THE MASTERS

Dragon XXI

Rommel's POV

What the f**k? How the heck happened that this building built here?! It's not even necessary to call this a school because it resembles a Palace! It's so huge and tall. I can't estimate how tall is this dahil sumasakit ang ulo ko kakatingala. Idagdag pa na nakadungaw lang kami sa bintana ng van. Hindi ko alam kung tama ba itong nakikita ko but it looks elevated.

"Ano? Gulat na gulat?" Natatawang puna sa akin ni Ate na kanina pa pala pinapanood ang reaction ko. Bumusangot na lang ako at tinampal ang noo niya.

Dranair Academy is so damn cool. If my hunch is right, the Academy is elevated above the deep blue water. It is placed in the center of the water. May dalawang mahahaba't malapad na bridge na naka-connect sa bawat side nito. On the right side of the bridge, all you can see are plain water. It is flat and calm, walang waves pero sa tingin ko ay sobrang lalim nito because of the deep blue color. While on the left side is a falls I think dahil naririnig ko ang pag-ragasa ng tubig. I can't see from here ang ilalim nito but I'm sure malalim rin ito.

The front of the Academy is facing the falls. Okay naman iyon dahil may mga bundok sa malayo and I think mga kabahayan iyon. Iyon nga lang ay sobrang layo talaga nito. Damn. It's so hard to describe the Academy's surroundings. For me, it's not a good spot to put a School in this area. It's so damn high and dangerous. Not good for normal students.

"Maghanda na kayo sa pagbaba." Salita ng driver. I can't help but to crease my forehead, kanina pa 'to paulit-ulit sa paghanda. Do we look like we're not?

After a minute, tumigil na nga ang van sa mismong harap ng Academy. May malaking fountain sa center ng drive way at sa bunganga ng Dragon statue nanggagaling ang tubig. I saw the big double door of the Academy closed so I can't take a glimpse kung anong nasa loob. Nauna nang bumaba ang dalawang lalaking naghatid sa amin. Sinenyasan nila kaming bumaba na. But since I'm with these three ignorant girls ay nagpaunahan sila sa pagbaba. I just sighed at hinayaan na silang maunang bumaba. As if I have a choice? Jerald and I were at the back.

Pagkababa ko ay hindi ko maitagong mamangha sa ganda ng tanawin, but unlike those four–I remain calm. The guy on the passenger seat earlier got his phone at mukhang may tinatawagan. Napatingin ako sa apat na nagkawatak-watak na dahil kung saan-saan na nagsipuntahan. I look around before started to walk towards the edge. Nang makalapit na ako ay dumungaw ako sa barricade to check if my hunch was right.

My mouth slightly gapes when I saw how high it is. Tama ako na falls nga ito pero damn! Tanging kulay itim na lang ang nakikita ko sa ibaba. That means ay sobrang lalim nga nito. May mga smoke pa sa ibaba na gawa ng intensity ng pagkakahulog ng tubig. And I was also right dahil elevated nga talaga ang buong Academy sa tubig. How the heck did it happened?! I'm sure mabigat ang Academy pero what the f**k?

"Rommel! Anong ginagawa mo diyan?" I heard Jerald called me. I just ignore him dahil lumapit naman siya sa akin and nakidungaw rin. A smirk formed on my lips when I saw his reaction.

*Bruuhh!!*

I immediately covered my nose when he starts to vomit. Luckily ay hindi siya sa sahig sumuka at doon na mismo sa may falls. I move towards the three na nagtataka na sa ginagawa ng isang ito.

"What happened to him?" 'Agad na tanong ni Ate nang makita si Jerald na nakasalampak na sa sahig at hilong-hilo pa yata. I just shrugged at kusa na silang lumapit sa gago.

Napatingin ako sa direksyon ng dalawang lalaki nang isa sa kanila ay tumikhim. I noticed the other five Knights on their back. They are wearing the same armor as the guys last night. Did they come from the Academy or the Palace?

"Papasok na tayo." Sambit ng isa sa kanila. I nodded before calling the four's attention.

"Ayan tatanga-tanga kasi! Alam nang nasa mataas na lugar itong Academy, dudungaw pa." Rinig ko pang sermon ni Cristina sa kapatid niya.

"Potangina naman kasi ni Rommel! Hindi man lang ako sinabihan!" Reklamo ni Jerald while giving me a glare.

"Tss. Don't put the blame on me, asshole." I said and handed him my sealed wipes. "We're going in. Clean yourself, you look like shit."

Narinig ko pang bahagyang natawa ang dalawang sumundo sa amin kaya hinarap ko na sila.

"You seem enjoyed our welcome greetings, Master Jerald." Sambit nito na siyang ikina-ngisi ko. Napatawa naman ang mga babae at tinapik-tapik ang balikat ni Jerald na lukot na lukot na ang mukha.

"Pumasok na nga tayo!" Iritang sagot nito at sinasamaan pa rin ako ng tingin. Tumango naman kaagad ang mga ito sa amin and gestured us to follow them.

Nauna siyang maglakad kaya sumunod na rin kami sa kaniya.

Small bag lang ang mga bitbit namin dahil hawak na ng mga knights ang maleta namin sa likod. Our Dragon Eggs is placed on a big basket na hawak naman ng Driver namin kanina. Happiness is visible in his face while carrying it. Cristina's Dragon is placed in the center while hugging the four eggs and sleeping. Even the knights can't help but to look at it dahil bakas sa mukha nila na namamangha rin sila dito.

Hinayaan ko na lang sila dahil they can't do anything wrong with them. Takot na lang nila sa baby Dragon ni Cristina na bigla na lang nagigising at inaanggilan ang kung sino mang nagtatangkang humawak sa kanila.

We reached the double door and it immediately flung open. I swallow the lump in my throat when I saw how elegant and fancy it is. All the furniture and designs are made up of gold. I'm a bit hesitant to lay my feet on the carpet because of its cleanliness. When I looked up, a big and sparkling chandelier welcome my eyes. I can't be mistaken if I say that this is made of pure crystals! May design rin itong mga rare gems na ngayon ko lang rin nakita.

Damn, pwede ko kaya itong ibenta? I'm sure malaki ang halaga ng mga ito.

"I'm sorry Masters but you can't sell this furnitures. That's forbidden and you will pay the price." Kaagad akong napatingin sa tabi ko nang marinig ang boses ng babae. I saw a lady in her 50's.

"Huh? Sino 'yan? Anong sell these furnitures na sinasabi niyan?" Tanong ni Rose Ann nang mapansin rin ang matandang babae.

"Ewan." Sagot ko na lang. Naagaw siguro ng babae ang attention ng mga kasama namin kaya napatingin sa kaniya ang lahat.

"Ms. Secretary! Where's the Headmaster?" Tanong ng lalaking nangunguna sa amin kanina.

"In his office, come and follow me." Sagot niya at napatingin sa aming lima. Nginitian niya pa muna kami bago nag-gesture ng kamay. "Please bring the Dragon and the Eggs with you." Pahabol niya.

Automatic na lumapit sa amin ang Driver at isa-isang iniharap sa amin ang basket. Kaniya-kaniya naman kaming kuha ng mga Dragon Eggs namin. Aanggilan pa sana ng Dragon ni Cristina siya pero nang makita ang Master niya ay kusa na itong lumapit. I picked up my Dragon Egg at sumunod na kami sa dalawa.

We can't help but wonder our eyes while following those two in front. Ang dami rin naming nilikuang hallway and I'm sure I'll get lost kapag nilibot ko ito by myself. We stop sa isang may kalakihang pinto na gawa sa marble. May label itong Headmaster's Office.

Kumatok ng tatlong beses si Secretary using the thing that used for knocking. She opens it after at tumambad sa amin ang malinis na office ng Headmaster. The office is painted of mixed white and blue. Well–organized. May dalawang floor-to-ceiling na bintana.

"Sit down ladies and gentlemen." Rinig naming salita ng boses na nag-echo pa dahil sa katahimikan. Itinuro naman kami ng Secretary sa mga sofa na nasa may center ng office. We sat down–still sticking to each other. Parang nahiya ang kama ko sa lambot ng sofa ah.

