"GENERAL ADOPTED DAUGHTER"

chapter 7

"Dani"! Sigaw ni kuya Lito pagkapasok ko ng bahay.nagulat ako ng very light kaya napalingon ako.

"kuya ".tanging nasabi ko.

"Bakit ka na dismiss sa serbisyo"!? pasigaw at deretsong tanung ni kuya Lito.

sanay na ako sa galit ni kuya Lito kaya normal na sa akin ang pagsigaw nya.

"Tinutukan ko ng baril si coronel Santos kaya kinasuhan nya ako,hanggang sa dismissal ang hatol ng korte sa akin"kalmadong saad ko pero nabigla ako ng kinuwelyuhan nya ako.

"Tatanga tanga ka naman kasi at pinairal mo naman ang kabobohan mong babae ka"!.malakas nitong sigaw sa pagmumukha ko.

nakaramdam ako ng kakaibang galit ngayon para kay kuya lito.hindi ko alam kung dahil sa panghuhusga nya o dahil halos masakal na ako sa pagkakahawak nya sa kwelyo ng damit ko.

"Hindi naman siguro kabobohan at katangahan ang pagtupad ko sa tungkuling sinumpaan ko sa bayan at sa mga mamamayan kuya Lito". kalmadong saad ko.

"Lito tama na yan!,pwede pa naman tayong umapila sa higher court para maimbistigahang mabuti kung anuman ang tunay na nagyari".saad ni tatang.

"Wag na tang at hindi na kailangan". sabay tabig ko ng kamay ni kuya lito.

"Kailangan Dani para malinis ang pangalan mo, at hindi ako papayag na ganun ganun na lamang yun,saka ang bilis naman ng imbistigasyon hindi man lang namin nabalitaan habang nasa husgado pa ang kaso". paliwanag ni tatang.

"Tang hayaan mo na,ayoko ng madawit ka pa lalo na si kuya Lito,kaya nga hindi na ako pumalag pa para hindi kayo madamay."paliwanag ko.

"Hindi paiimbistigahan ko yan, Dani hindi pwedeng wala tayong gagawin".pagpipilit pa ni tatang.

mukhang wala na akong choice kundi ang magsabi ng totoo.dahil hindi ko mapipigilan si tatang sa balak nito.

"Tang wala kang gagawin ok,dahil kasama ito sa trabaho ko,sa iniimbistigahan kong kaso".

"Pwede ba Dani magpakatino ka nga,tama si tatang dahil hindi ka madi dissmis kung wala kang ginawa "!sigaw ulit ni kuya Lito.

"Tang,kuya Lito,paripariho tayong alagad ng batas kaya alam kong alam nyo ang ibig sabihin ng confidential".

"Matino kaming alagad ng batas ni tatang Dani wag mo kaming itulad sayo".turan ni kuya Lito.

"alam ko hindi ka bobo at tatanga tanga tulad ko kuya Lito pero sana maintidihan mo rin ang pinupunto ko"!.pasigaw kong turan.

Kaya naman lalong nagalit si kuya Lito at kinuwelyuhan ako ulit pero umalma na ako at hindi nya ako nahawakan. sa subrang galit nito sa akin ay nagawa nya akong tutukan ng baril.

"siguraduhin mong kaya mong iputok kuya! mula ng mamatay ang nanay hindi ko na nararamdaman na kapatid pa kita,kung kamatayan ko ang paraan para mapatawad mo na ako iputok mo"!sigaw ko

at hindi ko na napigilan pa ang sarili ko napaiyak ako sa subrang galit na nararamdaman ko naghalo halo na sa galit ko pa kay Alvin kaya tulayan na akong sumabog.

"Tama na yan tumigil na kayo Lito Dani"!sigaw ni tatang sa amin.

Pag si tatang na ang sumigaw tiklop na kaming magkakapatid kaya nanahimik na ako habang tumutulo ang luha ko at si kuya tumalikod na at lumabas ng bahay.narinig kong tumunog ang kanyang motor kaya alam kong umalis ito.nanatili akong nakatayo at tumutulo lamang ang aking luha.tinapik lang ako ni tatang sa balikat at humakbang papasok sa kanyang kwarto ngunit bago pa sya makapasok lumingon ito sa akin.

"pagpasinsyahan mo na ang kuya Dani".saad ni tatang.

