She can't help but feel proud while watching her Kuya Forbes intimidate his opponents. She was amazed how her brother manages his time for academics and managing their business left by their deceased parents. And he still have time to join extracurricular activities at school like the debate team.
Her brother is a fourth year Political Science student, one of the best students of their university. And there she is a fresh man Psychology student.
"Febe! Ang galing talaga ng Kuya mo!" kinikilig na sabi ni Gail sa kanya habang pinapanood nila kung paano napatahimik ng kuya niya ang kalaban nito.
"Ang gwapo gwapo pa!" dagdag naman ni Tiffany na tinawanan niya lang.
Crush na crush talaga ng mga kaibigan niya ang Kuya Forbes niya, sinubukan niya nga minsang ilakad ang mga ito sa kuya niya but her ever so serious brother told her na wala daw itong oras para sa ganoon. Umiikot lang ang mundo ng kuya niya sa kanya, sa school, sa business nila at sa debate team nito. She was actually persuading her brother to take up law after graduating but her brother said na gusto muna nitong makapagtapos siya ng kursong gusto niya. He said that she was his top priority and after she reach her dreams, dun nalang daw isa-satisfy ng kuya niya nag passion nito. Wala naman na siyang nagawa pa. Ano ba namang laban niya sa top debater diba?
"Febe! Hinahanap ka ni Kuya Achi." sabi sa kanya ni Pia na kararating lang sa auditorium.
"Ha? Bakit daw?" nagtataka niyang tanong.
"I don't know. Sabi niya sabihin ko daw pag nakita kita, text mo daw siya kung san ka." sabi nito bago inayos ang pag-kakaupo.
"Kung wala kaming pag-asa sa kuya Forbes mo, baka naman sa Kuya Achi mo nalang, Febe!" tudyo ni Tiffany sakin na tinawan ko lang. kung sa kapatid ko ay walang pag-dadalawang isip kong irereto ang kaibigan ko. But not to Kuya Achi!
Seryoso sa buhay ang kapatid ko kaya alam kong may future ang kaibigan ko if ever but kay Kuya Achi? Luhaan na Tiffany ang napipicture-out ko sa future! My brother's bestfriend is a chic magnet and he really knows about it and takes advantage of it. Linggo—linggo atang iba-iba ang girlfriend nun! Kaya no way!
I took out my phone from my bag and texted him right away. Pagalitan pa ko nun mamaya.
To: Kuya Number 2
Kuya, hanap mo daw ako? Audi ako, nanunood ng debate ni Kuya.
From: Kuya Number 2
On my way to get you.
Hindi na ko nag-reply pa. Binalik ko ang phone ko sa bag at ibinalik ang atensyon sa panunuod ng debate.
Few moments later, Kuya Forbes' team was announced as the winning team. Everyone in the auditorium cheers for them. Hindi ko na tuloy alam kung debate ba pinapanood namin o basketball match sa sobrang lakas ng mga cheers.
I was asking my friends to settle down when I felt someone drape an arm around my shoulders. I have to look up to see the face of the culprit.
Confident ako sa height ko but I really feel so small whenever tatabi ako kay Kuya Achi. I mean, my brother's tall too pero mas matangkad kasi ng konti si Kuya Achi sa kanya, at kailangan ko pang literal na tumingala para matingnan sila diretso sa mata.
"Gotcha!" tuwang tuwa niyang saad habang tumatawa pa. Napabuntong hininga ako ng makitang basa ito ng pawis. Tinanggal ko ang pagkaka-akbay niya sakin to look for my towel.
"Where have you been ba?" tanong ko sa kanya habang pinupunasan ang pawis niya sa mukha at sa leeg. I gave him my water bottle, para makainom siya ng tubig.
"Bakit pawis na pawis ka?" I ask after he drank.
"Hinabol ako ng fangirls ko." natatawa niyang sagot sakin na sinagot ko lang ng isang masamang tingin.
"Minsan talaga malala ka pa kay mommy." pang-aasar niya sakin na inirapan ko lang.
"You're looking for me daw?" pag-iiba ko ng usapan.
"Forbes would be home late. I'll send you home." sabi nito habang patuloy na pinupunasan ang pawis.
"Okay." sagot ko sabay abot sa kanya ng backpack ko at nag-paalam na sa mga kaibigan ko.
"Ingat kayo sa pag-uwi, Febe, Kuya Achi." Pia said before kami lumabas ng auditorium.
"Bakit pala malalate si Kuya umuwi?" tanong ko while we're walking to his car.
"My celebratory party daw ang debate team nila." he said and opened the passenger's seat for me.
"Daan muna pala tayo sa bahay. Mom said na sa bahay ka na daw mag-dinner, she cooked your favorite." napangiti ako sa narinig.
"Really? Nice." tuwang tuwa kong saad na tinawanan niya lang bago tuluyang pinaandar ang sasakyan niya.