To Save You

Kabanata 10

May isang bagay ba na gustong gusto mong makuha? na kahit anong mangyayari ay hahanap ka ng paraan para makuha ito?

Dani with her sexy maxi dress walking so flawless beautiful at pumunta pa siya sa bahay namin ng sobrang aga para pumunta sa hospital.

"Your husband trust me now so don't bother to call him"

That was her words when I said I have to ask permission first. Hindi naman ako ganoon ka walang paking "asawa".

I enjoy my life here, I don't have to worry our expenses, the bills, Kung sino man ang mapunta sa kapalaran ko ay tyak ito din ang sasabihin.

Ang iba kung kaibigan ay wala dito dahil they have errand to do, kaya kami lang dalawa ang pupunta muna sa hospital, I don't know if ano naman ang sakit na iibento niya.

Ngumiti na lang ako sa kanya habang naghihintay siya samantalang naghahanap ako ng masusuot.

Nakahiga siya sa kama habang ako naghahanap pa ng damit.

"I'm happy that your alive..."

Nahinto ako sa sinabi niya, parang may lungkot sa tinig nito.

"I-m sorry but I don't remember anything.."

Naghahanap kung sabi, kasi totoo naman.

Ang alam ko is nabangga ako at nagkamnesia.

Hindi na din ako naging kuryuso sa anong kwento sa katauhan nato.

I think the woman that looks like me live a happy life, may kaibigan, may caring na asawa pero sometimes nakakasawa pero atleast I say this because I'm not inlove with him but of course the woman before mahal niya si Eliam, hindi naman siya magpapakasal if hindi niya mahal diba.

"I don't know if it's okay you don't remember anything, but I'm hope you'll remember soon"

Tumayo na siya, at tumingin sa aking mata.

She went near to me at hinahawakan ang aking buhok at numgumiti ng matamis.

"You are really beatiful, dress faster, pupunta na tayo ng hospital, bababa lang ako"

I'm curious too, but I won't bother to feed my curiosity. Ignorant is better than you are aware, because when you are aware then mag-ooverthink ka lang...

My driver naman si Dani so we don't have to worry. She came from a wealthy family and I wonder if uso ba ang arrange-marriaged sa kanilang pamilya.

Kumakanta pa siya habang ako tumatanaw sa tanawin sa labas. We can pass by the Eiffel Tower, indeed it ws beautiful and fascinating.

Dani is busy with her phone calls so I close my eyes. The fresh wind lured me to sleep.

"Anak proud ako dahil isa kang matalinong bata at maganda. Sana huwag mo kaming kakalimutan, Mahal ka namin."

"Anak gumising kana.."

Nagising ako na may luha sa aking mata. Akala ko totoo na panaginip lang pala.

Huminga ako ng malalim at tinignan ang paligid, nasa hospital na ako at nasa parking lot at nasa loob ng sasakyan na mag-isa.

Nasaan na si Dani? Yong driver kr yonf body guard niya?

Sa sobra ko bang tulog hindi ko na namalayan?

Pumasok na ako sa TSY Hospital, kabisado ko naman ito.

Lumilingon pa ako baka nandito lang si Dani or maabutan ko siya pero wala siya.

Parang may trauma na ako sa hospital kaya huminto muna ako saglit dahil nahihilo ako.

Hindi pa naman ako kumakain dahil ang aga ni Dani kaya hindi na ako nakapagpaluto. Marami ang lumingon sa akin kaya I fixed my poise at dahang dahang naglakad na may hilaw na ngiti.

Ano ba, ako lang to...

Pumasok na ako sa elevator, hindi pa nasirado nang pumasok ang hindi ko inaasahang tao.

I remind myself countless time na sasamahan ko si Dani pero hindi ako magpapakita.

Tadhana nga naman...

Dr. Vandeer Andro Tsy, wearing his white uniform. I feel like I saw an angel. Bakit ba sobrang bagay ang uniporme niya sa kanya. It's like this career was made only for him.

He went in while he cleared his throat.

I saw him looking at me in the reflection in elavator so I looked away.

Still your bestfriend fancy him.

"What floor?"

Tanong niya, since kami lang dalawa ay alam kung ako yung tinatanong niya.

"9"

I answered shortly dahil sa office na talaga ako pupunta dahil nandon si Dani.

