Chapter 6

625 Words
"Sheeeeeeet! Mala-late na ako! Kung bakit kasi pinanuod ko pa yung koreanovela na yun"  ---nang sa wakas nakarating siya sa opisina. Agad na sinilip niya ang big boss niya. Dahang dahan siya umupo. "Haaaay salamat wala pa--- ANO? Wala pa siya?!" Tumingin siya sa paligid, nagtataka siya kung bakit wala pa ang adones. "PST! Jenny! Bakit wala pa si Sir Atlas?" -Cony "Ay nako Cony, hindi ko alam." - Jenny . . Nag taka siya. "Ano kaya nangyare dun. Ah! Tatawagan ko na lang" -Cony. Ngunit nakaka-ilang dial na siya pero wala pa din nasagot. Kaya napagpasiyahan niyang pumunta na lang sa bahay nito. . . . Nasa harap si Cony ng isang malaking Spanish Style na bahay... Nag doorbell siya.. "Tao poooooo!" At nagdoorbell pero walang nasagot! "Papasok na ako ah!!!" Ani ni Cony . Pagpasok niya sa loob ng bahay, agad niyang napuna ang design ng bahay... Hmmm. Panglalaki.. Alangan namang babae? tinawanan na laman niya ang sarili. . "Ano ba Cony! Kung ano ano nasa isip mo. Hanapin mo boss mo!" Napunta siya sa 2nd floor at pumasok sa isang malaking pinto..na nhulaan niyang kwarto nito. Pag-Pasok niya agad niyang nakita ang amo niyang nasalampak sa sahig!!! "SIR?! ANO NANGYARE SA INYO?!" --Umungol ito. Salamat naman. Akala niya ay patay na ito. "Sir!! Gising! Bakit ba nasa sahig kayo?" Unti unting dumilat ito. "Mm? Oh I was trying to get some water but I can't" -Atlas. "Ano? Bakit-- teka. Ang taas ng lagnat mo!!" --Pero hindi na siya nito narinig dahil nakatulog nanaman to. "Haaaaay, tinatablan ka pala ng sakit. Sabagay di na ako magtataka. Subsob ka kasi sa trabaho." Binuhat niya ito papunta sa higaan, hindi sana siya mahihirapan dahil katabi lan nito ang kama pero dahil sa laking tao nito halos mamatay siya sa pagbuhat. "Grabe na ito!!! Jusko. Dadagdagan mo sweldo ko!!" --Kinumutan niya ito at malaya siyang tignan ang maamo nitong muka. "Ayan, ikaw kasi. Kaya nagkakasakit ka dahil matigas ulo mo. Buti na lang at nandito ako." Dagdag pa niya. Umungol ito, akala mo naririnig siya nito. "Hanggang sa pagtulog ang sungit mo padin! Hihi ipagluluto muna kita, jan ka lang ha?" --Bigla siya nitong hinawak sa kamay at damang dama niya ang init ng mga kamay nito. Kasabay ng malakas na t***k ng puso niyo. Napangiti siya. "Nandito lang ako." sabi na lang ni Cony. . . . ATLAS POV. Nagising si Atlas ng mabigat ang ulo pero komportable ang hinihigaan. "Damn. My head hurts" "Oh gising ka na pala boss." -Cony --Napataas ang tingin niya sa babaeng may dala ng tray. "Cony? Whaa-- aw!!!" biglang pumitik ang sakit sa sentido nya. "Ayyy, wag ka kasi gumalaw. May sakit ka kaya humiga ka at kainin ito." -Cony "What's that?" "Edi pagkain, ito lagi niluluto ni grandma para sakin pag may sakit ako kaya... Say aaah" Tinignan niya lamang ito. "Wag ka ng masungit. Walang lason iyan. Oh kain na." --Nakangiti ito sakanya. Bakit ba lagi na lang siya walang masabi kapag nakangiti ito. Sinunod na lang niya ang mga sinabi nito, pagkatapos ay uminom siya ng gamot. . "Thank you" lumaki ang singkit na mga mata nito. Para bang nagulat.  "What?" -Atlas. "Nag thank you ka" -Cony. "Hey, I know when to say thank you." Tumawa ito. At napakasarap sa pandinig iyon. "Oy boss, wag mo ko tignan ng ganyan baka main-love ka sakin." Nakatawa parin ito. "You're delusional." "Grabe ka naman boss, inalagaan na nga kita. Sana sinakyan mo na lang at sinabi mong maganda ako." nag sad face pa ito. --I don't know what got into me but... I look at her intently. "Yes, you are beautiful." And I touched her cheeks. ___________________________________________ AN: Hay nako Atlas, nakakakilig ka. Marupok po kami. hahahaha
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD