Blown To Forever

Chapter 3

Mabilis kung hinanap ang room ko. Nakakainis eh, kasalanan talaga to nong manyak nayun eh.

Dali dali akong pumasok ng makita kona ang room, tamang tama lang ang dating ko dahil kapapasok lang din ng prof namin.

"Sinusundan huh!"

Binalingan ko kaagad ang pamilyar na boses na nagsabi noon. Tama nga ako si Kendrick, nakatingin siya sa projector na sine-set up ng prof namin. He smirk. Hindi ko alam kong sa akin niya ba sinabi yun, but i'm pretty sure na sakin yun dahil kami lang naman ang nakaupo dito sa likod.

Realization hit me, hindi niya pala talaga ako sinusundan at pareho lang pala kami ng first subject. Nakakahiya!. Pero wala akong time para mahiya ngayon, dahil kumukulo padin ang dugo ko sa kanya.

"Whatever." tanging nasabi ko.

I turn on my laptop at automatic na nag view ang topic namin for today. Hindi ko alam kong pano to nagagawa ng school nato but i find it more easier. Nakakahanga.

"Assuming." salita niya na naman sa gilid ko. Nagsimula nang mag turo ang prof namin at hindi ko alam kong bakit hindi parin siya tumatahimik.

Mas lalong kumulo ang dugo ko.

"Assuming your ass!. Ikaw nga mukhang manyak" bumaling ako sa kanya. Hindi kona mapigilang sabihin yun.

Binalingan ko siya at tumawa siya ng malakas. Dahilan para lingunin kami ng ibang kaklase at pati narin ng prof namin.

"Why are you laughing Vega?" tanong ng prof namin.

"Nothing maam. Nag joke po kasi si Ms. Montemayor" natatawa niya pading sabi.

Kung kanina kumukulo lang ang dugo ko ngayon parang bulkan na ako. Gustong gusto konang sumabog at sigawan siya. But i stay calm, dahil andito ang lahat ng atensiyon sa amin.

"I'm not joking Mr. Vega, i'm just stating the fact pero kong slow ka wala akong magagawa." Binalingan ko siya at nginitian ng plastic.

"Sorry for enterupting your descussion prof" baling ko naman sa proffesor naming may apat na mata.

"Just don't joke around when i'm discussing in front Ms. Montemayor" sabi ng guro namin at nag patuloy na sa pag didiscuss ng boring niyang klase.

Agad kong binigyan ng masamang tingin si Kendrick. He's half smiling at pinandilatan pa ako. Arghhh! Ampanget naman ng ugali ng president nila dito.

"What?" inosenteng tanong niya. As if wala siyang alam.

"What your ass. You maniac!" mabilis kong sagot.

Galit na talaga ako sa kanya at subra na akong naiirita sa ka pangetan nang ugali niya.

"Maniac pala huh?" He smirk.

Lumapit siya sa akin. Akala ko hahalikan niya ako kaya napapikit ako.

"Eh sino ba sa atin ang muntik ng madapa kakatitig sa mapula kong labi huh?" bulong niya sa tainga ko.

Shit! bat bako nag fefeeling dito na hahalikan niya ako?. No never in my wildest dreams na papayag akong halikan niya. Over my dead gourgeous body.

Hindi siya lumayo sa akin. Kinakabahan ako at baka may makakita sa amin, mabuti nalang at nakikinig lahat ng kaklase namin.

"Really? Muntik kasi akong madapa noon kasi nakita ko yung maitim mong espirito. Assuming ka!" pagsisinungaling ko. Nai-intimadate na ako sa lapit ng mukha niya sakin, at hindi ko alam kong pano ko nagawang magsalita ng di nauutal.

Lumayo na siya sa akin at bumalik na sa pag upo ng maayos. Ngayon kulang na realize na kanina pa pala ako nagpipigil ng paghinga. Hindi naman sa mabaho ang hininga ko pero kinakabahan ako eh. There's something inside me na naghuhurumentado noong lumapit siya, at hindi ko alam kong ano yun.

"Nakikita kodin ang maniac side mo mula rito" sabi niya at tinaas pa kamay tela tinatantya kung saan niya nakita.

