Kabanata 11
1088 Words
Pagkatapos nga ay tumayo na siya upang lumabas na nga kwarto habang dala pa din naman ang bulaklak, bago naman siya kumuha ng isang may kalumaan ng plorera tsaka naman masayang inilagay dito ang mga bulaklak na bigay ng Anak.
"Kanino yan galing Nay? Ang buong akala ko ay hindi kana tumatanggap ng manliligaw?"
Sandali pa ngang nagulat si Tesa ng mula sa likod niya ay biglang nagsalita si Anton.
"Ahh ehh napitas ko lang siya mula sa hardin natin sa labas. Natuwa lang ako kaya naman pinitas ko na." Tanging naisagot niya sa panganay na Anak. Marahil ay natakot siyang aminin dito ang totoo. Kung bakit ay hindi niya alam.
"Ahh ganon ba? Mahilig ka pala sa ganyan Nay, sana pala ay ako nalang ang pumitas nito para sa iyo." Sabi pa nito tsaka naman naupo sa mesa, subalit patuloy nakamasid sa ganda ni Tesa.
Na ngayon nga ay nakasuot lang siya ng manipis na daster, wala din namang suot na bra, dahil nga kakatapos lang niyang magpasuso sa bunsong Anak. Na bagamat apat na sanggol na ang dumede rito, kasama na siya noong sanggol pa din naman si Anton, ay nanatili pa ding napakaganda ng hubog nito. Na tila ba napanatili niya itong maganda ang tayo at tindig. Kaya naman naging kaakit akit ito para sa binatang panganay na Anak. Lalo pa nga at bumabakat ang tunay na tulis nito na para bang nag-uumalpas sa manipis na suot niyang daster.
Labis siyang naaakit sa natural na ganda ng Ina. Ang labas na labas na magandang hubog ng katawan nito na hindi naman talaga maiwasang ipagkanulo ng malambot at manipis na tela na suot niya.
"Hindi mo naman kailangan pang mag-abala para sa ganyan lang Anton. Mas pinapahalagahan ko ang napakalaking ambag na nagagawa mo para dito sa atin Anak. Nga pala konting oras nalang at papalaot kana. Kaya naman ipagluluto muna kita pala." Pagbabago pa niya ng usapan.
Totoo naman si Tesa, sa sinabi sa kanyang panganay. Na kumpara sa mga bulaklak na ito ay walang wala naman talaga para sa mga nagawa nito sa kanilang pamilya.
Kaya naman ngayong nakapanganak na siya ay hindi pa din naman niya maialis sa isip ang posibilidad na handa naman na siya.
Na handa na siya sa isang relasyon na bagamat bawal naman talaga ay isipin din namang, dito lang niya pwedeng suklian ang lahat ng kabutihan at lahat ng pagsusumikap ng kanyang binatang panganay...
Na para sa kanya ay wala namang mas makakahigit pa kay Anton para sa puso niya. Dahil matagal na din naman niya itong natanggap bilang bagong lalake sa buhay niya.
Subalit kailangan pa din niya ng isang opisyal na pagtatapat mula sa binatang Anak. Isang pagtatapat na kung saan ay mag-aalok na ito ng direktang panunuyo.
Panunuyo ng isang lalake para sa isang babae, upang maging ganap na ang relasyon nilang dalawa...
Dahil gusto niyang mapabilis ito, lalo pa nga at may isang uri ng damdamin na pilit na umaalpas sa puso niya. Isang damdamin na para sa kanya ay hindi na maari pa dahil naipangako na niya ang sarili sa panganay na Anak.
"Kung ganon ay ipagpaparikit na pala kita ng kahoy Nay. Tsaka gusto ko din sana ay sabay sabay na tayong kumain bago ako umalis."
Matamis namang ngumiti sa kanya nag magandang ina at,
"Kung gayon ay tutulungan na kita Anton. Pero bago yon ay baka may nais ka ng sabihin sa akin. Na handa naman akong sagutin ito kahit ano pa man." Pagpapahiwatig pa ng Ina sa Anak.
Huminga naman ng malalim at tsaka buong tamis na ngumiti ito sa Ina.
"Sa nararanasan kong saya ay may pwede pa nga ba akong sabihin sa iyo Nay? Marahil ay isang pasasalamat dahil sa kabila ng mga pangako sa iyo ng iyong mga manliligaw ay mas pinili mo pa ding, mamuhay na kasama lang kami." Tugon pa niya tsaka naman siya dumiretso sa banggerahan nila.
Mabilis namang sumunod si Tesa.
"Maliban ba diyan ay wala ka ng sasabihin pa Anton? Gaya ng sabi ko at handa naman ako sa lahat ng magiging hiling mo." Muli pang pahiwatig ni Tesa.
"Wala na Nay, basta simple lang naman ang gusto at hiling ko. Na sana at palagi kang nariyan para sa amin. Dahil sabik na akong dumating ang araw na kaya ko ng sabihin sa iyo na hindi ko na kailangan pang pumalaot sa dagat Nay. Na kahit sama sama lang tayo dito ay mamumuhay tayo ng masagana." Tugon pa nito sa magandang Ina.
Huminga ng malalim si Tesa. Bago naman hinawakan niya sa kamay ang Anak.
Nalulungkot siya sa tuwing masasalat niya ang magaspang na palad nito, habang siya ay nanatiling malambot ang palad dahil kahit kailan ay hindi nito ipinaranas sa kanya ang mag trabaho upang mabuhay sila.
Na gaya din naman ng asawa niya ay ito din naman ang ninais ng Anak para sa kanya.
"Hihintayin ko ang panahon na yan Anak. At nasasabik ako sa pagdating ng araw na sasabihin mo na ito mismo sa akin." Sabi pa ni Tesa.
Habang nakapako ang kanilang mga mata sa bawat isa. At kung nanaisin lang ni Anton na hagkan sa labi ang ina ay hindi naman ito magdadalawang isip na pagbigyan siya.
Subalit...
"Nandito po pala kayo ni Kuya, Nay. Ang totoo niyan ay bumili kasi ako delatang karne norte sa tindahan, para naman maging masarap ang hapunan natin."
Mabilis naman bumitaw si Tesa kay Anton. At nakangiting hinarap ang pangalawang anak. Na ngayon ay nakangiting nakatayo at nakaharap sa kanila.
"Kung ganon ay ako na pala ang maggisa niyan Liam. Pero teka? Sarili mo bang pera ang ginamit mo para diyan?" Masiglang tanong pa ni Tesa sa pangalawang anak.
"Opo Nay, alam ko kasi paborito mo ito, kaya naman pinag ipunan ko talaga mula sa baon ko." Napapakamot pa sa ulong tugon ni Liam sa Ina.
Napangiti naman si Tesa sa sinabi ni Liam...
"Sige pala Nay, maghiwa na muna kayo ng bawang sinuyas at patatas ni Liam sa mesa, habang ako naman ang bahalang magparikit dito ng kahoy sa pagluluto natin." San ayon pa ni Anton sa Kapatid at Ina.
Na bantulot man si Tesa at wala na itong nagawa pa kundi ang umalis sa banggera. At dahil nga kasikipan ang lugar ay hindi naman niya naiwasang masagi ng braso ni Liam ang mismong dede niya.
Bahagya namang nakaramdam ng pagkailang si Tesa, habang si Liam naman at tila nakuryente ng madiinan ang s**o ng Ina at madama ang lambot nito.
Kasabay din ng agad ng pagsikip ng shorts niya.
- Writer
