To Save You

Kabanata 11

I'm scared to sleep after that day dahil mas napapaginipan ko pa ang doctor nayon kaysa sa sariling "asawa" ko.

Palagi ko na siyang nanaginipan kaya ang ending ang itim ng eye bags ko dahil hindi makatulog.

Parang magrereplay yung mukha niya sa utak ko at hindi naman siya multo pero bakit lagi siyang nagpaparamdam sa panaginip ko!

Paminsan minsan ay naging lutang ako pag tunatawag si Eliam, he talks endlessly while me listening attentively pero sa utak ay walang narinig.

Bumaba na ako na wala sa sarili.

Maybe he is also thinking of me? Sabi pa namn nila kung sino yong napanaganipan mo ay palagi ka niyang inisiip.

Nababaliw kana Selina!

Matalino ka hindi ka tanga! Wag ka namang dumagdag pa sa mga populasyon sa mga taong nagpapatanga!

"Are you gone mad?"

Tumalon ako sa gulat ng nagalalakad si Shin habang bitbit ang mga chocolate.

Lumaki ang mata ko sa nakita.

"Akin yan ah!"

Sigaw ko pero tumakbo siya kaya tumakbo ako at sinundan siya.

"Ang yaman niyo pero dito ka lang sa bahay kumukuha ng chocolate!"

"Pahingi, ito naman, ngayon nga lang kami bumalik"

It was true, one week silang MIA, missing in action. Hindi ko alam kung anong pinag-kaabalahan nila.

Tumawa si Shin nang tuluyan na siyang nakapasok sa maid room at sinaradohan pa ako ng pinto.

Kinalampag ko ito.

Mapapatay talaga kita!

"I will make sure to keep all my chocolates away from you! abusado kana!"

Sigaw ko pero tumatawa lang siya.

"Wag kang mag-alala bibilhan kita ng mga maraming box nito!"

She replied while still teasing me, like she's enjoying eating it.

"Wag kang lalabas diyan ah, magmokmok ka diyan, hmmp!"

Sigaw ko sa malakas na tinig at kinalampag ang pinto sa isang beses at tumalikod na habang nagpapadyak sa inis.

Lumakad na lang ako at humihikab pa.

Nasaan na sila Yaya leng..

Napapikit at napasigaw ako sa inis nang may apat na unan ang lumipad sa mukha ko.

Dani, Bea, and Maureen standing so pretty habang nagsmismirk and waving their hands.

"Do you have to ruin my day! Dati hindi naman kayo ganyan ka pisikal at abusado ah"

Sigaw ko sa kanila at nagwalk out na ako. At tumawa lang na para bang missiom succes, hashtag "we did really ruin Selina's day".

Pumunta na lang ako sa kusina.

"Ginising ka kasi namin pero ang himbing ng tulog mo!"

Sigaw nila na hindi pa sumusunod at tumatawa lang at nagbubulungan.

"Hindi ka ba natulog kahapon ha ba't late mo nang gumising!"

"Sino napapanaginipan mo"

Sabay sabay nilang sigaw kaya ginulo ko ang buhok ko.

"Wala akong paki!"

Sigaw ko pabalik din habang umupo at tinignan ang mga pagkain.

Nasaan na ba sila yaya?

"Yaya Leng, Dora, Thelma, Brenda! Hali na po kayo at kumain na tayo"

Sigaw ko, nag anyaya na ako dahil may pagkain naman sa hapag maybe Shin cooked all of these.

Wala pa rin sumagot.

"Sunday ngayon kaya nasa pamilya nila"

Sulpot ni Shin and she kissed my cheek at may dumi pang naiwan.

Isa na lang, pagnapintis tong lubid ko ay masasabunutan ko na talaga silang lahat!

Babatohin ko sana siya nang saging.

"uh, uh, ako nagluto yan.. baka gusto mong magutom ng isang araw, sige ka!"

I just rolled my eyes to her sa mga panakot niya, as if hindi ako marunong magluto.

"ts, panira ng araw"

bulong ko.

What's their business na naman ba? Wala ba silang gagawin.

Ako, meron, matulog sa umaga, dahil sa umaga hindi naman ako nanagainip sa doctor na yon, sa gabi lang, baka bangungot talaga siya sa buhay ko!