Hindi ko na alam kung papaano ako makikinig ng maayos sa lecture ng prof namin gayong puro siya talak ng talak sa gilid ko. Hindi ako sumagot at nag panggap na diko narinig ang sinasabi niya.

"Sino naman ang pumikit ngayon dahil akala niya hahalikan ko siya? hmmp?" dagdag niya.

Nilingon ko siya at nakatuko ang kamay niya at buong mukha ang nakaharap sa akin. Nakangiti pa siya tela nang aasar.

"Assuming!" sigaw ko. Nakalimutan kong andito pala ako sa room at may klase pala kami.

Pinigilan ko talagang hindi sumabog. But i reach my pecked, hindi kona kayang magtimpi sa taong ito.

"You're disturbing my class Ms. Montemayor. Go out!" sigaw ni maam sa akin.

Lahat ng kaklase ko ay nakatingin sa akin, samantalang si Kendrick ay nag papatay malisya sa gilid. Agad kong binitbit ang bag at laptop ko, binigyan ko muna siya ng matalim na tingin bago lumabas. Humanda ka sakin mamaya.

Lumabas ako ng room nayon. What a nice day yo start my college life, gayung unang araw palang ay napalabas na ako ng guro namin.

"I hate him!... His an asshole!" sigaw ko ng makapasok na ako sa elevator.

Pupunta nalang ako ng canteen para magpalamig. Nabwebwesit kasi talaga ako sa taong yun.

Pasarado na sana ang pinto ng elevator ng may humabol. At sa kasamaang palad ay si Kendrick na naman.

"What the hell? Pati ba naman dito?" sigaw ko sa kanya nang tuluyan na siyang nakapasok.

Mabuti nalang at wala kaming ibang kasama dahil narin oras na ngayon nang klase at hindi ko alam kong bakit siya andito.

"Sorry" he said.

Hindi ko alam kong tama ba ang pagkakakinig ko sa sinabi niya.

"You should be sorry, kasi kong hindi dahil sayo hindi ako mapapalabas"

"I didn't feel sorry dahil pinalabas ka, kasalan mo yun dahil sumigaw ka" sabi niya. "I said sorry kasi tinukso kita. That's all" dagdag niya.

Okay na ako sa sorry na sinabi niya eh! Kaso may dinagdag pa. Gayung obvious naman na kasalan niya talaga.

"Arrrgggg..." sigaw ko dahil sa frustration sa kanya.

Nang bumukas na ang elevator hudyat na nasa first floor na kami ay agad na akong lumabas. Hindi ko kayang kasama ang lalaking yun sa isang lugar, baka mapatay kopa siya.

"Why are you here?" tawag sa akin ni Cayfer nang makarating na ako sa cafeteria.

Walang ibang tao sa canteen maliban sa aming dalawa. Akala ko hanggang dito susundan parin ako ni Kendrick mabuti nalang at hindi.

"Pinalabas ako" tanging sagot ko sa kanya.

He barkly laugh. "I see." sagot niya nang tumatawa parin.

Ngumiwi ako dahil sa reaksiyon niya. "Ikaw bat andito ka din?"

"May ginagawa kasi ako" sagot niya.

Mukha namang totoo dahil andaming papel sa harap niya at nakatuon ang atensiyon niya kanina sa laptop.

"Bat kaba pinalabas?" baling niya sa akin nang tuluyan na akong maka upo sa upoan sa harap niya.

"It's Kendrick fault"

Bumaling siya sa akin gamit ang gulat niyang mukha.

"Ano bang ginawa niya?" mabilis niyang tanong.

"He teased me, that's why i shout on him. Kaso narinig naman ng guro namin"

Nagpatango tango siya at bumaling ulit sa laptop na nasa harapan niya.

"Marieanna, iwasan m-"

"Cayfer" malakas na sigaw ni Kendrick mula sa likod ko, dahilan para hindi matapos ang sinasabi ni Cayfer. Panira talaga tong maniac nato eh!.

"Shut up." lingon ko kay Kendrick sa likod ko. "Ano? Sino ang iiwasan ko Cayfer?" curious ko namang tanong kay Cayfer.

Timitig muna siya sa likod ko, bago nilipat ang tingin sa akin.

