"Kneel," utos niya sa 'kin. Kahit na nanginginig ang katawan ko ay sinunod ko ang utos niya. Ayaw ko pang ma-dedo. Kung gaano kaguwapo itong mukha niya ay siya namang ikinademonyo ng ugali. Maingat na lumuhod ako sa harap niya. Napapikit ako nang maramdaman ang mamahaling carpet na bumulusok sa bawat himaymay ng aking tuhod na nangitim na dahil sa pagkakadapa ko kahapon.
"A-ano'ng gagawin ko?" tanong ko sa kaniya. Halos lumuwa na ang aking dibdib dahil sa lakas ng kabog. He smiled devilishly and unzip his pants. Nagulat ako nang biglang lumabas ang kaniyang sandata at bayag na hindi laylay at nasampal ako dahil sa laki niyon. Kaagad na natameme ako at napahawak sa aking mukha. Magkakalatay pa yata. Walang hiyang Junjun na ‘yan. Nananampal nang walang pasabi.
"Suck it," matigas niyang uto
