How to be Yours?

Kabanata 6

Sync

"This is our little chapel, mostly of our guest wants to celebrate their honeymoon to our resort, also wants to have the wedding here." Iniitroduce ko ang chapel namin sa resort kina Zeus at Phoebe.

Si Railey naman ay nagkaroon ng emergency sa kanilang business kaya nagpaalam sa akin one week muli siyang babalik.

"If you don't want to have the wedding here, there's a lot of well known for their historical background churches here in Ilocos and you may choose one of them." Nagkatinginan silang dalawa. Inantay ko silang magsalita.

"We need to talk about this, may we give you the information after we decide?" Phoebe asked me for permission.

"Yes, of course. Let me be inform. Okay, that's all for today." Nakipagkamay ako sa kanilang dalawa.

"Let's eat together?" Aya ni Phoebe habang inaayos ko ang mga gamit.

"I'm sorry but I have some appointment." Pagsisinungaling ko.

Sa totoo lang ayaw ko nang makita pa si Zeus. That is the best for us.

"Oh, okay."

"Just enjoy your stay here." Ngiti ko at tumayo na.

Tinapos ko lahat ng detail sa kasal nila at itiniwag na ko sa kakilala ko ang mga mangyayari sa kasal.

"Papa?" Nagulat ako nang makita ko si Papa sa resort. Mabilis akong nagmano sa kanya at inalalayan siyang umupo.

"Bakit di naman po kayo tumawag na pupunta ka po dito?" Nag-alala kong tanong sa kanya.

"I know you are busy. I just want to see what is happening here." Iniikot ni Papa ang tingin sa paligid.

"Bakit po Pa, may problema po ba?" Nababahala ako sa paglilibot ng mata niya. Eventhough he was on his 60's but his eyes was sharp more than I do.

"I heard you have the deal with San Manuel?"

Oh, I forgot to tell him.

"Yes, Papa and I'm in the process." Ngiti ko sa kanya.

"That's good. I also talked to him." Nagulat naman ako dahil wala naman si Railey nasasabi sa akin tungkol doon.

"About business, right?" Paninigurado ko.

Nakita ko naman ang ngiti sa labi ng ama ko. This is not good.

"He asked me for my permission." Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya.

"What do you mean Papa?" Naiintriga kong tanong sa kanya.

He ignore me like he didn't hear me.

"Because of your hardwork, I have you something." Ngiti ni Papa. Itinaas niya naman ang kamay niya at doon ay nakita ko na ang yaya ni Baby Sync at si Sync na tumakbo papunta sa amin. Mabilis akong tumayo para kunin siya. Sobra kong namiss si Sync. I am so happy to see him.

"Mommy!" Niyakap niya agad ako ng makita niya ako.

"I miss you so much Sync." Kiniss niya ako sa cheeks that makes me feel better.

"Thanks Papa." Ngiti ko kay Papa.

"Kinukulit na ako ng apo kong yan. He also wants to see you more than you do. I will give you a day." Tumayo na si Dad.

"Thank you Lolo." With his big smile on his face.

"Welcome Apo, pakabait ka kay Mommy ah." Tumango naman si Sync at nagwave sa Lolo niya.

Sinama ko si Sync sa kwarto ko dahil hindi pwede siyang makita ni Zeus.

"How are you Sync?" Pinaupo ko siya sa kama.

"Yaya Minda take care of me like you do Mom." He talks again like he was old enough.

"Oh, good Baby. Do you read you books?" Tumango siya at bumababa siya sa kama at lumapit sa bag na dala dala niya kanina.

"Mom, can you read this for me?" He gave me the book of Goldilocks and the Three Bears. I know he already read it.

"Why? Hindi mo pa ba nababasa to?" Umiling siya.

"I had but I asked Yaya Minda about this book but he don't know the answer." Alam ko na ang gusto niyang itanong. Ngumiti ako sa kanya at hinawakan ang libro at nilagay sa kama.