He breath deeply. "Sabi ko iwasan mong sumigaw sa klase" sabi niya ng nakangiti.

"I will." I smile genuinely on him.

I like Cayfer cause i find him kind. Not that i like him romantically but i like him to be my friend.

"Tssk" Kendrick's chuckled beside me. Hindi ko napansin na umupo na pala siya sa gilid ko.

"Can't you find your own sit? tsaka bumalik kana kaya sa klase" baling ko sa kanya.

He smirk. "Ikaw kaya ang bumalik doon" balik niyang sabi sa akin.

"Napalabas ako dahil sayo. remember?" sarcastic kong tanong sa kanya.

Iwan ko ba bakit kapag napapalapit ako sa kanya kumukulo ang dugo ko.

"Correction, napalabas ka dahil sumigaw ka"

"Sumigaw ako because you teased me" galit kong sabi sa kanya.

"You accuse me that's why i teased you" sagot niya naman sa akin.

Mukha na akong sasabog dito samantalag siya mukhang relax na relax, hindi manlang natitinag sa sinasabi ko.

"I didn't accused you. I'm just stating the fact na manyak ka" sigaw ko sa kanya. Mabuti nalang at walang tao. Nilingon ko si Cayfer at naglagay na siya ng headset.

"I'm not maniac. Ikaw yun!" mahina niyang sabi at sumipol pa.

"How dare you! Eh ikaw nga yung malagkit ang titig sa akin eh" sabi ko.

Nilapit niya yung mukha niya sa akin. Umatras ako, nilapit niya naman, umatras na naman ako, kaso tuluyan ng sumandal ang ulo ko sa likod ng upuan.

"Really? sino nga ulit sa atin ang pumikit kanina? Hmm? You expect me to kiss you baby?" He said huskily.

Damn! My heart beats faster than usual. Gusto ko siyang sigawan kaso walang naiisip ang magaling kong utak.

"Assuming!" tanging nasabi ko.

Hindi parin siya lumalayo, kahit tinutulak kona ang dibdib niya.

"Assuming nga ako, maniac ka naman" He said with a smile on his lips.

Pagkatapos niyang sabihin yung ay dali dali na siyang umalis. Pinagpawisan ako dahil doon ah!. Agad kong hinawakan ang dibdib ko. s**t! my heartbeat is not normal, subrang bilis.

"Is it porn?" untag ni Cayfer.

Ngayon kolang na realize na andito pala siya. Biglaan uminit ang mukha ko. Damn! nakakahiya.

"Shut up Cayfer" pikon kung sabi sa kanya at umalis na doon, dahil malapit nang magsimula ang second subject ko.

Hindi ko alam kong bakit palagi akong tinutukso ni Kendrick. Hindi naman kami close, at mas lalong wala akong balak makipag close sa kanya.

Tiningnan ko ang schedule ko at nasa fourth floor ang sunod kong room. Mukhang malayo layo pa, kaya nagmadali na akong pumasok sa elevator.

Kitang kita ko ang titig ng mga babaeng kasama ko sa elevator. Nakakailang tuloy.

"Are you Cayfer's new girlfriend?" tanong noong chinita sa akin.

"Huh? No" mabilis kong sagot.

Ano na naman ba ang nakain nila na iniisip nilang boyfriend ko si Cayfer. Yes! his handsome but his not my type.

"Good. Leave Cayfer alone if you want your college life to be peaceful" sagot niya at tuluyan ng lumabas kasama ang mga alipores niya sa third floor.

"Obsessed" tanging nasabi ko nang tuluyan na silang lumabas.

"Pwede sumabay?" tanong naman ng isang magandang babae sa akin.

"I didn't own this elevator. Why ask permission?"

I find her pretty pero may pagka tanga siya or something.

"Okay" mahina niyang sabi.

" Fourth floor ka?" tanong ko sa kanya.

"Yes" tipid na reply niya.

"Okay"

"I'm Vienna" lahad niya nang kamay sa akin.

Nagulat pa ako sa kaswal niyang pagpapakilala.

"I'm Marieanna" at tinanggap na ang kamay niya.

"Let's be friends" deklara niya noong tinanggap ko ang kamay niya.