"Serafina ... anak ..." pukaw ng isang tinig kay Fin. Hinanap niya ang pinagmumulan. Naglakad-lakad siya sa napakagandang hardin. Nasa harap ito ng puno. Nakaupo sa damuhan, hawak ang mabilog na tiyan. Malabo ang dating nito sa kanya, lumalagos sa puno ang paningin.
"Mama?"
"Ako nga, anak. Nagpapasalamat ako at nagkita tayo kahit sa panaginip lang."
"Panaginip lang 'to? Mama nasaan kayo? Pupuntahan ka namin."
Umupo si Fin sa harap ng ina.
"Nasa Somium Dimension ako, anak. Huwag kang mag-alala, malapit na malapit na akong bumalik sa inyo."
"Mama, papunta kami sa isla. Ililigtas namin si lolo, ang inyong ama. Wala doon si Luisa dahil busy siya sa paghahanap sa anak niya. Ikinulong namin kasi sa bote. Nakakasakit na po kasi at muntik nang makapatay ng tao. Pinagtangkaan niya kami ni Dyl
