EVRY ACADEMY

When someone staring at you with disgusting look. They looking at you as if you have some skin decease. That sucks right? But i don't care, sanay na ako sa mga ipinupukul nilang tingin. Sino ba na mang hindi titingin sa isang tao/babae na balut na balut na parang nasa isang bansang nag yeyelo. Mukha akong nerdy at muslim, hindi naman masama maging nerd at magmukhang Muslim, ayun nga lang para akong tanga na nakapalda pero nakapants naka uniform pero sa loob naka sweat shirt, aba kahit ako eh natatawa sa porma ko. pero kailangan eh kasi natatakot ako. Gusto mo malaman kung bakit?wag ka lang ma freakout. Flashback: Habang naglalakad ako sa hallway ng school bigla na lang may dumamba sa aking likuran. "Besssy." napangiwi ako dahil sa kaniyang kabigatan, nangaling na naman siguro ito sa cafeteria. "Ano ka ba naman Charlotte Perez, napakabigat mo." humarap ito sa akin na naka nguso. Pero kalaunan ay ngumiti din ito at kumapit sa aking braso. "Wag kang magsungit my bessy Angie, first day kasi eh halos malate ka na. Kanina pa ako nandito and it means na kanina pa din kita hinihintay. Ang isang tulad ko dapat na maganda hindi pinag hihintay ng isa-" I cut her using my hand. Oh that's my bessy Char. She have a loud and shotgun mouth. Sabay niya akong hinatak. Napilitan naman akung sumabay sa mabilis niyang paghila sa akin. Yeah first day of school, we're 4th year high school. At dahil first day pakilala na naman sa harapan. Napabuntong hininga na lang ako. Lumipas ang ilang araw ng may makilala kaming lalaki, ang bago naming kaibigan na transferee si Bryant Lighty. He's charming, handsome na halos lahat ng mga babae ay pinagpapantasyahan siya, at dahil sa pagdikit niya sa amin ay masasamang tingin ang ipinupukol sa amin ni Char. Napatingin ako sa salamin ng may pumasok Na mga babae sa comfort room. Nginitian ko sila pero masasama ang tingin ang isinukli nila sa akin. "Oh kung minamalas naman ang babaeng nasa harapan natin." ngumisi si Lovely, their leader. One of Bryant admirer. "Alam mo bang mainit ang dugo namin sayo at sa kaibigan mo?" Napalunok ako sa sinabi ni Joy. Akmang lalabas na ako ng hilain naman ni Lovely ang buhok ko. Napapikit ako sa sakit. Nakita ko na lang na isinara ni Mary na isa pa nilang kasama ang pinto ng cr. Kinabahan ako bigla. "A-ano bang kailangan niyo sa akin?" Kabadong tanong ko, ngumisi sila sa akin. Gulat ako ng makitang may bitbit na tubo ang isa pa nilang kasama. Patakbo na ulit ako sa pinto ng hinawakan ni Mary at Joy ang magkabilang braso ko. Inabot naman ni Karen ang tubo mula kay Lovely. "Please don't do this to me, wag niyo akung sasaktan." nagmamakaawa kong pakiusap. Pero mga bingi sila sa aking pakiusap. "Kung hindi naman kasi kayo dumidikit sa Prince Bryant namin, hindi mo mararanasan to. Pero dahil isa ka sa mga malalandi pagbibigyan kita." Sinampal sampal nila ako tinadyakan at sinuntok sa sikmura, napadura ako ng dugo habang umuubo. Napasiksik ako sa sulok ng cr. "Pleasse wag!" umiiyak kung sambit, ihahampas na sa akin ang tubo tumama ito sa aking ulo, nakaramdam ako ng hilo, napakapit ako sa aking ulo at nahawakan ang rumaragasang dugo. Napaiyak ako sa sakit. "T-tama na please." Hihahampas pa sana sa akin ang tubo pero hinarang ko ang aking kamay. Nagulat ako ng biglang nagliwanag ang aking kamay, kaya napapikit ako. Pagmulat ng aking mata at kahit nanghihina ay naaninag ko pa din ang apat na babaeng nakahandusay. Biglang lumabas ang isang babae sa cubicle, a typical nerd. Natatakot siyang tumingin sa akin. Nagugulat at nanghihina ko naman siyang tinitigan. Wala akung nagawa ng lumabas siya at nagsisigaw na may freak at witch. And evrything's went black. Nagising na lang ako sa malambot na kama. This familiar room. My own room. Nanghihina pa din akung napatingin sa may pinto ng bumukas ito. Gulat na napatingin sa akin si mommy. "Princess." mabilis siyang lumapit sa akin at yumakap. "Mommy." tinitigan ako nito ng may pag aalala. "What happened baby? 4days kang walang malay." She asked, nagaalala. Inalala ko naman ang nangyari. Bigla akong nabahala at napatingin sa aking mga kamay. "Natagpuan kana lang namin sa cr kasama ang iba mo pang school mate." napatingin din si mommy sa aking kamay.''Is their something wrong to your hand princess?'' Napailing naman ako. ''Mommy ang totoo po hindi ko alam kung anong nangyari.'' pag sisinungaling ko, ayaw kung sabihin. What if she will freak out, katulad nung babaeng nakakita sa akin. Tinitigan naman ako ni Mommy at napabuntong hininga na lang.'' Nagugutom kana ba baby?'' Tumango ako. Ngnitian nya naman ako. ''Ikukuha kita ng makakain.'' akma siyang tatayo ng hinawakan ko ang kamay nya. ''Mom, gusto ko pong lumipat ng school.'' Bigla siyang natigilan at napatingin sa akin ng matagal, tumango ito. ''Kung ano man ang dahilan mo baby hindi kita pipigilan. Basta lagi lang kami