"hinuhusgahan nyo rin ba ako tang"? tanung ko ngunit hindi sya sumagot.

"magpahinga kana Dani"

tanging saad ni tatang at tuluyan na itong pumasok sa kanyang silid.

Masakit pala pagbintangan ng bagay na hindi mo naman ginawa lalo na sariling pamilya pa ang humusga walang kasing sakit.tanging pagluha ang nagawa ko hindi man magsalita si tatang pero alam ko na masama ang loob nya sa akin dahil sa pagkakadissmis ko sa serbisyo.akala ko masaya si tatang dahil magkakasama kami pero nag iba ng malaman nya ang dahilan ng pagkadissmis ko sa serbisyo.tanging si tatang ang kakampi ko sa pamilyang ito pakiramdam ko lalayo na rin sya sa akin.

Pumasok ako sa kwarto para kumuha ng jacket, itinali ko ito sa beywang ko para matakpan ang baril ko na nakasukbit sa aking beywang,hindi ko pa rin mapigilan ang sarili ko na hindi umiyak lalo ngayon na wala akong mapuntahan ayoko naman bumalik sa bahay ni Alvin pero wala akong choice dahin naiwan ko ang mga gamit ko doon.matapos kong maisuot ang aking sumbrero ay walang lingon akong umalis ng bahay naglakad ako papunta sa bahay ni Alvin para kunin ang mga gamit ko pagdating ko sa tapat ng gate kinalma ko muna ang sarili ko bago ako nag doorbell.nagulat pa ako dahil si Alvin ang nagbukas ng gate.

"Kukunin ko lang ang mga gamit ko pasinsya na sa abala".saad ko at tuloy tuloy akong pumasok.

Hindi ko mapigilan ang mapahikbi dahil sa subrang lungkot na bumabalot sa akin yung pakiramdam na wala akong kakampi na nag iisa na lang dahil bukod sa isiping galit sa akin si tatang, aalis din si Alvin at pakiramdam ko hindi na sya babalik sa akin.

"Dani".

Napahinto ako saglit ng marinig kong tinawag ako ni alvin.ngunit hindi ko sya nilingon deretso akong umakyat ng hagdan at tuloy tuloy na pumasok ng kwarto nagmadali ako dahil gusto ko ng makaalis agad dahil ayoko ng umiyak ulit sa harapan nya.palabas na ako ng kwarto bitbit ang backpack ko Ng hinarang ako ni alvin.

"Dani pag usapan na natin ngayon ang kailangan natin pag usapan please".saad ni Alvin.

"Fine!anu pa ba ang hindi mo nasasabi sa akin".tanung ko.

"Bukas ng umaga na ang alis ko Dani, hindi mo kailangan umalis ng bahay dahil sayo ito,sayo nakapangalan ang bahay na ito".

"Ayoko nito,at hindi ko kailangan ang bahay Alvin,now tell me the truth tayo pa ba o tapos na"?tanung ko na titig na titig sa mga mata nya.

Hindi sya sumagot sa tanung at bumitaw din ng titig sa akin,ALAM NA THIS.umalpas na naman ang luha ko sa ginawa ni alvin.

"Two years pag hindi ka bumalik ibig sabihin mag momove on na ako".

Sabay talikod at nagmamadaling umalis ngunit mabilis nya akong nahila sa braso at niyakap ng mahigpit napahikbi ako Lalo sa ginawa nyang pagyakap sa akin ayoko man pero kusang pumulupot ang mga braso ko sa kanya.at tuluyan na nga akong bumigay halos hindi ako makahinga kakaiyak kaya tudo hagod si Alvin sa likod ko hanggang sa kumalma ako.

"Good luck and good bye baby". malungkot na turan ko.

Wala syang tugon pero nakita ko sa mukha nya ang sakit.hindi na ako nagsayang ng oras at umalis na ako.wala ng maskyan dahil maghahating gabi na kaya naglakad na lamang ako.walang tigil pa rin ang pag agos ng luha ko habang naglalakad kaya hindi ko napansin na may humintong sasakyang sa tabi ko

"Get in" saad ng driver.

hindi ko makilala dahil nanlalabo ang mga mata sa kakaiyak.

"Magtititigan na lang ba tayo mrs.perante o sasakay ka"?turan nito sabay kindat sa akin.

