LIHIM NA UMIIBIG SA BABAENG PUSONG LALAKI

LIHIM NA UMIIBIG SA BABAENG PUSONG LALAKI 9

"LIHIM NA UMIIBIG SA BABAENG PUSONG LALAKI"

AUTHOR : FRITZ J,S

KABANATA 9: Paghaharap ng Laban at Lihim ng Puso

---

8:15 AM

Ang oras ay patuloy na gumugulong habang nakatayo si Krisna sa harap ng ina, ang mga mata’y puno ng alinlangan. Ang papel na iniwan ng mga kalaban ay hindi lamang isang banta—ito ay isang simbolo ng pagkatalo. Pero sa kanyang dibdib, naramdaman niyang may isang bagay na mas malalim, mas matinding nararamdaman kaysa takot.

“Tay, ano ang nangyari?” tanong ni Krisna, hindi maitatagong takot sa boses.

Lina, ang ina, ay nakaupo sa kama, ang mata’y puno ng kalungkutan. “Hindi ko alam, anak... Pero may mga tao na matagal nang sumusubok humabol sa atin. Hindi nila gustong magtagumpay ka.”

Ang bawat salitang lumabas mula sa labi ng ina ni Krisna ay parang malamig na hagupit. Laban ang buong pamilya ni Krisna sa mga anino ng nakaraan. Ngunit higit sa lahat, hindi siya pinapayagan ng nakaraan na makamtan ang kanyang mga pangarap ng ganap.

“Krisna…” Malalim ang tinig ni Omer habang papalapit sa kanila. “Alam ko na kung paano tayo susunod.”

“Ano ang plano?” tanong ni Krisna, ang pagkabahala sa kanyang mata. “May mga tao ba tayong susugurin?”

“Iyon ang dapat nating alamin,” sagot ni Omer, hindi iniiwasan ang pagtingin ni Krisna. “Pero bago ‘yan, kailangan nating makuha ang mga susunod na galaw nila.”

---

9:00 AM

Ang buong compound ng Monteverde ay pinapaligiran ng mga guwardiya, ngunit alam ni Omer na hindi sapat ang simpleng mga sundalo para labanan ang mga kalaban. Kailangan nila ng mga taong handang magbigay ng lahat—mga katulad ni Omer na hindi magdadalawang-isip na sumugal para kay Krisna.

Naglakad si Omer at si Krisna papunta sa isang secure na meeting room ng kanilang team. “Kailangan natin ng intel. Ang mga kalaban, hindi lang nagtatago. Sila ay naka-monitor, at alam nilang laging may kalaban sa bawat galaw.”

“Puwede bang tapusin na natin ito?” Hindi na makapagpigil si Krisna. “Hindi ako papayag na magpatuloy ang laro nilang ito sa buhay ko.”

Si Omer ay nag-aatubili ng konti bago sumagot. “Hindi ko kayang mawala ka, Krisna. Hindi ko kayang makita na ikaw ang magdusa. Gagawin ko ang lahat.”

“Gagawin mo ang lahat para sa ‘yo, hindi para sa akin,” sagot ni Krisna, may halong hinanakit. “Pero tama ka… hindi ko kayang maging saksi habang patuloy akong tinatarget.”

---

10:45 AM

Matapos ang matinding pag-iisip at pagpaplano, nagdesisyon si Omer na pumasok sa isang underworld network na may koneksyon sa Monteverde Holdings. Sa tulong ng kanyang mga lihim na contacts, napag-alaman nila ang susunod na operasyon ng mga kalaban.

“Ayan,” sabi ni Omer, nang makuha nila ang impormasyon sa isang safehouse. “Ang susunod na hakbang nila ay hindi lang tungkol sa negosyo. Ang target nila ay ikaw mismo, Krisna.”

Nakita ni Krisna ang seryosong ekspresyon ni Omer. At sa puntong iyon, nalamang siya na may isang bagay na hindi pa ipinagkakatiwala sa kanya.

---

11:00 AM

Sa isang madilim na lugar, si Omer ay dumaan sa ilalim ng isang bridge, nagmamasid sa bawat sulok, umaasang hindi matutuklasan ng mga kalaban ang kanilang tunay na plano.

“Pumunta tayo sa kanila,” utos ni Omer kay Krisna, na nakatayo sa isang kotse na saksi sa kanilang bawat galaw.

“Hindi ko kayang mapahamak ka,” sabi ni Krisna, nang humarap siya kay Omer. “Ikaw na lang, Omer. Puwede mong gawin ito mag-isa.”

“Hindi na kita iiwan.” Matigas ang tinig ni Omer. “Hindi ko kaya, Krisna. Sa’yo lang ako, sa’yo lang ang buhay ko.”

Bang! Isang putok mula sa malayo ang sumalubong sa kanila.

---

11:45 AM

Nasa harap nila ang mga kalaban—ilang nakatago sa mga anino. Walang ingay, pero ang tensyon ay mararamdaman sa bawat galaw. Si Omer ay nandoon, nakatayo sa harap ni Krisna, hindi iniiwasan ang mga mata ng kalaban.

“Hindi mo siya makukuha,” sigaw ni Omer.

“At ikaw? Anong magagawa mo? Isa ka lamang bodyguard, Omer!” tugon ng lider ng kalaban.

“Bodyguard? Hindi! Isa akong lalaki na ipinaglalaban ang buhay ng babaeng mahal ko!”

---