Chapter Twenty Eight
Research
Kinabukasan ay sinundo akong muli ni Garret. Hindi ko na rin siya nakita kahapon dahil sa dami ng nangyari at gumugulo sa isip ko. Sinabi ko sa kan'ya na masama ang pakiramdam ko at hindi ko kayang lumabas ng bahay namin. Naintindihan niya naman ako kaya hindi na ito nagpumilit pa.
Hanggang ngayon ay iniisip ko parin kung paano ko sasabihin sa kanya ang lahat. Hindi ko naman siya pwedeng ipagtabuyan ng basta nalang.
Garret has been my friend and savior. And for that I'm always be thankful to him. Hindi ko na alam ang gagawin ko. I can't protect myself at hindi ko rin naman pwedeng sabihin kay Trystan ang tungkol kay Cris.
Ayoko nang maging kumplikado ang lahat. Maayos na kami at sana maging maayos na rin ang lahat.
Pero paano?
"Are you okay now?" Baling