Napatingin kami sa may desk ng Headmaster when the back of the swivel chair faced us. There, we saw Headmaster Furukawa showing his bright smile while looking at us. He stands up and walks towards us at muling na-upo sa single-seater na kaharap namin. Inayos namin ang pagkaka-upo and in synchronized—we placed the Dragon Eggs on our lap.

"Finally, nandito na kayo mga Masters and dear Dragons." Nakangiting sambit nito while looking at the Eggs. "How's your trip?" Tanong nito sa amin.

"Okay naman po Headmaster. Thank you." Sagot naman ni Ate Catherine.

"I heard you were attacked last night? Kamusta naman kayo? May nasaktan ba sa inyo?" Tanong nito. Napa-iling naman kaagad si Rose Ann.

"Hindi naman po. Dumating naman po kasi kaagad ang mga Knights na ipinadala raw po ng Reyna." Sagot niya na siyang ikina-tango naman ni Headmaster.

"I see, mabuti na lang pala at sinabi ko na sa Reyna ang tungkol sa inyo. If not ay baka kung ano pang nangyari sa inyo." May bahid nang kaginhawaang sagot ni Headmaster Furukawa.

"Yes po, utang po namin iyon sa inyo, Headmaster Furukawa." Ngiting sagot ni Cristina na sinang-ayunan naming apat.

Napatingin ako sa Dragon Egg ko nang maramdaman itong gumalaw. I noticed the three na ganoon rin pala ang nangyayari sa mga Dragon Eggs nila. Rose Ann did nothing kasi wala namang Dragon sa loob niyon.

"Hmm, mukhang malapit nang mapisa ang mga Dragon Eggs ninyo." Nangingiting puna ni Headmaster.

"Lola told us na dito na nga raw po mapipisa ang mga Dragon Eggs namin." Sagot ni Ate Catherine na siyang ikina-tango ulit ni Headmaster.

"That's good to hear." Sagot niya. Napatingin naman siya sa Dragon ni Cristina na mahimbing na naman ang tulog sa mga braso niya. "Mukhang napagod ang Earth Dragon mo Master Cristina. I think you all better take a good rest for now. Nasa dorm ninyo na ang mga gamit ninyo. The classes are already starting and you can attend them the next day. Your school needs will be delivered tomorrow. Ms. Secretary will assist you to your dorm." Sambit ni Headmaster.

Hindi na kami tumutol sa sinabi niya at 'agad na ring nagpa-alam. Ms. Secretary assist us again at inabot kami ng 5 minutes sa paglalakad nang marating na namin ang isang five-colored painted door. May mga kahilera din ito but iisa lang ang kulay ng kada pinto–though iba-iba naman ang kulay ng pinto.

She swiped something on the gem na nasa center ng pinto and after that ay kusa na iyong bumukas na tila elevator. Tumambad sa amin ang isang grassy floor. Naglakad papasok si Ms. Secretary at pinasunod niya naman kami. After we enter ay kusa nang sumarado ang pinto. Napatingin ako sa paligid nang makita ko ang mga mala-garden na lugar. May pa-curve na halaman sa itaas na nagmumukhang bubong. Naglakad kami hanggang sa tumambad sa amin ang isang may kalakihang two-storey na bahay. It is painted with cream white at may mga gold carvings and design.

"This is your dorm. Nasa loob na ang mga gamit ninyo and welcome to Dranair Academy, Dragon Masters." Nakangiting sambit ni Ms.Secretary. "I'll get going, bye for now." Paalam nito bago naglakad paalis at iniwan kaming lima na nakatanga sa labas ng bahay.

"Deym, ito na ang dorm natin? Seryoso ba 'to?" Namamanghang tanong ni Cristina habang nililibot ang tingin sa paligid.

"Parang bahay lang pala ang dorms nito. Naks, ang gara ah." Kumento naman ni Jerald.

"Tara na sa loob." Aya ni Rose Ann na sinang-ayunan naman ng lahat. Pinihit na niya ang seradura ng pinto at binuksan, tumambad sa amin ang napaka-linis at well-organized na bahay. Sa sala ay may tatlong sofa, center table, TV, speakers and may play station pa at rack ng DVD's.

