Hindi ko inaasahan na mararamdaman ko ang katahimikan sa lugar kung nasaan ako ngayon. Payapa ang paligid kahit malayo sa kabihasnan, mula kasi nang bumaba kami sa bayan ay nakadalawang sakay pa kami ng dyip.
"Manang Ester, tulungan ko na po kayo," anang ko sa matandang nakasabay namin sa bus ng aking anak na nag-alok ng matitirhan.
"Naku, ineng, kaya ko na ito, napatulog mo ja ba ang iyong anak?" tanong naman nito. "Maya-maya ay nandito naman na ang apo kong si Esmeralda, siya na ang makakatuwang ko sa paggawa ng biko," turan ng matanda.
"Huwag po kayong mag-alala, tulong ko man lang po ito sa pagpapatira niyo sa amin," tugon ko kay manang. "Besides, marunong po akong gumawa niyab, ginawa nga po naming negosyo mula nang lumipat kami ng IloIlo mula Manila," kuwento ko rito.
"Ay ganoon
