Behind that Color Black

Black no. 7

Eunice Camille Salvatore

Agad akong napalingon ng may nagsalita at nagulat akong nandito si Lucas. I shouldn't have brought my son here. Will he know the truth?

"What is your name young boy?" Tumingin nalang ako sa paligid at kita kong nakatingin sila sa amin. Tsismis nanaman ito sa buong department "My name is Light Elliot Salvatore Patterson" hindi ko nalang sana tinuro sa anak ko ang buo niyang pangalan.

"Patterson?" Sabay tingin niya sa akin. Hindi ko siya tinignan pero umupo ako sa level ng bata "Light, tara sa cubicle ko. May work pa si Tita" tumango naman ang bata at nagtungo kami sa cubicle. Akala ko hindi kami susundan ni Lucas pero nasa likod lang pala namin

"TITA CAN YOU PLEASE GO TO MY OFFICE NOW!" galit na sabi niya sa akin. Hindi ko naman pwedeng iwan ang bata dito sa cubicle ko pero I need to. "Light stay here okay? Mama just need to talk to her boss okay?" Tumango naman si Light habang pinagpatuloy na niyang manood sa Youtube Kids

"Sir Lucas? Bakit po yun" nakatingin lang ako sa baba ngayon. Hindi ko siya kayang tignan sa mata dahil ayaw kong mahuli ako. Kahit na alam kong may hinala na talaga siya at na-bulgar na ng anak ko "Patterson? Salvatore? Tell me Eunice when did you have any families that has a name Salvatore as their surname? As far as I can remember nasa ibang bansa na and they abandoned you. Only I a Patterson son is living here in the Philippines so it is impossible to have other Salvatore and Patterson" I feel cold

"Now. Would you still hide it or tell me the truth" sabi nito sa akin. "Why? If I told you the truth may magbabago ba? I bet there's nothing. You may be the father of Lucas but you'll never get my son. If there's nothing else to say I must take my leave and continue work" padabog akong lumabas ng office niya at binalikan si Light pero nagulat ako ng may makita akong matandang kasama si Light

"Excuse me are you the mother of this cute young boy?" I nodded as a response. Parang hindi ako makasalita sa ganda niya "Mom? What are you doing here?" So ibig sabihin nanay ni Lucas ang nakaharap ng anak ko. Ano ito family reunion?

"I came visiting my son and my grandson" sabay tingin sa akin na parang may halong galit na sa mata. Ibig sabihin isang tingin lang kay Light si Lucas na ang nakikita dahil kamukha niya ang ama niya "Lucas we must speak"

Iniwan na nila kami. Hindi naman sila lumabas ng opisina kaya nagsimula na rin akong magtrabaho. May pailan-ilan na lumalapit sa akin ang groupmates ko para magpatulong pero along the way they found themselves playing with my son. "Mama I'm hungry" chineck ko ang orasan at almost 11:30 na rin

"Good then let's eat outside Light. Your mama can come too" nagulat naman ako dahil lumitaw nanaman ang mama ni Lucas "Yay! I want jollibee" tumawa naman ang matanda at inabot ang kamay sa bata. Magiliw namang inabot ng anak ko ang kamay niya. Sinundan ko lang sila hanggang sa makarating kami sa jollibee.

May inutusan ang matanda na kumuha ng pagkain nila pero ako tulala pa rin sa anak ko na masaya kasama ang lola niya "Thank you for bringing us here" sabay yakap ng anak ko at halik sa pisngi. Ganyan kabait ang anak ko and I'm so proud of him

"Call me Mamita okay? I'm your lola after all" tumingin naman ang bata sa akin. Tumango naman ako "Thanks Mamita" nagyakapan naman sila mag-lola. Ganyan din sana sa parents ko ngayon kaso ayaw ni Mom kay Light "So Eunice. I've heard everything from my son. Tinago mo ang anak niyo sa sarili niyang ama?!" Nagulat nalang ako sa pagsabi niyang yun. I remained silent

"Talk hija! I want to know your side" mas nagulat nalang ako ng umiyak si Light "Anak hindi ikaw ang sinisigawan ni Mamita. Yung food kasi bakit nahulog. Iniwan ka ng hindi ka tinutulungan ng mga matatanda sa pag-eat" tumawa bigla yung matanda. I think she get it. Tumahan na ang bata

"I'm sorry Mrs. Patterson pero ayaw ko pong humingi sainyo ng tulong. I have enough reaching out to people to ask for help. Problema na po namin ito ng anak ko. I'll let Lucas see his son pero ni isang kusing hindi po kami hihingi" I said straightly. Not all can do this infront of your ex-lover's mother

"Don't be silly. Hindi naman talaga kita tutulungan hija. I'm doing this for my grandson. You and Lucas are both grown-ups and can do your own thing. Basta hija let me pamper my grandson okay?" Tumango naman ako dahil medyo okay na kami ng lola ng anak ko "By the way call me Mom. Ikaw palang ang tatawag nun sa akin. Ayaw kong tawagin ako ng fiancée ng anak ko ng Mom. I don't like her" natawa naman ako sa sinabi niya

Kumain naman kami ng taimtim hanggang sa matapos ang lunchtime ko. Kinuha muna niya si Light at ibabalik rin daw kapag uwian na namin. Pagbalik ko ng office ay nagsimula na kaming grupo mag-stay sa isang meeting room. I'm currently analyzing the possible look of the system when someone interrupted me.

"Let me speak with her" sa lamig ng boses niya ay parang kakalbuhin na niya ako. Sinundan ko lang siya pero huminto ako ng alam kong wala na halos taong dumadaan sa pinupuntahan niya. "If you want to speak to me. Then speak here Ms. Kim" yeah. Si Kim lang naman ang epal.

"Okay" lumapit ito sa akin at sinampal ako ng malakas dahilan para tumalsik sa floor ang UV glasses ko. "How dare you?! Dinala mo pa dito ang anak mo! Para ano? Maghabol ng kayamanan ni Lucas? Yang anak niyo ay bunga lang ng kasalanan mo! Yang bata na yan ay malas rin sa buhay ko dahil tinanggap kayo ng nanay niya instead of me!" I slapped her hard than the slap she gave me

"Sorry. Akala ko kasi lamok. Kung wala ka ng sasabihin then hear this. First, your problem was never mine. Second, my problem was never yours. Lastly, my child was never yours. I'll treat this talk that never happen. Have a good afternoon Ms. Kim"

"b***h"