CHAPTER 1: Engagement Party
1166 Words
"Rain kapag hindi mo kaya, You can stay in the guests rooms or you can go home." Nag-aalalang ani ng kaniyang daddy Hector nang makarating ang kanilang sinasakyan sa tapat ng Hotel na pagmamay-ari ng pamilya nina Damien.
Ang buong pamilya ni Rain ay invited sa party nito dahil maliban sa magkaibigan ang kanilang mga anak ay magkaibigan rin ang kanilang mga magulang at kasosyo ang mga ito sa business.
"No Dad, I'm fine. And I shouldn't be affected kasi in the first place hindi naman naging kami." Pabiro pa nitong sabi sa kaniyang ama. Ngunit hindi naman nakatakas sa paningin ng kaniyang kuya Red ang pamemeke nito sa kaniyang emosyon.
Nang makarating sila sa grand hall ng hotel, the main venue. Ay wala pa nagsisimula ang program kaya naman. Naroon na rin ang ibang mga guest suot ang kanilang magagarang damit.
"Can I have your invitation maam?" Magalang na wika sa kanila nang buttler na sumalubong sa kanila.
"Oh, I'm sorry about that. We forgot to bring it." Ani nang kaniyang ina at ngumiti rito. Napakagat labi naman si Rain nang maalala niyang pinagpupunit niya pala ang invitation dahil sa sobrang inis niya.
"I'm sorry maam but---" aangal pa sana ang buttler na na-asign sa pag-recieve ng guest pero mabilis na lumapit sa kanila si Damien suot ang itim na suit nito at white na necktie.
"It's okay, they were my guests. They have a golden invitation. Can you assist them please." Ma-autoridad na wika nito sa buttler.
"I'm sorry maam/sir, this was to your table, please." Ani nito at magalang na yumuko at iginaya ang kanyang kamay sa direksiyon papunta sa kanilang magiging pamesa.
"Thank you pare, congrats nga pala." Ani nito.
"Tsk wala yun, sige po tita and tito mauuna na po ako." Nakangiting ani nito sa kaniya at kumaway sa kanila.
Hindi naman maiwasan ni Rain na hindi matulala sa kagwaphan at kakisigan ng binata. At hanggang ngayon ay nararamdaman niya parin ang mabilis na pagtibok nang kaniyang puso kapag kaharap niya lang ito.
Nang maka-upo na sila sa nareserbang mesa para sa kanila ay nagsimula nang umakyat ang guest speaker sa entablado upang makapagsimula na ang program.
"Are you alright?" Nagtatakang bulong sa kaniya ng kaniyang kuya Rex dahil tila hindi siya mapakali sa kaniyang inuupuan.
"Na-aalibadbaran ako sa pagiging formal ng party na ito. Saang room ba ang sinasabi ni mommy. Doon nalang siguro muna ako at saka na ako lalabas kapag tapos na ang ceremony at kainan na." Mahinang wika ni Rain na tila ba naiinip na sa kahabaan ng seremonya at bukod pa doon ay ang cringe ng mga interview sa kanila tungkol sa love life ng dalawa.
"Hay nako, kahit kailan talaga. Tara na nga." Ani nito sa kaniya at mabilis nang tumayo.
"Saan kayong dalawa pupunta?" Takang tanong ng kaniyang mommy.
"Sasamahan ko lang siyang mag check in sa guest room mom. Babalik din ako kaagad." Ani ni Rex sa mga ito.
"Oh sige, basta't bilisan niyo lang." Ani ng ginang sa kanila.
"Kamusta ang pakiramdam mo?" Tanong ng kaniyang kuya nang makalabas sila sa grand hall ng hotel.
"Hindi na masakit ang pulso ko. Kaya ko na nga itong igalaw galaw." Ani ni Rain rito.
"What I mean is. Yung puso mo." Ani nito sa kaniya. Saglit namang natahimik si Rain at nagpakawala ng malalim na buntong hininga.
