How to be Yours?

Kabanata 13

Legitimate Son

Nagising ako ng bandang hapon nang maramdaman ko na okay na ako. Wala si Zeus sa kwarto nang magising ako. Dumiretso ako ng kusina dahil ramdam ko na ang gutom sa akin tiyan. Nang mapansin ko na meron nakahain doon na lutong ulam at kanin na sigurado akong galing sa restaurant sa baba. May nakalagay sa pinagtatakpan nito na note. That's Zeus handwriting.

'Eat all of these, I know how hungry you are. Don't mind me, I'm already done. After you eat, drink the medicine in front of you. Enjoy your food. I will be back after an hour.'-Zeus

He knows everything.

Kinain ko naman lahat ang nasa mesa dahil sa ilang araw ko na rin walang ganang kumain ay bumawi ako ngayon. Ininom ko na rin ang gamot na sinasabi niyang inumin ko. Dahil sa wala na akong magawa ay lumabas ako ng terrace. Maganda na ang panahon di gaya nang pagpunta namin. Marami na rin akong nakikitang mga tao sa ibaba, sa tapat ng dagat kahit may kadiliman na.

Binuksan ko ang phone ko at 30 missed calls na ang natanggap ko galing kay Railey. Tinawagan ko naman agad ito. Dalawang ring lang at madaling niya naman itong nasagot.

"Hello Railey?" Muling kong pinagmasdan ang magandang lugar na nasa aking harapan habang tinatawagan siya.

"Agatha, what happened to you?" Ramdam ko naman ang pag-alala niya sa kabilang linya.

"Sumakit lang ang ulo ko pero okay na ako ngayon." Pag-assure ko dahil alam kong nag-aalala na siya.

"Are you sure, you were okay?" Tumango naman ako na alam kong hindi naman niya nakikita.

"You're too workaholic. Just take care of yourself for me, okay?" Hindi ko alam kung anong isasagot.

"When Zeus called me yesterday, I already want to go there. But he insists that he will take care of you. Didn't he?" So alam niya na pala talaga na may sakit ako kahapon pa, I thought everything was my illusion.

"Yeah. He gave me medicines and foods. Don't worry." Ngiti ko.

"You will be back here in Manila tomorrow, right?"

"Yeah, I miss Sync a lot." Narinig ko naman ang pagsingal niya sa kabilang linya na nagpatawa sa akin.

"Why?" My brain thinking that he will make another move.

"How about me, don't you miss me?" Hindi ko mapigilan ang pagngiti sa inaasal niya.

"No, of course." Muli akong natawa sa sinabi ko at hindi siya sumagot.

"Sync, your Mom is missing you now! But not me? What should we do?" Naalerto naman ako dahil narinig ko ang pangalan ni Sync.

"Are you with Sync?" I asked without expecting that he was with him.

"Yeah, I'm his babysitter." Nagulat ako sa sinagot niya.

"When?"

"After you leave." Lumaki ang mata ko na hindi halos makapaniwala.

"Why?"

"Because I want." He simply answers.

"You are too busy to do everything you want, Mr. Railey Uy."

"I just want to win my future son's heart."

"You are crazy."

"Yeah, I am crazy. Everything related to you, Ms. Agatha Cleone." Natawa naman ako sa panggagaya niya.

"May you give your phone to Sync?"

"Sync, your Mommy wants to talk to you." In a couple of seconds, he answers.

"Mommy, I miss you." I smiled vividly.

"I miss you too, baby. How is your day?"

"I am having fun with Uncle Railey."

"Wow, that is great."

"Mom, we went to the park and we ate delicious food! Uncle Railey, gives me a lot of toys and we watched Minions at the cinema." Pagmamalaki nito. Kahit hindi ko siya nakikita ay alam kong masayang masaya siya ngayon.

"Mommy, can Uncle Railey live here in our house?" Pabulong nitong sabi dahil sa kulob ang boses niya.

"No, Sync but he can visit you, every time."

"Yehey!" Alam kong masaya ko para sa anak ko pero ramdam ko parin ang takot na baka masaktan siya paglipas ng panahon.

"Sync, be obedient, okay? Do everything Lola wants you to do."

"Yes, Mommy!"

"I love you!"