"Okay, let's talk about it just for a little while. It would be okay?" Tumango naman siya.

"Hindi ka ba napagod sa byahe, baby?" Umiling siya.

"I will never be tired because I know I will see you Mom." That's make my heart flutter.

Niyakap ko ang batang nasa harap ko. He was too gentleman and a smart boy. I know for someday he will be a great man.

"Mom, can I go there?" Turo niya sa terrace.

"Yes, of course." Binitbit ko siya at dinala sa terrace. Makikita roon ang magandang dagat.

"Mom, may I ask you?" Nakatingin siya sa aking mga mata. Sa tuwing nakikita ko ang mukha niya ay hindi maitatanggi mag-ama nga sila.

"What is it, baby?" He looked again at the sea.

"What is more bigger the sea or the sky?" Habang tinuturo ang dalawa. Naalala ko ang araw na itanong ko iyon sa aking ina gaya niya na isang maliit na bata.

Anyone knows the answer but being just little boy, he was curious of everything.

"Some may say the sky is bigger. But on my perspective the sea was bigger than the sky?" He laughed, he knew definitely the answer, like I do when I was a little child.

"But our teacher says the sky is bigger. Wherever you go, you definitely see the sky but not the sea." I smiled to his perception.

"Yeah, you are right, son. But every person has different perception in life. They may see a trash is useful, but some will see it was only a trash. The idea of someone on something has been always on how they deal with it." Kumunot ang ulo niya at alam kong hindi niya naiintindihan ang sinasabi ko.

"Nakita mo na ba ang langit na andun ang dagat?" He shook his head.

"No, of course. It is impossible." Inupo ko siya sa mesa at ako naman ay sa upuan.

"That was it. Pero tingnan mo ang dagat andun ang langit." He look into it.

"But it was a reflection, Mom." He was too smart to fool.

"Yes, it was. But why does the sky was not reflecting the sea on it?" He shrugging his shoulder with his two hands are openly wide.

"Because the sea is bigger than the sky. How did you see, the sky on the sea, if was not bigger enough?" I conclude, I remember how my Mom was always saying that to me.

"But I don't understand."

"You are too young to understand it, son." He looked at me like he was saying to tell him that I need to deeper my explanation.

"Hindi ka ba masaya sa akin, baby?" He was surprised to my question. He shook again his head.

"No, I am very happy that you are my Mom." He said with excitement.

"I know, what you want to ask." Tinakpan niya ang bibig niya dahil sa pagkagulat.

"Okay lang po ba? Sabi mo ni Yaya Minda, huwag ko po kayong tatanungin." He was very careful on my feelings.

"You are too sweet." I pat his head

"All of my classmate has a Dad but how it comes I don't have? Iniwan po ba niya tayo?" Nilagay ko siya sa aking hita.

Mabilis kong inalis sa aking mga mata ang luha na dapat ay hindi niya makita.

"You remember the story that you ask me a while ago?" Iniangat niya ang kanyang ulo upang tumingin sa akin.

"Opo."

"Sa tingin mo ba, masaya ang pamilya ni Baby Bear?"

"Yes, dahil meron po siyang Mama at Papa Bear." Ngitian ko siya.

"Pero akala ko ba masaya ka sa piling ni Mommy?"

"Opo pero mas masaya kung meron pong Daddy gaya ng mga kaklase ko."

"Pero gaya ng langit at dagat sa tingin mo di sila masaya dahil di nila nakakasama ang isa't isa?" He don't know the answer.

"Masaya sila dahil kahit never nilang nahawakan ang isa't isa. Nakikita naman nila ang isa't isa."

"But it was different."

"I mean, na hindi lang ang buo o magkasama lang ang masaya, baby. Gaya nalang ng langit at dagat masaya parin sila kahit di sila magkasama. Like we do, kahit na di mo kasama ang Daddy mo, masaya ka naman diba?" He nod his head.

"Meron din na kahit ang pamilya nila ay buo o magkasama pero di parin sila masaya." Ngumiti siya na alam kong sa edad niya ay hindi niya pa higit na naiintindihan ang lahat.

"Pero masaya po ba si Daddy?" Hindi ko inexpect mula sa kanya ang tanong na yun.

"Oo, anak. He is happy because I know kapag nalaman niyang ganito katalino at kagwapo ang anak niya gaya mo ay magiging masaya siya." Humarap siya sa akin at niyakap ako.

"This is the big hug from Baby Sync, Mom and this is the magic kiss." He kiss me multiple of times.

"Papasayahin parin kita Mommy kahit wala si Daddy." I nod my head and all of my tears fall. Madali niya naman iyong pinunasan gamit ang maliliit niyang kamay.

"I am very happy and very glad to see you and be my son, Sync." I kiss him.

♥♥☆☆☆♥♥

Hinahabol ko si Sync sa baybay dahil halatang tuwang tuwa siya sa dagat. Mas naging komportable ako dahil alam kong wala si Zeus at Phoebe. Nagpaalam sila sa pamamagitan ng text.

Natigil ako panandalian nang makita ko siyang madapa pero hindi gaya ng ibang batang iiyak nalang. Iba siya, mabilis siyang tumayo at tumakbo palapit sa akin ng nakangiti.

Nakatingin ako sa kanya ng di makapaniwala. Mabilis akong umupo sa harapan niya at tiningnan kung ayos lang siya.

"Don't worry Mom. I am alright." Hinawakan niya ang kamay ko at niyayang makipaglaro muli sa kanya.

"Let's play."

"Just be careful." Tumango siya

"Let's play hide and seek." He offered.

"Okay, ako ang taya!" Pumikit ako at tinakpan ang aking mga mata.

"Tagu taguan maliwanag ang buwan. Wala sa likod, wala sa harap pagbilang ko ng sampu, nakatago na kayo. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10." Binuksan ko na ang aking mata at mabilis ko namang nakita na wala na nga si Sync.

"Where he is?" I asked Yaya Minda. Itinuro naman niya ang agad ang direksyon kung saan si Sync.

Sa restaurant. Naglakad ako doon at ilang beses tinawag ang pangalan niya.

"Sync? Sync?" Sa ilang minutong paghahanap sa resto ay hindi ko siya nakita.

Lumipat ako ng lugar. Habang naghahanap ay agad ko naman nakita si Sync but he was talking to a stranger.

"Sync!" Tumakbo ako palapit sa kanya.

"Mommy!" Binuhat ko kaagad siya nang makita at lumingon sa kausap niya.

"I'm sorry and thank you nga...." I didn't finish what I was talking when I see her face.

"Phoebe?"

☆☆☆☆♣♣♣☆☆☆☆

EPILOGUE OF CHAPTER 6

"Sino ang idolo mo sa Purple X?" Jonathan, kaklase namin ni Zeus.

Nakikinig lang naman ako sa usapan nila. Wala naman talaga akong paki pero dahil andun si Zeus ay nagkaroon ako ng pakialam.

Purple X pinakasikat na dancing group sa Pilipinas noong 2003. Dahil sa dancer si Zeus, for sure fan din siya ng mga ito.

"Si Sync. Kapag nagkaanak ako papangalan ko ng Sync." Mabilis na nagtawanan ang mga kasama niya. Gusto ko ng pagkukutusan ang mga ito dahil tila inaasar nila si Zeus.

"Sobra ka naman, pre. Pati sa pangalan ng anak mo kukunin mo sa member ng Purple X?" Hindi ko na kayang tiisin pa ang panghuhusga nila kay Zeus kaya hindi ko napigilan ang sarili ko kaya nangialam na ako.

"Ano naman ngayon? Maganda naman ang Sync na pangalan ah? Kaysa naman sa Jonathan!" Napahinto ako dahil sa pagkagulat ng lahat sa ginawa ko.

Ang tanga mo talaga Agatha Cleone!

To be continue...