Khamala’s POV:
“Shaina! Shaina! Shaina!” Mahinang usal ko. Ihahatid na siya sa kanyang huling hantungan niya. Hindi ko maproseso na wala na talaga siya. At iniwan na niya ako.
Impit akong umiiyak, habang naglalakad sa katirikan ng araw. Wala akong payong. Nakatakip sa bibig ko ang panyo dahil baka hindi ko mapigilan ang aking sarili na humagulgol ng iyak.
Ramdam ko ang paghawak ni Ali sa isang kamay ko. Lalong bumalong ang luha sa aking mga mata. Ang sakit-sakit nang nangyari ito sa kaibigan ko. Hindi ko maintindihan bakit siya kasama ni sister Marites. Bakit pati siya nadamay. Akala ko gumaan ang buhay na wala na si sister, pero ang masakit nadamay ang matalik kong kaibigan. Diyos ko bakit? Bakit lahat ng malalapit sa akin kinukuha mo? Bakit ang tindi nang parusa niyo sa akin. Sana
