Dirk Luthor
Dumiretso sa table naming magbabarkada si Kraig. As usual, kahit nakamaskara ay blanko pa rin ang kaniyang mga mata. Walang emosyon. Naging doble ang kaniyang pagsuot ng maskara. Pero alam ko kung ano ang nararamdaman niya lalo na't umuwi ang dalawa niyang kapatid.
Umupo siya sa tapat ko at uminom ng wine. Nagsimula na ulit ang tugtog upang magsayawan ang mga bisita. Nanatili kaming apat dito sa table namin habang kumakain: Ako, si Kraig, Jael at Idris.
Pucha, ang tahimik naming apat. 'Yan kasi ang nagagawa ng pagkain. Kapag may pagkain, galit galitan ang mga kasama. Ang tahi-tahimik at pokus lang sa pinagkainan.
"By the way pre, kailan pa umuwi ang mga kuya mo?" naitanong bigla ni Jael kay Kraig kaya nahinto kamig dalawa ni Idris sa pagkain.
Napunta ang atensyon namin sa