nakasuporta ng daddy mo sayo, Ok?'' Napangiti akung tumango. I am so thankful that she's my mother. ''Thanks mommy. I love you.'' ''I love you too princess.'' End of flashback: Kaya heto ako ngayon sa bago kung pinapasukang school, pinagtatawanan dahil sa akin get up. I am just afraid. What if bigla na lang nagliwanag ang buo kung katawag. That why I'm covering almost my whole body. My friend Bry, sinisisi niya ang kaniyang sarili dahil sa ginawa ng mga admirers niya. At ang apat na babaeng nanakit sa akin ay na'hospital. At na guguilty ako dahil comatose ang apat, mabuti na lang at maayos na ang kanilang lagay. Paano kaya nangyari yun. Napabuntong hininga na lang ako. Ngaun nandito ako sa bago kung school, kinatatakutan minsan dahil sa balot na balot na aking kasootan. ''Hey freak.'' ngumisi ang tatlong bully sa akin.''Napakapangit mo siguro kaya ganiyan ang get up mo.'' Sabay tumawa ang tatlong babae. ''And whats in your shade? Seriously ang badoy mo.'' Ngiwi at tila nandidiring sambit ng isa sa kanila. Napabuntong hininga na lang ako. ''Tara na girls, she's wasting our time.'' Dinaanan at binungo naman nila ako isa isa. Napairap naman ako. Tsk sila nga nagsasayang ng oras ko eh. Papunta akung P.O, anu naman kaya ang kailangan ng Prinsipal sa akin. Napahugot ako ng hininga, akmang kakatok ako ng may nagsalita mula sa loob. ''Please come in Miss Angie Galle.'' Napakunot ang noo ko, nagtataka man ay binuksan ko pa din ang pinto. Isang magandang babae ang bumungad sa akin. Pinagmasdan ko ang kaniyang mukha tingin ko ay nasa 30's na siya. Napatingin ako sa pangalang nakaukit sa kahoy. PRINCIPAL LADY PHLAW. ''Good afternoon Mrs. Phlaw.''bahagya siyang ngumiti. ''Miss Galle maupo ka.''sinunod ko naman siya.''Unang una 28 palang ako, at wala pa akung asawa kaya Miss pa lang.'' Bigla akung napatingin sa kaniya na may gulat. What the heck! She can read my mind? No that's imposible! ''Yes Miss Galle, I can read your mind.'' Bigla akung nabalisa, akmang tatayo na ako ng hindi ko magalaw ang sarili kung katawan. What's happening to my body? ''Relax, I didn't call you here to harm you, I will remove you from my spell, but please don't freak out.'' Bigla akung nakaramdam ng ginhawa sa aking katawan. Napapalunok akung umayos ng upo.''W-what do y-you want from me?'' Hindi matago ang pagnginig ng boses ko, may inabot na sobre sa akin si Miss Phlaw. Taka ko naman itong inabot, kahit nanginginig ang mga kamay. ''Im sorry, but we need to transfer you to another school.'' Doon na ako napatingin ng deretsyo sa kaniya. ''Hindi puwede yang sinasabi niyo Miss Phlaw, wala po kayong dahilan para gawin yan. Kung dahil din naman dito sa kasuotan ko, sorry po pero I will never change myself just to please you and the others.'' May bahid na inis na aking sambit. ''Don't worry Miss Galle, wala namang kinalaman to sa kasuotan mo. Your mother and father know this already. You can ask them.'' Bumagsak ang balikat ko at napuno ng katanungan ang isip ko. WHY? ''You can leave now and ready your things, hindi ka magsisisi Miss Galle.'' Ngumiti na lang ako ng pilit. ''S-sige po.'' Palabas na ako ng office ng tawagin ako. ''Don't worry in that school you will be free, in that place you don't need to hide your identity.'' At tuluyan na akung lumabas. Pag uwi ko sa bahay ay kinausap ko agad si mommy.'' Bakit ko kailangang lumipat pa ng school mommy?'' ''Hindi kana safe dito.'' Kumunot ang noo ko. ''Hindi ko po kayo maintindihan mommy.''nalilito kung turan. ''Malalaman mo rin lahat, sa ngayon kailangan na nating ayusin ang mga gamit mo.'' Wala akung nagawa. Naalala ko ang sulat ng mapag isa ako ay napag'pasyhan ko itong basahin. Mukhang gawa sa mamahaling papel dahil humahalimuyak ang bango, kasing bango ng isang bulaklak. Dear Miss Angie Galle, Our school, Evry Academy wants to invite you in this incoming school year.It will be at first week of October. As soon as you arrived here will be much better. See you! Maaga pa lang ay umalis na kame dahil delekado daw kung magagabihan pa kami. Habang nasa byahe ay naalala ko si Char. Kaya naman tinawagan ko ito agad. ''Angggiee! Nasan kana ba late na oh.'' Napabuntong hininga ako. ''Aalis na kame bessy.'' Malungkot kung turan. ''Ha? At saan naman ang punta mo? Bakit biglaan naman ata?'' Napatingin ako sa mga magulang ko na mukhang humihingi ng pasensya, ngumiti na lang ako kahit hindi nila kita. ''Sa malayong lugar bessy, mamimiss kita. Pakisabi na lang kay Bry.'' Magsasalita pa sana siya ng ibinaba ko na ang tawag. ''Patawarin mo kami princess kung malalayo ka sa mga kaibigan mo.''Tumango na lang ako at napa tingin sa daan. Ano na mang buhay ang naghihintay sa akin sa panibago kung lugar na mapupuntahan ? Katanggap'tangap ba ang ganito kung kasuotan? Katanggap'tangap ba kung malalaman nila kung gaano ako ka freak? Napa buntong hininga a kung pumikit at natulog.