"I love you, too!" Narinig ko naman ang boses ni Railey sa kabilang linya.

"Railey?"

"Tell me, you're also in love with me, don't you?" Natawa naman ako.

"I don't know what you're thinking. You are insane." Narinig ko naman ang tawa niya sa kabilang linya.

"I told you, I am crazy when it comes to you."

"You need to sleep. Bye, thank you."

"Tsk, bye." Napangiti ko bago ko ibababa ng phone.

Babalik na sana ako sa kwarto ng makita kong nasa harap ko na si Zeus na nakatingin sa akin ng maigi.

"Kanina ka pa?" Tanong ko kaagad.

"Ngayon ngayon lang." Lumapit siya sa akin at mabilis akong umiwas ng hahawak niya ako sa noo.

Halata naman naoffend siya sa inasal ko kaya mabilis niyang binaba ang kamay niya at dumiretso sa harap ng terrace. Aalis na sana ako nang marinig ko muli siyang nagsalita.

"Okay ka na?" Madali ko namang naiintindihan ang tinutukoy niya.

"Oo." Maikli kong sagot at humarap siya sa aking direksyon.

"Nakausap mo na si Kuya?" Tumango ako bilang sagot.

"Good." Aalis na sana ako nang muli siyang nagsalita.

"Ganyan ba talaga ang galit mo sa akin kaya ganyan ka makipag-usap?" Natawa ako ng bahagya bilang pakikipagplastikan sa kanya.

"Anong gusto mong gawin ko? Makipagclose sayo? Nakalimutan mo ata na ikaw ang may gustong makatrabaho ako?" Siya naman ang natawa sa sinabi ko.

"Sa tingin ko nga kaya yan ang nasa isip mo." Mabilis naman nagtaasan ang kilay ko.

"What do you mean?"

"No, nothing." Muli itong humarap sa dagat.

"What was the truth behind your son Sync?" Bigla akong nanghina sa narinig ko at hindi agad ako nakasagot.

"You are still thinking that he is your son?" Sarcastic kong tanong sa kanya.

Humarap siya sa akin at nakatingin sa akin na tila naghahanap sa akin ng sagot.

"Didn't he?" Nakangisi ito sa akin na tila nagpapatalbog ng aking puso sa takot na aking nararamdaman ngayon.

"We talked that 3 months ago, don't you remember?" Umiling ito sa akin.

"You are lying that day, Agatha. Even now."

"Let's do the DNA test to end this doubts on my head, Agatha." Desidido naman nitong sagot.

"Stop being childish, Zeus. I'm telling the truth." I insist.

"Let's see if you are telling the truth, Agatha."

"What is the point to know the truth, Zeus?"

"To free myself for doubting you!" I see myself smirking in the glass.

"Stop being paranoid. I'm telling you, Sync, is not your son."

"And who is Sync's dad?"

"I think I don't need to answer that." I smile before I turn back to him.

◀◀◀■●■●■▶▶▶

Mabilis kong niyakap si Sync na agad na sumalubong sa akin pagdating ko sa bahay.

"Mommy, you will not leave me anymore, right." I nodded.

"Ako ba walang yakap?" Natawa naman kaming tatlo ni Mama at Sync sa tanong ni Railey.

"Hindi mo ba pinasakit ang ulo ni Lola, Sync?" Umiling siya. Nang tanggalin ko ang yakap sa kanya ay mabilis itong umalis at tumungo ng kwarto.

"Hindi ako, kundi yan si Railey." Pagturo ni Mama kay Railey na ngayon ay napakamot nalang sa ulo. Umalis na rin si Mama at pumunta ng kusina at iniwan kami ni Railey sa sala.

"Kamusta naman ang Ilocos?" Tanong nito.

"Okay naman kaso hindi ako nakapunta sa resort ni Papa." Bumakas agad ang lungkot dahil dun.

"Ganun ba, sayang naman. Pumayag na ba ang investor sa kontrata?"

"Hindi ko pa alam dahil wala pang balita." Tumango naman ito.

"Nagpasaway ba sa iyo si Sync?"

"No, we enjoy our time together."

"Magpahinga ka na at bukas oras naman nating dalawa." Tumayo na ito sa upuan at aalis na.

"Pero may trabaho ako."

"I already asked Zeus and he agreed." Ngumiti naman ako sa narinig ko sa kanya pero nararamdaman ko parin ang sakit dahil sa pagpayag niya.

I know that I don't need to feel that way but I can't help my feelings.

"Ihahatid na kita." Umiling siya at hinawakan ako sa magkabila kong balikat at tinulak paupo muli sa sofa.

"Magpahinga ka muna, bukas may pupuntahan tayo." Tumango ako.

Nagpaalam na siya kina Mama at Sync at umalis na.

◀◀◀■●■●■▶▶▶

"Ano ka ba Agatha, nakasampung sukat ka na ng damit diyan?" Napaparanoid na ako dahil hindi ko alam kung anong susuutin ko.

"Wala kasing bumabagay sa akin." Muli kong tiningnan ang aking sarili sa salamin. Striped casual dress that would be perfect for me.

"Ayan, maganda, yan nalang! Inayusan ko rin ang sarili ko.

"Alis na ako bes, ikaw muna bahala kay Sync." Tumango si Michelle.

"Good luck sa date niyo, mag-enjoy ka dun."

Lumabas na ako sa coffee shop niya at ilang hakbang na lakad lang ay napahinto ako sa nakita ko. Nakaupo siya sa isang motorsiklo habang suot suot ang shade at nakalagay ang kanyang kaliwang kamay sa kanyang bulsa habang nag-aantay sa akin. Agad niyong ikinaway ang kanyang kanang kamay nang makita ako.

Mabilis akong lumapit sa kanya hindi makapaniwala.

"Diyan tayo sasakay?" Lumingon siya sa kanyang motorsiklo at muling ibinaling ang tingin sa akin. Tumango ito sa akin na tila hindi big deal ang gusto niyang mangyari.

"Sure ka?" Tinanggal niya ang kanyang shade at tiningnan ako taas paibaba.

"I think you're wearing is the big the problem."

"Pero..." Ilang beses akong nagpalit palit ng damit at gusto niyang magpalit ako?

Tinanggal niya ang brown jacket niya at tinali sa aking bewang.

"Perfect!" Nakangiti nitong sabi na nagpatawa nalang sa akin.

Nilagyan niya ako ng helmet sa aking ulo at sumakay na siya sa kanyang motorsiklo. Lumingon siya sa akin na halatang nagtataka dahil hindi ba ako sumasakay.

"Trust me, you will be fine." Sumakay na ako at nilagay niya ang aking mga kamay sa kanyang bewang.

Pinaharurot niya ang agad ang motorsiklo at hindi na ako nakapagreklamo pa.

Bumababa kami sa sinehan.

"Anong gagawin natin dito?"

"Let's watch movie together." He smiles.

Bumili siya ng ticket na hindi niya pa ako tinanong pa.

A second chance.

???????

EPILOGUE OF CHAPTER 13

Hinila niya ako papuntang garden ng aming bahay at humarap sa akin.

"He is my son." I look at him with my hidden emotions.

"He is." Siguradong sigurado siya na anak niya si Sync.

I tried my best to not spill the truth.

"No, he wasn't." He look at me puzzled.

"What do you mean?"

"He is not your son and he will never your son, Zeus."

"Stop lying, kaya ba umiiwas ka at nawala ka kaagad pagkatapos nang may mangyari sa akin dahil nabuntis kita." He was too desperate that's make him mad.

"I am not lying, umiiwas ako sayo dahil alam kong iisipin mong anak mo siya dahil lang sa may nangyari sa atin."

"No, you were lying! I know he was my legitimate son! Agatha! I want to know him! Please let me!"

"Hindi mo siya anak kaya please tigilan mo na ang pag-iisip nang ganyan. Oo, may nangyari sa atin pero sa tingin mo sapat na yun para ikaw ang maging ama ng anak ko? Kaya please tigilan mo na kami ng anak ko." Umiyak ako sa harapan niya.

Ipinangako kong hindi na ako iiyak sa harapan niya pero ito lang ang tanging paraan para tigilan niya na kami at para hindi niya makuha si Sync mula sa akin.

Pagkatapos nun ay hindi ko na muli siyang nakita hanggang sa nakapag-apply pala ako sa kompanya niya.

To be continue...