Chapter 4
1091 Words
CHAPTER 4
JOHN'S POV
“John, bakit mo ginawa ‘yon?" Hinarap ko si Emz na nakakunot ang noo.
"Nakakainis kasi eh," sabi ko sa kan’ya.
"Hindi ka ba naaawa sa kan’ya? Mukhang gutom na siya!" Tahimik lang akong kumain.
"Hindi mo man lang pinigilan. Pero Mark, may napansin ako." Seryoso akong tumingin kay Emz, pero natatawa siyang nakatingin sa akin.
"Don't say she is the one you were talking about yesterday. Nakakita ka ng magandang babae?"I knew it? Hindi na lang ako nagsalita.
"Gagi Emz, senyales ‘yan na magkaka-lovelife na si John." Magsama na naman ang dalawa. Inaasar na naman nila ako.
"John, alam mo maganda siya, kahit na siya. kakaiba."
"Napansin ko rin ‘yon, Emz; kung wala lang akong girlfriend niligawan ko si Cherry.
"Sayang naman kasi pareho tayong taken." sabay tawa ni Emz. Malakas din ang lalaking ito.
"Gago, hindi ka pa sinasagot ng nililigawan mo." Sabay bangga ni Mark kay Emz.
"Ganoon din, Mark. Loyal ako sa kan’ya, at ramdam ko na mahal niya rin ako. Si John ba?" Sabay silang napatingin sa akin.
"Ayan na," sabi ni Mark kay Emz.
Napatingin ako sa kanila. "Tumigil nga kayong dalawa!" sigaw ko sa kanila.
"Gago ako na naman natripan niyo? Nakakainis ‘yong babaeng ‘yon. Bakit pa kami nagkita?" mahinang sabi ko.
"Ano ang sinasabi mo?" Lumapit sa akin si Mark. Atleast halos hindi niya marinig.
"Wala." Tumalikod ako.
"Halika na nga! Naawa ni Cherry sa kausap niya. Iba na ‘yan John." pang-aasar sa’kin ni Emz.
"Alam mo Emz, feeling ko talaga destiny na. Syempre nagkita ulit sila. What does this mean?"
"Pre! Tanda na ‘yan. Love moves." sabay tawa ni Mark. Pinagsasabi nila. Nakita na naman nila ako. Wala akong nagawa kundi pabayaan sila.
"John, stay here," sigaw ni Emz. “Hindi pa tayo tapos. Kainin mo ‘yan.”
“Busog na ako." Tinawanan lang nila ako.
“John, hanapin mo si Cherry," sigaw ulit ni Emz.
"Mukhang maganda kayong magkasama." ‘Yong may lakas lang mang trip. Naglakad na ako pabalik sa office namin.
Huminto ako kaso hindi pa bumabalik si Cherry. Sumilip ako sa labas. Wala akong nakita. Pumunta ako sa opisina. Gumawa ako ng report hanggang sa mawalan ako ng oras. Lumapit ang dalawa, seryosong nakatingin sa akin.
"John, tara na!" sigaw ni Emz.
Napatingin ako sa kanila. "Tatapusin ko lang; mauna ka na.”
"Bukas na ‘yan," sabi ulit ni Emz.
Ang kulit naman nito. "Malapit na akong matapos; mauna ka na."
"Sayang naman Mark; kung may love life lang sana si John eh nauna na siya sa amin." Gago lakas magparinig.
Tinignan ko lang ng masama si Emz.
"Umalis na nga kayong dalawa, walang ibang ginawa para asarin ako." Tinawanan lang nila ako.
"Kinikilig ka." pang-aasar sakin ni Emz.
"Umalis ka dito!"
"Opo, alis na po kami Cherry este sir John. Masarap sapakin si Emz. Nagtatawanan at inaasar nila ako.
"Bye Cherry." Pang-aasar ni Emz.
Pagkawala nila napahiling na lang ako.
Nawala kasi ako sa mood. Pauwi na ako habang nagmamaneho nakita ko si Cherry.
Naglalakad sa kalsada.
Tumigil ako sa pagbaba. Lumapit ako sa kan’ya. "Sumakay ka," sabi ko sa kan’ya.
Tiningnan niya ako ng masama. "Ikaw na naman! ayaw ko!"
"“Bahala ka riyan ako na nagmamaganda loob." Tumalikod na ako.
Aalis na sana ako nang bigla niyang hinawakan ang kamay ko. "Teka lang, sasama na ako."
Nauna na sa akin si Cherry na sumakay habang nasa biyahe kami; nagkuwentuhan pa kami hanggang makauwi. Bumaba na ako. Just looking, he's mine.
"Bakit hindi ka pa bumababa dyan? Nandito na tayo?" Sinundan ako ni Cherry pababa ng walang sabi-sabi.
"Anong gusto mong kainin?" sabi ko sa kan’ya.
Napatingin si Cherry sa bahay ko. Napansin ko kung saan siya nakatingin. Hindi, kasi umiral ‘yong kakulitan niya, kanina pa siya tahimik.
"Pasensiya na maliit ang bahay ko," sabi ko kan’ya.
Tumingin siya sa akin. "Ok lang, kasi nagtataka ako. Wala kang kasama?"
Natawa naman ako bigla sa kan’ya. Natawa ako sa pananahimik niya.
“Tama, wala talaga sila dito. Nasa probinsya silang lahat. Ako lang mag-isa dito kasi nagtatrabaho ako. Teka, anong pangalan mo?" Tumawa siya, tinitigan ako.
Ang sarap ng tawa niya. Ngayon ko lang napansin ng malapitan.
"My name is Cherry," sabi nito sa akin.
"I am -----." Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko na naunahan na niya ako.
“Kilala kita John, right?”
“Paano mo nalaman?” sabay harap ko sa kan’ya.
“Sa mga kaibigan mo, narinig kong tinawag ang pangalan mo.
Napakamot na lang ako.
"Gusto mo manood ng TV?" Tinignan niya lang ako na parang ang weird ni Cherry.
Binuksan ko na lang yung TV. Si Cherry naman natatawa sa pinapanood niya habang busy ako sa pagluluto.
Napatingin ako kay Cherry at napansin kong siya mas maganda lalo na pag tumatawa. Ngayon lang ako nakakita ng kakaibang babae, at bigla kong naalala na amoy niluluto ko.
Nasunog ko ‘yong hotdog na niluluto ko. Naku, nangyayari sa’kin. Gusto ko ba siya? Ang weird ko din; I can't say it in my mind until I invite him to eat. Sumunod naman sa akin si Cherry.
"I'm sorry sa niluto ko. Nasunog ‘yong hotdog," sabi ko sa kan’ya.
"Ok lang, masarap naman," sabi niya sa akin.
Natatawa ako, ang weird niya talaga. Mukhang magkasundo kami. Tahimik lang kaming kumain.
"Sabi ko sa’yo masarap di ba?" Kawawang Cherry mukhang gutom na hanggang sa matapos kami.
"Binola mo pa nga ako eh. Sige na maghugas ka na ng kinainan natin." Napatingin sa akin si Cherry at biglang yumuko.
"Oh bakit? Ayaw mo?" Seryosong sabi ko sa kan’ya.
"Hindi naman kasi..." Napatingin ako sa kan’ya; may gusto siyang sabihin sa akin, pero hindi niya natuloy.
"Kasi A–ko. Hindi marunong maghugas sinasabi mo." Natatawa akong humarap sa kan’ya.
Huminto ako kay Cherry; iba ang itsura niya. Mukha siyang nagsasabi ng totoo. Feeling ko mayaman siya, pero nagtataka ako kung bakit suot niya pa rin ang damit niya. Unang araw na nagkita kami.
“Sige, ako maghuhugas.”
“Tulungan mo ako, turuan mo lang ako. Madali akong matuto."
"Sige, magpahinga ka na. Tuturuan kita bukas."
"Pero..."
"Sige, sumunod ka na lang sa akin; hindi ka pa nagpapalit ng damit; buti na lang may naiwan si Heaven na damit dito." hinila ko siya papunta sa kuwarto ni Heaven.
“Pumili ka na lang ng susuotin mo para hindi ka magmukhang costume.”
"Nakakainis kayo." sabay harap niya sa akin. Tumawa ako, humarap sa kan’ya.
"Sige, maiwan na kita dito."
- Writer