"Hindi ba halatang pinipilit ko lang." Malungkot na ani nito sa kaniyang kuya Rex. "Hindi naman kasi ganoon kadaling makalimot e. Alam mo yan, kasi simula ata elementary ako crush na crush ko na siya. At hindi na simpleng crush ito ngayon." Malungkot na wika niya.
"What if the destiny will give you a chance to get him. What will you do?" Ani nito sa kaniya.
"I will grab it." Natatawang wika niya.
"But now, it was impossible." Pabiro pa nito at nauna nang naglakad patungo sa receiving area ng lobby.
"Good evening maam and sir, how may I help you?" Magalang na tanong ng front office crew ng hotel.
"A class A suite for a Suzzane." Ani nito sa babae. Agad naman itong naglabas ng susi na tila ba naka-book na agad ang kanilang room.
"Room 106, Enjoy your stay maam." Magalang at nakangiting wika nito sa kanya.
"Ah, how much?" Naiilang na tanong ni Rain dito dahil wala naman itong ibang sinabi tungkol sa kung magkano ang room at hindi man lang ito nagrecommend ng room para sa kaniya.
"Wala pong babayaran maam, free po ang hotel fees ng mga umatend na guest ni Sir Clifton." Magalang na wika nito sa kaniya.
"Ah ganun ba. Sige thank you." Ani naman ni Rain.
"Ok na ako kuya. Ako nalang ang pupunta sa room ko." Ani naman ni Rain.
"Ok, but if you don't manage to go back. Just call and I will ask the buttler to bring you foods." Ani naman ng kaniyang kuya. Tumango naman si Rain bilang tugon.
***
Unti-unting iminulat ni Rain ang kanyang mga mata nang maramdaman niya ang mumunting halik sa kanyang leeg pababa sa kaniyang dibdib at ang banayad na paghaplos nito sa kaniyang mga binti.
"W-ho..." Tila natigilan siya nang makita kung sino ang panahas na gumaga non sa kaniya.
"Kuya Damien? What are you doing here in my room?" Mahinang ani niya na tila naging ungol na lang sa kabiyang pagbigkas nang sinimulan nitong sipsipin ang kaniyang dibdib.
Tila wala namang narinig ang lalaki at patuloy lamang ito sa kaniyang ginagawa.
'Is this a freaking dream!' humiyaw na wika ni Rain sa kaniyang isipan at hindi makapaniwala sa mga nangyayari. Dahil ito ang unang pagkakataon na para bang totoo ang kaniyang wet dreams with Damien.
Tila nalalasing na siya at sinasabayan na ang mga halik nito sa kaniyang labi. Hindi niya na rin namamalayang natanggal na nito ang kaniyang suot na silk long gown.
Rain moan in pleasure when he start to touch her down there and take of off the last piece of her cloth.
"I want you more," Damien said it in husky voice. Wala namang nagawa si Rain kundi ang magpaubaya sa init na dala ng binata.
There were both sharing the same pleasure. Rain can't think staight because of Damien.
"Ahhh!" Rain moan in pain as he start to enter his on hers. It was her first time. And Damien was her first and got her virginity.
"God, it wasn't a dream. Ahhh... Damien stop, hah ahh." Rain histerically said nang mapagtanto niyang hindi siya nangwe-wet dream. Totoo ang mga nangyayari sa pagitan nila ni Damien.
Ngunit tila wala itong narinig at patuloy lang ito sa kaniyang ginagawa. Hinayaan na lamang ito ni Rain at nagpadala na rin sa bugso ng kaniyang damdamin.
'Kung di rin naman siya magiging akin, at least naging akin naman siya ng isang gabi.' ani niya sa kaniyang sarili at ginantihan ang mapupusok na halik ng binata at sinabayan ang bawat unos nito sa kaniyang kasilanan.
They were both doing it again and again until they reach their zenit.
- Writer
