CHAPTER 11

3074 Words
CHAPTER 11 Nakatulala si Dylan habang nasa harap pa rin siya ng dagat. Iniisip niya ang sabi ng doctor sa kanya. Yes, he still have another chance but he’s letting it slip on his finger. Pinapahirapan niya ang sarili niya dahil sa nangyari nong limang taon ang nakakaraan. Kahit hindi to sabihin ng kanyang mga magulang ay alam niya siya ang sinisisi nito sa pagkawala ni Kyra. Sino ba namang mag-aakala na ganon matatapos ang kanilang kwento? “I wish you were here, Kyra.” Bulong niya sa hangin at hinahangad na sana ay marinig ng kanyang dating kasintahan. Hinihiling na sana ay magkaroon pa sila ng pagkakataong magsama muli ngunit alam niyang napakaimposible ng kanyang hinihiling. Muli niyang narinig ang musika na madalas nilang sinasayaw ni Kyra nong mga bata pa lamang sila. ‘'Nakahanap ako ng pag-ibig para sa akin Oh sinta, sumisid ka lang at sundin ang aking pamumuno Well, may nakita akong babae, maganda at sweet Oh, hindi ko alam na ikaw ang naghihintay sa akin Bata pa lang kasi tayo nagmahalan na tayo Hindi alam kung ano iyon Hindi kita ibibigay sa pagkakataong ito Pero sinta, halikan mo lang ako ng dahan-dahan, puso mo ang aking pag-aari At sa iyong mga mata, hawak mo ang akin' Naalala niya nong mga high school pa lamang sila. Madalas silang mag-away at magharutan hanggang sa nagkaaminan. Hindi niya malilimutan ang tawa, kulitan at iyakan nila noon ni Kyra. ‘Yung pakiramdam na para bang ang sarap balik balikan ng nakaraan kahit na ikaw ay nasasaktan. Masaya siya dahil nangyari ‘yun sa nakaraan pero malungkot rin siya dahil hanggang don na lang natapos at natuldokan ang istorya nila. Maaga nga silang nagsimula pero maaga rin silang natapos. Ang akalang perpekto ay nauwi sa isang trahedya. Hindi maiwasan ni Dylan na balikan muli ang pakiramdam na ‘yun. Ang pakiramdam na matagal niya ng dinadala at matagal niya ng namimiss. ‘Baby, sumasayaw ako sa dilim kasama ka sa pagitan ng aking mga braso Nakayapak sa damuhan, nakikinig sa paborito naming kanta "Nung sinabi mong mukhang gulo ka, Ngunit narinig mo ito, sinta, mukhang perpekto ka ngayong gabi Buti nakahanap ako ng babae, mas malakas sa kahit sinong kilala ko Ibinahagi niya ang aking mga pangarap, umaasa ako na balang araw ay makakasama ko siya sa bahay Nakahanap ako ng isang pag-ibig, upang dalhin ang higit pa sa aking mga sikreto "Upang dalhin ang pag-ibig, upang dalhin ang mga anak ng ating sariling Mga bata pa kami, pero sobrang in love na kami Lumalaban sa lahat ng posibilidad Alam kong magiging okay tayo sa pagkakataong ito Mahal, hawakan mo lang ang kamay ko Be my girl, ako ang magiging lalaki mo" Nakikita ko ang aking kinabukasan sa iyong mga mata' Naalala niya nong JS Prom nila nong high school ay sila ring dalawa palagi ang magkasama. Mula nang maging magkasintahan sila nong high school ay hindi na sila nagkahiwalay pa. Ang akala nga nila ay habang buhay silang magkakasama pero nagkamali siya. Hindi niya maiwasang maluha. Wala siyang pakialam kung may nakakakita sa kanya. Wala naman siyang pakialam dahil una sa lahat ay hindi naman ito nakikita ni Dylan. Naging madilim na ang mundo niya ng iniwan siya ni Kyra at para kanya ay tama lang ang nangyari sa kanya dahil ito na rin ang parusa niya dahil sa nangyari sa dating girlfriend niya. ‘Baby, sumasayaw ako sa dilim, kasama ka sa pagitan ng aking mga braso Nakayapak sa damuhan, nakikinig sa paborito naming kanta Nang makita kita sa damit na iyon, napakaganda I don't deserve this, darling, you look perfect tonight Baby, I'm dancing in the dark, with you between my arms Nakayapak sa damuhan, nakikinig sa paborito naming kanta May tiwala ako sa nakikita ko Ngayon alam kong may nakilala akong anghel sa personal At mukhang perpekto siya Hindi ko deserve ito Mukha kang perpekto ngayong gabi' Napayuko na lamang ang binata dahil hindi niya maiwasang mapaluha. Halos araw-araw niya tong naalala at halos araw araw ring dinudurog ang puso niya dahil hinahabol pa rin siya ng nakaraan. ‘Sana lang nandito ka, Kyra.’ “Ang galing mo pa lang kumanta,” napahinto si Dylan sa pag-iisip ng marinig niya ang boses ng kanyang nurse. Palihim niyang pinunasan ang luha niya pero huli na dahil nakita na ito ni Cassy. Ang totoo niyan ay kanina pa nakaupo si Cassy sa di kalayuan at binabantayan siya. Nagulat nga ang dalaga dahil para bang may kinakausap ito at bigla na lang kumanta. Napangiti ang dalaga ng marinig ang boses ng binata. Hindi niya akalaing mala Manny Pacquiao pala ang boses ni Dylan. Hindi siya sinagot ng binata at nanatili itong tahimik. Ngayon ay nagiging komportable na rin siya sa kanyang nurse. Dati rati pag may bago nurse siya at nalaman niyang gusto siya nito ay agad niyang sinisisante. Ngunit iba si Cassy dahil minsan nakikita niya ang dati niyang girlfriend sa kataohan ni Cassy. “Marunong ka bang sumayaw?” biglang tanong ni Dylan kay Cassy. Napahinto naman si Cassy sa tanong nito dahil iniisip niya na baka talagang tinutoo ng binata ang kanyang sinabi na talagang maganda ang boses nito. Natawa na lang si Cassy sa kanyang naisip. “Anong sayaw ba, Sir? Kung budots po ‘yan, hindi po ako marunong.” Natawa si Dylan sa sagot nito. “Hindi. I mean, naka sayaw ka na bas a JS Prom or kahit anong party.” Cassy rolled her eyes. Pang mayaman lang namna ang mga sayaw sayaw na ‘yan pero inaamin niyang kahit hindi siya mayaman ay nasubukan niya pang sumayaw sa mga ganyang klaseng pagtitipun. Nakasali rin naman siya ng JS Prom nong high school pa siya at kahit papaano ay marunong din siyang makibagay. “Yes, Sir. Bakit niyo po natanong?” napangiti si Dylan. “Malapit na ang birthday ko. Ang gusto ni mom ay may konteng pagtitipon. Gusto sana kitang isayaw sa araw na ‘yun.” Pakiramdam ni Cassy ay sing pula ng kamatis ang kanyang mukha. Napaka pormal ng pagkakasabi sa kanya ni Dylan at para bang hindi siya sanay. Parang kailan lang ay iniiwasan at pinapadestansya siya rito, gusto pa nga nitong irespeto ang nararamdaman niya sa namayapa niyang girlfriend tapos ngayon ay tila gumagawa ng paraan para pumuntos. Napangisi si Cassy at dahan-dahang lumapit kay Dylan. “Anong gusto mong regalo ko?” hinawakan ng dalaga ang dulo ng suot na tshirt ng binata at tila ba nang-aakit. “Gusto mo lang pumuntos eh –“ nagulat si Cassy ng hinawakan ni Dylan ang kamay niya saka siya nito hinila papalapit sa labi nito. Ilang beses niya pang pinikit ang kanyang mga mata dahil sa lapit ng kanilang mukha, “A-anong ginagawa mo?” nauutal na tanong ni Cassy. Nagulat kasi siya sa biglang paghila sa kanya ni Dylan kaya hindi siya agad nakapag-isip. “Bakit parang nagulat ka? Hindi ka ba sanay sa mabilisan?” napalunok si Cassy sa tanong ni Dylan. Parang hindi siya makapaniwalang sinabi ‘yun sa kanya ng binata. Nasaan na ang Dylan na masyadong demure at sensitive, ilabas niyo! “How I wish I can see your reaction. I’m sure it was epic!” saka siya nito binitawan at tumawa ng