When I Met Him

Chapter 8

L E O N A R D

Pumasok ako sa isang restaurant at sinabi ko ang reservation name.

Sumunod ako sa waiter, kumaway siya sa akin nung makita niya ako.

"Diba sinabi ko na sa inyo na ayoko ng ganito?"

"Are you cutting your ties to us? Son, hindi kami ang nagkasala sayo, huwag mo naman kami parusahan ng daddy mo."

I sigh. "I know. But you know why I don't want seeing you, baka malaman niya pa na andito lang ako."

"Fine. This is the last time I'll call you." Pagtatampong sabi ni mommy.

"Mom-"

Hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng mag ring ang phone ko kaya nag excuse na muna ako kay mommy para sagutin ang tawag.

Parang na dismaya ako nung makita ko si Toby ang tumatawag, pero wala na akong magawa kundi sagutin ang tawag niya.

"What?"

"Leo, nasa bahay ka ba?"

"Wala."

"Omg. You need to go home, mag isa lang si Carly doon at block out. Mayamang babae yun, baka hindi yun sanay na ma-black out. Tumawag si madam sa akin at sinabi niya na black out."

"I can't go home right now."

"Please, Leo? Nag aalala lang ako, wala man lang kaibigan doon para samahan siya. I can't go home too, remember pina- overtime mo ako."

I sigh.

Binaba ko na ang call pagkatapos, lumapit ako sa mesa namin ni Mommy. "Mom, Im sorry may emergency lang." Sumimangot si mommy nung sabihin ko yun. "I'll call you I promise." Ngumit siya muli mung sabihin ko yun.

"Okay, takecare son."

Kaya lumabas na ako at nag taxi kaagad nung may huminto sa harap ng restaurant.

BUMABA agad ako nung nakarating na ako sa bahay, agad-agad ako dumiretso sa bahay namin, buti nalang kabisado ko na ang daan.

Nasa labas palang akonng bahay nung marinig ko na may umiiyak, at hindi ako nagkakamali iyak yun ni Scarlett.

S C A R L E T T

Nakaramdam ako ng init kaya naisipan ko mag punas, gabi naman din kaya sakto lang para makatulo kaagad ako.

Sa kalagitnaan na ako ng pag punas ko ng biglang nawalan ng ilaw, dilim lang ang nakikita ko.

Nakaramdam ako ng takot, kinuha ko kaagad ang towel at tinakit ko na yun sa katawan ko, buti nakabanlaw na ako.

Pagbukas ko ng pinto, dilim din ang sumalubong sa akin, bigla akong natakot.

Kaya pumasok muli ako sa banyo, nanginginig ako sa takot.

Wala akong makita, natatakot ako baka biglang may mag pakita sa akin.

"Toby!" Sigaw ko baka may makarinig sa akin kaso wala eh.

Nahihirapan na akong himinga sa banyo dala na din ng takot kaya hindi ko napigilan umiyak habang nasa loob ako ng banyo.

"Scarlett."

Lalo ako napaiyak nung marinig kong may bumanggit sa pangalan ko.

"Please leave me alone-"

Hindi ko naituloy ang sasabihin ko ng magsalita muli ito. "Its me, Leo."

Nung marinig ko yun bigla kong binukasan ang pinto, nung may mataman ako inisip ko na si Leo yun kaya niyakap ko kaagad siya habang umiiyak.

"The light, just turn off."

Biglang nag kailaw kaagad at doon ko lang nakita ang sitwasyon namin ni Leo.

Lumaki mga mata ko dahil sa gulat at dala na rin ng hiya.

"Omygosh! I'm sorry.". Tumakbo agad ako sa loob ng kwarto ko at napaupo ako sa higaan ko.

Ano bang ginagawa mo Carly!!!? Bakit mo kasi siya niyakap?

Nung marinig ko ang mga footsteps. "Leo!" Tawag ko sa pangalan niya, pagkatawag ko sa pangalan nawalan agad ang tunong ng footsteps parang humitno ito sa pag lalakad. "I know its too much to ask, please don't leave I'm scared baka biglang nag block out."

"Magluluto lang ako ng ulam." Sagot niya sa akin kaya napangiti ako.

Nakahinga ako ng maluwag, kaya nag suot agad ako ng pang tulog at mga routine ko like mag lagay ng lotion, cologne or etc.

Pagkatapos ko mag ayos, dahan-dahan ko binuksan ang pinto at sumilip ako para tingnan kung nasaan si Leo.

"Samahan mo na akong kumain dito."

Napakagat ako ng labi, nalaman niya palang sumisilip ako. "Busog-"

"Stop lying." Kaya walang akong magawa kundi lumapit sa lamesa at umupo.

"You don't how to cook?"

Nahiya akong tumango pero like he said I should stop lying, baka hindi ako mag sinungaling baka maging goodterm kame diba?

"What if hindi kami uuwi ng ilang araw? Ilang araw ka ba din hindi kakain?" Hindi ako nakasagot sa tanong niya, napayuko ako, parang nakakawalang gana kumain dahil sa mga sermon niya. "You should learn so you survive. Halatang galing ka sa mayaman na pamilya so I think wala kang alam sa mga gawain bahay, you choose to leave your fancy life kaya dapat tanggapin mo ang consequences."

Tatayo na sana ako pero binanggit niya muli ang pangalan mo. "Scar..." Kaya lumingon ako sa kanya. "Im sorry for yelling while your eating, pero gusto ko lang sabihin sayo na kailangan mong malaman paano mag survive sa ganitong klaseng buhay na pinili mo."

Nahihiya akong tumango.

Tahimik kaming kaumain ng dinner, parang hindi ako sanay na walang Toby, dahil siya lang nag bibigay sigla sa bahay na ito.

"If ever nag block out ulit, may emergency sa light dyan sa itaas ng cabinet, at huwag mong hayaan na hidni nakalock ang pinto lalo pag brown out dahil hindi natin malalaman kung sino nag aabang sa labas." Tumango tango ako sa sinabi nya.

Kahit papaano nakakatulong mga sinabi niya.

Tumayo na si Leo. "Mukhang alam mo naman mag hugas ng pinggan, maiwan na kita dito. Nasa kwarto lang ako kapag may kailangan ka."

Tumango lang ako pagkatapos iniwan na niya ako doon, nakaramdam ako ng saya dahil atlast nakausap ko na siya ng maayos.

Pagkatapos ko kumain, masaya akong humuhugas ng mga pinggan na ginamit namin ni Leo.

Lahat ng advice nila Toby at Leo ilalagay ko sa isip ko yun, dahil kailangan ko yun, for me to survive this kind of life. Dahil ayoko ng bumalik sa amin.

I don't want a perfect life kung hindi naman ako masaya, I need to learn how todo the house chore, and about cooking kasi para mapakain ko sarili ko kapag wala ni isa sa kanila ang nasa bahay, I need to learn hindi yung puro asa nalang ako sa kanila.

Pagkatapos ko mag hugas at mag linis ng mg table, pumasok na ako sa kwarto para matulog.