'yang bunganga mo eh!"

Lumakas na rin ang boses niya. Nabulyawan na niya ang pinsan.

"Hoy nag-aaway ba kayong dalawa?" puna sa kanila ng isang kaklase nila. Nahihiyang tumingin siya sa kaklase nilang iyon at yumukod. "S-sorry!" Tapos ay taranta niyang kinuha ang mga gamit niya at nag tatakbong lumabas ng classroom.

"Ayaw kuna siya makita pa naiinis na at naiiyak nanaman"

"Sandy May klase pa tayo!" Tawag ni Clara sa pinsan pero parang walang narinig si Sandy. At nang hindi na talaga bumalik si Sandy ay masamang tingin ang pinukol ni Clara kay Louis.

Kay Louis na kaibigan 'kuno' nila. Kay Louis na akala nila mabait hindi pala. Gago din pala at sinongalin pa!

Pero ang sumunod na nangyari ang hindi inasahan ni Clara. Tumayo rin kasi si Louis at pag kuwa'y nag tatakbo ring lumabas ng classroom.

Taka ang lahat. "Sa'n pupunta 'yon?!" patanong na saad ni ricks.

"Susundan niya si Sandy?" sabi ng isang kaklase nila, na nag patigil sa lahat. At saglit lang ay binatu-bato nila ito ng papel. Nag ka gulo na sa buong klase.

"Sira! Ba't naman susundan ni Louis si Sandy?" sabi ng isa sabay bato sa kinalumos nitong papel sa nagsalita na 'yon.

"Duh?!" Hinalukipkip naman ni Karra sa nag salita at tinaasan ng isang kilay. "Aray! Grabe naman kayo!" angal ng nag salita.

"Huwag ka kasing epal! Baka nag-CR lang si Louis!" sita ni ricks sa nag salita. "Oo na!" busangot ng nag salita.

Napakagat-labi si Clara sa mga naging reaksyon ng mga kaklase nila.

Gustong-gusto nitong ipagtanggol ang pinsan pero ayaw naman nitong ma-bully tulad ng pinsan. Kung alam lang nila, na nag-inuman silang tatlo ni Louis. Napatingin si Clara sa may pinto na nilabasan ng dalawa. Hinabol nga kaya ni Louis si Sandy? ano kaya mangyari sa kanila dalawa bat hindi sila nagpapasinang?

"LAKAD TAKBO"

si Sandy na tinungo ang rooftop ng kanilang Campus building. Umiiyak din siya. Ngayon siya nag sisisi kung bakit nakipag kaibigan siya sa taong 'yon. Ang sama-sama ng loob niya. Tama naman si Clara eh, kaibigan lang pag kalingan na tulong niya sa mga prolima niya! Ahhhhhhh...Ahhhh naiinis ako? Pero bakit kailangan pang itago ang pag kakaibigan? Dahil ba sa nangyari samin dalawa? Simula ngayon hindi-hindi kuna siya kakausapin pa!

Pag dating niya sa rooftop ay kay lungkot ng mukha niyang tumayo roon. Yakap-yakap niya ang sarili. Bakit ba kasi pinang anak siyang pangit? Wala tuloy siyang kaibigan! Ayaw tuloy siyang maging kaibigan dahil ang pangit-pangit niya! "Anong ginagawa mo rito?" Kilala niya ang boses ng nag salita sa likod niya. Napalingon siya at tama nga siya. Si Xander. Ang mabait na guwardya na laging pumapansin sa kanya at laging nag tatanggol sa kanya.

"Kuya ikaw pala? sabay takbo at niyakap niya ito dahil sa magulo niya isip, Nahihiyang pinalis niya ang kanyang mga luha.

"May klase ka 'di ba? Bakit ka andito?" "Ayaw ko po munang pumasok."

"Bakit? May problema ka?"

Napayuko siya ng ulo.

"Pwede mong sabihin sa 'kin baka matulungan kita." Umiling siya habang yakap niya si Xander. "Hindi na po." Ngumiti sa kanya ang binatang guwardya. "Pauwi na ako! Gusto mong sumama sa 'kin?"

Napa-"Huh?!" siya.

"Gala tayo para maibsan ang sama ng loob mo kung ano man 'yan."

Gusto niyang umayaw pero may parte rin sa isip niya na gusto niyang sumama. "Mag kaibigan naman tayo, 'di ba?"

At lalo siyang napatanga sa binatang guwardya. "M-mag kaibigan tayo?!" hindi siya makapaniwala na ulit niya sa sinabi nito.