Ang abnoy na kapitan lang pala dito sa barangay namin.

"Sasakay o bubuhatin pa kita".

saad nitong nakangisi.

Kaya sumakay na lang ako wala akong kibo pagkasakay ko pati yung luha ko tahimik lang din na umaagos sa mukha ko.ewan ko ba bakit ayaw tumigil sa pagtulo kahit magang maga na ang mata ko.nagulat ako ng biglang tinanggal ni kapitan ang suot kong sumbrero at inihinto sa tabi ang sasakyan.

"What happened?magang maga na ang mata mo"?nag aalalang tanung nito.

"Wala"maikling sagot ko.

"Magang maga ang mata mo tapos wala".inis na turan nito.

"Pasinsya na kakapalan ko na ang mukha ko,pwede bang magpahatid sa bayan?tanung ko.

"Bakit sa bayan eh nandito na tayo sa tapat ng bahay mo".turan nito.

At hindi ko na rin napansin na nasa tapat na pala kami bahay namin kaya pala huminto. "Sa bayan please".saad ko.

"Sa ganitong oras mrs.perante?no bumaba kana, delikado sa bayan ang babaeng pagala gala".

"Pasinsya na,maglalakad na lang ako sabay baba sa sasakyan nito.

At naglakad ako ng mabilis palayo sa bahay namin.lakad takbo ang ginawa ko dahil alam kong susundan ako ni kapitan.at hindi ako nagkamali dahil basta na lang humarang ang kotse nito sa harapan ko. "Sakay!.sigaw nito.pero galit ako kaya hindi nya ako mapapasunod sa gusto nya.

" Nakasakay ako kanina pinababa mo ako tapos ngayon pasasakayin mo ulit, hindi ako sira ulong katulad mo!.sigaw ko.

Bumaba ito ng kotse at lumapit sa akin kaya naikuyom ko ang mga kamao ko para sana suntukin ito ngunit hindi natuloy

"im sorry,sakay na please ihahatid na kita".kalmadong saad nito.

"Salamat na lang kaya ko na ang sarili ko".

Akmang lalakad na ako ng bigla nya akong yakapin.

"I'm sorry sweet heart ihahatid na kita".saad nito at humalik pa ng ilang beses sa noo ko.

Napaiyak na naman ako sa ginawa nito at lalo akong nalungkot.inalalayan ako nito sa pagsakay at kinabitan din ng seatbelt bago ito umikot at sumakay sa driver seat

"Hindi rin ako pinayagan na mag check in sa mumurahing hotel kaya dinala nya ako sa bahay nya.wala na ako sa hwesyo kaya sunod sunuran na lang ako sa kanya.sa subrang galit, lungkot,at sakit na nararamdaman ko nagising na lang akong nasa mga bisig ni kapitan.hindi ko maalala kung anu at paano nangyari.

"A-anung nangyari"?nauutal na tanung ko sabay bangon.

Pinakiramdaman ko ang sarili ko kung may masakit o anuman pero wala normal naman kaya nakahinga ako ng maluwag.

"Relax mrs.perante dinamayan lang kita hindi pa kita nirape".saad nito na nakangiti sabay kabig sa akin at niyakap ako ng mahigpit.hindi ko alam pero gusto ko ang ginagawa nyang pag comport sa akin.

wala akong lakas makipagtalo kaya kaya hinayaan ko sya sa ginagawa nya,tanging pagtulo lang Ng luha ang kaya kong gawin sa ngayon

"Stop crying please,magang maga na ang mga mata mo oh ang pangit mo na".saad nito.

"Araay!!!!stop it sweet heart please!sigaw nito ng kagatin ko sa braso.at lalong humigpit ang pagkakayakap nito sa akin.

"Bitaw!sigaw ko at nagpumiglas ako sa pagkakayakap nya.bumitaw naman kaya nagmadali akong pumasok sa pintuan na alam kung cr yun.

"Where are you going sweetie!"?sigaw nito.

"Magbibigti sama ka'?sigaw ko rin dito. ofcourse wait for me".

Saktong upo ko sa trono para umihi ng biglang bumukas ang pintuan ng cr kaya Yung ihi ko umurung din Ng bonggang bongga.

