CHAPTER 71
BREANA’S POINT OF VIEW
"Paano kung bukas o makalawa wala na palang naiiwang panahon para sa atin?" bulong niya habang hinahalikan niya ang aking tainga pababa sa aking leeg habang itinaas na niya ang aking blouse.
"Bakit? Saan ka naman pupunta? Mawawala ka ba?" sandaling napalunok ako sa kakaibang sensasyong ginagawa niya sa likod ng aking tainga. Hindi ngiti ang sumilay sa aking labi kundi napakagat ako sa aking labi dahil sa kakaibang kiliti na aking nalalasap.
“Kung sakali lang naman. Sana hindi mo na ako isusuko. Sana hindi ka panghihinaan ng loob lalo na kung sa mga panahong sa tingin mo ay unti-unti na akong mawawala sa’yo. Mangako kang hindi mo ako iiwan kahit sa kawalang pag-asa.”
"Pangako. Hindi na. Habang mahal mo ako at mahal kita, ipaglalaban kita. Ipaglalaban
