Lost Memories

LM- Chapter 4

They finally arrived to their target destination, and they're both catching their breaths because of their childish acts earlier. Nagkatinginan silang mag bestfriend at sabay na natawa, Riri Looked up at the building, it didn't failed to amaze her. Who ever owned this building was totally amazing, I badly want to him/her if I'm given a chance. She dreamily saying on her thoughts, kinalabit naman siya ng kaibigan na pumasok na loob dahil gustong magpa aircon.

“Wow!! ang ganda dito Ri!!! iwi-withdraw ko yung application ko dun lilipat ako dito Beh!!" Impit na tili ni Selene, hindi naman niya ito masisisi dahil sa gara ng loob. Lobby palang nagmamayabang na sa ganda, every corner was screaming of elegance and power. Hindi na siya nagpatumpik tumpik pa, agad silang lumapit sa reception area upang magtanong.

Agad naman silang binati ng babae na tantiya niya ay nasa mid 30's, maganda ito kahit na morena. “Good afternoon ladies, how may I help you?". She politely ask them.

“Ahm, I would like to ask if there's still available slot for the intership?" Kabadong tanong ni Riri, mabuti nalang hindi siya nautal.

“Okay, wait for a second. You're lucky, there's a last slot. Here, just proceed to the HR. Good luck." She gave her a visitors ID, she thanked the woman before they went to the elevator.

She can't help but to feel nervous again, there's too many what if's running inside her head. What if she's not efficient to the job assigned for her if ever. Because of her worries, di niya namalayan na tumigil na ang elevator kung hindi pa siya siniko ni Selene.

Napansin naman ng kaibigan niya na tulala lang si Riri, kaya naman pinalakas niya ang loob nito para hindi ito kabahan sa interview.

“ Okay bes, hingang malalim pero wag mong ibubuga sa mukha ko baka mahimatay ako sa baho. Tsaka wag ka nang kabahan diyan, alam kong matatanggap ka sa ganda mong yan at talino! wapak ang boss mo niyan. Basta tandaan, pag gwapo jowain mo, pero pag panot na matanda at pangit! Bayagan mo! hahaha. " Laking tulong talaga ang nag iisa niyang kaibigan, dahil hindi siya nito iniiwan sa ere. Kahit pa puro gwapong lalaki lang ang bukang bibig nito na alam naman niyang hindi pa ito handang umibig muli.

“Salamat talaga Selene, baka kung ako lang pumunta dito marahil-"

“Shushhh, alam mo namang kapatid na kita diba? kaya basta may extrang gwapo dito ibigay mo agad number ko. Okay? hihihi." Napapailing nalang si Riri sa kakulitan ng kaibigan. Habang naglalakad sila papunta sa HR office ay pilit niyang winawaglit ang kabang nararamdaman, natanaw niya ang lalaking nasa gilid lang sa labas ng opisina kaya ito nalang nilapitan nila.

Imbis na siya ang magtawag ng pansin sa lalaki ay ang loko-lokong si Selene ang tumawag dito. “Ehem, excuse po kuyang pogi! saan ba dito pwiding mag apply para sa intern?" Gustong lumubog ni Riri sa hiya dahil sa inasta ng kaibigan. Ngunit di nakaligtas sa kanya ang pagsinghap ng kaibigan at pag mumura nito. “ s**t! ang gwapo Ri!!! lilipat ako dito Ri! As in now na!" Impit na tili nito dahil gwapo naman talaga ang lalaki. Mestiso ito, mataas ang ilong and sharp jaw line, at higit na nakaka attract ang mata nitong kakulay lang ng huhok nitong jet black hair.

Nilingon siya ng lalaki at nakita niyang pilit nitong tinatago ang ngiti nito. Hindi niya maintindihan kung bakit ganun nalang makatitig sa kanya ang lalaki. Tumikhim ito at lumapit sa kanila.

“ Just get inside that door and find Miss Gomez. Ti stava aspettando." Just like that, he leave her clueless kung ano ang sinabi nito sa kanya. Italian, yun agad ang naisip niya. hindi niya maintindihan pero kinabahan siya sa tuno ng lalaki.

Siniko naman siya ni Selene. “ Hoy! ikaw huh! iba talaga yang kamandag mo!! pero akin yun ah, gwapo eh" taas kilay naman niyang binalingan ang kaibigan, natawa siya sa mukha nito dahil nakangusong nakasimangot. dahil siguro siya nag kinusap ng lalaki at hindi si Selene.

“ Ano ka ba, di pa nga sure kung matatanggap ba ako diba? papasok na ko Se, diyan ka lang sa labas huh, baka kung saan saan ka na naman pupunta." Pinaikotan lamang siya ng mata ng kaibigan dahil parang bata ang tingin nito sa kanya.

“ Opo mommy, basta walang seksing papa ang dadaan." Natawa nalang siya rito. Kumatok muna siya bago pumasok, may agad na lumapit sa kanyang babae na agad siyang tinanong.

“ Good afternoon po, ano po ang kailangan niyo?"

“Ah, nandiyan ba si Miss Gomez?"

“Yes ma'am, dito po tayo" habang ginigiya siya ng babae ay napansin niyang kakaunti lamang ang mga empleyado sa office na yon. Karamihan ay mga babae, agad siyang napaisip na konserbatibo ang boss nito dahil above the knee ang haba ng skirt ng mga babae at hindi rin litaw ang mga dibdib nito.

“ Miss, andito na po siya" Di na niya pinansin pa ang sinabi ng nag assist sa kanya dahil natense siya bigla dahil napaka intimidate ng babae. Walang emosyon siya nitong tiningnan mula ulo hanggang paa.

“Maupo ka hija, dala mo ba ang mga kakailanganin mo?"

“ Opo, heto po. Kompleto na po iyan." The woman in front of her just smirked in amusement because of her nervousness.

“Relax Erraine, I wont bite. Well, you'll be assigned as a secretary of our big boss for three in a half months according to your school requirements. You must be here at 7:30 because his arrival time is 8 sharp. So, Do we understand?"

She swallowed hard dahil sa big boss siya maa assign, di naman siya pweding magreklamo. 3 months lang naman, madali lang yun. “ A-ahm opo, naiintindihan ko po." The woman smiled warmly at her.

“ And by the way, please wear a corporate attire not to short nor revealing, okay? You may go now, I'll ask someone send you, your ID this coming monday."

“Thank you po, ma’am. Bye po."

Paglabas niya ay napansin niyang nakapangalumbaba ang kaibigan niya, malalim ang buntong hinga nito. Agad niya itong kinalabit, nang tumingin ito sa kanya ay sobrang lungkot ng mata nito. Nag alala siya bigla dahil baka na boring ito sa kakahintay sa kanya.

“May problema ba Selene? Bakit malungkot ka?" alalang tanong niya dito, tiningnan siya nito ng walang buhay.

“Ri, kakameet lang natin sa kanya pero winasak niya agad ang puso ko."

“ ha? sino?" takang tanong niya.

“ Yung gwapo kanina!! Nakita ko siyang may kalampungang iba! Ayoko na sa gwapo! mga manloloko!" She burst into laughter dahil ang pinagdadramahan lang pala nito ay ang lalaki kanina.

“ Para namang naging kayo, haha kung makapag react ka diyan, tara na nga libre kita. Natanggap na ko!" Tili niya na siya namang ikinasimangot ng kaibigan dahil sa iritasyon.

“Magtatampo pa sana ako kaso wag nalang, food is life kaya magpaka lunod tayo sa fish ball!"

--

She didn't notice that there's someone in the corner, silently watching her every move like a hungry beast ready to pounce it's prey.

You'll be mine sooner or later.