"Oo! Kaibigan ang turin ko sa 'yo kahit 'di mo alam"

"T-talaga?" "Oo naman!"

"Weh? Natawa si Xander. At pag kuwa'y napangiti na rin siya. Hindi siya makapaniwala talaga. May tumuturin din palang kaibigan sa kanya.

"So, sama ka sa 'kin?"

Kunwa'y nag-isip muna siya. "Huwag kang mag-alala kakain lang tayo sa labas tapos lakad-lakad sa mall."

"Hindi ka ba mahihiya na kasama mo ako?" "Bakit naman ako mahihiya? Kaibigan kita eh," senserong sagot ni Xander. Parang may kung anong humaplos sa puso niya at natuwa. "To-totoo?" paniniguro niya dahil kung tutuusin pati nga ang pinsan niyang si Clara ay ayaw siya minsan kasama dahil kinakahiya siya ng pinsan. Baduy raw kasi siya.

"Oo naman!"

Ngumiti ulit siya sa binata at para bang nag-init ang mag kabilang pisngi niya. Namula ang mga iyon. Napangiti si Xander sa kanya.

"Sige sama na lang ako sa 'yo! Ayoko nang pumasok!" pag kuwa'y aniya na buo na ang pasyang mag-cutting classes muna siya ngayon.

Ngayon lang naman eh. Ang hindi alam ni Sandy isang bulto ng tao ang sa may likod ng pader ang nakinig sa kanila at bagsak ang balikat na nilisan din ang lugar na iyon nang makitang tumayo na si Sandy at sasama nga ito sa alok ng guwardya ng si Xander nakita niya niyakap niya ito at sinuyo siya ni Xander para alokin siya mamasiyal,

"Hahahahaha!" Ang lulutong ng mga tawa ni Sandy. Ang saya-saya kasi palang kasama ni Xander. Joker pala ang binata. Kalog! "'Di ba tama ako?" nakatawang ani Xander.

Mag kaharap silang kumakain ng jolly fries sa Jollibee. Ang kanyang favorite. Tapos na nilang kinain ang nauna nilang in-order na jollibee yum burger kaya nag kukutkut na lang sila ngayon ng fries ni Xander habang nag kwekwentohan.

Ayaw niya nga sanang kumain ng fries dahil naalala niya rin 'yung masaya nilang moment ni Louis noon, noong kumain sila sa jolibee, kaso hindi niya mapigilan. Favorite niya talaga ang fries ng jolibee, eh.

"Oo na!" aniya na tawa pa rin ng tawa. Binigyan kasi siya ng puzzle ng binata pero hindi niya nasagot. At nang i-reveal ni Xander ang sagot ay corny pala pero nakakatawa naman.

"Sabi ko sa 'yo! Mag-i-enjoy ka sa pag sama sa 'kin eh," sabi sa kanya ng binata nang nag lalakad-lakad muna sila sa mall pag katapos nilang kumain at bago umuwi.

Napa buntong-hininga siya.

"Salamat ha?"

"Okay lang, salamat din. Pero teka, ano ba kasi 'yung ini-emote-emote mo pala sa rooftop kanina?"

"Wala 'yon," nahiya niyang sabi kay Xander balewala. "Gano'n Nalang iyon? Sabi ulit ni Xander sa kanya! Nginitian niya nalang binata. Napalabi naman si Xander. At halatang nadismaya.

"Pero Xander Hindi na niya tinatawag na kuya ang binata dahil nalaman niyang halos mag ka edad lang pala sila ng binatang guwardya. Napilitan lang daw si Xander na nag trabaho raw agad pag katapos nitong grumaduate sa high school dahil wala itong pang-aral. Sabay na namatay kasi raw ang mga magulang nito.

"Nasubukan mo na bang makipag-s*x tanong ni Sandy sa kanya?

"Nabilaukan bigla si Xander sa tanong ng dalaga" Tapos ay naubo pa siya! "Napahagod ito sa sariling leeg!. Ikaw ba naman kasi ang tanungin bigla ng gano'n? Simbre magugulat ka diba? As in ng gano'n, hah?! Walang prino-prino! Tapos ng isang babae pa!

"Okay ka lang?" Nabahala si Sandy sa sinabi niya kay Xander at nahiya tuloy siya! "Grabe ka naman kasi mag tanong about sa s*x!" Napangiwi siya sabay kamot-ulo. "S-sorry." Pinamulahan siya ng pisngi dahil sa sinabi ni Xander sa tanong nito!

