Kabanata 14

2302 Words
Strawberry "Okay na ako dito." Ngiti ko rito "Are you sure?" Tumango ako bilang tugon. "I enjoyed." Nakita ko naman siyang ngumiti sa sinabi ko. "This is our second date." "Definitely." I smiled back "Bye." Umalis na agad ito. Naglalakad palang ako palapit ng bahay nang makatanggap ako ng tawag kay Michelle. "Bes, ba't napatawag ka?" Bungad kong tanong agad rito. "Agatha, may problema." I put down the call and started to run to her shop. Bumungad agad siya sa akin na halatang naguguluhan sa nangyayari. "Agatha! Andun siya." Tinuro niya agad si Zeus kung saan nakaupo ito. Mabilis ko namang hinakbang ang aking mga paa at lumapit kung saan siya naroon. Nang makita niya ako ay tila wala lang ang lahat na wala lang ang pagpunta niya rito. This is the first time to see him around in my place. "Anong ginagawa mo rito?" Ramdam ko ang galit sa puso dahil alam kong isa sa mga dahilan niya sa pagpunta niya rito ay si Sync. "You may seat down, first." Kalmado nitong utos. Tiningnan ko si Michelle bilang senyales na iwan kaming dalawa. "Anong dahilan nang pagpunta mo rito?" Pilit kong pinakalma ng aking sarili. He looked at me intensively. "You know the answer, Agatha." Pilit kong hindi ipinakita ang sagot sa aking emosyon at muling pinakita sa kanya na hindi ako natatakot. "Stop the chase, Mr. Uy. What do you want, to stop destroying my life?" "I want my son." He became serious, seriousness that make me feel more weak. In the moment of time. Even mumble in my lips didn't came out. "I know everything, Agatha." Inilapag niya ang isang brown envolope sa lamesa. Ramdam ko ang panginginig ng aking mga kamay dahil sa takot kung ano ang laman nito. "That is the evidence, Sync was my son." I was muted. Mabilis kong binuksan ang envelope na nasa aking harapan. 99.99%, my heartbeat move faster than it usual. "No more doubts." He said. "Bakit? Bakit gusto mo malaman? Okay ka naman na wala si Sync sa tabi mo at hindi mo na kailangan pang malaman ang lahat nang to." I'm so frustated. "You never told me, Agatha." "Yeah it's true. Dahil unang una palang mali na ang lahat. Sa nangyari sa atin sa tingin mo ba may mukha pa akong ihaharap sayo? Siguro nga desperada ako noon na kahit unti mapansin mo ako pero hindi ko naisip gamitin ang anak ko para sa sarili kong intensyon. Okay ka na at okay na rin ako at ang anak ko. Bakit gusto mo pang malaman ang lahat?" Hindi ko napigilan ang aking sarili. Hindi ko kayang mawala sa akin si Sync. Siya nalang ang meron ako ngayon. "Dahil ako ang ama niya!" For a couple of second I was silent. He was right. Gusto kong tumawa at isipin na panaginip lahat nang ito. "Ama? Stop making me laugh. Pagkakamali ko ang nangyari sa atin at ako ang aako nun." Tumayo na ako para umalis. Mabilis kong tinahak ang pabalik sa bahay. Ramdam ko ang pagsunod niya sa akin. Napahinto ako nang makita ko si Sync at si Mama na palapit sa akin. "Mommy!" Tinanggal nito ang pagkakahawak nito sa kanyang Lola at tumakbo palapit sa akin. "Sync." Ayun lamang ang nasabi ko. Lumingon ako upang tingnan kung naroon si Zeus and I was right. He was looking at us. Lalapit na sana ito sa amin nang nagsimula na akong maglakad. ¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤ "Hello? Teacher Alonzo, ba't po kayo napatawag may problema po ba kay Sync?" Ngayon lang tumawag ang teacher ni Sync kaya kinabahan ako kung anong nangyari sa akin anak. Papasok palang ako ng office at hinatid ako ni Railey. Kahit na alam na ni Zeus ang lahat ay kailangan ko parin tapusin ang kontrata. Napatingin sa aking direksyon si Railey habang nagdadrive dahil nag-alala rin sa narinig niya. "Wala po Ma'am, gusto ko lang po ininform kayo na sa Linggo na po ang Family Day nila Sync at sana makaattend kayo." "Sige po. Aattend po ako. Salamat Ms. Alonzo." "Salamat din po." Ibinababa ko na ang tawag. "May nangyari ba?" Kinuha agad ni Railey ang atensyon ko. "Wala naman, sa Linggo na raw ang family day nila Sync kaya kailangan kong umattend." "That's good." I smile. It is good if we were a complete family. "I will attend." He volunteer himself. "Are you sure?" He nodded. "Pero di ka ba busy sa trabaho? Diba meron kang hinahabol na prospect investor?" "Yeah