CHAPTER 4: PLAN
1068 Words
“Really?! Are you Ellijah Zacc Theodore's classmate? Son of Victoriano Theodore?!” tanong ni kuya nang ikinuwento ko ang nangyari sa first day of school ko.
I nodded.
“Then, what’s the plan Khlearia? Alam kong may plano ka.”
What’s my plan?
Do I have a plan?
Is it needed to make a plan?
“Kuya!” singhal ko, “Wala akong plano! Ano ba ang iniisip mo?” sagot ko sa kaniya.
Wala nga ba Khlearia?
O walang makaaalam sa plano mo?
“Wow, I shocked.” sabi nito at hinahawakan ang kaniyang dibdib na tila ba’y nagugulat. “Naniniwala ako Khlea‚”
I sighed. Kilalang-kilala talaga ako ni kuya, alam niya na sa tuwing may bumabangga sa akin ay may gagawin ako.
“Sa ngayon, wala po kuya. I want to enjoy my student life here.”
I’m here in front of KAC University. Malawak at malaki ang University rito pero hindi gaano karami ang studyante, hindi kagaya sa probinsya kung saan ako nag-aaral noon na maliit lang ang campus pero bumabaha ang studyante.
Natatawa ako nang maisip na ang KAC University ay hindi pagmamay-ari ni Daddy, which means I’m not the one of the owners of this school. muntik na akong maloko ako ng isang School President at School Head.
“Dad, KAC is our property?" I asked in my Dad. I don’t believe it that we’re not the owners of that University.
He laughed, “No, baby‚” he uttered. “I’m just the second of the most active sponsor of that University."
At first I shocked, hindi nga ako — kami ang nagmamay-ari ng University.
“KAC means?” My brother asked.
He sighed, “Hindi ko alam kung mamangha kayo, I know you’ll laugh...” napataas ang dalawang kilay namin ni kuya dahil sa sinabi niya.
“KAC means Knight and Charming University.” Dad added.
I saw my brother’s jaw dropped, I do the same. Maya-maya’y humahalakhak kami pareho ni Kuya.
“Sa daming pwedeng ipangalan, Knight and Charming pa!” biro ni kuya na tumatawa pa.
“Knight Armor Charming, pwede rin.” biro ko rin at nakikipag-apir kay kuya.
Bahagya kaming tumahimik nang nakita namin ang reaksiyon ni Daddy na hindi natutuwa.
“You said ‘Second of the most active sponsor of that University’, Dad. Then, who’s the first?” I asked, gusto kong malaman na tama ba ang hinala ko.
Na ang Theodore ang nangunguna...
He smiled weakly, “Victoriano Theodore...”
Tama nga ang hinala ko...
Pati rito, kabangga rin sila...
Umiling na lang ako nang naalala ko iyong bagay na iyon.
“What’s your plan, Mr. President?” Tanong ko sa isip nang mapagtanto na niloloko lang pala niya ako kahapon.
Habang naglalakad ako papasok ng University ay may isang lalaki na tumatawag sa akin kaya nilingon ko ito.
He’s wearing a uniform; black coat, white sleeve inside it with a stripe brown necktie, brown slacks and black shoes. He smiled at me when we meet our eyes.
It’s been awhile since the last time I saw him, I smiled and wave my hand at him. Palapit nang palapit ang lakad niya sa akin, at bahagyang huminto ito na nasa harapan ko na.
I read his name-tag, JETHRO AXAM YVO DRACCO
“Khlearia Axia Clastivinia, Ikaw nga!” panimula nito, habang nakangiti. “It’s been awhile...”
I smiled, “Jay...” at walang kung anu-ano ay niyakap ko ito, I missed this guy.
“Teka lang, baka mapatay pa ako sa yakap mo!” reklamo nito kaya kumalas na ako sa yakap.
He’s Jay, my childhood bestfriend. Siya rin ang nakaaalam sa lahat ng mga ginagawa o nagawa ko noon. He’s also my crying shoulder...
“How are you, Aria?”
“I’m fine, Jay,” simpleng sagot ko lang.
Sa lahat ng tao si Jay lang ang hindi ako kayang saktan. Siya ang palagi kong tagapagtanggol, tagapayo, at tagasuporta sa mga bagay kung saan ako masaya. I was the only person he admired in everything, back then.
Sabay na kami papasok dahil classmate ko pala siya. Wala siya kahapon dahil may chess tournament siyang sinalihan. Puro tawa lang kami habang naglalakad, nagtatanong, nagkukuwento, tungkol sa mga nangyayari sa amin noon.
“Mauna ka na pala, Aria, may kukunin pa pala ako sa office.” tugon niya at nagmamadaling bumalik at pumasok sa office na dinaanan namin.
Napailing na lang ako. Iniwan na naman niya akong mag-isa. Palagi na lang... Pero bakit hindi pa rin ako nasanay? Bakit nasasaktan pa rin ako? HALA SI OA.
Nasa harapan na ako ng elevator at pinindot ito. Maya-maya’y bumukas ito kaya pumasok na ako, sa hindi kalayuan isang lalaking patakbo papunta sa akin. Aakmang magsara na ang elevator pero hinarangan niya ito para makapasok.
“Axia...” panimula niya, at pindot ang number 4 ng elevator. I looked at him without any expression. “Good morning...”
“Why did you do that?” I asked, and turned my gaze to nothing.
“I’m just protecting y—”
“You don't need to protect me.” I cut him off.
“In order to protect you, I lied...” napatingin ako sa kaniya dahil sa sinabi niya, nakatingin na pala ito sa akin. “Yes, I lied, I did that for them to respect you too.”
Protect? Hindi ko alam kung ano ang sinasabi niyang protect o para saan. Wala na akong nasabi sa kaniya, meron man pero ayaw ng bibig kong sabihin ito.
“Ayaw kong pagtawanan ka dahil galing ka sa famers at street vendors family...” bahagya akong natawa sa isip ko.
Pinoprotektahan ako para hindi pagtawanan? Kaya nagsinungaling siya?
Ellijah Zacc Theodore ay isang uto-uto? Mabilis maniniwala sa kuwento-kuwento?
Hindi na ako maniniwala sa mga sinasabi niya, dahil isa siyang Theodore at ang Theodore ay isang TRAYDOR.
“I don’t need your help, Mr. President.”
What’s your plan Ellijah Zacc Theodore?
Kilala mo ba ako? Ginamit mo ba ako? Para talunin ang pamilya ko?
Ano sa tingin mo, mabilis lang akong maniniwala sa iyo?
Pagbukas ng elevator ay aakmang lalabas na ako nang may ibinulong ito,
“There’s no thank you? But welcome...”
Umiling na lang ako at naglalakad na lang papunta ng room.
Napangiti ako nang may plano na pumasok sa isip ko.
“I’ll make sure, I’ll never regrets in this plan...”
- Writer