Napalunok naman muna ng ilang beses si Xander bago naging okay ulit ang hitsura nito. "Pero bakit mo naman natanong 'yon saakin Sandy?"

"Wala naman." Ang haba ng pag kakanguso niyang sagot. "Kalimutan mo na 'yon tanong ko sa'yo," dagdag pa sabi niya pa kay Xander.

Ewan kung bakit kasi nasabi niya pa iyon. Tsk. Nakakahiya "Bakit nga?

"Wala nga!" Paninindigan sana niya. kaso makulit din ang binata na Secure siya sa tanong ng dalaga sa kanya! Bakit nga?!" Pero giit na ni Xander na tanong. Na-curious na talaga ang binata.

"Haisstt! Ang kulit mo naman eh!" Parang batang nag papadyak siya.

"Eh hindi mo naman siguro itatanong 'yon sa isang lalaki na walang dahilan, 'di ba?" "Hammm....! sa bagay tama aman si Xander, may points siya duon Napabuntong-hininga siya, sabagay" "Ano nga?"

"Kasi.. kasi ano.." Gusto niya naman sanang mag kwento sa bagong kaibigan na binata pero nag dalawang isip siya sa bandang huli. "Kasi 'yung pinsan ko nakipag-inuman nong isang gabi sa isang lalaki! Tapos--" Kaya naman pag sisinungaling na lang niya sana.

"Tapos hindi na niya maalala kung may nangyari sa kanila ganoon ba?" Pero biglang dugtong ni Xander kasi sa sinasabi niya kaya napa-stop siya.

Lumuwa ang mga mata niya na napamata sa binata. "B-bakit mo alam?? Simpleng kibit-balikat si Xander.

"Bakit nga?!" Hinila-hila niya ang manggas ng t-shirt ng binata na parang bata ulit. "Lumang istorya na 'yan kasi ng isang babae at lalaki na nag-inuman! Kaya alam ko!" Na-amazed siya. Ganoon ba 'yon?

"Pwedeng nag kukunwari lang ang isa sa kanila na walang maalala pero ang totoo naalala nila 'yon! Lalo na sa parte ng babae dahil sumakit buong katawan noon babae!"

"Pero wala talaga akong maalala!" Subalit nawala sa sarili niyang bigla niyang pag tatanggol sa sarili. At huli na nang ma-realize niyang na dulas na pala siya. Natutop niya ang bibig. Ohhhh nohhhhh!!!?

Shocked si Xander dahil sa sinabi ni Sandy! napatitig sa kanya ang banata, Tinuro siya nito na namimilog ang mga mata.

"I- I mean w-wala siyang maalala! 'Yung pinsan ko!" sinubukan pa rin niyang mag palusot ulit kay Xander.

Nga lang hindi na umubra iyon kay Xander. "M-may nangyari sa inyo ni Louis?!" tanong nito sa kanya! Naalala nito ang nakita nitong pag sama ni Sandy kay Louis no'ng isang araw.

"Wala ah!" kaila i'yon Sandy? "Huwag kang sinungaling! Sige! Lalo kang papangit!"

Napangiwi siya. Lalong papangit talaga!? Makasumpa naman 'to eh tungkol pa rin sa kapangitan! Wala na bang iba?! Tsss! "Ano? Ikaw 'yung tinutukoy mo at si Louis noh? Aminin mo!"

Wala na siyang nagawa kundi ang tumango. "Isang beses lang naman. Kasi nag-inuman kami.

Pero 'di naman sure, kasi nga wala akong maalala at wala rin siyang maalala kung may nangyari nga." "Patay ka riyan!" "Oo nga eh!"

"Wala ka man lang naramdaman na ano?"

"Na ano?" "Na masakit paggising mo?"

Nag-isip siya. "mayron ako naramdam noong nagisin ako? masakit ang buong katawan ko at balakan ko tapos may nakita din ako blood sa bigshet at sa kumot! nakita din ni Louis iyon pero nagkunuwari siya wala malala, Ewan kung nangawit o ano!

Nailing-iling si Xander. Hindi siya makapaniwala sa narinig niya kay Sandy. At ang totoo parang sinisibat ang puso nito. 'Di lang nito pinapahalata. "So, anong balak mo?"

"Sa ngayon wala pa!" "Anong wala?"

"Wala naman na akong magagawa, eh!"