"Ahhhh!.sigaw ko sa pagkagulat at hindi ko alam kung itataas ko ba ang suot kong pajama o tatayo ako.

"Peste ka!.sigaw ko.

" Akala ko ba magbibigti Tayo"?.tanung nito na nakahalukipkip lang sa may pintuan.

"Labas na please and close the door".malumanay kong pakiusap.

"No,I'll stay here baka mamaya magbigti kang mag isa,pano naman ako".saad nito sa malungkot na boses.

"papanuurin mo talaga ako"?TaaS kilay na tanung ko.

"Babantayan kita". Saad nito habang nakasandal sa hamba ng pinto.

"Okay".maikling sagot ko dahil nakaisip ako ng kalokohan tutal bobo naman ako at tatanga tanga sabi ni kuya Lito kaya lulubos lubosin ko na ang pagkatanga ko.at tuluyan kong hinubad ang t-shirt ko at ang pajama ko ay nakita kong napatalikod ito bigla at nagmura ng ngamura.

"f**k!!!what are you doing!!! holy s**t!!sigaw nito sabay alis sa may pintuan.

"Gago!!!akala ko ba babantayan mo ako!ganting sigaw ko.

"Don't you dare sweet heart magagahasa kita ng wala sa oras!! Luck the door!!!sigaw nito.

Pero hindi ko na pinansin pa at hinayaan ko rin na nakabukas ang pintuan habang naliligo ako.naririnig ko itong mura ng mura at hindi ko na lang pinansin.ng matapos akong maligo saka ko lang naalalang wala akong dalang tuwalya at damit na bihisan. "s**t!"muntik pa akong madulas.

"What's happening"!?pasigaw na tanung ni kapitan.

"Nothing,ahm...".Hindi ako nito pinatapos ng sasabihin.

"What is it sweet heart"? Tanung ulit nito.

"I don't have a towel" saad ko.

"Use mine,I also have Tshirts and boxer in the drawer, choose one and use it".saad nito.

Hindi na ako nagsalita at sinunod ko na lang ang sinabi ni kapitan.kahit na masyadong malaki sa akin ang t-shirt at boxer nya ay sinuot ko pa rin kahit na wala akong damit panloob.ng lumabas ako bathroom nakita kong nakahiga sa kama si kapitan,bumangon ito ng makita ako at parang masama ang tingin sa akin.

"What"? Tanung ko rito.

Hindi ito sumagot at naglakad lang papasok ng bathroom,maya maya ay lumabas din at may bitbit ng blower.

"Set down here".saad nito nagtaka man ngunit sinunod ko ang sinasabi nito.

"A-ako na lang kaya ko na".saad ko sabay kuha ko ng blower sa kamay ngunit hindi nya binitawan.

"I said set down".saad nitong nakasimangot.

"Tssk!sabay irap ko dito.

"Sweet heart". anito habang inihahanda ang blower.

"Oo na po,,,thank you"taos pusong pasalamat ko.

"You're welcome Mrs.perante".bulong nito sa aking tainga.tahimik na lang ako para matapos na ang usapan hanggang sa maalala ko ang phone kong naiwan sa plaza.

"ahmm...pwede ko na bang makuha yung phone ko"?tanung ko habang binoblower nya ang buhok ko.

"What phone"?balik tanung nito.

"Tssk....alam kong nasa iyo ang phone ko naiwan ko sa plaza last night".saad ko.

"Ah yeah,sayo pala yun"?

"Hihingiin ko ba kung hindi naman akin yun".iritang sagot ko.

Hindi na ito sumagot at ipinagpatuloy lang ang pag dry ng buhok ko,at maya maya pa ay tapos na ito.pumunta ito sa may side table at may kinuha sa drawer.

"Here".sabay abot ng phone ko.

"Thanks"tanging nasabi ko.

"Can I ask"?tanung nitong nakatitig sa mukha ko

"What is it"? Tanung ko rin.

"Ahm,kasi pinabuksan ko yan kay sonny pero kahit anung gawin nya hindi nya nabuksan his a computer expert pero wla syang nagawa sa phone mo"?tanung nitong may pagtataka.

"Meaning his not an expert". mayabang na saad ko.

"Yabang".saad nito na nakangising lumapit sa akin.

"Jan ka lang wag kang lalapit sa akin".sabay dampot ko ng back pack ko at tumakbo papasok sa banyo.

Nagbihis na ako ng maayos para makauwi na.basta ko lang tinali ang buhok na gulo gulo pero ayos naman at bagay sa akin.ng lumabas ako ng bathroom nakita ko si kapitan nakatayo sa harap mismo ng pintuan.nakatulala ito sa akin at hindi makapagsalita.

"Salamat sa pagpapatuloy mo sa akin dito sa bahay mo alis na ako".saad ko sabay lakad palabas ng kwarto ng buksan ko na ang pintuan ay hindi ito mabuksan.

"Nakalock".saad ko.

Ng tumingin ako kay kapitan nakangisi ito at palapit sa akin.

"Breakfast muna tayo then your free to go".saad nito sabay bukas ng pinto at iginiya ako palabas ng kwarto.pagdating sa kitchen nakita kong handa na ang pagkain kaya nakaramdam na ako ng gutom. tinanggal nya ang backpack ko at pinaupo ako para kumain.at dahil gutom na ako hindi ko na hinintay na makaupo pa si kapitan at kumuha na ako ng pagkain at kumain na ng kumain.nakatingin lang ito sa akin habang kumakain ako.

"Ayaw mo bang kumain"?tanung ko dito.

Ngumiti lang ang gago sa akin.

"Ganyan ka ba kumain"?tanung nito.

"Bakit turn off ba"?tanung ko sabay taas ng paa ko sa upuan.

"No ang cute mo nga eh".saad nito.

" aso lang ang cute kapitan,maliban na lang kung aso ang tingin mo sa akin!".singhal ko.Hindi na ito kumibo at tahimik na din ako kumain ng matapos akong kumain tumayo na ako at ililigpit ko na sana ang pinagkainan ko ng pigilan ako ni kapitan.

"May gagawa nyan sweet heart".saad nito at tumayo na din.

Lumapit ito sa akin at pinunasan ang gilid ng labi ko gamit ang hinlalaki nya.napaatras ako dahil halos magdikit na ang mukha namin sa ginawa nya.

"Alis na ako"saad ko sabay kuha ng backpack ko.

Inakbayan nya ako habang naglalakad palabas ng bahay nya at nakita ko si sonny na nakatayo sa tabi ng kotse.nakangiti itong tumingin sa akin at sumakay na sa driver seat.

"Bye sweet heart"saad ni kapitan sabay halik sa gilid ng labi ko na ikinagulat ko.

Ngumiti lang ito sa akin at humalik pa ulit sa noo ko.masamang tingin lang ang pinukol ko dito.lalakad na sana ako paalis ng pigilan nya ako sa braso at binuksan nya ang back seat ng kotse.

"Ihahatid ka ni sonny sweet heart sakay na".saad nito.

"Wag na kaya ko ang sarili ko".hinablot ko ang braso ko at naglakad na palayo sa kanya.pero mabilis ang gago kaya nahuli ako at hawak ng mahigpit sa palapulsuhan ko.

"Fine!ako na maghahatid sayo"!.sigaw nito.

"Wag na please kaya ko ang sarili ko".malumanay na saad ko.dahil nasa labas na kami ng kanyang bahay kaya hindi na ako nakipagsigawan pa sa kanya.

"Sakay "saad nito na masama ang tingin sa akin.

"Okay!!!!".pagdadabog ko.

Sumakay ako ng kotse at hindi ko na sya hinintay pa.

Tahimik ako sa buong byahe dahil ayoko makipag usap sa gagong kasama ko kaya nagtulogtulugan na lang ako.

"Wake up sweet heart".saad nito sabay halik sa noo ko.

Pagmulat ko ay nakangiti sya sa akin at humalik ulit sa pisngi ko.pagtingin ko sa labas ay nasa tapat na pala kami ng bahay namin.pagkadampot ko ng back pack ko bumaba na ako.

"Bye sweet heart see you soon".nakangiting saad nito.

"Salamat sa sapilitang paghatid mo kapitan at sana'y hindi na tayo magkita kahit na kailan".saad ko sabay irap sa kanya.

Tumawa lang ito ng nakakaloko kaya tinalikuran ko na.wala na si tatang sa bahay at sina kuya siguradong nasa trabaho na sila kaya nagmadali na ako para pumunta sa grocery store at tulungan si tatang.