Im In Love with a Complete Stranger

Chapter 10

Ivan's POV

Its been a week na nakabalik si Miya dito. I looked at her the moment I woke up. She's still asleep kaya tumayo na ako at naligo na para magtrabaho. Nagbihis pagkatapos ay bumaba na.

"Oh anjan kana pala, lika na kain na." nakangiting sabi ni Miya saken

"Gising kana pala?"

"Ay hindi. Tulog pa ako oo" napasimangot nalang ako at umupo na.

We're eating while talking right now. Kung ano-ano nalang topic namin.

"Oh hon, dad said na sasama ka sa opisina ko."

"Ahh... Ok." Tipid niyang sabi at patuloy na kumain

Kumain na rin ako pero napatigil naman ako ng may naramdaman ako sa kaliwang side ko.

Paglingon ko sa kaliwa ay nakita ko si Jan na nakatitig kay Miya.

What's up with him?

"Sabihin mo nalang kaya?" Bulong ni Jan kay Miya na rinig na rinig ko naman

Nang tingnan ko si Miya na nasa gawing kanan ko naman ay nakita ko naman siyang umiling. I was so curious about it kaya naki-join na ako.

"What do you want to say, hon?" tanong ko ke Miya.

Napalingon naman silang dalawa saken.

Nakataas ang mga kilay ko habang binibigyan sila ng nagtatakang tingin.

"Uhh... Kuya wala yun—"

"No. Tell me. What is it?" Seryosong sabi ko at tiningnan muli si Miya

"Uhh—"

"Just tell me"

Nagkatinginan muna sila bago nagsalita si Miya.

"Remember nung wala si ako dito for one week?"

"Yeah."

Napabuntong hininga siya bago magsalita. I know she's hesitating pero i really wanna know!

"A-actually d-di ako pumunta sa p-probinsya."

Napakurap-kurap ako at tinignan si Jan. Ngunit gaya ko ay napakurap-kurap rin ito.

"What do you mean?" I asked again and drank water

Tinignan ni Miya si Jan bago magsalita

"I just got a heart attack at dinala ako ni Jan sa ospital" nakayuko nyang sabi

"WHAT?!" halos mabugs ko pa ang tubig sa narinig

"N-nung midnight nakita n-ni Yaya Yen si Te May habang umiiyak at tumatakbo papunta sa isang guest room. Sh-she's thinking na nag-away kayo kaya saken nalang niya sinabi." Pag i-explain ni Jan saken

Tumingin ako kay Miya na ngayon ay nakayuko parin.

"Sana di ka magagalit." Nakayuko paring sagot ni Miya

Napabuntong hininga ako at bigla na lamang tumayo.

"Magbihis ka na, alis na tayo."

At nang makita kong tumango siya ay lumayo agad ako doon.

Miya's POV

"Magbihis ka na, alis na tayo." sabi ni Van kaya tumango nalang ako saka sya umalis.

"Bat mo sinabi yun Ate May?" tanong ni Jan saken

"Bakit? Di ba yun ibig mo sabihin na sasabihin ko?" nagtatakang tanong ko

"I meant sabihin mo ke kuya na birthday mo ngayon! Aynaku naman! Ikaw na nagsabi na di sabihin e!"

"Sorry na di ko naman alam." napakamot pa sya sa ulo nya.

Ivan's POV

~ff~

We're on our way na papuntang opisina.

"Why didnt you tell me about it?"

"Baka kasi di na kailangan—"

"It's important! VERY important!" Sabi ko habang pasulyap sulyap sa kanya at sa daan. "Sinabi mo man lang sana saken para malaman ko at nang di nalang sana kita sinigawan o pinagalitan man lang!"

"S-sorry." Nakayuko niyang sabi.

Kumalma ako bago nagsalita, "From now on, we'll tell each other everything about us. Got it?"

"Ok."

I sighed and decided to call somebody. Kinuha ko yung cp ko sa tabi ko at may dinial na number doon habang nagdadrive.

"May tatawagan kananaman habang nagdadrive?" tanong niya

Nang makita ko na kung sino gusto kong tawagan ay binigay ko sa kanya yung cp ko.

"Here. Ikaw ang tumawag. I'll tell you what to say."

Tinanggap niya naman ang cp ko.

"Hello"

"Uhh... Im Mialie—"

"Yes."

"Uhh..."

At ramdam kong nakatingin siya saken ngayon. I bet she's asking me what to say.

"Sabihin mo na di ako papasok. There's an emergency."

Tumingin na siya ulit sa unahan bago magsalita.

"Uhh... Di daw muna papasok si Ivan. May emergency daw kasi."

Nakita kong nagulat siya nung sumulyap ako sa kanya. At ramdam kong tiningnan niya ulit ako kaya sinusulyap-sulyapan ko nalang siya.

"What?!" Nagtataka niyang tanong saken.

"Oh wala." sagot niya dun sa tawag

"Oh sige salamat." Sabi niya at binaba na yung call.