May isang open door sa bandang kanan, isang pintuan sa kaliwa at may hagdan sa dulo. Walang pasabing naglakad na ako diretso sa hagdan at umakyat. Wala akong oras para mag-tour sa paligid kaya didiretso na ako sa mga kwarto. I know na sa itaas ng mga kwarto since 'matic na iyon.

Napa-iling na lang ako nang makita ang design ng banister. It is a Dragon. Again.

Hindi ko na ito pinansin at dumiretso na sa itaas. Tumambad sa akin ang limang pinto na iba't-iba ang kulay. From the left are yellowish-brown and green. From the right are blue and red. While in front is just a white one with gold and silver carvings–again. Lahat naman ng pinto ay may carvings. I sighed and looked at my Dragon Egg. I think mine is the red one, just like this Egg's color.

"I'll take the red-painted door!" Sigaw ko para malaman ng apat sa ibaba na occupied na ito. Hindi ko na hinintay ang sagot nila at naglakad na upang pasukin ito.

I sighed when I saw that hindi lahat ng gamit ay kulay pula. I'm not against the red but it's too much kung nilahat nila iyon. I saw my luggage beside the queen size bed. Nilapag ko lang ang bitbit na bag sa sahig at inilapag naman sa kama ang Dragon Egg at pasalampak na dumapa sa kama. Basta ko na lang rin inalis ang sapatos ko. I'm not that tired but I want to sleep.

Catherine's POV

Napa-iling na lang ako nang basta na lamang pumanhik sa itaas si Rommel. For sure ay matutulog na naman iyon. He has this habit kasi na every time bumi-byahe kami nang malayo ay matutulog siya after. Pagod man o hindi ay bagsak talaga siya. Maybe he inherited that kay Mama kasi ganoon rin si Mama.

I roamed my eyes around pero napatigil din nang makita si Jerald na basta na lamang humiga sa mahabang sofa. I approach him and hit his feet.

"Remove your shoes, Jerald. Madudumihan ang sofa!"

"Aish! Tinatamad ako Ate Catherine!" Angal niya pero hinila ko pa rin ang paa niya.

"I don't care," I said.

"I'll take the red-painted door!" Pare-pareho kaming napatingin sa may hagdan when Rommel's voice echoed from upstairs.

"Oii tara, pili na rin tayo ng mga room natin." Aya ni Cristina at 'agad na tumakbo papunta sa hagdan. Rose Ann immediately followed and Jerald too that's why I sighed.

"After you." Sambit ko na lang at sumunod na rin. I paused when they stop and looked at the design of the banister. It's a Dragon design, just like the gate outside.

"Anong trip nila at mukhang pupunuin nila tayo ng mga Dragon design?" Puna ni Rose Ann.

"I think they got excited knowing that the Dragons are back." Kibit-balikat na sagot ko. Napatango-tango naman sila at nagpatuloy na sa pag-akyat. I held my Dragon Egg tightly before stepping up.

Tumambad sa amin ang limang pinto na iba't-iba ang pinto. Magka-line ang yellowish-brown and green sa left side at ang blue naman and red sa right side. Nag-iisa naman sa center ang white door with gold and silver carvings. The red one is occupied by Rommel so...

"Let's follow our Dragon Eggs color para walang problema." Suggest ko nang nagsisimula na silang mag-agawan ng rooms.

"But I want the white one!" Pilit ni Jerald.

"I want the green one/Green is mine!" Magkasabay na sagot nila Cristina at Rose Ann. I sighed and shake my head.

"That's what I'm talking about. Sundin ninyo na lang ako." Sagot ko at nagpatiuna na at hinawi ang dalawa sa tapat ng green door. They both pouted their lips before going to their designated rooms.

I smiled at them before entering my room. I am welcomed with the green-white theme. I gape because of satisfaction. I don't like green but this one leveled my expectation. It's so cool in the eyes. The wall is painted green and may design itong parang mga alon-alon. There's a queen-size bed with a green-white mattress and pillows. There's a study table and chair in the corner. May malaking dresser rin. There is another door that presumes that it is my bathroom.

Hindi siya maliit pero hindi naman malaki, tama lang para sa akin. I saw my luggages beside the dresser kaya ipinatong ko rin doon ang bitbit na maliit na bag. I placed my Dragon Egg on my bed bago nilapitan ang sliding door na pinapagitnaan ng dalawang bintana. I slide it open at tumambad sa akin ang may kalakihang terrace. There, I saw nothing but pure water. Para siyang katubigan na dinaanan namin papunta dito sa Academy. Ang kinaibahan lang ay wala akong makitang kahit na anong bundok. Just like my test.

Lumabas ako dito at nilanghap ang hangin. I creased my forehead when I smell the salty water. This seawater water really reminds me of my traumatic test. Lumapit ako sa railings at pilit inaabot ang tubig. I sighed and shook my head to erase the memory from my test. I was about to go back inside my room when something arose on the surface of the seawater. Nanlaki ang mata ko nang makilala ko ito.

"A sharks fin?!" Gulat na sambit ko. I take a step back nang makitang padami iyon ng padami. I saw the two moving fins bumped each other. Nagkaroon ng wave dahil sa nangyari. I almost scream nang makita kong umangat ang ulo nito and I saw their long and sharp teeth! I covered my eyes nang magkagatan na ang dalawa.

Mukhang naalarma naman ang iba pang sharks na nasa paligid nila dahil naging aggressive ang pag-langoy nila. And because of that, nagiging malaki ang amount ng wave na tumatama sa railing ng terrace. The railings are made up of iron and butas-butas ang design niyon. Kahit medyo elevated ang terrace sa tubig ay umaabot dito ang tubig because of the waves that the sharks creating.

I scream when a shark saw me and it is now trying to bump itself on the railing! Since mukhang gaya-gaya ang ibang sharks ay nagsi-gayahan ang mga ito. I scream and scream and scream before decided to run inside at 'agad na isinarado ang sliding door. Ini-lock ko rin ito before running again palabas naman ng room ko.

I immediately stop when I almost bumped with Cristina and Rose Ann. They are both panting at bakas ang takot sa mukha nila. Kaagad naman kaming napatingin sa blueng pintuan nang bumukas ito at lumabas si Jerald na tila nasusuka. Napatingin ito sa amin at tinaasan kami ng kilay.

"What are you looking at?"

"Yahh! Hindi kayo maniniwala sa sasabihin ko!!" Sigaw ni Cristina.

"What is it?" Tanong ko habang hawak ang dibdib dahil sa abnormal beating ng heart ko.

"I have a terrace inside at damn s**t! Imbis na iyong labas ng Academy ang makikita ko ay wild forest ang tumambad sa akin! There are a lots of wild animal and when they saw me ay parang nakakita sila ng pagkain nila! I immediately ran outside nang makita ko ang isang anaconda na nakapulupot sa railings at akmang tutuklawin na ako! Damn it! May trauma pa ako sa nangyaring pagsubok ko tapos iyon pa ang tumambad sa akin?! Huhuhu." Mahabang lintanya nito.

"Tangina. Ganoon din sa akin!" Sigaw ni Jerald. "Ang kaibahan lang ay kaulapan naman ang nandoon at mukhang nasa heaven na ako. Pero dahil may trauma na rin ako sa matataas ay nalula na naman ako and I almost fell! Thank God when I stopped myself from flipping over kung hindi ay baka bye-bye na ako sa life ko!"

I bite my lips. "Sa akin naman ay karagatan naman ang tumambad. There are a lot of sharks na gusto akong kainin! Muntik pang pasukin ang room ko ng mga tubig!" Kwento ko naman ng sa akin.

"How about you?" Tanong ni Cristina kay Rose Ann.

"Sa akin? Hindi naman ganoon nakakatakot. In fact ay parang paraiso ang tumambad sa akin doon. May mga ball of light na nagpapalutang-lutang sa ere pero nang hawakan ko ang isa sa kanila ay bigla na lang itong nag-wala. It hit the other ball of lights kaya nagka-gulo sila. They sense me there kaya bigla na lang nila akong sinugod at hinabol so that I immediately closed the sliding door at lumabas dito." Kwento naman ni Rose Ann.

