CHAPTER 22

1105 Words

CHAPTER TWENTY-TWO BEA's POV: "Minion? Hey? Ano? Payag ka na ba?", sundot na bigkas ni Nico para gisingin ako. Nakatulog ako? "Hays. Sabi mo, kailangan mo ng ilang minuto para mag-isip. Kaya binigyan kita ng space. Hindi ko akalain na makakatulog ka. You're really amazing.", natatawang sambit niya bilang kasagutan sa tanong ng utak ko. Hindi ko namalayan, napaidlip pala ako ng wala sa oras. Ganito lagi ang nangyayari sa akin kapag may isang tao na nagtatapat ng pag-ibig niya. Naalala ko tuloy yung unang beses na tinanong ako ni Mark para ligawan ako. And yet, tinulugan ko din siya kagaya ng ginawa ko ngayon kay Nico. Napahinga ako ng maluwag dahil kahit papano nalaman ko na hindi totoo ang panaginip ko kanina. Kasi diba, imposible naman na makapatay siya ng bata. Kaya kinilabut

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD