Uno's POV
"Miss, a room for one person, please." Bungad ko sa babae sa counter. Agad kong pinatong sa desk niya ang isang libo.
Napataas siya ng kilay nang tumingin sa akin. What's this girl's problem? Tsk. Bakit ang sama niyang tumingin?
"Didn't you hear me, Miss?" I asked in an irritated tone.
"Narinig kita, Sir. Pero, hindi ba napaka-rude naman ng approach mo?" she answered while her eyebrows are on fleek.
I started to examined her face habang nakatitig ako sa kanyang mukha. Hindi naman siya gano'n kaganda, pero pwede na. She looks simple and plain. Not my type. Tsk, bakit ko ba iniisip 'yon?
Nakikipaglaban siya ng titig sa mga mata ko. Matibay ang isang 'to, ah?
"What's rude with my approach, Miss? I even pleased you? Tsk. Alam mo, may choice akong mas maganda kung gugustuhin ko. Ganito na ang service ng front desk niyo dito? How lame."
I am already agitated. Ang init na kasi. Mukhang wala pa namang aircon dito?
"Hindi ba rude na salpakan mo agad ng pera ang desk ko?"
"Paano namang magiging rude 'yon, Miss? E, nagbabayad nga ako agad, e. Tsk. You're unbelieveable?" I answered. Na sa katwiran naman ako.
Maya-maya pa ay may dumating na isang babae. Medyo na sa edad 50's na ito. May puti na ring buhok.
"Laji, ano ang nangyayari dito? Rinig ko ang sigawan niyo mula sa labas, ah?" nakapamewang na tanong ng babae sa babae sa counter. So, Laji is her name? Baduy naman. Kasing baduy niya manamit.
I guess, may mase-sermon-an ngayon. I smirked thinking of it. Mukhang mataray pa naman itong matandang babae.
"E, kasi, Tita. . ."
So, she's her aunt? She have not finished saying her sentence when I immediately cut her off. "Ma'am, are you the owner of this apartment? I want to complain about your staffs awful attitude towards a customer." I stated.
Namilog agad ang mata ng babae. "Totoo ba 'yon, Laji? Naku, ikaw talaga bata ka. Napaka-maldita mo!"
Napatingin itong muli sa akin.
"Sorry, Sir. Masungit talaga minsan itong pamangkin ko. Pero mabait 'to. Ano po bang kailangan ninyo?"
"I want a room. Please, it's really getting so hot here. Gusto ko nang magpahinga," sabi ko rito. Nauubusan na 'ko ng pasensya.
"Okay, okay. Ipapa-asikaso ko na agad dito sa pamangkin ko."
"Thanks," tipid kong sagot.
Tumayo ang babae sa counter na si Laji raw. Nanlilisik ang mga mata nitong tumingin sa 'kin.
I made a face para mas lalo siyang mainis.
"Sumunod ka sa 'kin," tipid nitong sabi.
"Ayaw ko nga."
"Ano'ng ayaw mo? Akala ko ba atat na atat ka nang magka-kuwarto?"
"Miss, ganito mo ba asikasuhin ang customers niyo? Nakakakaawa. The customer service here is really awful. Tsk."
"Hindi, sa 'yo lang. Napakayabang mo kasi. Tsk."
I raised an eyebrow. "Ah, talaga? Customers are always right, baka nakakalimutan mo," taas noo kong sabi.
"Ano na? Gusto mo bang magpahinga, o hindi?"
"Not unless you call me, Sir. I am your customer, ipapaalala ko lang," sarkastiko kong sagot.
Nanggagalaiti siyang tumingin sa akin. Napangisi ako dahil nakikita kong naaasar na ito. Well, I think it'll be fun to live here temporarily because of this amazona lady.
Humugot ito ng buntong-hininga and glared at me. "Ihahatid ko na kayo sa kuwarto niyo, Sir." Pinagdiinan pa nito.
I chuckled. Sinunod niya talaga. Nakakatawa siya. Nakakatawa ang mukha niya dahil halatang napipilitan lang siya.
Mukhang na sa second floor ang kuwarto ko dahil umakyat pa kami ng hagdan. Well, if I would just their apartment based on its apperance, okay naman. We ventilated. May magandang pintura.
"Ito na po ang kuwarto mo, kamahalan," sarkastiko nitong sabi nang tumigil kami sa tapat ng isang kuwarto.
I smirked. "Good. Mabuti naman at mabilis kang matuto. Sige, puwede mo na 'kong iwan."
Umirap pa ito sa akin nang pumasok ako. Halos mapatalon pa 'ko nang binalinag nito ang pinto. Punyemas! Nagulat ako do'n!
"Tsk, this girl is really something," I murmured.
I jumped off my bed. Malambot naman ang kama. Kaso, walang aircon. Hay! Ano pa ang ang ini-expect ko sa mumurahing apartment? I turned on the orbit fan na nakadikit sa dingding. Hindi na masama. Tama lang para ma-refresh ako ngayong araw.
I was about to doze off nang makarinig nang sunod-sunod na pag-ring mula sa cell phone ko. Geez! Patulog na 'ko, e! Sinilip ko kung sino ang tumatawag—si Dad lang pala. Psh, istorbo talaga di Daddy kahit kailan. Kinuha ko ang speaker sa luggage ko saka ni-connect ito sa phone ko. I want to play rock music hanggang sa makatulog ako. Some may find it very noisy and it might be ironic to say na mas mabilis talaga akong nakakatulog with rock music.
"Nice," sabi ko saka tinodo ang volume ng speaker ko. I'm really used to maximize the volume kapag nagsa-sound trip ako. Ito na ang nakasanayan ko na routine kapag pagod ako.I turned the music on.
Purple Haze by Jimmi Hendrix
Purple haze, all in my brain
Lately things they don't seem the same
Actin' funny, but I don't know why
Excuse me while I kiss the sky
Purple haze, all around
Don't know if I'm comin' up or down
Am I happy or in misery?
What ever it is, that girl put a spell on me
Help me
Help me
Oh, no, no
Ooh, ah
Ooh, ah
Ooh, ah
Ooh, ah, yeah!
Nakaka-relax talaga para sa 'kin ang ganitong kanta. Feeling ko magiging maganda ang tulog ko nito.
I hugged the pillow beside me nang makarinig ng sunod-sunod na kalabog sa pinto.
"What? Sino na naman 'tong istorbo? Tsk. Hanggang dito ba naman may katok nang katok pa rin sa pinto ko? Wtf!" angal ko.
Padabog akong naglakad papunta sa pintuan saka binuksan ito ng pabalang. "What?!" asik ko at nakita ko si Laji, salubong ang kilay at nakapamewang sa may pintuan ko.
"What-what-in kita diyan! For your information, Sir. Hindi lang ikaw ang nag-iisang nangungupahan dito. Kaya puwede ba? Pakihinaan ang music mo. Mag-sound trip ka mag-isa. Isaksak mo sa tenga mo ang music mo!" singhal niya sa 'kin.
Aba't talaga namang palaban ang isang 'to! She's really getting into my nerves! I came here to have some peace pero mukhang hanggang dito, mabubulabog ako.