Matapos yun ay tiningnan niya ulit ako.

Uhh... Is she mad? Why so?

Oh don't be!

Tinaasan niya ako ng isang kilay.

"ANONG EMERGENCY?"

"Ok! I'll tell you when we got there. But PLEASE! don't get mad! Baka mamaya ma-heart attack ka nanaman sa galit!"

"Hayy... Ok! Ok! Ewan ko sa'yo." sabi niya na lang at tumahimik na.

Nagdrive na lamang ako at as usual ay tahimik nanaman ang byahe.

"Peryahan?" Nagtatakang tanong niya nung makarating na kami sa destinasyon namin, "Ano namang gagawin natin dito?" dagdag niya pa.

"Magtatrabaho. Gusto mo?" I said with a serious look in my face.

"Ha-ha-ha marunong kana pala mag joke" she said sarcastically and I just smirked

"Bakit nga kasi tayo nandito?" dagdag niya pa.

"To enjoy." tipid kong sabi

"To enjoy?"

"Yep." Sabi ko at hinila siya.

"What ride do you wanna try?" Tanong ko

"Uhh... Anything?"

"Walang anything na ride dito" sagot ko

"Ay char. Natuto ka na pala talaga mag joke. Tawanan kita para di ka malungkot. Ha-ha-ha" She said sarcastically again

"Stop" sabi ko at tinignan sya ng masama.

"Ok. Let's try that one." Sabi nya at tinuro ang isang game

Hawak-hawak ko ang kamay niya habang papalapit dun sa tinuro nya. Its the game that you'll be given 3 balls and if you shoot only 1 out of 3 you'll have a small teddy bear like the ones you put on the zipper of your bags but if 2 out of 3 yung tama-tama lang yung laki but if its 3 out of 3 you'll have a big one. But if you shoot nothing you also get nothing.

I tried shooting the first ball.

"wow ang galing mo naman!" she said nung di na shoot ang bola.

I glared at her and said, "ah talaga? tignan mo." and tried to shoot the ball again.

"Wow ang galing talaga!" she said at ngumiti na parang nang-aasar

I shoot the ball dahil sa galit at aalis na sana but she held my wrist and stopped me.

"Teka! Tignan mo muna ako maglaro! Sabihin ko sayo, magaling ako neto pramis!" she said and shoot the 3 balls

"

Ah magaling pala? I guess promises are meant to be broken sometimes ano?" I said and smirked at her

She pouted at me.

What's thus im feeling right now?

Tf?? Argh! Stop!

"Waaaaaa! Galiiing" natauhan ako nang sabihin yun ni Miya

I looked at her confusingly.

"Ha?"

"Here you go mam" Sabi ng bantay dun sa game at binigay ang apakalaking teddy bear.

"Yiiee! Thank you! I love it! Ang kyut!" Sumisigaw na siya. "Bat di mo sinabing mas magaling ka pala mag shoot ng bola pag di nakatingin? Sinabi mo sana para di naman nasayang yung pera."

Wait. I DID THAT?? I dont get it. Wait whaaaat??

"Anyare sayo? Bat parang nakakita ka ng multo?" Tanong niya.

"Ah wala." I said and looked away.

"Pero totoo, thank you dito." She said as she smiled.

"W-welcome, hon"

Napalingon siya agad saken.

"Hon? Wala naman tayo sa bahay o sa opisina. Di mo naman na kailangan ako tawagin nyan."

"I know. But, let's consider this as our date or should i say... Babawi ako sa'yo. For being so rude that night. Im sorry."

Napabuntong hininga siya at ngumiti. Yung matamis na ngiti. Yung di pilit. Yung totoo.

"Ok. Apology accepted. Saka ok lang yun! Wag ka nang mag-alala!"

"Thanks." Nakangiti kong sabi.

"Ayan! Ngumiti din!"

I chuckled.

"And chuckled!" Nakangiti niyang sabi.

"What else do you wanna try?" tanong ko.

Tumingin tingin ako sa paligid. Di naman masyadong matao lalo na't tanghali na. I bet some people ate lunch now. And here's something weird, hanggang ngayon di parin mawala ang ngiti sa aking labi. I dont even know why.

"Uhh... HORROR HOUSE!" Sigaw niya at napasimangot naman ako. She let out a "pang-aasar na ngiti"

"Takot siya!" Natatawa niyang sabi.

"Di ako takot. Well yes i'm scared pero not because of them! Because of you! Baka magulat ka pa!"

"Ehh! Palusot kapa hon ehh!"

"Di ako nagpapalusot." sabi ko at umiwas ng tingin

~ff~

Oo na sinabi kong ayaw ko pero pupunta rin pala.

Naglalakad na kami papasok ng horror house. Nakakatakot sobra. Aysh. Bat ba kasi ito pa pinili niya? Marami namang iba pang magagandang puntahan na rides o laro ah?