but I will allot my time with you and Sync." He holds my hand and smile back at him. "Thank you." I heard again his 'Tsk' thats make me laugh. Eventhough he is busy, he always make time for me and Sync that make me fall in love with him. He has everything that a girl wants to have in a guy. He is too perfect that is really hard to decline. I know we only have two official dates but I know that he already took my heart that makes me more guilty. I want to tell him everything but someone in my inside says I shouldn't. Everytime I'm with him, the more guilty I am. ¤¤¤¤¤>¤¤¤¤¤ "Okay everyone, change their shirt!" Announce by the emcee of the event. I'm still waiting for Railey to come, I called him but he had an emergency meeting. So I'm not very sure if he will come this time. "Let's change." Bubuhatin ko na sana si Sync dahil nagtatantrum na naman dahil wala pa ang Uncle Railey niya. I was shocked for a moment that he was here. Don't get me wrong, not Railey but Zeus. Binuhat niya si Sync at wala akong nagawa kundi sumunod sa kanilang dalawa. "Zeus." I murmured. Pano niya nalaman? Agad na pumasok sa aking isipan. "It's Kuya, he asked me to come here." He answered without hearing me asking him. Wala na akong nagawa pa kundi hayaan nalang siya. Hindi na ako nagtaka pa na kilala na siya ni Sync, hindi bilang tunay na ama kundi bilang isang kaibigan. Sync is too happy, eventhough Railey was not here. We had done changing our shirt. We're just wearing a family shirt, a blue one. Indicated on the print that I'm his beautiful Mom, I'm his stronger Dad and I'm there little one. I was too amazed that this day would come. But this is not right. We never talked about what happened on last night when we were at work. But I know how too awkward to see each other, wearing family shirt. "Tito, can you buy me some ice cream!" Mabilis kong sinaway si Sync na ngayon ay buhat buhat parin ni Zeus. Hindi nila ako pinakinggan at umalis sila sa aking harapan upang bumili. Mabilis silang nakabalik at inabot sa akin ni Zeus ang isang cone ng ice cream. They have the same flavor, strawberry, which they very love. Nakaupo kaming tatlo sa bench habang di pa nag-uumpisa ang program. "Tito, why you were here?" Out of the blue Sync asked him. "Because I'm here to take care you from now on." Kumunot ang aking noo sa aking narinig. "Stop talking nonsense to my child." I interrupted them. Kinuha ko si Sync mula sa kanya that's make me looked I have a bad manner. Wala siyang sinabi sa akin at sumunod lang sa amin. "Okay everyone, let's start the program!" The emcee said. "The first game is entitled Rock n' my baby. So here the rules, fathers must lift up there back their wife until they reach the finish line and their child must answer the question. It just an easy game right?" Wala na akong balak na sumali nang marinig ko yun but Sync insists. Iilan lang ang sumali dahil na rin sa di na kayang magbuhat pa ng ilan sa kanilang asawa. It's an awkward moment for me. "The first question is how many times you must brush your teeth?" Mabilis akong pumasan sa likod ni Zeus na halatang walang kahirap hirap sa pagbuhat sa akin. I know this feeling but why I heard it again? For how many years? For Petesake! Maybe it's from my adrenaline that's why it make my heart move faster. I know he already know, how insane my heart right now. It just a simple backlift. Until we first reach the finish line and Sync answer. "3 times a day!" I was happy that he got the answer correctly, until we see each other smile that makes us in an awkward situation. We only had 3 more rounds and we become a winner. Sync is very happy and I also did. They congratulate us and teacher of Sync come to us. "Sync, you are too good." Teacher Delaida praised him that makes him smile. "Siya po ang Daddy ni Sync?" Another awkward came by. "No!" Agad kong sagot. "Yes!" Sabay niyang sagot. "I always seeing you around here within the vicinity of the school, Sir. I am very happy to see you here supporting your child activities. You look like him very well. Congratulation po ulit at magaling po ang pinakita niyong teamwork kanina." Pagkatapos sabihin ni Teacher Delaida ang mga salitang yun na mas lalong nagpagulo sa lahat ay umalis na ito at kinamusta ang ibang pamilya. Hanggang sa natapos ang buong program ng bandang alas dos ng hapon. Second place kami sa buong ranking. "Let's change our shirt." Sabi ko sa kanilang dalawa. "Please Mommy let's stay wearing this." "No, Sync, pinagpawisan mo na yan kaya magpalit na tayo." "Tito, pursuade Mommy to not change my shirt." Pangungulit nito kay Zeus. Niyakap nito si Zeus habang hawak hawak siya nito upang di ko siya makuha. Parating ganito nalang siya sa tuwing ayaw niya ang bagay na gustong ipagawa sa kanya. Kahit anong sabihin ko ay hindi ito sumunod sa akin. "Ako na ang bahala." Ibinigay ko sa kanya ang damit ni Sync at nagpalit muna. Mabilis akong natapos at inantay silang dalawa sa pinag-usapang lugar. Ilang minuto lang ay bumalik na silang dalawa. Nakapagpalit na ito at hindi ko alam kung pano niya kinumbinse si Sync. Magpapara na sana ako ng taxi nang hawakan nito ang aking kamay at dinala sa parking lot. "Anong ginagawa mo?" Inis kong tanong rito na alam kong halata naman niya kaagad. Hindi niya ako sinagot, binuksan niya ang pintuan ng sasakyan niya at pinaupo ako sa passenger seat at ibinigay si Sync. Nagdrive na ito nang hindi man lang nagtanong kung papayag ba ako sa gusto niyang gawin dahil halata naman na hindi niya kailangan ang sagot ko. Dinala niya kami sa isang Filipino cuisine resto. Nakaupo si Sync sa tabi niya habang ako naman ang nasa harapan nilang dalawa. Nakapag-order na kami. "Sync, what do you want to do after this?" He was looking at Sync who is busy on his food. "Amusement park." He smiled big. "No, we are going back home!" His smile turn into sadness. "We are going to Amusement Park, little Sync." Zeus spoiled him. Magsasalita muli sana ako nang makita muli ang ngiti ni Sync, madali akong nakonsensya dahil never ko pa siyang nasasama sa ganun lugar. Natapos kaming kumain at madali kaming tinungo ni Zeus sa Star City. Nang makapasok kami roon ay mabilis na tinunton ni Sync ang Bump Car. Sumakay silang mag-ama na halatang halatang napakasaya nilang dalawa. Hanggang naubos ang oras namin sa kakasakay sa iba't ibang rides. Hanggang sa nakaramdam na ng pagod si Sync at nakatulog na ito kay Zeus. Tahimik lang kami sa sasakyan hanggang makarating kami sa bahay. Hinayaan kong buhatin niya si Sync paakyat sa bahay dahil na rin sa ilang steps ang hagdan bago kami pakapasok sa bahay. Nagtaka si Mama nang makita kami ni Zeus na magkasama pero alam kong kilala na rin niya ito noong makita niya ito sa hospital at sa lamay ni Papa. "Kumain ka muna." Aya ni Mama rito pagkatapos nito ilapag si Sync sa kwarto. "Tapos na po kaming kumain." Sagot nito kay Mama. "Ah ganun ba. Ihatid mo nalang siya Agatha." Umalis na nga kami at hinatid ko na siya kung saan niya pinarada ang kanyang sasakyan. Medyo may kadiliman ang lugar dahil na rin sa gabi na at ilan ang nagbubukas ng ilaw sa gabi. Hinayaan ko siya ang unang maglakad dahil hindi ako komportable sa presensya niya. Nang makarating kami kung saan niya pinarada ang kanyang sasakyan. "Huwag ka ulit magpapakita sa anak ko at sana huli na to." Aalis na sana ako nang hawakan niya ang aking kamay at pinapasok sa kanyang sasakyan. ?❄?❄?❄?❄?❄? EPILOGUE OF CHAPTER 14 "Anong gusto mo dito?" Naguluhan ako nang makita ko ang inaalok niya sa akin. Alam niyang galit ako sa kanya dahil sa di pagtupad sa usapan nang pagkikita namin dalawa para sa case study na ginagawa namin. Strawberry cakes. Kinuha ko nalang kung anong mas malapit sa akin. "Wala namang pinagkaiba." Natawa siya sa sinabi ko. "Hindi ko alam kung anong gusto mo kaya ito nalang ang pinili ko." Busy siya sa pagbukas ng cake na yun na akala mo ay napatawad ko na siya. "Hindi mo ba alam karamihan sa mga babae chocolate ang gusto?" "I know but I thought you would love strawberry flavor if you taste it." Natawa nalang ako at walang nagawa kundi kainin yun. "Bati na ba tayo?" Nakangiti nitong tanong na mas lalong nagpapalambot sa puso. Gusto kong pahirapan siya pero hindi ko kaya. "Ewan ko sayo!" Natawa nalang ito. "I think it is YES!" Natawa nalang ako at maging siya. This is the first peace offering he gave me. To be continue...
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD