Blown To Forever

Chapter 4

"May audition nang mga club dito bukas. Wanna join?" baling sa akin ni Vienna.

Mukhang nabuhayan ako ng loob doon. "May sports club ba dito?"

"Yes. Ano bang sports ang gusto mong pasukan?" tanong niya sa akin.

"Volleyball lang"

"Your good at playing volleyball?" shock na tanong niya.

I laugh with her reaksiyon." Yeah, volleyball player ako sa dating school namin" sabi ko

"Sana all" madrama niyang sabi.

Tumawa ako sa reaksiyon niya. Kung kanina mukha siyang may pagkatanga ngayon naman mukhang maganda naman siyang kasama.

"Sige samahan kita bukas" nakangit niyang sabi.

"Dito na ako" sabi niya nang natapat na kami sa room niya.

I nod, dahil sa sunod na room pa ang akin. Mabuti nalang at tahimik ang buhay ko sa sumunod na mga subject dahil hindi kona nakasama ang maniac nayun.

Hindi kona nakita si Ken hanggang matapos ang klase ko at nakakaginhawa iyon sa pakiramdam.

Kinabukasan late akong nagising kaya lakad takbo ang ginawa ko ng makapasok na sa school. This is all Kendrick's fault kung hindi sana niya ako ginaganon kahapon e di sana maaga akong nakatulog.

"You look like a zombie" litanya ni Vien nang maabutan niya ako sa gate.

"Matagal kasi akong nakatulog kagabi" sagot ko.

"Btw. I have to go na talaga" i wave my hands to her. Hindi kona hinintay ang sagot niya.

"s**t! s**t! s**t!" mura ko sa loob nang elevator dahilan para tingnan ako ng mga kasama kong sumakay.

Agad na akong tumakbo papunta sa room namin. Mabuti nalang at wala pa ang proff namin.

"s**t!" mura ni Kendrick nang makita ako. Mukha pa talagang nakakita ng multo ang mukha niya.

Andito pa talaga tong mukong nato eh. Pinag taasan ko siya ng kilay. I have no time to argue on him right now.

"Walking zombie kaba?" tanong niya sa akin.

Lumapit pa talaga siya sa akin at tinitigan ng maigi ang mukha ko. Ayan na naman yung hearbeat ko, ambilis. Naghuhurumentado.

"Can't you stay on your sit? Alam kong mukha akong sabog at dimo na kailangang i point out yun" pagalit kong sagot sa kanya.

Hindi ko alam kong nagagalit ba ako sa kanya dahil kinausap niya ako o dahil sa puso kung di kumakalma at sa sarili ko, kung bakit ampanget ko ngayon.

"Don't worry you're still pretty" nakangiti niyang sabi at bumalik na sa upuan niya.

Iniwan niya akong nakatunganga habang ang bilis ng pintig nang puso ko. My heart problem naba ako? O baka i'm falling inlove with him? s**t! No..no...no. He's an asshole, hindi ako nahuhulog sa kagaya niya. Damn! I must guard my heart.

This is not healthy. Falling inlove is toxic. When people fall inlove they forget their priorities, nabubulag sila sa pagmamahal at iyon ang ayaw na ayaw kong mangyare sa akin.

Bumaling ako sa kanya. He's staring at the projector, nakikinig nang maayos. s**t! diko pa talaga namalayan na andito na ang guro namin.

Nang nag dismiss na ang prof namin agad na akong lumabas.

"Wait" rinig kong sigaw ni Ken sa akin.

Nilingon ko siya at binigyan ng question look. Kitang kita ko ang pagbaling nang mga kaklase namin sa amin, hinihintay din ang sasabihin niya.

"I mean what i say. You're still pretty." nakangiti niyang sabi at nauna nang lumabas.

Naiwan na naman akong nakatunganga habang kumakalabog ang puso ko. s**t! nabibingi na ako sa lakas ng pintig nang puso ko.

"I hate her" sigaw nang isang kaklase kong babae at tinitigan ako ng masama.

May nakikita akong umiiyak habang nakatitig sakin nang masama. Napabuntunghininga nalang ako, eto na naman ang sunod kong problema.

Isa din to sa rason. Takot akong mahalin siya dahil alam kong andaming masasaktan at andaming hindi makakatangap.

Lumabas ako ng room namin na ganun ang eksena. Gusto kong matuwa sa sinabi ni Ken sakin, pero diko magawa. Gumawa na naman kasi siya nang eksena.

"Marie, sabay tayo mag lunch mamaya" sigaw ni Vien sa akin, noong makita ang pagdaan ko sa room nila.

"Sige" sigaw ko pabalik sa kanya at pumasok narin sa room ko.

Mabuti nalang talaga at hindi magkatugma ang schedule namin ni Ken at kanina lang ang klase na magkasama kami, maliban nalang sa P.E dahil magkakasama lahat ng Business add.

Sa sumunod naman na klase kasama ko sina Brayle, Yhuan, Cayfer at Xandrick.

"Hello! Ms. Montemayor" nakangiting sabi sakin ni Xan.

Katabi niya ang tatlo at andoon sila sa harapan as usual pinagkakaguluhan sila ng mga kaklase ko sa subject na ito.

Entrepreneurship kasi ang subject namin dito.

"Hello" nakangiti kong sagot kay Xan.

Lumingon naman yung tatlo at tumango nalang sa akin. Sa kanilang lima si Brayle ang parang misteryuso, kasi lagi siyang nakasuot ng airphones at parang mamahalin ang ngiti, si Yhuan naman ang bilis ngumiti, yung tipong dika ma iintimadate sa kanya, si Xan naman mukhang pala ngiti din pero parang may something sa ngiti niya eh, si Cayfer naman masyadong prim and proper tingnan, yung mahirap pakisamahan na kabaliktaran naman sa totoo at si Kendrick naman na posess niya ata lahat ng ugaling mayroon yung mga kaibigan niya.

"Sabay daw tayong mag lunch mamaya" sabi ni Cayfer sa akin. Dahilan para bumaling naman ang mga kaklase namin.

Gusto ko sanang tumango kaso sabay pala kami ni Vien mamaya at isa pa ayaw ko ding gumawa ng eksena dito dahil baka kakatayin na talaga ako ng mga obsessed fans nila.

"May kasama na kasi ako, si Vien"

Lumingon si Brayle sa akin. Tela nagulat sa sinabi ko, ayan na naman siya, akala ko di nakikinig dahil naka earphones naman pero nakikinig pala.

"Isama mona" nakangiting sabi ni Brayle sa akin.

Nagsinghapan yung mga babae kong kaklase ng makita nila itong ngumiti. Siguro kahit sila'y nakakapansin din na hindi masyadong ngumingiti si Brayle. Pero pag ngumiti naman ito laglag panty.

"O-okay" tanging sagot ko dahil dumating na ang guro namin sa Entrepreneur.

Umayos naring umupo ang lahat ng kaklase ko, ang mga nagkukumpulang babae sa upuan nina Cayfer, Brayle, Yhuan at Xandrick ay isa isa nading umalis at bumalik sa sarili nilang upuan.

"Go back to your proper sit." sigaw ng guro naming lalaki, nang makita ang nagkukumpulan sa harapan.

Ang lamya naman kasi nang mga kaklase kong maglakad sa papunta sa kinauupuan nila.

"Bilisan niyo" sigaw niya ulit. Ansaket sa tenga huh!.

Agad namang bumilis ang pag lalakad ng mga lamya kong kaklase. Tssk! mabuti nalang talaga at hindi ako lumapit sa apat nayun.

"I just want to remind you na mga Elite student kayong lahat dito. Show some elegance." malakas na boses niyang sabi.

Napabuntunghininga kaming lahat. Elite nga kaming lahat dito pero estudyante din naman kami na normal. Duh! di ata yun naiintindihan ni sir.

"Hindi kasi nila kayang i-ignore ang kagwapohan namin sir" sagot ni Xandrick.

Napatawa tuloy kaming lahat. Saan niya kaya hinugot ang lakas niya para sagutin nang ganun si sir.

"De villa." sigaw ni sir sa kanya.

Tumawa lang si Xandrick sa kanya, hindi manlang natakot sa malakas nitong sigaw.

"Nice one bro" sabay sabay na sabi nang tatlo at nakipag high five pa.

Crackheads talaga to silang apat eh, pano pa kaya kung andito si Kendrick ngayon. Bat koba naiisip yung taong yun? mas mabuti ngang wala siya ngayon eh.

"Kayong apat talaga nako! Mga miyembro pa naman kayo ng Supreme Student Government" sagot ni sir. Mukhang stress na sa apat na hindi matigil ang tawa.

"Napilit lang po talaga kami" sabay sabay na sagot nila at tumawa.

"Enough...Enough.... Lets start our discussion for today." sagot ni sir at sinimulan na ang patuturo.

Mabuti nalang at natapos ang klase naming tahimik. Mabuti naman at di na nagsalita ang apat at nakinig nalang nang maigi.

"Marie, hintayin niyo nalang kami sa Cafeteria" sigaw ni Yhuan sakin.

Sabi kasi nila may klase pa sila after nito, tas ako naman wala na, ewan kolang kay Vien kong may klase pa siya.

Sakto namang paglabas ko ay labasan narin nila. Hinintay ko siyang lumabas dahil andoon pa siya sa loob.

"Marieee!" sigaw niya nang makita ako.

"Lunch?" tanong ko sa kanya.

Agad namang umaliwalas ang mukha niya. Ngayon kulang napapansin na may pagka childish pala tong babaeng ito.

"Sige ba, total wala na naman akong sunod na class" sagot niya. Kaya nag simula na kaming maglakad papunta sa elevator.

Sa susunod na tatlong klase ko ay magkaklase na kami.

"Alam mo Marie, may manliligaw akong taga Engineering dept." kinikilig niyang sabi.

"No wonder. Maganda ka kaya"

Ngumiwi siya sa sinabi ko. "Maganda nga ako pero mas maganda ka. Ikaw nga yata ang pinakamaganda dito eh"

Tumawa nalang ako sa sinabi niya at tumahimik nalang. Well i know i'm pretty pero nakakahiya parin pala pag may nag point out non. Tahimik nalang kaming naglakad papuntang cafeteria para hintayin ang apat.

"Matagal paba yung mga kaibigan mo?" tanong ni Vien sakin. Nakahawak pa siya sa tiyan niya.

Kanina pa kasi kami andito at kanina pa din kami ginugutom. Ayaw ko namang mauna kami dahil nangako akong sabay ako sa kanila.

"Ewan k-" diko na natapos nang mamataan kona yung lima, sa likod. Wait? Bat lima tong andito?.

"Sorry may ginawa pa kasi kami, kaya natagalan" sabi ni Brayle at agad umupo sa tabi ni Vien. Gulat na gulat si Vien at kita ko ang pamumula ng pisngi niya.

Sumunod namang umupo ang apat. At sa kasamaang palad tumabi sakin si Kendrick sa kabila naman ay si Cayfer. Okay na sana kung si Cayfer nalang eh.

"Ang sikip dito." pagmamaktol ko at bumaling kay Kendrick. Gusto ko kasing paalisin siya dito sa tabi ko.

"Ang sikip daw Cayfer doon ka nalang sa tabi ni Yhuan" sabi naman ni Kendrick.

Aba! di niya ata gets na siya ang pinapaalis ko. Nasa parehong gilid at gilid kasi sina Yhuan at Xandrick.

"Ikaw kaya ang umusog doon Kendrick" sabi ko at tinulak yung upuan niya.

Gulat pa siya nang tinulak ko ang upuan niya. Well diko naman naitulak yun dahil ang bigat niya.

"Okay" naka pout niyang sabi at inusog ang upuan niya.

Matutuwa na sana ako, kaso bigla niyang hinila ang upuan ko palapit sa kanya at sinipa ang upuan ni Cayfer palayo sa akin. Muntik pang matumba si Cayfer dahil sa pagsipa niya sa upuan nito.

"Damn you bro!" bulalas ni Cayfer sa kanya.

Hindi niya pinansin si Cayfer. "Dito ka." maawtoridad niyang saad sa akin.

Ayan na naman yung puso ko nagwawala na naman. Ang lakas ng pintig. Napatingin tuloy ako sa kanya kasi baka pati siya naririnig niya na ang paghuhurumentado ng puso ko.

"Bat dimo naman sinabi na sila pala Marie" mahinang sabi ni Vien sa akin.

"Huh? Dimo naman tinanong"

"Kahit na" sagot niya.

Kitang kita ko ang akward na titigan nila ni Brayle. Hindi ko alam kong anong meron sa kanila, pero may naaamoy ako.

Mabuti nalang at agad nang dumating ang binili ni Xandrick na pagkain.

"Lets eat, nakakagutom" reklamo ni Xandrick.

"Yeah, lakas maka PDA" sunod naman ni Yhuan.

Tiningnan ko sila at ngumiti lang sila sa akin. Sinimangutan ko silang dalawa at kumain narin.

Kumakain ako nang mapansin ko ang paninitig ni Kendrick sa akin. Kinabahan tuloy ako at parang nakalimutan kopa bigla pano ngumuya. Baka ambilis ko kumain kaya napatitig siya, o di kaya'y ang kalat ko kumain.

"Stop staring" baling ko sa kanya.

"Your pretty" he whisper, tamang tama lang na marinig ko at tamang tama lang para maghurumentado ang puso ko.