malakas. Napanganga si Cassy sa ginawa ni Dylan. Kung umakto ito ay para bang talagang nakita ang kanyang reaksyon. Biglang nakaramdam ng kakaiba si Cassy ng makita niya ang tawa ni Dylan. Para bang huminto ang orasan at tila ang mukha lang nito ang nakikita. Napakaswerte niya ay nakakita siya ng ganito ka perpektong nilalang. Paano na lang kaya kung talagang nakakakita ang binata paniguradong perpektong perpekto na ito sa kanyang mga mata. “Inaakit mo ba ako?” huminto bigla si Dylan sa kakatawa dahil sa sinabi ni Cassy, “’Cause its f*ckin’ working!” napangiti sila pareho na para bang pareho silang nagkakaintindihan. “Muntik ko ng makalimutan ang ganitong pakiramdam.” Biglang usal ni Dylan pagkatapos ng ilang minuto. Tiningnan namna agad siya ng dalaga. “Anong ibig mong sabihin? Anong klaseng pakiramdam?” “Ang ganitong pakiramdam . .” napayuko si Dylan. “’Yung pakiramdam na para bang kinikilig.” Napanganga si Cassy sa kanyang narinig. “Kinikilig ka? Kanino? Sa ‘kin?” hindi makapaniwalang tanong nito. Hindi naman sumagot si Dylan at nanatiling nakayuko. ** “Son, nakausap mo na ba ‘yung doctor mo?” dinalaw siya ng kanyang ina na si Lorraine dahil sa nalalapit na kaarawan ng binata. Umupo si Dylan sa kalapit na sofa habang inaalalayan ni Cassy. “Yes, mom. I talked to him last week.” Tiningnan ni Lorraine ang kanyang anak saka tiningnan si Cassy na nakatingin lang rin kay Dylan. “So, how was it son?” umupo ito sa tabi ng kanyang anak. “Nakapagdesisyon ka na ba?” “Give me more time to think, mom.” Nagulat si Lorraine sa sinagot ng kanyang anak. Dati ay ang sinasagot lang ng binata sa kanya ay wala na siyang plano pang magpa opera o minsan naman ay talagang nagagalit ito sa kanila pero ngayon ay ibang iba ang kanyang sagot. Tiningnan niya si Cassy na nakangiti rin sa kanyang anak. Napakunot ang noo ni Lorraine pero nanatili siyang tahimik. May napapansin siya sa kanyang anak at kay Cassy mula ng dumating siya kanina. Hindi tulad ng mga dating nurse ni Dylan ay talagang maalaga at malapit pa sa kanyang anak ang bagong nurse nito. Hindi tulad noon na sa tuwing may bagong na ha-hire siyang nurse ay hindi na tumatagal ng isang buwan ay papalitan na naman niya. Madalas ganon ang nangyayari pero ngayon ay para bang iba-iba si Dylan. Para bang may nagbago sa kanyang anak. Ilang sandali pa silang nag-usap ni Dylan bago niya kinausap si Cassy ngayon sa kusina. Lumapit siya rito at nakita ni Lorraine kung gaano kasaya si Cassy habang pinaghahandaan ng makakain si Dylan. “Ma’am, ano pong gusto niyo?” umiling si Lorraine at lumapit sa kanya. “I want to talk to you, hija.” Nawala ang ngiti ni Cassy at napalitan ng kaba, “Dederotsohin na kita, hija. May gusto ka ba sa anak ko?” napayuko si Cassy dahil sa hiya. Hindi niya alam papaano niya sasabihin kay ma’am Lorraine ang tungkol sa kanyang nararamdaman dahil sino ba naman siya para tanggapin nito gayong pinulot lang naman siya nito sa putikan. “I’m sorry, tita.” “What do you mean, hija?” putol sa kanya ni Lorraine. Umupo siya sa malapit na upuan at humarap kay Cassy. Gusto niyang malaman kung anong nangyayari sa anak niya. Ito ang kanyang nag-iisang anak at kailangang alam niya kung anong kaganapan ng kanyang unica hijo. “Gusto ko po si Dylan.” Hindi sumagot si Lorraine at hinintay magpaliwanag ang dalaga. “Hindi ko sinasadya, tita. Kusa ko po siyang nagustohan hanggang sa hindi ko na po kayang pigilan ang nararamdaman ko.” Inangat ni Cassy ang kanyang paningin sa seryosong mukha ni ma’am Lorraine. Hindi niya alam kung ano ang iniisip ng Ginang. Hindi niya rin naman sinasadyang mahulog sa binata at kahit pa siguro maulit muli ang pagkakataon ay muli niya pa ring magugustohan ang binata. “Alam niya na ba ang nararamdaman mo?” tumango naman ang dalaga. “Anong sinabi niya?” muling inangat ni Cassy ang kanyang ulo para labanan ang titig sa kanya ng ina ni Dylan. “Wala po siyang sinabi tita.” Napahinto si Lorraine. Ang akala niya ay tulad ng kanyang mga dating nurse ay papalayasin niya rin si Cassy pero hindi man lang ito pinalayas ng kanyang anak. Noon pa man, bago niya pa tinanggap si Cassy ay alam niyang maaaring mahulog ang loob nito sa kanyang anak. Maraming beses na nanagyari ang ganong scenario pero ngayon lang nakahanap ng katapat ang kanyang anak. “Wala man lang ba siyang naging reaksyon?” napaisip naman si Cassy sa mga ginawa at pinaramdam sa kanya ni Dylan. Sa ilang buwan na magkasama sila ay wala namang ibang ginawa si Dylan kundi ipangalandakan ang dati niyang girlfriend na si Kyra. Nakikinig lang siya sa kwento ng binata hanggang sa hindi nila namamalayan na unti unti na rin silang nagiging malapit sa isa’t isa. “Hindi ko po alam, Ma’am –“ “Nagalit ba siya?” napaisip si Cassy. Siguro nainis si Dylan pero hindi niya naman naramdaman na nagalit sa kanya ang binata. Umiling naman agad si Cassy bilang sagot. Napabuntong hininga na lang si Lorraine. Dumating na nga ang kanyang hinihintay. Hindi naman sa tutol siya sa namumuong pag-ibig ng dalawa dahil kahit noon pa man ay gusto niya ng tuluyan ng makalimutan ni Dylan si Kyra, ang dati nitong kasintahan. “Alam mo ba kung sino ang babaeng mahal niya? Okay lang ba sa ‘yong may ibang mahal ang anak ko?” napangiti ng mapait si Cassy. “Alam ko po ‘yun, Ma’am dahil halos araw araw niyang pinaramdam sa ‘king kung gaano niya kamahal si Kyra. Hindi ko rin naman mabubura basta basta ang alaala na meron sila pero hindi ko po pababayaan ang anak niyo. Kung kinakailangan ko pong maging si Kyra maging masaya lang ang anak niyo ay gagawin ko.” I’m so sorry –“ umiling si ma’am Lorraine at lumapit sa dalaga. Hinawakan niya ang kamay nito saka ngumiti. “Don’t be, hija. Matagal ko ng hinihintay ang bagay na ‘to.” Napakunot ang noo ni Cassy sa naging sagot ng Ginang. “Hindi ko aakalaing matatanggap ka ng anak ko –“ “Ma’am nagkakamali po kayo. Hindi po kami –“ “No, hija. Ikaw ang nagkakamali. Tanggap ka ng anak ko kahit hindi niya man sabihin.” Hinawakan nito ang kamay ni Cassy habang nakangiti. “Hindi ko aakalaing darating ang panahon na muling magmamahal ang anak ko. Ang akala ko ay habang buhay na lamang siyang mananatili sa nakaraan.” Napaluha si Lorraine dahil sa pinaghalong saya at lungkot na kanyang nararamdaman. Ramdam niya ng unti-unting nagbabago ang kanyang anak dahil kay Cassy. “Thank you, hija. Thank you.” “Ma’am –“ “Call me ‘Tita’.” Tumayo si Lorraine at pinunasan ang kanyang luha, “Ngayon ay magiging panatag na ako. Kilala kita hija at alam kong hindi mo hahayaan ang anak ko. Hindi kita kukunin muli kung alam kong hindi mo kaya. Hindi nga ako nagkamali sa ‘yo.” “Tita,” napayuko na lamang si Cassy. Hindi man sabihin ni ma’am Lorraine ay ramdam niyang tanggap na tanggap siya nito. Hindi nga lang siya makapaniwala kung paano nasabi nito na may pag-asa sila ni Dylan. Napaisip naman siya sa mga sandaling magkasama sila ng binata at kahit kailan ay hindi niya man lang niya naisip na nagugustohan na siya ng binata. Oo, minsan nag-aasume siya pero sino ba naman ang niloloko niya? Para sa kanya ay napakaimposibleng magkagusto ni Dylan sa kanya bilang si Cassy, maari pa yatang nagugustohan siya ni Dylan sa katauhan ni Kyra. Napabuntong hininga na lamang si Cassy sa kanyang naisip. Nang makauwi si ma’am Lorraine ay agad na hinanap ni Cassy ang kanyang amo. Kanina kasi ay hinayaan niya muna ang dalawa na mag-usap ng masinsinan kaya naman naligo muna siya at nagpalit ng damit. Nakaisip na naman siya ng kakulitan at hindi na naman nagsuot ng panty. “Hey,” pasok niya sa kwarto ni Dylan. Timing na timing dahil kakatapos lang ng binatang maligo at halatang naghahanap ng masusuot. “Cassy, hanapin mo nga ‘yung susuotin ko ngayon. Hindi ko mahanap.” Napangiti si Cassy dahil nasa kamay niya na ang damit na hinanda nito para sa binata. Agad niya itong tinapon sa malayo at niyakap ang binata. “C-cassy, what are you doing?” “I miss you, Sir.” Nang-aakit na wika ng dalaga. “I wanna f*ck you po.” Natawa si Dylan sa inakto ng dalaga at hindi maipagkakailang nanginit ang katawan niya sa sinabi nito. Hindi niya man aminin ay ilang beses na siyang naaakit ni Cassy at kahit pa itanggi niya ay alam niyang nagkakaintindihan na silang dalawa. Kahit hindi nakikita ni Dylan si Cassy ramdam niya kung gaano ito ka sexy sa mga oras na ‘to. Bakat na bakat pa ang dalawang chocolate hills nito dahil sa pagkakayakap nito sa kanya. “Sandali lang –“ hindi na siya pinatapos magsalita ng dalaga at agad kinuha ang kamay nito at nilagay sa kanyang p********e. Hindi siya nakasuot ng panty kaya deretsong deretso ito sa kanyang matambok na bulaklak. “You’re not wearing an undies,” para bang nagliliyab ang katawan ni Dylan habang sinasabi ang linyang ‘yun hangang sa nagkusa na ang kamay niyang hawakan ang katawan ni Cassy. Napangiti si Cassy ng simulan siyang halikan ni Dylan sa leeg habang menamasahe ang kanyang p********e. Dali-dali niya ring hinubad ang suot na roba ng binata at hinila ito pahiga sa kama ng binata. “I want you to f*ck me hard now, Sir.” Bulong ni Cassy habang umuungol. Inangat niya kanyang ulo ng unti-unting bumaba ang labi ni Dylan mula sa kanyang dibdib hanggang sa kanyang lagusan. “Sir –“ ungol nito. Parang hindi mapalagay si Cassy sa kanyang gagawin. Nakatingala lang siya habang si Dylan ay pinaglalaruan ang kanyang lagusan. Dinilaan at sinipsip, halatang bihasang bihasa ang kanyang bibig sa pagroromansa at ngayon lang ito nalaman ni Cassy. Sobrang init ng katawan nila at nagliliyab sa sobrang sarap. Ilang beses siyang nilabasan at ilang beses niya ring tinawag ang pangalan ni Dylan hanggang sa nanginig ang kanyang tuhod sa sobrang sarap. “What the f*ck, Dylan?” sambit niya ng umangat ang binata at pumatong sa kanya. Agad niyang inalalayan ang binata at hinawakan ang kahabaan nito papasok sa kanyang p********e. Napapikit siya sa sarap pero hindi nakatakas sa kanyang paningin ang bukas na pinto ng kwarto ni Dylan at nakasilip ang body guard nitong si Mang Fernand. ‘F*ck!’ Gusto sanang mag react ni Cassy dahil sinisilipan sila ni Mang Fernand pero nakatoon ang atensyon niya sa sarap ng pagdala sa kanyan ni Dylan. Tirik na tirik ang mata niya dahil sa sarap. Ngayon lang mas naging mainit si Dylan sa kanilang pagtatalik at pareho pa silang Ganado. ‘Darn! Mas uminit pa ang katawan ko ng may nakatingin sa ‘min. Sh*t!’
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD