Chapter 18
1726 Words
ERRICA'S POV.
Papalabas sana ako ng kwarto ng bigla ako nitong hablutin sa braso at ihiga ulit sa kama habang nakapatong na itong muli sa akin.
"You know what Rex confess to us? And the reason why I feel this anger?!"
Mariin ang pagkakasabi nito ng salita habang napapalunok ako dahil kasama na sa usapan si Rex.
"A-anong s-sabi nya?"
Nag aalanganin kong tanong dito.
Tinititigan naman ako nito ng masama habang umiigting ang panga na halatang nagtitimpi lang, hanggang sa halikan nalang ako at mabilis na ang ginagawang pag alis sa aking pajama pati na ang damit.
Wala narin akong balak magprotesta pa lalo na't may dahilan pala talaga ito para magalit at kahit dipa nito sabihin ay halatang selos ang nararamdaman.
Gumanti ako ng halik sa kanya habang nararamdaman ang daliri parin nitong nasa lagusan, ang dibdib kong walang saplot ay marahas na nitong sinisipsip hanggang sa padapain ako saka iaangat ang pang upo ko.
Ulo palang ng alaga nito ang nararamdaman ko sa aking lagusan pero ramdam ko na ang pananabik hanggang sa ipinapasok na nga nito.
"Aaahhh.. F*ck you woman."
Habang malakas itong bumabayo sakin ay sya namang ungol ko dahil sa sensyang nararamdaman.
palakas pa ng palakas at pabilis na ito kaya nagkakasabayan narin kami sa pag ungol hanggang sa maramdaman ko nga ang sarap na lumalabas sa akin...
Narinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto, hahayaan ko nalang muna ito hanggang sa humupa ang selos at saka ko kakausapin...
Hating gabi palang siguro at naramdaman ko ang pagtabi nito sa akin habang yumayakap ng mahigpit saka isusubsob ang mukha nito sa aking leeg.
"I love you, baby..."
Sambit nito na halos hangin nalang ang lumabas sa bibig, hanggang sa kapwa na siguro kaming nakatulog...
******
Kinabukasan ay nagisnan ko itong nakabihis na at sapatos nalang nito ang isinusuot, inabot ko naman ang cellphone at mag aalas dyes na pala ng umaga..
"Matutulog ka na lang ba dyan buong maghapon at hindi mo pupuntahan ang boutique?"
Seryuso nitong sabi.
Kinakausap na ako nito kahit papaano at nandito pa ito, ibig sabihin ay hinihintay ako?
Bumangon ako saka dali daling tutungo sa banyo pero pinahinto ako nito saglit, kaya humarap naman ako.
"Magpahatid kana lang kay Carlos, dahil may meeting akong maaga ngayon."
Wika pa nito na ikinalungkot ko pero ngumiti rin akong muli para ipakita rito na naiintindihan ko.
Tatalikod na sana ito pero pinigil ko saka hinawakan sa leeg at tumingkayad upang abutin ang labi nitong pinanabikan ko rin halikan, pero malaking lalaki talaga ito para maabot hanggang sa naramdaman ko ang kamay nitong pumupulupot sa aking baywang...
"Sige, mag iingat ka...
I love you, sweetheart."
Wika ko, pero hindi na ako nito sinagot.
Yumuko akong pumasok sa banyo at walang ganang naligo...
Nang matapos ako sa lahat ay lumabas na ako mula sa gate, dito ay nakita ko si Carlos na may kausap sa cellphone nito hanggang sa mapansin na ako at mabilis na pagbuksan ng pinto...
Nararamdaman ko na naman ang paninitig nito kaya itinuon ko nalang sa pagtitipa ng mensahe na ipapadala sa mahal ko, kailangan ko itong suyoin ng suyoin hanggang sa mapaamo dahil diko naman kasi alam na matagal pala naalis ang tampo nito, eh kung sinasabi lang sana nya sakin kung anu yung ipinagtapat ni Rex ay mababawasan rin ang dinadala niyang hinanakit, pero dahil sa lalaki siguro sila ay ganyan nalang kung makapagtimpi, matipid pang magalita.