Matamlay akong kumain, wala ako sa mood at wala akong gana pero baka kulang lang to sa ligo at dahil na rin sa rason na nandito sila at tyak sa doctor naman ang punta.

Ayoko na yon makita baka hindi na talaga ko tuluyang makatulog.

Narinig ko ang mga yapak sa likod ko kaya mas lalong tumamlay yung pagsubo ko ng pagkain.

Parang alam ko nato kung saan ito papatungo...

"Wala ba kayong gagawin?"

Tanong ko nang umupo sila sa sa tabi ko.

"Meron"

Maureen replied while Bea was busy looking to the food, Dani and Shin were just looking at me with puppy eyes.

Alam ko anong nasa isip nito

"Din bakit nandito kayo? Umalis na kayo"

"Nandito ka pa eh"

Ngiting sabi ni Shin na parang kinikilig, hindi ko pa ring nakalimutang kinain niya yung chocolate ko!

My face crumpled to her words.

"Selina, join us please! Let's go to the hospital, I think I'm sick"

Dani talks like a kid while leaning on me faking her coughs.

"Bea"

Tawag ko kay Bea na may dalang one piece of chicken, hindi na nakatiis sa pagkain.

"Kumuha ka ng gamot, nasa cabinet, may sakit daw itong si Dani"

Nagpapadyak lang si Dani.

" No! I don't need medicine! I feel like I'm sick, I need energy. I need him!"

Nag emote na sabi niya habang si Maureen na nakaupo sa left side ko ay binulungan ako.

"Tulungan mona, alam mo namang gusto niya kompleto tayong lahat"

Ngumiti lang ako kay Maureen at dahang dahang kumuha ng manok at sinasaksak sa baba niyang nakanganga.

Tumawa sila sa ginawa ko.

"Feel ko may sakit ako, kaya I need rest"

I said fakely and touch my heart like it was hurting me so bad.

Biglang umilaw ang mata ni Dani, ano naman naiisip nito.

"Right, that's why we badly need to go to the hospital! We need to check what's your illness"

Nalukot ang mukha ko at huminga ng mamalim yung hingang rinig na rinig nila talaga.

I guess I have no choice?

Iiwasan ko na siya pero yung pagkakataon naman ang lumalapit...

Paano mo ba masasabi na mahal mo ang isang tao? Was it measured by how long the time you met? Is it calls love when it last longer? or call it infatuation when you haven't been together for too long?

Paano ba ang magmahal? at ano ba ang dapat talagang batayan ng pagmamahal? Minahal mo siya dahil mahal ka niya? Minahal mo siya dahil siya lang yung nadyan? Minahal mo siya dahil naawa ka? Minahal mo siya dahil siya yung sandalan at pahinga mo?

May klase klaseng pagmamahal at hindi ko alam kung anong pagmamahal ba ang meron at kaya kung ibigay?

To love is the best feeling we can give and received. What makes love painful is that some can't give back the loved we poured.

Love, what are you?

Dr. Vandeer Andro Tsy, what's with you?

Marami akong nasabing kabuluhan tungkol sa pagmamahal dahil sayo.

You are crime that would fall down my dream life.

Dinumog nila ako at niyakap dahil pumayag ako. Sa laki ba ng hospital I'm sure hindi naman kami mag aabot don.

Ngumiti lang ako ng hilaw at tumuloy na sa pagsubo ng pagkain habang pinagmumura ko na sila sa isipan ko.

Dahan dahan akong ngumiti habang masaya silang kumakain, sinalohan ako sa pagkain.

Ang saya pala pag may kabigan ka. May kasama ka sa tawanan, kulitan, yung simpleng salo-salo pero sobrang saya at gaan sa puso.

This push me and wants me to stay here, I found fhem and lahat ng hiniling ko sa gabiing iyon ay nagkakatoo.

Sa hapon na kami pupunta sa hospital, they were having small celebration dahil si Dr. Vander ay siya na ang maging President and Ceo of the Tsy Hospital.

Sina Shin, Bea, Dani ay nasa living room while browsing some movies, because we decided to have movie marathon before going to hospital.

At ako ang inatasaang magluto ng pop corn, French fries, and juice at si Maureen ay sumama para may katulong ako.

How thoughtful...