"Taragis na 'yan. Anong mayroon sa mga terrace natin?! Bakit ganoon ang mga nandoon?!" Inis na reklamo ni Jerald.

I was about to say something when we heard a sound from my brother's room. 'Agad kaming napatakbo doon at walang atubiling binuksan ang pinto. Halos panawan kami ng ulirat nang bigla na lang tumambad sa amin ang mga fire ball na aggressive na lumilipad sa bawat sulok ng kwarto. I saw Rommel trying to shoo away the one who's chasing him. Bukas na bukas rin ang sliding door ng terrace niya and there, we saw the hell-like place at ramdam namin ang init from here.

"Santelmo ba 'yan?!" Gulat na sigaw ni Cristina habang nakangangang nakatingin doon.

"Ate! Tulong!" Sigaw sa akin ni Rommel. Natatakot man ay 'agad akong pumasok at kinuha ang pillow niya sa kama. Pinagpapalo ko ang mga fire ball na sumusunod sa kaniya.

"Guy's! Someone, please close the door!" Sigaw ko nang magawa kong palabasin sa terrace ang ilang fire ball. 'Agad namang tumalima si Rose Ann at nag-abang sa gilid ng sliding door para isara ito. Tumulong na rin ang magkapatid sa pag-taboy ng mga fire ball.

After a minute ay narinig na lang namin ang pag-click ng lock ng sliding door. Pare-pareho kaming hingal na napa-salampak sa sahig.

"Goddamn it. Ayoko na dito!" Sigaw ni Jerald at 'agad na lumabas ng room ni Rommel. Nagkatinginan naman kaming apat at paunahang lumabas.

Kaniya-kaniya kaming upo sa sofa at hindi pa rin maka-get over sa mga nangyari sa room namin. We are all silent but it ended when we heard a loud growl of someone's stomach.

"Gutom na ako." Namumulang sagot ni Rommel habang hawak-hawak ang tiyan. Bumunghalit naman ng tawa ang tatlo at napangiti naman ako.

"It's past 4 at wala pa tayong kain. I'll cook lang muna, may stock naman na yata dito." Sambit ko nang makita ang oras sa wrist watch ko.

"Tae na 'yan, hindi man lang tayo pinagpahinga nang matagal!" Reklamo ni Rose Ann habang naka-slouch sa sofang kinau-upuan naming dalawa.

Tumayo na ako at iniwan sila sa sala. Pagkarating ko sa kusina ay tumambad sa akin ang napaka-linis na kusina. I smiled when I saw how big this is. Kumpleto rin ang mga gamit. I check the refrigerator and the cabinets. My lips formed an 'O' when I saw that it is full of groceries. May mga iba't-ibang klase rin ng meat sa separated freezer.

I wasted no more time and got to cook. I'll just cook tinola because it's easy to do. Pots and pans are in the lower cabinet. I cooked the rice first since there is a rice cooker here. After an hour of cooking, I was done. I immediately called them to eat. We ate in silence because we are all hungry and tired.

Rose Ann volunteered to wash the dishes. Pinanood ko lang siya maghugas while browsing my phone. I texted our Parents na nandito na kami sa Academy. They called kaya kinausap namin sila.

Umabot na ang gabi but still, we're here in the sala. We are still scared to go back to our rooms kaya nagkakatinginan kami.

"I think I'll sleep here muna sa sala." Basag ni Jerald.

"Hindi, dito na muna tayong lahat sa sala." Sagot ni Rose Ann na sinang-ayunan naman naming apat.

Inayos lang namin ang hihigaan namin bago nagsihigaan na. It's already 10 o'clock in the evening.

The boys is on the floor pero may comforter naman sila na nakuha namin sa loob ng parang compartment ng sofa. We–girls occupied the three sofa. We used the throw pillow ng sofa at tig-iisa lang kami. Hindi naman malamig kaya okay na sa amin kahit walang kumot. Iyon nga lang ay hindi man lang kami nakaligo or nakapag-palit ng damit. Kahit nakakadugyot sa pakiramdam ay tiniis na lang muna namin. My eyes are now drowsy hanggang sa tuluyan na nga akong makatulog.