Nakatanggap ako ng mensahe galing dito at pinapasabi nitong di raw makakauwi ng maaga mamaya dahil kailangan nitong mag over time, nagreply ako rito kung maaring wag ng magpaabot ng alas dyes ng gabi.. Hanggang sa lumipas siguro ang ilang minuto ay wala akong natanggap na reply kaya ipinasok ko na nalang sa bag ang cellphone...
Napapansin ko na naman ulit ang paninitig ni Carlos.
"Bat kaba tingin ng tingin Carlos?"
Tanong kong naiinis na.
"Ang ganda mo kasi ma'am Errica." Deretsahang sagot nito na diko alam kung ikatutuwa ko ba.
"Salamat, pero itigil mo nayan dahil hindi magandang pag-uugali para sa katulad mong utusan."
Bigla kong sabi rito, at huli na para maintindihan ang ibig sabihin ng sinabi ko.
"Subra ka naman ma'am kung makapagsalita-"
"Sorry, hindi ganun ang ibig kong sabihin pero wag mo na akong tititigan...
Maari ba?"
Hinging paumanhin ko pa rito.
"Opo ma'am, sorry..."
Dumating kami sa mall kaya pumasok ako rito pero pagdating sa loob ay nagpasya naman akong tungohin ang isang exit kung saan di ako makikita nito lalo na't mata pala sya ni nethan sa lahat ng lakad ko.
Sakay ng taxi ay patungo ako ngayon sa clinika ng isang doktora para sa schedule ko rito...
Narating ko ang lugar at dito ay sinigurado kong wala ng nakasunod na Carlos, pumasok ako sa loob at kinausap ang doktora...
Makalipas ang halos isang oras ata ay nagpaalam na ako rito, nang mabangga ko pa ang isang lalaki, abot abot ang kaba kong mabilis na lumabas para di ako makilala nito, sakay ng taxi ulit ay pinabilis ko na ito upang makaalis kami sa lugar.
Nakita ko pa sa side mirror na tinatanaw pa ang taxing sinakyan ko, at ang ikinakakaba ko ay ang baka magsumbong ito kay Nethan at madadagdagan na naman ang kasalanan ko rito...
Narating ang boutique at binati ako ng mga tauhan saka tuloy tuloy sa aking opisina, maya maya pa ay may kumatok pinatuloy ko ito at si jenny pala.
"Ah, sorry ma'am naistorbo po kita.
May nagpapabigay lang po nito sa inyo."
Aniya, sabay abot sa nakabalot na kahon binuksan ko kaagad at ang laman nito ay pagkain.
"Saan 'to galing?"
"Pinahatid lang po ma'am sa isang lalaki, pero baka galing kay sir Nethan...
Ang sweet po talaga ni Sir, sana madalas po sya dito para mabuhayan kami- este yung customer mas dumami."
Sabi nitong ngingisi ngisi.
"Loka ka, pero sige iimbitahin ko sya dito pag hindi sya busy sa opisina, hindi naman ako madamot sa ganyang kakiligan."
Nakangiti ko ring sabi dito.
Kaedad ko lang ang mga tauhan ko kaya naman naiintindihan ko ang mga ito at hindi ko pa itinuturing ang sarili na amo nila, sila lang ang may gustong tawagin akong ma'am.
"Ayyiiee, salamat ma'am."
"Pero basta sa akin ang katapatan nyo ah, kahit sya pa ang pinakaboss dito."
"Syempre naman po kayo parin ang boss namin at pangalawa lang si sir, kaya salamat po ulit..."
Aniya pa saka ito lumabas.
Habang inaayos ang pagkain ay saka ko napansin ang nakaipit na maliit na card kaya kinuha ko ito at binasa.
Paumanhin nung isang araw kung wala ako sa mood na magpaaalam sayo, kaya bilang peace offering ay pinadalhan kita nyang pagkain.
Wag kang magpapagutom..
Rex.❤️
Nakaramdam na naman ako ng kabang diko maintindihan, tinabi ko ang pagkain saka pinagsalikop ang mga palad at yumuko rito.
Hindi pwedi Errica!
Pigilan mo ang sarili mong wag mahulog sa kanya, may Nethan kana at Alam mo sa sarili mo na mahal ka ng taong kasa kasama mo ngayon!....
Pinatawag ko ulit ang isang tauhan upang ibigay ang pagkain, magtatanong pa sana ito pero hindi ko na hinayaan...
Hanggang sa sumapit ang gabi, mag aala sais palang at over time naman ang mahal ko sa trabaho kaya nagpunta muna ako sa isang bookstore upang bumili ng mababasa. Napili ang librong tungkol sa buhay pag-ibig na kwento ng isang babaing umibig sa lalaking may edad na kalaunay pinatay rin dahil sa pakikiapid.
Napapalunok ako bigla dahil sa pakiramdam na ako yung babai...
Sakay ng sasakyan at patungong bahay ay nagpadala ulit ako ng mensahe kay Nethan, sinasabi rito na namimiss ko sya sa buong maghapon na di man lang nagpaparamdam kahit saglit, hanggang sa lumipas na naman ang ilang minuto ay di parin ito nagpapadala, bumuntong hininga ako at ipinikit saglit ang mata...
Diko alam kung ilang minuto akong nakaidlip, nililingon ko ang paningin sa paligid at wala pa naman kami sa tapat ng bahay pero alam kong nandito na kami sa loob ng subdibisyon, nakita kong nakataas ang takip ng sasakyan sa unahan kaya nagpasya akong lumabas para tingnan ito...
"Aah, ma'am Errica bigla po kasing tumirik ang sasakyan kaya aayusin ko lang po saglit."
Sabi nitong seryuso sa kakalikot ng makina.
Tiningnan ko ang oras sa cellphone at mag aalas nuebe na pala ng gabi, ibig sabihin ay isang oras din akong natulog?
"Kanina pa ba yan nasira?"
Tanong ko rito ng may pag aalala.
"Oo ma'am eh, pero saglit lang po ito."
Diko ito sinagot at lumingon pa sa paligid, walang bahay rito at bakanteng lote lang kaya kinakabahan akong kinuha ang cellphone upang tumawag sa bahay na ipasundo ako sa guard dahil malayo layo pa itong lalakarin kung sakali.
"Hindi mo man lang ba tinawagan ang guard sa bahay para ipahila nalang ito at duon nalang ayusin?"
"Sorry ma'am, nakalimutan ko."
Sagot pa nitong di tumitingin.
Ikinaiinis ko dahil parang wala lang dito na masiraan ng sasakyan.
Malalagot ka talaga kay Nethan!
"Sana rin kasi icheck mo yan kung maayos ba ang takbo o hindi para di natitirik yan dito."
"Sorry po ulit...
Pero bakit, natatakot kaba?"
Baritonong boses nito, na ikinaba ko.
Tumindig ito ng maayos saka ako tinitigan paibaba.
"H-hindi, p-pero sa susunod suriin mo na yan ng mabuti."
Naiinis akong ibinaba ang cellphone dahil walang sumasagot na guard, diko naman matawagan si aling meding dahil siguradong nasa sa kwarto na naman yun at nagbabasa.
Naisipan kong tawagan nalang si Nethan pero sa loob nalang ng sasakyan, nang biglang hablutin ni Carlos ang braso ko at isandal sa sasakyan.
Hinatatakot kong tinititigan ito sa mata dahil sa itsura nitong ngumingisi.
"Carlos! Ayusin mo na yung kotse."
Sabi ko pa habang iniiwasan ito.
"Hindi naman talaga nasira ang sasakyan, pinahinto ko lang dito saglit para makausap ka ng masinsinan."
Bulong nito sa punong tainga ko na ikinatayo pa ng aking balahibo dahil iba ito ngayon dahil puno ng pagnanasa.
"Bitawan mo ako Carlos!
Mananagot ka kay Nethan pag nalaman nya ito."
"Wag ka mag alala dahil dimo naman sasabihin, diba?
Dahil pag ginawa mo, sasabihin ko kay boss na kausap mo ang lalaking si Rex ng gabing nasa balkonahe ka..."
Paano nito nalaman na si Rex ang kausap ko?...
Napatili pa ako bigla dahil sa paglapit ng mukha nito sa aking leeg at mararamdaman ang pagsinghot nito saka tatawa ng mahina..
Hay*p kang lalaki ka!
Nethan nasaan kana?!
- Writer