"Paano kung mabuntis ka?" Do'n siya kinabahan ng bonggang-bongga. Hindi siya nakaimik. Parang nalulon na niya ang dila niya. 'Di niya 'yon naisip, eh. "Sabi ko paano kung mabuntis ka? Hindi ka na umimik diyan!"

"Mabubuntis ba talaga ako?" naiiyak niyang tanong. "Posible! Nag-s*x kayo 'di ba?"

"Hindi nga namin maalala!" "Hindi naman 'yang mga utak niyo ang nag-s*x kaya kahit maalala niyo o hindi pwedeng mabuo 'yung nangyari sa inyo!"

"Haaayyyy!" Nag papadyak siya na parang bata ulit. Hindi! Hindi siya pwedeng mabuntis!

Parang gusto na rin niyang mag lupasay na parang bata rin. Anong gagawin niya kung mabuo nga ang nangyari sa kanila ni Louis? Waaaahhhhh!

Pero kung sa bagay cute siguro na baby ang magiging anak nila. Kasi gwapo ang ama eh!

Wahhh! Hhiinnndiiiii pa rin! Madami pa siyang pangarap! Ayaw niyang maging ina agad!

"Haisstt! Halika na nga! Umuwi na lang tayo! Doon ka mag wala sa bahay niyo!" awat sa kanya ni Xander.

"Xander, tulungan mo ako! Hindi ako pwedeng mabuntis!"

"Anong magagawa ko? Ginawa niyo 'yan eh!"

"Pero patay ako sa mama ko pag malaman niya!"

"Talagang patay ka! Dahil papatayin ka talaga n'on!"

Kinurot niya sa tagiliran ang binata. "Ikaw 'di ko alam kung kaibigan ka o ano eh!" "Totoo naman eh!" iwas naman ng binata. Umismid siya. "So, anong gagawin ko?"

"Wala kang ibang gagawin kundi ang mag-intay na bumukol 'yang tiyan mo!"

"Tse!" Hindi pa ako handa magkaanak Xander, "Bakit may iba pa ba?" Napabuntong-hininga siya. 'Yung mas malalim na buntong-hininga.

Sumeryoso si Xander.

"Ganito na lang kapag may one month'sor two months na 'yang tiyan mo, mag-PT tayo." "Tayo talaga?" "Oo! Sasamahan kita. Ganito ako kabait na kaibigan. Bakit ayaw mo?"

Na-touch naman siya sa bagong kaibigan, pagkuwa'y napalabi siya rito. "Salamat Xander! dahil sa kabila na mga kuwento ko pinakinggan mo parin ako hindi pinapabayaan?"

"Walang ano man. Ang mabuti pa umuwi ka na lang muna sa ngayon at mag-relax. Na-i-stress ka na eh."

Tumango siya sa binata. At sabay na silang nag lakad palabas ng mall na iyon. Saglit lang ay nasa tapat na sila ng bahay nila. "Dito na lang ako Xander. Salamat ulit sa pag sama mo sa 'kin."

"Walang ano man!. Sige alis na ako. Sabihan mo lang ako ka pag kailangan mo ng kaibigan."

"Oo!" Maliksing kumaway siya sa binata. Hindi na niya ito niyayaya na pumasok ng bahay dahil baka mag taka na ang Mama niya na iba lalaki nanaman kasama ko! Iba din kasi mag Isip Si Mama!

Ang hindi niya alam ay gusto na rin talagang umalis na agad ni Xander dahil hindi nito matanggap na may nangyari na sa dalawa. Muling napalingon si Xander sa dalaga pero nakatalikod na si Sandy. Hindi na nakita ni Sandy ang lungkot na lungkot na hitsura nitong! Iyon Wala pa man itong nagagawa pero heartbroken na ito! Ang saklap naman!

At si Sandy hindi pa man siya nakakapasok ng bahay ay biglang labas ang Mama niya sa gate nila at pinamaywangan siya. "Sa'n ka galing?!"

"Sa school po Ma," takang sagot niya dahil parang galit ang Mama niya sa kanya. "Sinungaling ka!"

"Po?" "Galing dito si Louis! Kaalis lang niya at ang sabi niya nag-cutting class ka raw! Sa'n ka pumunta?!

At kailan ka pa natutong mag-cutting class hah!?"

Namilog ang mga mata niya at halos mag salubong ang dalawang kilay niya. Ang kapal din pala ng mukha ng lalaking 'yon, eh! Nagsumbong pa talaga! Grrrrrrrr!! Ahhhh Nang Bubushet talaga siya,