Inuna ko muna ang pop corn at pagkatapos sinunod ang french fries.

"Jesus Christ!"

Muntik na akong matumba na biglang nagsalita si Maureen sa likod ko.

"Maureen!"

Sigaw ko sa pangalan niya.

Akala ko bumalik na siya doon kasi wala namang nagsasalita.

Hinawakan ko ang puso ko at hinaplos ito.

You know that feeling na seryosong seryoso kana sa ginagawa mo tas may magsasalita lang bigla bigla, hangang Mt. Everest yong gulat at kaba ko.

Nagpeace sign siya habang binalik ko ang atensyon sa nilutong French fries.

I flip the fries with my stainless frying clip clamp when the texture becomes a little crispy.

"Are you happy Selina?"

Maureen asked after the silence.

Nabaguhan ako, it was first time someone asked me if I'm happy.

Ngumiti ako ng malungkot dahil all my life no one asked me if I'm happy. My heart felt even more happy and lighter to asked If I'm happy. I was living my life miserable but even though I'm glad that I have my family, who always been there for us.

To my mother who endured everything and to my father who did his best. I can live a miserable as long as I'm with them.

"Yes, more than happy.."

I replied.

"W-why?"

She said now annoyed.

She ask me if I'm happy, I only did answer her then she didn't like it, how rude.

"Because all of you, Bea, Shin, Dani.."

Binigyan ko siya nang matamis na ngiti.

Minsan naaiyak ako dahil ni walang kumausap sa akin and they even avoided me. I became a loner kasi wala namang kumakausap sa akin so I have no choice but to remained silent all the time. Krista really make sure that I would end up friendless.

Today, I was given the chance na makilala sila at maging parte ng buhay ko. Hindi ko man sila nakilala ng maaga atleast I've got the chance to know them.

Kumunot lang ang noo niya.

" That's a very small reason"

She uttered like they were not a big deal.

"Silly, You are all one of the wish I want to keep forever."

Lumukot pa rin ang mukha niya.

Kinuha ko na ang mga pagkain at tinapik ang balikat niya.

"Don't underestimate my happiness."

I said and wink at her.

"Snacks are coming Madam!"

Sigaw ko sa kanila. They were so excited that I giggled and Maureen followed me from behind late.

"Here's the juice"

"Yey!"

Sigaw nila na para bang binigyan ng limang kendi sa saya kaya ngumit rin ako.

Dani, Shin and Bea nakahiga na sa sofa habang kumuha naman ako ng unan at pumwesto na sa sahig, at kalaunan sumunod naman si Maureen na may dalang unan kaya ngumiti ako.

She went near to me and lay there beside me and giving me a half hug.

Nasabi ko ba na si Maureen is the most softest and showy type of person and clingy but nit cringe.

"Sorry, I think low of your happiness"

I just pat her hair while looking to the flat screen.

"It's okay, we have our own happiness.You just made me feel so special that you made me happy"

I smiled now hearing those three girls in the sofa arguing.

"Horror!"

"Comedy!"

"Romanc-

" Horror! "

" My happiness is to protect you... "

Nakuha ni Maureen ang atensyon ko dahil sa sinabi niya.

Niyakap ko siya ng mahigpit, how sweet.

Hindi na ako masasaktan dahil wala naman si Krista dito. I don't know why Krista is so very insensitive and heartless at hindi ko siya naiintindihan kung saan siya banda nagalit sa akin, dahil ako yong top 1, dahil nagkahiwalay sila ng boyfriend niya dahil yong boyfriend niya ay secretly stalking me or I won the crown for the pageant in our school. Whatever her reasons to her actions are not justified.

"Fift Shades na lang..."

Suhesyon ni Mureen, kay kaming lahat literal na nakanganga.

Imagine the most silent girl in the group ay siya pang nagsuggestand imagine super duper grabe yong movies...

Kaya ngumiti kami at kiniliti siya.

"May tinatago ka palang hindi namin alam Mau!"

"Ayiee, nanonood ng spg movie every night nang hindi nagsasabi."

"Stop it guys, acck"

Nakangiti niyang sabi habang kiniliti namin siya.

"Acckkk!hahahahah! stop it! may kiliti ako diyan!"

Nababaliw na sigaw na natatawa si Maureen kaya natatawa na rin kami sa reaction niya.

" Likod ng maamo mung mukha may tinatago ka palang kalandian! "

Sigaw ni Shin at sinasapak na siya ng unan. Kaya tumawa na rin kami.

Napapangiti ka sa maliit na bagay and this is what happiness feels right.

This movie shouldn't be watch by a minor, and never sneak out just to watch this. This seems so wild and seems so, so...

Ang ingay ingay ng nga babae sa likod namin habang kami ng Maureen ay nagbubulungan pag hindi na makaya ang scenes ay sumigaw at tinabonan ang mga mata.

Anastasia and Christian Grey really have the heated chemistry, bagay na bagay ang role sa kanilang dalawa.

We successfully watched the movie till the end.

"I should try that too"

Bea said after the movie endes and she gave us a smirk with her naughty eyes kaya sinabunutan namin siya.

"aish!"

We pull off her hair at lumabas na para magpahangin.

Masaya kaming nag-usap usap habang nagluluto ng barbecue at nasa garden nakastandby.

Between our laughter ay tumawag si Eliam kaya I excused myself.

"Huwag. mo nang sabihin na nandito kami"

Tapik na sabi ni Shin kaya ngumiti na lang ako at iniwan na sila.

"Hi"

I greeted.

"Where are the maids? bakit ikaw ang unang kumausap sa akin?"

Tanong niya pero wala namang halong pagdududa kaya kampante naman ako kahit papaano. Nasanay kasi siya na palaging sina yaya leng ang laging nakabungad niya pag tumatawag.

Natagal pa ang tingin ko sa labas kung saan makikita ko ang mga kaibigan.

"Ah, may pinapagawa ako kaya ako na kumusap sayo, why?"

I asked.

"They should always stay by your side we don't pay them just to stroll around"

Tumaas bigla ang blood pressure ko.

Ayoko talaga yung mga taong dahil masa toktok ay kaya na nilang manipulahin, alilain at tapaktapakan ang mga tao. I've been there and we've been there at ayokong maranasan ng iba ang naranasan ko. I always make sure na hindi ako nakapanakit ng kahit isang tao, I didn't even fight back to Kristina, at I know the power she posses like how she posses with to the spirit.

"I can do all the things here, I'm not paralyzed so what. They did their job well"

"Of course they have to, we don't pay them big jsut to do something stupids"

Nagbuntong hininga na lang ako and disappointments crept into my mind and heart that even the smile I wore because of my bestfriends fade away to Eliam's words.

Hindi na ako sumagot kaya hinintay ko na lang siya kung anong sunod na sasabihin niya.

Tumili si Shin ng malakas kaya kahit hindi naman ako natakot ay parang kinabahan na rin dahil sabi nga ni Shin na wag saibihin na nandito sila.

"Sino yon?"

Sabi niya sa seryosong tinig.

"s-ina y-aya leng lang. Wait pupuntahan ko lang bye"

Before I could drop down the telephone.

"Hindi mo ba ako tatanungin sa mga araw ko?"

Diretsahang sabi niya, hindi ko alam ang sasabihin ko kaya pinatay ko na tuluyan ang linya at bumuntong hinga at bumalik lang ang ngiti ng dumango ang tingin nila sa akin.

I thought they were havung small gathering or celebration pero pagdating namin sa entrance ng hospital ay walang ni isang sign na may celebration.

Dahil naalala ko na always akong maiiwan pag nasa hospital ay lumapit ako kay Maureena at kinalabit ko siya at hinawakan sa siko.

"I thought they were having celebration, this is just a normal day"

Walang kolorete kahit saan, and wala, kahit isang balloon man lang.

"The venue is held at the 12th floor, everyone is invited and all the foods here are free. Kung gusto nilang pumunta sa rooftop they can. Kahit saan lubre sa ngayong araw. They only have one reporter for the event, at may tv naman so that people inside the hospital in each room can warch especially yung hindi makalabas"

Mahabang paliwanag ni Dani, she knew better and well.

Natulala pa kaming lahat ng dumaan sa harapan namin ang isang eksenang nakaktakot na nakakahumaling.

Dr. Vandeer Andro Tsy, nakasakay sa stroller stretcher, saving the man while doing CPR.

Topless and naked...