Naglalakad kami nung may nanggulat kaya napahawak ako sa kamay niya ng apaka higpit.

May narinig ako kaya tinignan ko ang tabi ko and sht! Di pala si Miya kahawak ko!

Nasuntok ko pa tuloy yung multong nahawakan ko nung napabitaw nako. Sinampal din naman ako nung multo at tangina ang sakit kaya! I bet my cheeks is turning red right now.

Hinanap ko agad si Miya nang matauhan na 'ko. May naririnig akong tawa kaya pinuntahan ko ang bandang yun at nahanap ko sya.

"Wag mo kong iwan!" I shouted at her.

"Hahaha oo na hindi na! Lika na!" sabi nya at hinawakan ang kamay ko.

"Ang ginaw ah? Takot kana nyan? Ano? Masakit ba?" pang-aasar nya saken.

"Stop." Sabi ko at umiwas ang tingin. "Tara na" dagdag ko pa at hinila sya.

"Sigurado ka bang gusto mong mauna?"

Di ako nakinig at kasalanan ko na yun. Because right after nya sinabi yun ay may nasapak ako sa tiyan na multo dahil sa gulat.

Tangina naman kailangan ba matatapos to? Pag nabugbog ko na lahat mg multo? Nasan ba kasi ang exit? Tangina naman e!

Tawa na nang tawa si Miya saken kaya tinignan ko sya ng masama at tumigil naman sya sa kakatawa.

Tinapos na namin ang horror house at dali-dali akong lumabas nung makita ko na ang labasan.

Im kinda bit shaking and feeling cold. But only a bit. Promise a bit lang!

And of course, she's teasing me hanggang sa paglabas.

"Ang ginaw na ng kamay mo sobra. Para ka nang ice." pag aasar nya ulit saken. Hawak niya parin ang kamay ko hanggang sa makalabas dahil baka raw kasi mamatay na lahat ng multo sa loob.

Tch. Abay makakapatay talaga ako dun sa loob kung patuloy parin nila akong gugulatin!

But yea fine. Hindi lang konti ang ginaw.

"Luhh! Natakot siya!" Natatawa niyang sabi

"I told you! I'm not! ok?"

"Ehh! Natakot ka! Woohh!"

"Stop that."

"Woohh..."

"Hon stop that."

"Woohh."

"Ano ang gusto mong sunod nating puntahan?"

"Change topic ka ehh! Kasi natakot!"

"Hon stop!"

"Oh cya! Hindi na!" Natatawa paring sabi niya

"Ok. Good. Where do you wanna go next?"

"Hmm... Rollercoaster!"

"You kidding me?! Pinagbigyan na kita sa dito tapos ngayon doon naman?!"

"Ikaw lang naman natakot dun sa loob e!"

"I said stop."

"Ok sige! Sa ano nalang... sa... VIKINGS!"

"Hon." Seryoso kong sabi

SERIOUSLY?! Gusto niya bang magpakamatay?!

"Oh cya! Hindi na! Namiss ko lang yung mga rides na yun!"

"Hayy... Sumakay nalang tayo sa iba pa."

At sumakay kami ng mga rides na nandun gaya ng merry go round at iba pa.

Ang huli naming sinakyan ay ang ferriswheel. It's already 6 pm. We've been here for 6 hrs.

Magkatabi kaming umupo dun at magkahawak parin ang mga kamay.

"Alam mo Van, siguro ito na yung 'One of the best Birthday I've ever had.'"

"Wel— One of your best birthday?!" nagtatakang tanong ko

"Yep... Ngayong araw ang birthday ko." sabi niya

"There's so many things that i don't know about you huh? Mukhang needed nga nating sabihin sa isat isa yung mga sekreto at yung mga kailangan o kahit di natin kailangang sabihin sa isat isa." Seryoso kong sabi.

"Bakit ko pa sasabihin sayo? Di na—"

"Kailangan yon! Ilang beses ko ba kailangan sabihin? Hayy... Buti't ngayong araw mo sinabi yung tungkol sa'yo! Kung hindi edi sana di tayo nakapagcelebrate!"

"Wag ka nang magalit!"

"Di naman ako galit."

Miya's POV

Umuwi na kami nung 6:30 pm. Sa labas na sana kami kakain nung nagtext si Jan na sa bahay lang daw kami kumain.

Pagpasok ko ng dining area ay may nakahanda doon na mga paborito kong mga pagkain! Chicken Curry, Sinigang, Fried Chicken,at Adobo! May spaghetti din at cake!

Nagulat nalang ako nang may sumigaw ng...

"HAPPY BIRTHDAY MIYA!"

Sigaw nilang lahat.

I mean lahat as in LAHAT!

Sina mama, Cha, Marlon, Si Jan, Si Dad, Yung mga kasambahay, At yung mga driver.

Napangiti ako.

"Thank you po!"

I REALLY CAN SAY THAT THIS IS THE BEST BIRTHDAY EVER!