He's clean cut suits him well, at kahit yung likod niya ay sobrang gwapo at hot tignan. He's like a half British and half Spanish but in a lighter brown.

I bet maraming babae kahit nurse o pasyente na nahuhumaling sa kanya at parang dinala ka sa kalawakan dahil sa ngiti nito.

Baka maraming nagpapacheck up sa s**o babae na ang lumalapit nito.

Why I feel so silent beside him? Baka hindi nga niya ako maalala, kaya wag kang maging delusional, self.

Sabay kaming lumabas kaya nataranta pa ako pero inignora ko lang ito.

Ba't ba hindi ka makapirmi! Sigaw ng puso't isipan ko.

Pero hindi na pa ako nakakalayo nang nagdilim ang paningin ko.

Parang madalas nato ah, kaya kasi hindi kumakain!

pangaral ko sa sarili ko.

Sandwich lang ang kinain kk, gusto pa sana ni Dani na maghintay na lang sa cook namin pero ayaw ko nang makaabala. May canteen naman dito sa hospital kaya dito na lang ako.

Pinikit ko ang aking mata at narami pang sinasabi sa sarili, next time talaga kakain ako bago lalabas.

Pagdilat ko ay nandito na pala siya sa harapan ko at nakatingin.

Parang tumatayo ang mga balahibo ko sa balat ng magtama ang mata namin.

Wag ka nang lumapit, maawa ka.

"Are you okay?"

I replied with a smile, na okay lang ako, walang masama sa akin at pagkatapos iniwan na siya.

Yung puso ko... Buti wala kaming sakit sa puso baka namatay ako ng maaga sa mga titig niya.

Naglalakad ako lang ako at ilang yapak lang ang nagawa ko nang nagdilim ulit ang paningin ko at nawala na sa ulirat.

" Miss! "

A warm hand and a manly scent invade my system and crawl into my young and naive heart.

For almost 18 years of my existence ay ito yong unang pagkakataon na may sumalo sa akin.

I saw him looking so worried about me or guni-guni ko lang yon kahit hindi ko mainag nang maigi yung mukha niya pero ang guwapo pa rin niya.

Hindi ko na alam yung nangyari ng tuluyan na akong walang maramdaman, at hanggang nasagop ng ng kadiliman ang aking mata.

Para talagang may tumitingin sa akin, nararamdaman ko talaga yung bigat ng mga titig, at muntik na akong sumigaw nang hinaplos niya ang mukha ko.

Rapist!

Kaya dumilat ako at pagbukas ng mata ko ay siya agad ang nakikita ko.

"you- you're now awake"

He smiled faintly while looking at me and took step backward like he was caught of guard.

He put his hand behind him.

Hinawakan ko pa ang aking ulo at dahang dahang bumangon. Nasa isang white big room ako and I think dito dinala si Dani that time when she fake and consult about her breast thing.

"What happened to me?"

I asked while looking around, damn si Dani? Ngayon ko lang napagtanto na palagi na lang akong naiiwan pagnasa hospital ako.

"Nahimatay and good thing I was there kung baka ano pang mangyari"

Sabi niya habang nakatitig sa akin na may mga lito sa kanyang mata.

Hindi ko parin nakalimutan na hinaplos niya ang aking mukha or it just my imagination?

Kaya tignan ko siya na nagtatanong,

Pinilig niya ang ulo niya at tumawa ng mahina.

"Ah, hindi kasi ako kumain ng breakfast"

Hilaw kung sabi pero tinignan niya lang ako.

Parang alam na din ya kaso total doctor rin naman siya.

" Breakfast is the most important meal. Wait for me"

Hindi ko pa nasundan ang sasabihin ko nang sinirado na niya ang pinto at lumabas.

Close ba kami para maghinatayan?

Close ba kami para pangaralan niya ako? Gaga, doctor siya, kaya nag-alala dahil doctor.

Bulong ko, I feel like any days ay magpaapcheck-up na ako, nababaliw na.

At ang nakakatawa lang why we talked so casually na hindi naman kami literal na magkilala, We never introduced each other.

Bakit parang ang gaan ng pakiramdam na kaswal lang kung makasalita.

Like we knew each other so well...

Tatayo na sana ako nang biglang bumukas ang pinto at may dala siyang tray na maraming pagkain.

Is this free or may bayad? Ganito ba siya kabait na dadalhan niya nang pagkain kahit hindi pasyente?

"I personally made this dahil nasa first floor pa yung canteen at baka matagalan ka. You missed breakfast so you should eat this. This is safe, don't worry"

Tumawa siya kaya kumunot ang noo ko.

Ganito ba ang mga doctor dito?

At besides alam ko namang safe kasi doctor ka, you are a health conscious, after all.

Nakatulala pa ako sa inaakto niya.

Kung ganito ba naman ang doctor hindi na ako magsasawang mag ibento kung ano anong sakit.

He put the tray beside me.

"I don't recall introducing myself, I'm Vander Andro Tsy. I mean Doctor Vandeer Ando Tsy"

Pormal niyang sabi, tumayo ng tuwid at naglahad ng kamay.

He has big hands and if I will put my hand beside him ay parang panbata lang yung kamay ko.

"a-h, My name is Selina Santilo"

Ngiti at nauutal kung sabi sabay kuha sa kamay na nakalahad.

Binitawan ko ito agad at ngumiti ng hilaw ng may buteteng nagsiglangoyan sa tiyan ko.

Kumislap ang mata ko nang may makitang ripe mango beside the food.

"Wow, may mango"

Hindi ko na nabawi ang sinabi ko nang tumawa siya. Kaya tumingin ako sa kanya na nahihiya.

"I guess you love mango"

Hindi pa rin nawala yung ngiti niya kaya tumango na lang ako.

Close ba kami? Bakit kung makangiti to.

"You should eat your food first then after eat the mango"

Saway niya nang hinawakan ko na ang ripe mango, sinunod ko naman ang sinabi niya total gutom na gutom na rin ako.

Busy ako sa pagsubo ng pagkain nang nagsalita siya.

"You're one of Dani's friends right?"

hihi, naalala pa niya yon.

"Yep, nandito kami kahapon"

"By the way pumunta ba si Dani dito?"

I added when I realized that I should come to my sense. Ask question about Dani, then don't ask question unrelated, don't stay here and leave.You have no business here.

" I have no schedule with her "

I just nodded multiple times.

So nasaan pala siya?

Nandito na sana siya total alam niyang nandito naman ang doctor na gusto niya.

Dr. Vandeer went out, kaya nagmamamadali akong kumain at tapusin ito para makauwi na din or hanapin si Dani.

" Ito yung bayad sa pagkain ko. Salamat na din sa pagsalo when I fell, Doc."

Sabay lahad ng pera, at tinignan lang niya ito at he raise his brows when I was standing here too long offering the money.

Alam ko namang walang libre sa panahon ngayon,

"It's a free Selina. No need to pay, it's my own lunch so no worries"

"Ha! paano na yung lunch mo?"

Natarantanta kung sabi habang nilihad ang kamay papalapit sa mukha niya.

He's seating there and still looking good and I can say that the white uniform suits perfectly to him.

Do I have to compliment him everytime na nakikita ko siayng nakauniporme?

"It's okay, I can buy another one"

Parang hindi naman kami ganoon ka close kung makabigay ng pagkain.

Maybe he pity you ofcourse sino yung tutulong sayo noong nahulog ka? eh siya, siya lang kasi yung malapit say at doctor siya.

"Just take the money please"

I said pleading.

"Just take your money, it's free then, walang blessing na dumarating pag humingi ng kapalit."

Ang lalim naman.

Kaya ngumiti ako at tinignan siya, he was staring at me like entering my soul.

His deep and attractive eyes hypnotized and for the second time, he got drawn into my eyes, when he realized it he looked away and smiled.

I control my lips to form upward.

"I guess, I have to go. Thank you for the food and for saving me"

"Your... welcome"

Hindi na ako lumingon at umalis na lang nang tuluyan.

What was that?

What's the meaning between those stares, damn it, wake up!

Si Dani dapat ang kiligin hindi ikaw!

Tumakbo ako ng mabilis at nang sa ganoon ay makalimutan at maiwan ko ang kagagahan ko.

Bakit ka kasi ngumiti! eh, ngumiti din siya!

Bakit mo kasi tinititigan eh ayon nakatitig din at ngumiti!

Is this a crime then I'm willing to get arrest.

This is the first time I find guy attractive, may mga gwapo at heartthrob naman sa school yung iba pa nga ay niligawan ako but I don't find them attractive enough at dito pa sa lugar kung saan ako napapad ay nahanap ko siya.